ในบริเวณหนึ่งภายในอาคาร ตอนตี 4 ภารโรงคนหนึ่งที่เสร็จจากการทำความสะอาดห้องของ D-Class ได้เดินขึ้นมาที่ระเบียงของชั้น 6 เพื่อดูดบุหรี่ แต่เขาเห็นว่ามีคนอื่นใส่ชุดภารโรงยืนอยู่ที่นั่นก่อนแล้ว
"ตรงนี้อากาศดีเนอะ" เขาพูด
ชายที่ยืนอยู่ตรงนั้นค่อยๆหันมา "ใช่ ผมมักมาตรงนี้บ่อยๆ"
"ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อน คุณอยู่แผนกไหนเหรอ"
"ห้องขังน่ะ"
"เหมือนกันเลย แต่ผมไม่เคยเห็นคุณ จริงๆนะ"
"ผมเคยทำอยู่ที่นั่น แต่ตอนนี้ไม่แล้วล่ะ"
"ออ…"
"คุณอยากฟังเรื่องสนุกๆฆ่าเวลาไหม"
"ก็ได้ เอาสิ ยังไงผมก็อยู่นี่ถึงเช้า"
"เรื่องมันก็นานมากแล้วล่ะ มีภารโรงคนหนึ่งเขาทำงานอยู่ที่ชั้นใต้ดิน คอยล้างคราบเลือดคราบอ้วกไรพวกนั้น…"
"ฟังดูแย่เนอะ"
"ช่าย.. เขามักมีเรื่องกับเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ไม่ค่อยมีใครชอบเขานัก เขานิสัยแย่มากๆ จนวันนึงตอนที่เขาเข้าเวรดึกๆก็มีคนเรียกให้เขาขึ้นไปพบที่ชั้น 6 เขาไม่รู้หรอกว่าจะเกิดอะไรขึ้น คนที่เรียกเป็นเพื่อนสนิทของเขา แล้วพวกเขาก็ทะเลาะกัน"
"พวกเขาทะเลาะกันเรื่องอะไร คุณพอจะรู้ไหม"
"เรื่องเงินๆทองๆไรเนี่ยแหละ"
"เงินทำให้เสียเพื่อนได้"
"พวกเขาทะเลาะกันแรงมากและไม่มีใครเห็น แล้วเพื่อนของเขาได้ผลักเขาตกจากระเบียงลงไป กว่าจะมาเจออีกทีก็เกือบสว่าง"
"โอ…เดี๋ยวนะ นี่เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?"
"จริงสิ เนี่ยที่เกิดเหตุ คุณอยากมองลงไปดูไหมล่ะ" ชายคนนั้นพูดแล้วก็ชะโงกมองลงไปข้างล่าง
"ไม่ดีกว่า ผมว่า…ผมจะกลับลงไปข้างล่าง"
พอเขาพูดจบก็ได้หันเดินกลับเข้าไป ระหว่างนั้นเองเขาก็ถูกชายคนนั้นเรียกอีกครั้ง แต่คราวนี้ใบหน้าของชายคนนั้นผิดรูปผิดร่างเหมือนโดนกระแทกอย่างแรง ตาหลุดออกจากเบ้า และร่างกายของเขาบางส่วนดูบิดเบี่ยวผิดกับเมื่อกี้อย่างมาก แค่นั้นแหละเขาก็โกยไม่คิดชีวิตทันที และคงไม่ขึ้นมาที่ชั้นนี้อีกตลอดชีวิตของเขา