วัตถุ# SCP-711-TH
ระดับ: Euclid
มาตรการกักกันพิเศษ
ในพื้นที่โดยรอบของ SCP-711-TH จะถูกเฝ้าระวังโดยเจ้าหน้าที่ของสถาบันโดยอ้างชื่อว่าเป็นเจ้าหน้าที่ของนักโบราณคดี และจะไม่มีบุคลากรภายนอกเข้ามาในเขตโบราณสถานได้
การพยายามตรวจสอบหา SCP-711-TH-1 จะได้รับการออกค้นหาทุกๆ 2 ชั่วโมงโดยเจ้าหน้าที่ที่ได้รับชุดป้องกันและอาวุธที่ถูกดัดแปลงพิเศษเท่านั้น
หากว่า SCP-711-TH-2 ตัวใดก็ตามที่ไม่ให้ความร่วมมือในการสอบสวนสามารถกำจัดทิ้งได้ทันทีด้วยวิธีใดก็ได้
รายละเอียด
SCP-711-TH เป็นโบราณสถานที่เคยเป็นที่ตั้งของค่ายทหารญี่ปุ่นในอดีตซึ่งถูกพบในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งกินพื้นที่โดยรอบ 1 กิโลเมตร ความผิดปกติของ SCP-711-TH เกิดขึ้นโดยไม่สามารถกำหนดระยะเวลาที่แน่นอนได้ ซึ่งจะขอเรียกความผิดปกติที่เกิดใน SCP-711-TH ว่า SCP-711-TH-1
SCP-711-TH-1 เป็นปรากฏการณ์บางอย่างที่เกิดขึ้นภายในพื้นที่ SCP-711-TH ลักษณะเป็นหมอกหนาปกคลุมพื้นที่โดยรอบโดยไม่สามารถกำหนดพื้นที่ที่แน่นอนได้ซึ่ี่งจะเกิดขึ้นนาน 30 นาทีก่อนที่จะหายไป ภายในหมอกดังกล่าวตรวจพบส่วนประกอบเป็นกระแสไฟฟ้าแบบอ่อนๆรวมถึงแก๊สมีเทน,แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ที่มากกว่าปกติ และแก๊สบางอย่างที่ไม่สามารถระบุชนิดได้
ภายในหมอกของ SCP-711-TH-1 ดังกล่าวจะส่งผลให้ผู้ที่อยู่ในขอบเขต 711-1 เกิดการบิดเบือนทางการมองเห็นและประสาทสัมผัสทุกส่วน ส่งผลให้เหมือนตกอยู่ในสถานการณ์ภาพลวงตาของสงครามที่้เคยเกิดขึ้นในอดีต ซึ่งจะเกิดขึ้นซ้ำไปซ้ำมาทุกครั้ง
จากปรากฏการณ์ 711-1 ดังกล่าวพบว่าการถูกโจมตีจากกลุ่มทหารทั้ง 2 ฝ่ายสามารถก่อให้เกิดบาดแผลได้จริงๆ รวมถึงเลือดและซากศพก็ตรวจพบว่าเป็นของจริง รวมทั้งทางเจ้าหน้าที่ของสถาบันได้ตรวจพบสัญญาณชีวิตของกลุ่มทหารทั้ง 2 ฝ่ายอีกด้วย ซึ่งได้กำหนดให้กลุ่มทหารทั้ง 2 ฝ่ายเป็น SCP-711-TH-2
SCP-711-TH-2 มีลักษณะทางกายภาพเป็นมนุษย์เพศชายในชุดและสถานะที่เป็นทหารสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่ง SCP-711-TH-2 ถูกแบ่งออกเป็น 2 ฝ่าย ทั้งสองฝ่ายสามารถพูดสนทนากันได้เป็นภาษาญี่่ปุ่น การตรวจสอบใบหน้าของ SCP-711-TH-2 ฝ่ายแรกพบว่าตรงกับตัวตนที่เคยมีอยู่จริงของทหารญี่ปุ่นที่เสียชีวิตในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 ส่วนใบหน้าและลักษณะการแต่งตัวของอีกฝ่ายตรวจพบว่าไม่ตรงกับทหารของประเทศใดในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ทั้งสิ้น ซึ่งจะขอเรียก SCP-711-TH-2 พวกแรกว่ากองทัพขาว และขอเรียกพวกที่สองว่ากองกำลังลึกลับ
จากการตรวจสอบพบว่ากองทัพขาวและกองกำลังลึกลับจะทำการต่อสู้กันอย่างต่อเนื่องทุกครั้งจนกว่าปรากฏการณ์หมอก 711-1 จะหายไป และจะเริ่มต้นใหม่ในทุกๆครั้งที่เกิดปรากฏการณ์ครั้งต่อไป ดูเหมือนว่าการมีปฏิสัมพันธ์ในทางบวกกับทั้ง 2 ฝ่ายจะล้มเหลว
การพยายามนำตัว SCP-711-TH-2 ออกมาจากพื้นที่หมอก SCP-711-TH-1 เพื่อสอบสวน สามารถทำได้ แต่ SCP-711-TH-2 ทั้งหมดรวมถึงซากศพจากการต่อสู้จะหายไปพร้อมกับหมอก SCP-711-TH-1 จึงทำให้มีเวลาจำกัดในการสอบสวน
บันทึกการสอบสวนบางส่วนระหว่าง ดร.ซาโตมิและ SCP-711-TH-2
ครั้งที่ 1: 14/██/2011
เวลา 09:12 AM
ทหารฝ่ายกองทัพขาว
SCP-711-TH-2 : แก่จับฉันมาทำไม?
ดร.ซาโตมิ : สวัสดีฉันแค่อยากรู้ว่าพวกคุณเป็นใคร?
SCP-711-TH-2 : ฉันถามว่าแก่จับฉันมาทำไม?
ดร.ซาโตมิ : เอาล่ะๆ ฉันไม่ได้จับคุณ ฉันไม่ได้ต้องการตัวคุณ ฉันแค่อยากรู้ว่าคุณเป็นใคร
SCP-711-TH-2 : คนจากกองทัพน่ะสิ แก่ดูไม่ออกหรือไง ฉันจะไม่ยอมปริปากพูดอะไรกับแก่หรอกนะ แกมันพวกหมาล่าเนื้อ
ดร.ซาโตมิ : หมาล่าเนื้อเหรอ?
SCP-711-TH-2 : แกต้องตาย!!! (คลุ้มคลั่งพร้อมกับพยายามทำร้าย ดร.ซาโตมิ จึงทำให้ถูกเจ้าหน้าที่ดูแลความปลอดภัยยิงตายก่อนที่ศพจะหายไปพร้อมกับหมอกSCP-711-1เมื่อผ่านไป10นาที)
ดร.ซาโตมิ : บ้าจริง!!!
จบการบันทึก.
ครั้งที่ 5: 11██/2011
เวลา 11:18 AM
ทหารฝ่ายกองกำลังลึกลับ
ดร.ซาโตมิ : เอาล่ะหมาล่าเนื้อ..ใช่มั้ย?
SCP-711-TH-2 : เธอเป็นคนของกองทัพสินะ คนอื่นไม่มีใครเรียกพวกเราแบบนี้หรอกนะ
ดร.ซาโตมิ : เอาเถอะ แกเป็นใครกันแน่ ต้องการอะไร และสู้เพื่อใคร?
SCP-711-TH-2 : เราไม่ได้สู้เพื่อใครทั้งสิ้นเราต้องการเพียงจะยุติเรื่องนี้ ใช่แล้วแค่หยุดเรื่องบ้าๆแบบนี้
ดร.ซาโตมิ : แกพูดอะไรน่ะ?
SCP-711-TH-2 :เพราะพวกฉันคืออนาคตของโลกใบนี้ไงล่ะ
ดร.ซาโตมิ : อนาคตอะไรของแก
SCP-711-TH-2 : เราต้องการเพียงเปลี่ยนแปลงโลกนี้ ฮ่าฮ่าฮ่า แกนั่นแหละที่ไม่รู้อะไร!!!เพราะพวกแกมันโง่ แต่เราก็ดันมาติดอยู่ในพันธนาการบ้าๆนี่
ดร.ซาโตมิ : หมายถึงหมอกนั่นเหรอ?
SCP-711-TH-2 : ใช่แล้วมันเหมือนคำสาบ เราต้องสู้กับซากศพนั่นมาเป็นพันครั้งแล้ว ทหารของกองทัพที่ไม่มีวันตาย เพื่อนๆฉันเริ่มเปลี่ยนไปทุกคนลืมว่าพวกเราเป็นใคร
ดร.ซาโตมิ : นายจะบอกว่าพวกนายติดอยู่ในวงจรความผิดปกตินั่นน่ะหรอ
SCP-711-TH-2 :ไม่ใช่พวกฉันแล้วล่ะแต่แค่ตัวฉัน ฉันติดอยู่ในนี้มานับ 30 ปีแล้ว ทุกสิ่งมันวนเวียนเพื่อนๆของฉันทุกคนลืมตัวตนของตัวเอง ทุกคนรวมทั้งตัวฉันตายไปแล้วก็ฟื้นขึ้นมาอีก แต่ทุกคนทำเหมือนไม่รู้อะไร
ดร.ซาโตมิ : นี่เรื่องจริงเหรอ?
SCP-711-TH-2 : ฉันไม่ใช่พวกมันฝ่ายใดทั้งนั้น ฉันเพียงแฝงตัวเข้ามาในตอนนั้น ฉันได้รับภารกิจมาไงล่ะ ต้องจากครอบครัวและลูกสาวมาโดยไม่มีวันได้กลับไปหา
ดร.ซาโตมิ : เรื่องของคุณน่าเศร้านะ ตอนนี้ดูเหมือนเวลาจะครบ 30 นาทีแล้ว คุณคงจะใกล้หายไปแล้วล่ะ คุณมีอะไรจะพูดอีกมั้ย
SCP-711-TH-2 : ดีใจจังที่ได้เจอเธอ เพราะมันทำให้ฉันนึกถึงลูกสาวขึ้นมา ถึงแม้ตอนนั้นที่ฉันจากครอบครัวมาลูกสาวฉันจะพึ่งเกิดก็ตาม แต่ฉันก็จำหน้าลูกสาวได้และเขาก็หน้าคล้ายเธอมาก ลูกสาวฉันน่ะ
ดร.ซาโตมิ : ฉันขอถามอีกคำถามได้ไหม ถึงมันจะนอกเรื่องก็เถอะ แต่ลูกสาวของคุณชื่ออะไร
SCP-711-TH-2 : ลูกสาวของฉัน…ซาโตมิน่ะ (พูดจบพร้อมกับค่อยๆสลายไป)
จบการสนทนา.
-ดร.ซาโตมิ