N/A
วัตถุ#: SCP-3930
ระดับ: N/A
มาตรการจัดเก็บพิเศษ: บุคคลที่ได้รับมอบหมายให้ดูแล SCP-3930 จะต้องคอยตรวจสอบในขอบเขต S5-C9 ที่สร้างขึ้นใกล้เมืองอูซินส์ค ประเทศรัสเซีย และทำตามคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาในพื้นที่ บุคคลที่ได้รับมอบหมายให้ดูแล SCP-3930 จะต้องแจ้งให้ทราบว่าไม่มีสิ่งใดอยู่ภายในขอบเขต เนื่องจาก SCP-3930 นั้นไม่มีอยู่
รายละเอียด: SCP-3930 นั้นไม่มีอยู่
ส่วนที่เหลือของไฟล์นี้จัดอยู่ในระดับ 5/3930 ที่จำกัด
ไม่อนุญาตให้เข้าถึงโดยไม่ได้รับอนุญาต
SCP-3930
เมืองอูซินส์ค
สาธารณรัฐโคมี ประเทศรัสเซีย
ประกาศผู้ดูแลไฟล์: บุคคลที่มีชีวิตเพียงเจ็ดคนเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เข้าถึงไฟล์นี้
มาตรการจัดเก็บพิเศษที่ปรับเปลี่ยน: เพื่อการกักกัน SCP-3930 ให้ได้อย่างต่อเนื่อง ความเข้าใจว่า SCP-3930 นั้นไม่มีอยู่และไม่เคยมีอยู่จึงเป็นเรื่องสำคัญสำหรับบุคลากรทุกคนที่ได้รับมอบหมายให้ดูแล SCP-3930 (นอกจากบุคลากรที่ได้รับอนุญาตให้เข้าถึงไฟล์นี้) บุคลากรที่ได้รับมอบหมายให้ดูแล SCP-3930 ในปัจจุบันที่ยืนยันการมีอยู่ของ SCP-3930 จะถูกมอบหมายงานใหม่ให้และทำการทดสอบทางจิตวิทยาอย่างละเอียดเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะเข้าใจว่า SCP-3930 นั้นไม่มีอยู่ บุคคลที่ไม่สามารถเข้าใจเช่นนั้นได้จะถูกส่งไปยังศูนย์วิจัย 3930 เพื่อทำการกำจัด
บุคลากรทุกคนที่ได้รับมอบหมายให้ดูแล SCP-3930 จะต้องเข้าใจในเรื่องดังกล่าว แม้จะมีภาษาหรือคำสั่งใดๆที่เนื้อหาของมันบ่งบอกเป็นอย่างอื่น แต่ SCP-3930 นั้นไม่มีอยู่
SCP-3930 ถูกกักกันไว้ในตำแหน่งที่ถูกค้นพบ ห้ามเข้าไปในบริเวณที่กักกัน SCP-3930 โดยเด็ดขาด มีการสร้างกำแพงกั้นรอบๆ SCP-3930 เป็นวงกลมเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ1กม. บุคคลที่ไม่ได้รับอนุญาตทั้งหมดที่ข้ามขอบเขตนี้โดยตั้งใจจะเข้าใกล้ SCP-3930 จะถูกกำจัดทันที่ที่พบเห็น บุคคลทั้งเจ็ดที่ได้รับอนุญาตให้เข้าถึงไฟล์นี้มีอำนาจในการบริหารทุกอย่างในการกักกัน SCP-3930 และบริหารบุคลากรที่ถูกมอบหมายให้ทำงานกับ SCP-3930
การรักษาความไม่มีอยู่ของ SCP-3930 คือมาตรการจัดเก็บสำหรับ SCP-3930
รายละเอียด: SCP-3930 คือความว่างเปล่าที่อยู่แบบคงที่ตั้งอยู่ภายในรัศมี 1 กิโลเมตรใกล้เมืองอูซินส์ค ประเทศรัสเซียซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยนักวิทยาศาสตร์โซเวียตในช่วงต้นทศวรรษ 1970 SCP-3930 ไม่เปล่งหรือดูดซับแสงเสียงใดๆ ไม่มีรูปร่างหรือพื้นผิว ไม่สามารถผ่าน ไม่สามารถโต้ตอบ ไม่สามารถปรับเปลี่ยนได้ด้วยวิธีใดๆ และไม่มีมิติ หลังจากผ่านการทดสอบอย่างละเอียดโดยใช้เทคนิคหลายอย่าง นักวิจัยของสถาบันสามารถรับรองได้ด้วยความถูกต้อง 99.999% ว่าไม่มีสิ่งใดอยู่ในพื้นที่ที่ถูกระบุว่าเป็น SCP-3930
อย่างไรก็ตามผู้ทดลองที่สัมผัสกับ SCP-3930 จะอธิบายถึงพื้นที่นั้นว่าประกอบไปด้วยพืชและสัตว์ที่คล้ายกับที่อยู่ในบริเวณโดยรอบ รวมถึงมีสิ่งปลูกสร้างโครงสร้างบางอย่างอยู่ภายในพื้นที่ที่ไม่มีอยู่จริงเสมอ แม้ว่าจะมีการตั้งสมมติฐานไว้หลายข้อ (// ดูภาคผนวก 3930.3 สำหรับรายละเอียด //) แต่วิธีการที่ผู้คนสามารถรับรู้ SCP-3930 ได้อย่างไรนั้นยังไม่เป็นที่ทราบในปัจจุบัน เนื่องจาก SCP-3930 ไม่สามารถผ่าน หรือโต้ตอบได้ (เนื่องจาก SCP-3930 ไม่ใช่สิ่งที่มีอยู่) วัตถุหรือตัวตนที่มีอยู่จะไม่สามารถ "เข้า" SCP-3930 ได้ อย่างไรก็ตามบุคคลที่พยายามเข้าใกล้ SCP-3930 และเข้าไปในนั้นจะถูกผู้สังเกตการณ์คนอื่นมองว่ากำลังทำเช่นนั้น ทันทีที่บุคคลนั้นผ่าน "พรมแดน" ที่ไม่มีอยู่ของ SCP-3930 พวกเขาก็จะสูญเสียความมีตัวตน แต่ผู้สังเกตการณ์ภายนอกจะยังคงรับรู้ถึงบุคคลที่ผ่านเข้าไปใน SCP-3930 ต่อไปได้อีกระยะหนึ่ง จนเมื่อผ่านไปสักพักก็จะไม่สามารถรับรู้ได้
โดยสรุปแล้ว
- SCP-3930 นั้นไม่มีอยู่
- SCP-3930 ไม่ใช่ตำแหน่งทางกายภาพ จุดในเวลา ความเป็นเอกฐาน สุญญากาศ พื้นที่นอกมิติ สิ่งปลูกสร้างระดับสูง หรือคำอธิบายอื่นๆที่มีอยู่ สิ่งที่จำเป็นสำหรับการใช้คำพรรณนาเหล่านั้นก็คือการมีตัวตน ซึ่งคือสิ่งที่ SCP-3930 ไม่มี
- ไม่สามารถบอกได้ว่า SCP-3930 เป็นอะไร โดยไม่คำนึงถึงคุณสมบัติที่รับรู้ได้
- เนื่องจาก SCP-3930 นั้นไม่มีอยู่จึงไม่สามารถเก็บสิ่งที่มีอยู่ได้ ด้วยเหตุนี้สิ่งใดก็ตามที่พยายามผ่านหรือเข้าไปใน SCP-3930 ซึ่งเป็นไปไม่ได้เนื่องจาก SCP-3930 นั้นไม่มีอยู่ก็จะทำให้สิ่งนั้นไม่มีอยู่เช่นกัน
- แม้จะมีเหตุผลทั้งหมดข้างต้น แต่มนุษย์ก็ยังรับรู้ถึง SCP-3930 ได้และสิ่งที่ถูกทำให้ไม่มีอยู่เนื่องจาก SCP-3930 นั้นก็ถูกรับรู้ได้ในทำนองเดียวกัน
สิ่งที่น่าสังเกตที่สุดคือ คุณลักษณะบางอย่างของ SCP-3930 ที่ถูกรับรู้โดยผู้รับรู้นั้นจะเปลี่ยนแปลงไปตามจำนวนบุคคลที่ทราบถึง SCP-3930 และตระหนักถึงความจริงที่ว่ามันได้รับผลกระทบจากการรับรู้อย่างเห็นได้ชัด สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม โปรดดูภาคผนวก 3930.3
สุดท้ายนี้ ผลกระทบที่เกิดจากจากการรับรู้ของมนุษย์จากคุณสมบัติของ SCP-3930 นั้นไม่สามารถลบได้ด้วยการลบความทรงจำ หรือแม้แต่ความตายตามธรรมชาติ วิธีเดียวที่ทราบที่จะส่งผลต่อคุณสมบัติของความสามารถด้านการรับรู้ของ SCP-3930 คือให้บุคคลที่เคยรับรู้ SCP-3930 เข้าไปใน SCP-3930 จนไม่มีตัวตน ถึงแม้ว่าจะไม่ส่งผลต่อผลกระทบของ SCP-3930 ในทันที แต่มันจะลดลงเรื่อยๆเมื่อเวลาผ่านไปจนกระทั่งกลับมาเป็นปกติอีกครั้งหลังจากผ่านไปประมาณ31วัน จำนวนบุคคลสูงสุดที่สามารถรับรู้ SCP-3930 ได้โดยที่ยังคงรักษาความว่างเปล่าไว้ได้คือ10คน 7คนในนั้นถูกบันทึกสำหรับมาตรการจัดเก็บพิเศษ 2คนอนุญาตให้ใช้เพื่อการทดสอบ และอีกหนึ่งสำหรับการแทรกแซงของพลเรือนที่อาจเกิดขึ้นได้
ภาคผนวก 3930.1: การค้นพบ
ถึงแม้บันทึกการค้นพบดั้งเดิมของ SCP-3930 ได้สูญหายไปจากการล่มสลายของสำนักข่าวกรองโซเวียต แต่เชื่อกันว่า SCP-3930 นั้นน่าจะถูกค้นพบมาแล้วมากกว่าหนึ่งครั้งโดยบุคคลที่พยายามโต้ตอบกับ SCP-3930 ที่ไม่มีตัวตนแล้ว เป็นที่น่าสังเกตว่าในช่วงที่สหภาพโซเวียตใกล้ถึงจุดสิ้นสุดมีเพียงนักวิทยาศาสตร์และนักวิจัยของรัฐเท่านั้นที่รู้จัก SCP-3930 โดยที่สมาชิกของ GRU แผนก "P" นั้นไม่รับรู้ถึง SCP-3930 เลย ถ้าเกิดว่านักวิทยาศาสตร์ของรัฐได้ตระหนักถึงคุณสมบัติของ SCP-3930 แล้ว คาดว่าสิ่งนี้ก็คงจะเกิดขึ้นอย่างจงใจ
จำนวนบุคคลที่รับรู้ถึง SCP-3930 ก่อนมาตรการจัดเก็บพิเศษนี้ไม่เป็นที่ทราบ แม้ว่าบันทึกจะระบุว่านักวิทยาศาสตร์ของรัฐประสบปัญหาอย่างมากทั้งในด้านการควบคุมความผิดปกติและการทำวิจัยเกี่ยวกับมัน การขาดความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับลักษณะผิดปกติของ SCP-3930 ทำให้เกิดการเสียชีวิตอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งทำให้สถานการณ์ของ SCP-3930 เลวร้ายยิ่งขึ้น ในตอนที่เจ้าหน้าที่ของสถาบันค้นพบ SCP-3930 นั้นก็เหลือสมาชิกทีมวิจัยเดิมเพียงเล็กน้อยแล้ว โดยส่วนที่เหลือได้สูญหายไปกับ SCP-3930
การดำเนินการตามมาตรการจัดเก็บพิเศษปัจจุบันของ SCP-3930 ก็ยังมีโอกาสทำให้เสียชีวิตได้ด้วยเช่นกัน ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้สามารถพบได้ในภาคผนวก 3930.3
ภาคผนวก 3930.2: บันทึกการสำรวจ
การสำรวจ SCP-3930 นั้นตามเข้าใจเกี่ยวกับ SCP-3930 ที่รับรู้มาแล้วเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ไม่ว่าผู้สังเกตการณ์ภายนอกจะสามารถรับรู้ถึงบุคคลที่เข้าไปภายใน SCP-3930 (และสูญเสียความมีตัวตน) หรือแม้จะรับการส่งสัญญาณเสียงจากพวกเขา เป็นที่น่าสังเกตว่าอุปกรณ์บันทึกเสียงและวิดีโอจะเกิดอาการทำงานผิดปกติเมื่ออยู่ใกล้กับ SCP-3930 กล้องวิดีโอไม่สามารถจับภาพสิ่งที่ไม่มีตัวตน และภาพของ SCP-3930 ก็เป็นเกิดความผิดปกติทางการรับรู้ทางสายตาเช่นเดียวกับการสังเกต SCP-3930 ตามปกติ การบันทึกเสียงเองก็เช่นกัน สรุปก็คืออุปกรณ์บันทึกเสียงและวิดีโอทั้งหมดจะหยุดการทำงานทันทีเมื่อเข้าไปภายใน SCP-3930 แต่ผู้สังเกตการณ์จะยังคงรับรู้ว่ามันยังทำงานได้ถูกต้อง แม้ว่าจะพบสิ่งที่ขัดแย้งก็ตาม1
ต่อไปนี้เป็นการถอดเสียงบันทึก เขียนโดย 3930/7/42 ตามที่เขารับรู้ ระหว่างทำการบันทึก 3930/7/4 พูดใส่ไมโครโฟน รับรู้การโต้ตอบ จากนั้นจึงพูดคำโต้ตอบซ้ำลงในอุปกรณ์บันทึกอื่น ดังนั้น จึงควรกล่าวอีกครั้งว่าต่อไปนี้เป็นเพียงการสนทนาที่ 3930/7/4 เหมือนจะมีกับมนุษย์อีกคนหนึ่งซึ่งไม่มีตัวตนอยู่ในตอนที่ทำการบันทึกนี้ บทสนทนาของทั้งสองคนถูกพูดโดย 3930/7/4 ซึ่ง 3930/3/3 เป็นผู้จับตาเหตุการณ์นี้และยืนยันความถูกต้องของการโต้ตอบที่ได้รับรู้ รวมทั้งทำการตรวจสอบบันทึกในภายหลัง
[เริ่มบันทึก]
3930/7/4: เอาล่ะ D-124 ผมต้องการให้คุณเริ่มเดินไปข้างหน้า ช่วยบอกด้วยได้ไหมว่าเห็นอะไรอยู่ข้างหน้า?
D-124: ต้นไม้ กับป่า
3930/7/4: มีสัตว์หรือสิ่งมีชีวิตอื่นบ้างไหม?
D-124: ไม่มีเลย
3930/7/4: รับทราบ งั้นก็เดินต่อไปได้
เงียบ
3930/7/4: คุณกำลังเข้าใกล้ขอบเขตของความผิดปกติแล้ว ตอนนี้เห็นอะไรบ้างไหม?
D-124: ผมไม่ ไม่ มันยัง-
ณ จุดนี้ D-124 หายเข้าไปใน SCP-3930 และสูญเสียความมีตัวตน อุปกรณ์ตรวจสอบเสียงยืนยันว่าวิทยุของเขาหยุดทำงานแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นทั้ง 3930/7/4 และ 3930/3/3 ต่างก็ไม่ได้สังเกตเห็น
D-124: -มีแค่ต้นไม้ พุ่มไม้แล้วก็ของทั่วๆไป
3930/7/4: เดินหน้าต่อไป
เงียบ
D-124: เฮ้ เดี๋ยวสิ มันมีอะไรบางอย่างอยู่ตรงที่เปิดตรงนั้นด้วย เป็นอาคารอะไรบางอย่าง
3930/7/4: ช่วยอธิบายให้ฟังได้ไหม?
D-124: ครับ มัน เอ่อ… เตี้ย และก็มี เอ่อ… ผมคิดว่ามันเหมือนกับอาคารอพาร์ทเม้นท์นะ มันรกมากเลย เหมือนกับว่ามันถูกทิ้งร้างมาได้สักพักแล้ว
3930/7/4: อาคารนั้นใหญ่ขนาดไหน?
D-124: นั่นสิ ผมไม่รู้ บางที… คงยาวสักหนึ่งร้อยฟุต? ทางนี้ผมนับได้หกประตู ดูเหมือนมันจะโค้งไปทางด้านหลังนะ
3930/7/4: เดินหน้าต่อไป
D-124: รับทราบ
เงียบ
D-124: จริงๆแล้ว ผมก็พึ่งรู้สึกตัวนี่ล่ะ ตอนนี้ผมได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง แต่มันเงียบมาก เมื่อกี้ผมคิดว่ามันเป็นเสียงลมไม่ก็หญ้า แต่มันไม่ใช่ทั้งสองอย่างแน่ๆ
3930/7/4: มันเป็นเสียงยังไง?
D-124: (เงียบ) เอาจริงๆเลยนะ ผมไม่รู้ มันเบามาก
3930/7/4: รับทราบ ถ้าเจออะไรใหม่ก็รายงานให้ทราบด้วย
เงียบ
D-124: เอาล่ะ ผมมาถึงอาคารแล้ว มันเป็นอาคารอพาร์ตเมนต์แน่ๆล่ะ กำแพงขาว มีประตูสีน้ำตาล ทำจากไม้ มัน เอ่อ… ผมว่าอีกฝั่งมันมีอาคารอื่นอีกด้วยนะ น่าจะเป็นสำนักงาน?
3930/7/4: เปิดประตูได้ไหม?
D-124: จะลองดู รอสักครู่นะ (เงียบ) อีนนี้ล็อก (เงียบ) อันนี้ก็ด้วย เดี๋ยวนะ (เงียบ) ผมกำลังส่องหน้าต่างดู จะลองดูว่ามันมีอะไรข้างในหรือเปล่า แต่ เอิ่ม… มันมืดมากเลย ผมไม่เห็นอะไรนอกจากผ้าม่านเลย
3930/7/4: ช่วยเช็คประตูต่อไปด้วย
D-124: รับทราบ (เงียบ) ได้ละ มาดูกันดีกว่า (เงียบ) แน่นอนว่า เอ่อ แน่นอนว่าไม่มีใครในนี้เลย มันมืด สกปรก มีแค่หนึ่งห้องนอน เท่าที่ผมคิดนะ ไม่ค่อยมีเฟอร์นิเจอร์เท่าไหร่ มีแค่เก้าอี้ไม่กี่ตัวกับชั้นหนังสือ ถึงจะไม่มีอะไรในนั้นก็เถอะ เดี๋ยวผมขอเข้าไปดูในห้องนอนหน่อย (เงียบ) เป็นเตียงคู่ มีลิ้นชัก แต่มัน… มันไม่มีอะไรเลย เตียงถูกจัด ม่านถูกเปิดออกหมดเลย เดี๋ยวนะ (เสียงเปิดม่าน) หน้าต่างนี่มันหันไปทาง เอ่อ ที่ว่าง อาคารนี้เป็นรูปตัวLขนาดใหญ่ มันหันไปทางนั้นนิดหน่อยน่ะ
3930/3/3: (ถอยห่างจากไมโครโฟน) ปิดไฟนั่นหน่อยได้ไหม? แม่งสว่างเป็นบ้าเลย
D-124 ยังคงค้นห้องและห้องน้ำต่อไปเป็นเวลาห้านาที จนสุดท้ายเขาก็ถูก 3930/7/4 ขอให้ออกจากห้อง
D-124: รับทราบ ได้สิ ให้ผม- เดี๋ยวนะ
3930/7/4: มีอะไร?
D-124: ผม… ผมปิดม่านด้วยเหรอ?
3930/7/4: อะไรนะ?
D-124: ม่านมันปิด บ้าเอ๊ย… เมื่อครู่ผมเปิดผ้าม่านออก คือหมายถึง ตอนที่ผมเข้ามาในห้องนอนน่ะ
3930/7/4: ผมไม่ทราบ ผม-
D-124: ไม่ ผมเปิดมันแน่ๆ ผมจำได้ชัดเจนเลย ก็ตอนที่ผมมองออกไปนอกหน้าต่าง ผมก็เปิดม่านนี่ (เงียบ) มันมีอะไรอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?
3930/7/4: ไม่มีเหตุผลอะไรที่ทำให้เราต้องคิดแบบนั้น ดังนั้นไม่มี
D-124: แล้วอะไรมันปิดไอ้ม่านเชี่ยนี่วะ? มันปิดไว้ไง?
3930/7/4: พวกเราไม่รู้
D-124: ก็แหงอยู่แล้ว พวกนายจะไปรู้ได้ไง แต่… พวก ผมเปิดมันแน่ๆ ก็ผมมาตรงนี้แล้วก็มองออกไปแล้วก็…ผมบอกว่า เอ่อ…ใช่ ผมบอกว่ามีใครบางคนอยู่ข้างนอกนั่น ไม่ก็… เอิ่ม จริงๆแล้วผมนึกไม่ออกเลยว่าผมพูดว่าอะไร ผมอาจจะจำผิด (เงียบ) มันแปลก
3930/7/4: เกิดอะไรขึ้นอีก?
D-124: เปล่า ผมแค่ เอ่อ… ผมว่าจะไปต่อแล้ว
เงียบ
D-124: ห้องต่อไปก็ยังเหมือนเดิม มัน เอ่อ มันหันตรงข้ามกับอีกห้องหนึ่ง ห้องนี้มีทีวีด้วย
3930/7/4: ทีวีเปิดได้ไหม?
D-124: อะไรนะ? ไม่ ไม่มีใครอยู่ที่นี่เป็นอาทิตย์แล้ว บางทีอาจจะเป็นปี ผมไม่คิดว่ามันจะ- (เงียบ) จริงๆแล้ว คุณรู้อะไรไหม? ทีวีมันยังอุ่นอยู่เลย มีใครบางคนเคยอยู่ที่นี่ ผมขอลองดู… (เงียบ)
3930/7/4: อะไรเหรอ?
D-124: มันเปิดได้ แต่มัน…แปลกๆ ช่องมันสลับไปเรื่อยๆ มีแค่ภาพ สีขาวกับดำ ทะเลกลับด้าน กระจกกับใบหน้า กองไฟเผาศพ (เงียบ) มันย้อนกลับไปภาพหนึ่ง พื้นหลังสีดำกับ เอ่อ… (เงียบ) เงาสีดำที่ลอยอยู่ มีมากกว่าหนึ่ง มันเล็กมาก มองแทบไม่เห็นเลย จางหายไปแล้วก็โผล่ออกมา (เงียบ) ได้ยินไหม?
3930/7/4: ไม่ได้ยิน
D-124: เสียงนั่นอีกแล้ว ไม่ใช่จากทีวี น่าจะมาจากข้างนอก? (เงียบ) มัน เอ่อ… อืม
3930/7/4: เกิดอะไรขึ้นอีก?
D-124: ใช่ มัน… มันฟังดูบ้าขึ้น ผมรู้ แต่ผมสาบานได้เลยว่าผมเข้าห้องนี้จากประตูบนกำแพงนั่น แต่ตอนนี้ประตูมันไม่อยู่แล้ว มันมีหน้าต่างมาแทนที่
3930/7/4: มองออกไปนอกหน้าต่างได้ไหม?
D-124: ได้สิ เอ่อ… (เงียบ) เอาล่ะ มันฟังดูบ้าจริงๆละ แต่ผมเปิดม่านออกไม่ได้ พอผมดึงมันออก มันก็… มีอีกอันอยู่ แล้วก็มีอีกอันอยู่ด้านหลังอีก
3930/7/4: ห้องนั้นมีทางออกอื่นอีกไหม?
D-124: มันมี-
ณ จุดนี้ โทรศัพท์ในสถานีวิจัยเคลื่อนที่ในห้องของ 3930/7/4 และ 3930/3/3 เริ่มดังขึ้น 3930/3/3 ออกไปรับ ระหว่างนั้น 3930/7/4 ก็บอกว่าได้ยินเสียงโทรศัพท์อีกเครื่องดังขึ้นที่อีกฝั่งของเครื่องส่งสัญญาณเสียง ใกล้กับ D-124
D-124: มีโทรศัพท์ดัง ผมจำไม่ได้ว่ามันเคยอยู่ตรงนี้นะ ขอเวลาสักครู่นะ
3930/7/4: เฮ้ อย่า-
D-124 และ 3930/3/3 ดังซ้อนกัน: ฮัลโหล? (เงียบ) ใช่ พวกเรากำลังดูอยู่ (เงียบ) ได้ยินอยู่ (เงียบ) ได้ยินผมไหม?
ณ จุดนี้ 3930/7/4 บันทึกว่าได้เสียงสะท้อนที่รุนแรงมาจากเครื่องรับเสียงของเขาที่มาจาก D-124
D-124 และ 3930/3/3 ดังซ้อนกัน: ฮัลโหล? ฮัลโหล? ได้ยินผมไหม? ผมกำลังพูดกับคุณอยู่นะ? นี่มันอะไรเนี่ย?
3930/7/4: เฮ้- วางสายโทรศัพท์! วางไอ้โทรศัพท์บ้านั่นซะ!
3930/3/3 วางสายโทรศัพท์และดูสับสนและมึนงง อีกฝั่งของเครื่องส่งสัญญาณเสียง D-124 ก็แสดงอาการสับสนแบบเดียวกัน
D-124: นี่มันอะไรเนี่ย? คุณได้ยินมันบางไหม?
3930/7/4: D-124 มีทางออกจากห้องที่คุณอยู่ตอนนี้ไหม?
D-124: มี มันมีบันไดอยู่ ผมลงไปได้
3930/7/4: รับทราบ ทำตามนั้นเลย
เงียบ
D-124: เอาล่ะ ผมลงบันไดมาแล้ว และตอนนี้ผมก็อยู่ใน… ห้องอื่น ไม่ เดี๋ยวสิ นี่มัน? (เงียบ) เฮ้ ผมลืมบอกไปเลย แต่ผิวหนังผมมันรู้สึกแปลกๆ
3930/7/4: หมายความว่ายังไง?
D-124: คล้ายกับปูน แล้วพอลองเอามือแตะที่แขนดู มันก็ เอ่อ… ผมไม่รู้จะอธิบายยังไงดี มันเหมือนกับมันหายไปแวปหนึ่ง
3930/7/4: บันทึกเรียบร้อยแล้ว ช่วยอธิบายสภาพรอบๆในตอนนี้ได้ไหม?
D-124: มีโซฟาแบบเดียวกับห้องที่แล้ว แต่มันมีก็อะไรต่างกันอยู่ บางทีคงเพราะห้องมันมีขนาดต่างกันมั้ง? เหมือนมันใหญ่กว่านิดหน่อย รู้สึกเหมือนกับว่ามันกว้างขึ้น
3930/7/4: คุณกลับไปที่บันไดได้ไหม?
D-124: บันได?
3930/7/4: บันไดที่คุณเพิ่งลงมาไง
D-124: บันไดอะไร?
3930/7/4: คุณพึ่งลงมาจากบันไดไง เพื่อเข้ามาที่ห้องนี้
D-124: ไม่นะ ผมเข้ามาทางประตูด้านหน้า ตรงนั้นไง (เงียบ) มันแปลก ประตูมันถูกล็อกแล้ว แล้วคุณไม่ได้ยินมันแน่นะ?
3930/7/4: ช่วยบรรยายเสียงที่คุณได้ยินหน่อยได้ไหม?
D-124: มันเหมือนกับ… คุณเคยเงี่ยหูฟังในความเงียบไหม?
3930/7/4: เคยอยู่
D-124: บางครั้งคุณจะได้ยินสิ่งบางอย่างในพื้นที่ว่างๆ ใช่ไหม? สมองของคุณจะเติมมันเข้าไปในความว่างเปล่า เสียงนี้มันก็เป็นแบบนั้นเลย เสียงที่สมองสร้างขึ้น แค่ว่ามันไม่ใช่ความเงียบ ถึงจะไม่ได้ดังมากอะไร แต่ก็ได้ยินชัดเจน (เงียบ) ผมคิดว่า เอ่อ… ขอดูก่อนนะ มันน่าจะมีประตูออกจากที่นี่ อยู่สักจุด ขอหาดูก่อน
D-124 ยังคงมองเข้าไปในห้องที่เขาอยู่เพื่อหาทางออกต่อไปเป็นเวลาสี่ชั่วโมง แม้ว่ากลุ่มควบคุมจะพยายามช่วยเหลือ D-124 ในการออกจากห้อง แต่เขาก็ไม่สามารถทำได้
D-124: ผมพึ่งรู้ตัวอีกอย่าง ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมมันใช้เวลานานขนาดนี้ พื้นที่ว่างระหว่างทุกสิ่งตอนนี้มันกว้างมาก มันใช้เวลาตั้งสิบนาทีกว่าผมจะเดินจากโซฟาไปที่ทีวี แล้วผมก็ต้องใช้เวลา20นาทีกว่าจะไปถึงห้องครัว
3930/7/4: อะไร? ตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้ล่ะ?
D-124: ผมไม่รู้ ผม- (เงียบ) มีเสียงเคาะประตู ขอเวลาสักครู่นะ (เงียบ) ฮัลโหล? (เงียบ) มีคนอยู่ข้างนอก เขาอยากรู้ว่าผมได้ยินหรือเปล่า
3930/7/4: ผมเหรอ?
D-124: ใช่แล้ว ผม (เงียบ) ไม่เป็นไร (เงียบ) เขาบอกว่ามันมีทางออกไปอยู่ ลงไปผ่าน เอ่อ ผ่านทางพื้น เขาบอกว่าถ้าผมเอนหลังลงไปมากพอ ผมจะไปได้ ดังนั้น……
เงียบ D-124 ไม่ตอบสนองเป็นเวลาสามสิบแปดนาที 3930/7/4 และ 3930/3/3 ไม่พูดอะไรเป็นเวลาสามสิบแปดนาที
D-124: เสียงสีขาว
เงียบ
3930/7/4: ยังอยู่ไหม?
D-124: มันไกลกว่าที่คิดไว้มาก ผมคิดว่าผมเริ่มจะเข้าใจแล้ว คุณได้ยินไหม?
3930/7/4: คุณได้ยินไหม?
D-124: เยี่ยม อย่าหยุดฟังล่ะ ตอนนี้ผมอยู่ข้างล่าง ดูสิ ผมคิดว่าสิ่งที่เห็นเป็นอะไรที่เกี่ยวกับผม แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่ ผมไม่ได้เห็นพวกมันจริงๆหรอก (เงียบ) ใช่ แบบนี้มันดูสมเหตุสมผลขึ้นเยอะ ไม่ใช่กับผม แต่น่าจะเป็นคุณ บางทีมันอาจจะไม่ได้สำคัญอะไรเลย (เงียบ) คุณจำเกี่ยวกับการฟังความเงียบที่ผมพูดก่อนหน้านี้ได้ใช่ไหม? ตอนนี้มันเกิดเรื่องแบบเดียวนั้นกับตาของผมแล้วล่ะ มันมาแทนที่ความว่างเปล่า
3930/7/4: คุณเห็นอะไร?
D-124: โลกนี้มันมีรูอยู่ และที่นี่ก็ถูกดึงไปหามัน เหมือนกับท่อน้ำทิ้งน่ะ ผู้คนเองก็เหมือนกัน ตอนนี้ผมเห็นมันได้ชัดเจนเลย อาคารทั้งอาคาร จมลงไปในจุด…ที่เล็กแสนจะเล็ก ผุพังและแตกออก (เงียบ) ไม่เป็นไร ใช่ ใช่ ใช่ ใช่แล้ว นี่ล่ะคือคำตอบ มันเป็นเหมือนกับปฏิกิริยา ธรรมชาติน่ะไม่รังเกลียดสุญญากาศ แต่ผู้คนต่างหวาดกลัวมัน ก็จิตใจของคุณไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อเรื่องแบบนั้นใช่ไหมล่ะ? เมื่อคุณมองไปที่ดวงดาว คุณก็จะเห็นมัน เพราะนั่นคือสิ่งที่คุณทำ เป็นสิ่งที่สมเหตุสมผล ความเป็นระเบียบก็คือแนวคิดที่มนุษย์สร้างขึ้นมา
3930/7/4: ช่วยบรรยายเกี่ยวกับพื้นที่ที่คุณอยู่ตอนนี้ได้ไหม?
D-124: ผมไม่ได้อยู่สักหน่อย
3930/7/4: หมายความว่าไง?
D-124: คุณก็น่าจะรู้แน่ๆว่าผมไม่ได้มีอยู่ ทันที่ที่คุณรู้ตัวแล้ว ทุกอย่างนี่มันก็จะจบ
3930/7/4: ทันทีที่ผมรู้ว่าอะไร?
D-124: คุณแค่ต้องละสายตาจากหน้าจอแล้วหยุดมอง เอ่อ… หยุดมองรูปแบบ ผม… ถ้าเกิดคุณละสายตาไป คุณก็จะไม่เห็นผมแล้ว และคุณก็จะ…คุณก็จะไม่ได้ยินผม และนั่นล่ะคือสิ่งที่ผมได้ยิน นั่นคือสิ่งที่ผมได้ยินมาตลอดเวลา ใช่แล้ว มันสมเหตุสมผลแล้ว ถ้าเกิดคุณกระพริบตา คุณก็จะเสียมันไป และเมื่อมันหายไปแล้ว มันก็จะไม่มีอะไรอีก ดังนั้นพวกมันก็เลยพยายามเรียกร้องความสนใจจากคุณ เพราะถ้ามันเสียไปมันก็จะไม่มีอะไร และ-
3930/7/4: ใจเย็นๆ ผมต้องการให้คุณ-
D-124: -ไม่ ไม่ ไม่ เมื่อคุณละสายตารูปแบบมันก็จะหายไป เมื่อคุณหยุดฟัง คุณก็จะไม่ได้ยินมัน มันไม่ได้มีอะไรเลย และตอนนี้ผม… นี่คุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอ?
3930/7/4: นี่-
ณ จุดนี้ เครื่องกำเนิดไฟฟ้าในไซต์ถูกเปิดใช้งานทำให้ระบบไฟฟ้าเกิดอาการขัดข้องเล็กน้อย ทั้ง 3930/7/4 และ 3930/3/3 จึงรู้สึกตัวทันทีว่าเครื่องส่งสัญญาณเสียงไม่ทำงานแล้ว ความพยายามที่จะติดต่อ D-124 ล้มเหลว
[จบบันทึก]
ภาคผนวก 3930.3: สัมภาษณ์ 3930/1/1
ข้อความที่ตัดตอนมาต่อไปนี้นำมาจากบันทึกการสัมภาษณ์ที่จัดทำโดยดร.อันเดรย์ วาซิเลฟ นักวิทยาศาสตร์ชาวโซเวียตซึ่งถูกพบว่าใช้มาตรการจัดเก็บพิเศษสำหรับ SCP-3930 ก่อนหน้าที่จะมีการแทรกแซงจากสถาบัน หลังจากนั้นดร.วาซิเลฟก็ได้รับตำแหน่งในสถาบัน และกลายเป็น 3930/1/1 หลังจากนั้นไม่นาน ผู้สัมภาษณ์คือดร.ปิโอเตอร์ คุซกิน แปลโดยดร.ไซมอน ปิเอโตริคาล
[เริ่มบันทึก]
ดร.คุซกิน: มันคืออะไรครับ?
ดร.วาซิเลฟ: มันไม่ใช่อะไรสักอย่าง ไม่ใช่ในแง่ที่วัดได้ต่างๆ มันคือความเงียบงัน ความว่างเปล่าอันไร้ปราณี พื้นที่ที่ไม่มีอะไรอยู่
ดร.คุซกิน: แล้วมันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?
ดร.วาซิเลฟ: พวกเราไม่รู้ มันก็แค่ถูกเจอ โดยใครสักคนในประเทศ ไม่ก็จากข้างนอก และพวกเราก็มาถึงเป็นพวกแรก
ดร.คุซกิน: คุณรู้อะไรเกี่ยวกับมันบ้างล่ะ?
ดร.วาซิเลฟ: รู้อะไรเหรอ? มันมีอะไรในนั้นให้รู้หรือไง? ในนั้นมันไม่มีอะไรสักหน่อย ไม่มีอะไรให้พวกเราวัดได้ ไม่มีอะไรให้พวกเราทดสอบ สิ่งที่ผ่านขอบเขตของมันจะหายไปและสูญเสียการมีอยู่ พวกเราพยายามส่งทหารไปกับเครื่องบันทึกแล้ว แต่พวกเขาก็เจอกับชะตากรรมแบบเดียวกันหมด
ดร.คุซกิน: มันเกิดอะไรขึ้นกับพวกที่เหลือในทีมของคุณเหรอ?
ดร.วาซิเลฟ: อา… (เงียบ) การรับรู้คือกุญแจสำคัญ ทุกสิ่งที่คุณสามารถทดสอบได้จะบอกว่าที่นั่นมันไม่มีอะไรใช่ไหมล่ะ? แต่ถ้ามองเข้าไปในมัน คุณก็จะเห็นป่า ต้นไม้ หรือแม้แต่สัตว์ ถ้าเกิดเดินเข้าไปไกลพอ ก็จะเจอกับอาคาร หรือผู้คน แต่ไม่มีอะไรที่เป็นจริงสักอย่าง ตอนที่เห็นตึกแล้ว ไม่ว่ามันจะมีรูปร่างแบบไหน คุณก็ไม่มีจริงแล้ว คุณกลายเป็นเพียงอะไรที่เล็กกระจ้อยร่อยยิ่งกว่าภาพสะท้อนของตัวคุณเองที่ถูกรับรู้โดยจิตใจของใครบางคน เจ้าสิ่งนี้ ความว่างเปล่านี้… (เงียบ) มันคือกระจกที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง มันต้องการให้คุณมองไปที่มัน ยิ่งมีคนมองมากเท่าไหร่ ความเกลียดชังมันก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
ดร.คุซกิน: แต่มันเกี่ยวอะไรกับพวกที่เหลือในทีมของคุณล่ะ?
ดร.วาซิเลฟ: มันมีพวกเรามากมายเลยล่ะ พวกเราจำนวนมากมองไปในความว่างเปล่า จากนั้นมันก็เริ่มกรีดร้องออกมา
ดร.คุซกิน: กรีดร้อง?
ดร.วาซิเลฟ: ตอนที่คุณเข้าใกล้มัน คุณจะเริ่มได้ยินมัน เบาราวกับไม่มีอยู่หรือยิ่งกว่านั้น เป็นแค่เสียงแทรก มีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้น จิตใจของมนุษย์ได้พัฒนาให้เห็นรูปแบบในที่ที่ไม่มีอยู่ ดังนั้นในสถานที่ที่ไม่มีอะไรสักอย่าง จิตใจก็จะสร้างบางอย่างขึ้นมาจากความว่างเปล่า สิ่งที่ได้ยินก็แค่อาการเริ่มต้น เป็นความรู้สึกที่แทบจะสัมผัสไม่ได้ มันเป็นแสงวาบไปตามขอบของความว่างเปล่าในขณะที่จิตใจของเราพยายามที่จะรับรู้บางสิ่งที่ไม่ได้อยู่ที่นั่น และมันเกลียดชัง
ดร.คุซกิน: คุณหมายความว่ายังไง มันเกลียดชัง? ทำไมมันถึงเกลียดชังอะไรบางอย่างล่ะ? แล้วคุณรู้ได้ยังไง?
ดร.วาซิเลฟ: เพราะว่าพวกเรามีมากเกินไป สมาชิกแต่ละคนในทีมของเรารับรู้ถึงความว่างเปล่า แต่ละคนพยายามที่จะรับรู้ แสงแวบนั่น เสียงกรีดร้องเบาๆนั่น ในที่สุดพวกมันก็เริ่ม… ผสานเข้าด้วยกัน ไม่ผิดแน่นอน ดร.คุซกิน มันไม่ใช่ความจริง มันส่งผลต่อนิวทริโนเหมือนกับที่นิวทริโนส่งผลต่อเรา ยิ่งกว่าไม่เกิดอะไรซะอีก แต่มันก็ตระหนักถึงความว่างเปล่าของมัน และมันก็เกลียดชัง ตัวตนของมัน ผมเชื่อว่ามันเจ็บปวดทรมาน มันเกลียดจักรวาลที่มีอยู่ มันเกลียดที่มันจะมีตัวตน และมันเกลียดพวกเราที่ทำให้มันมีตัวตน มันไม่มีอะไรนอกจากความเกลียดชัง (เงียบ) ถ้าให้เวลามากพอ และมีพวกเรามากพอพยายามมองเข้าไปในความว่างเปล่านั่น บางสิ่งจะคืบคลานออกมาจากมัน (เงียบ) หลังจากนั้น มันก็เหลือพวกเราแค่สิบคน ความผิดปกติก็คงความเสถียรภาพมาตั้งแต่ตอนนั้น
ดร.คุซกิน: อะไรที่มันออกมาล่ะ?
เงียบ
ดร.คุซกิน: คุณอยู่ที่นี่มานานแค่ไหนแล้วครับ?
ดร.วาซิเลฟ: หลายสิบปี
ดร.คุซกิน: ทำไมคุณถึงไม่ขอออกไปล่ะ?
ดร.วาซิเลฟ: เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องสักครั้งแล้ว คุณก็จะไม่มีทางหยุดได้ยินมันได้อีก การขอออกก็แค่ทำให้วิญญาณอีกดวงหนึ่งต้องถูกสาปแทนเท่านั้นเอง
ดร.คุซกิน: วันก่อน มีนักวิทยาศาสตร์ที่เหลือของคุณหายตัวไป พวกเขาไปไหนเหรอ?
ดร.วาซิเลฟ: พวกเขาเข้าไปในความว่างเปล่า
ดร.คุซกิน: ทำไมล่ะ?
ดร.วาซิเลฟ: ตอนนี้มันมีพวกเรามากเกินไปแล้ว คุณพามาสิบสอง และพวกเราก็มีอยู่แปดแล้ว มันจะมีมากกว่าสิบไม่ได้ เมื่อคุณรับรู้ถึงความว่างเปล่า จิตใจคุณก็ไม่สามารถที่จะลืมมันได้แล้ว ตอนนี้พวกเรามี13คน แต่มันต้องมีได้ไม่เกิน10คนเท่านั้น
ดร.คุซกิน: คุณพูดเหมือนความว่างเปล่านี่มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาเลย ทำไมสิ่งที่ไม่มีอะไรนี่ถึงมีสติปัญญาได้ล่ะ?
ดร.วาซิเลฟ: มันไม่ใช่สิ่งเดียวกันสักหน่อย ความว่างเปล่าก็คือความว่างเปล่า มันคือดินแดนของสิ่งที่ไม่มีตัวตน มันหยั่งรู้และเปลี่ยนแปลงไม่ได้ และพวกเราก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมัน แต่ผู้กรีดร้องอย่างมีรูปแบบน่ะ ใช่ มันมีสติปัญญาบางอย่างอยู่ แต่ที่พวกมันมีสติปัญญาได้ก็เพราะมันคือเรา พวกมันเป็นภาพสะท้อนของเราในกระจกที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังนี่
(กล้องปิด ดร.คุซกินละสายตาออก ดร.วาซิเลฟมองไปที่กล้องครู่หนึ่ง)
ดร.คุซกิน: เอาล่ะ มีอะไรอย่างอื่นอีกไหมครับ?
ดร.วาซิเลฟ: มันจะมีมากกว่าสิบไม่ได้ ผมจะเข้าไปในความว่างเปล่า และพวกคุณสองคนต้องตามมาด้วย
ดร.คุซกิน: แล้วถ้าไม่ทำตามล่ะ?
เงียบ
[จบบันทึก]
@supports(display: grid) { :root { --sidebar-width-on-desktop: calc((var(--base-font-size) * (14 / 15)) * 19); --body-width-on-desktop: 45.75rem; } @media only screen and (min-width: 769px) { #side-bar .close-menu { display: block; position: fixed; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; opacity: 1; pointer-events: all; z-index: -1; } #side-bar .close-menu img { color: transparent; } #side-bar .close-menu::before, #side-bar .close-menu::after { content: ""; box-sizing: border-box; position: fixed; display: block; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; padding: 0; margin: 0; text-align: center; pointer-events: all; cursor: pointer; transition: opacity var(--sidebar-transition-timing); } #side-bar .close-menu::before { --mask:url("data:image/svg+xml,%3C%3Fxml version='1.0' encoding='utf-8'%3F%3E%3Csvg xmlns='http://www.w3.org/2000/svg' xmlns:xlink='http://www.w3.org/1999/xlink' id='Hamburger' x='0' y='0' baseProfile='tiny' overflow='visible' version='1.2' viewBox='0 0 32 32' xml:space='preserve'%3E%3Cpath d='M4 10h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2zm24 4H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2zm0 8H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2z'/%3E%3C/svg%3E"); z-index: -1; background-color: var(--toggle-icon-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) !important; -webkit-mask: var(--mask); mask: var(--mask); -webkit-mask-repeat: no-repeat; mask-repeat: no-repeat; -webkit-mask-position: 50% 50%; mask-position: 50% 50%; -webkit-mask-size: 60%; mask-size: 60%; } #side-bar .close-menu::after { z-index: -2; background-color: var(--toggle-button-bg, rgb(var(--sidebar-bg-color))) !important; border-radius: var(--toggle-roundness, 50%); border: var(--toggle-border-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) var(--toggle-border-width, 0.25rem) solid; } #side-bar:focus-within .close-menu, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu { pointer-events: none; } #side-bar:focus-within .close-menu::before, #side-bar:focus-within .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::before, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar { display: block; position: fixed; top: 0; left: calc(var(--sidebar-width-on-desktop)*-1); z-index: 10; transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; height: 100%; overflow-y: auto; overflow-x: hidden; margin-top: 0; } #side-bar:focus-within { left: 0; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover { left: 0; } #side-bar .side-block { margin-top: 1rem; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); border-radius: 0; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; } #main-content::before { content: ""; display: block; position: fixed; top: 0; right: 0; z-index: -1; opacity: 0; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, width 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; margin-left: var(--sidebar-width-on-desktop); background: rgba(var(--swatch-menubg-black-color), .3) 1px 1px repeat; padding-right: 0; width: 100%; height: 100vh; pointer-events: none; z-index: 99; } #side-bar:focus-within ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } @supports (-moz-appearance:none) and (background-attachment:local) and (not (-moz-osx-font-smoothing:auto)) { #side-bar { padding: inherit; } } #content-wrap { display: flex; flex-direction: row; width: calc(100vw - (100vw - 100%)); min-height: calc(100vh - calc(var(--final-header-height-on-desktop, 10.125rem))); flex-grow: 2; height: auto; position: relative; margin: 0 auto; max-width: inherit; } #main-content { width: 100%; position: initial; max-height: 100%; padding: 2rem 1rem; width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); max-width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); margin: 0 auto; } #page-content { max-width: min(90vw, var(--body-width-on-desktop, 45.75rem)); } @supports (-webkit-hyphens:none) { #side-bar { transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, padding-right 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, background-color 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; padding-right: 0; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); pointer-events: all; overflow-x: visible; overflow-y: visible; z-index: 999; } #side-bar::-webkit-scrollbar { opacity: 0; -webkit-transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; } #side-bar .close-menu::before { z-index: 999; } #side-bar .close-menu::after { z-index: 998; } #side-bar:hover .close-menu::before, #side-bar:hover .close-menu::after { opacity: 0; } #side-bar:hover { left: 0; background-color: rgba(var(--swatch-menubg-color), 1); padding-right: 0; } #side-bar:hover::-webkit-scrollbar { opacity: 1; } #side-bar:hover~#main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } } } }
@supports(display: grid) { :root { --sidebar-width-on-desktop: calc((var(--base-font-size) * (14 / 15)) * 19); --body-width-on-desktop: 45.75rem; } @media only screen and (min-width: 769px) { #side-bar .close-menu { display: block; position: fixed; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; opacity: 1; pointer-events: all; z-index: -1; } #side-bar .close-menu img { color: transparent; } #side-bar .close-menu::before, #side-bar .close-menu::after { content: ""; box-sizing: border-box; position: fixed; display: block; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; padding: 0; margin: 0; text-align: center; pointer-events: all; cursor: pointer; transition: opacity var(--sidebar-transition-timing); } #side-bar .close-menu::before { --mask:url("data:image/svg+xml,%3C%3Fxml version='1.0' encoding='utf-8'%3F%3E%3Csvg xmlns='http://www.w3.org/2000/svg' xmlns:xlink='http://www.w3.org/1999/xlink' id='Hamburger' x='0' y='0' baseProfile='tiny' overflow='visible' version='1.2' viewBox='0 0 32 32' xml:space='preserve'%3E%3Cpath d='M4 10h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2zm24 4H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2zm0 8H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2z'/%3E%3C/svg%3E"); z-index: -1; background-color: var(--toggle-icon-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) !important; -webkit-mask: var(--mask); mask: var(--mask); -webkit-mask-repeat: no-repeat; mask-repeat: no-repeat; -webkit-mask-position: 50% 50%; mask-position: 50% 50%; -webkit-mask-size: 60%; mask-size: 60%; } #side-bar .close-menu::after { z-index: -2; background-color: var(--toggle-button-bg, rgb(var(--sidebar-bg-color))) !important; border-radius: var(--toggle-roundness, 50%); border: var(--toggle-border-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) var(--toggle-border-width, 0.25rem) solid; } #side-bar:focus-within .close-menu, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu { pointer-events: none; } #side-bar:focus-within .close-menu::before, #side-bar:focus-within .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::before, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar { display: block; position: fixed; top: 0; left: calc(var(--sidebar-width-on-desktop)*-1); z-index: 10; transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; height: 100%; overflow-y: auto; overflow-x: hidden; margin-top: 0; } #side-bar:focus-within { left: 0; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover { left: 0; } #side-bar .side-block { margin-top: 1rem; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); border-radius: 0; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; } #main-content::before { content: ""; display: block; position: fixed; top: 0; right: 0; z-index: -1; opacity: 0; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, width 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; margin-left: var(--sidebar-width-on-desktop); background: rgba(var(--swatch-menubg-black-color), .3) 1px 1px repeat; padding-right: 0; width: 100%; height: 100vh; pointer-events: none; z-index: 99; } #side-bar:focus-within ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } @supports (-moz-appearance:none) and (background-attachment:local) and (not (-moz-osx-font-smoothing:auto)) { #side-bar { padding: inherit; } } #content-wrap { display: flex; flex-direction: row; width: calc(100vw - (100vw - 100%)); min-height: calc(100vh - calc(var(--final-header-height-on-desktop, 10.125rem))); flex-grow: 2; height: auto; position: relative; margin: 0 auto; max-width: inherit; } #main-content { width: 100%; position: initial; max-height: 100%; padding: 2rem 1rem; width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); max-width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); margin: 0 auto; } #page-content { max-width: min(90vw, var(--body-width-on-desktop, 45.75rem)); } @supports (-webkit-hyphens:none) { #side-bar { transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, padding-right 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, background-color 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; padding-right: 0; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); pointer-events: all; overflow-x: visible; overflow-y: visible; z-index: 999; } #side-bar::-webkit-scrollbar { opacity: 0; -webkit-transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; } #side-bar .close-menu::before { z-index: 999; } #side-bar .close-menu::after { z-index: 998; } #side-bar:hover .close-menu::before, #side-bar:hover .close-menu::after { opacity: 0; } #side-bar:hover { left: 0; background-color: rgba(var(--swatch-menubg-color), 1); padding-right: 0; } #side-bar:hover::-webkit-scrollbar { opacity: 1; } #side-bar:hover~#main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } } } }
@supports(display: grid) { :root { /* header measurements */ --header-height-on-desktop: 10rem; --header-height-on-mobile: 10rem; --header-h1-font-size: clamp(2rem, 5vw, 2.8125rem); --header-h2-font-size: clamp(0.875rem, 3vw, 0.9375rem); } #header { --search-textbox-text-color: var(--swatch-secondary-color); background: none; } #header::before { content: " "; position: absolute; width: 100%; height: 100%; left: 0; top: 0.75rem; background-image: var(--logo-image); background-repeat: no-repeat; background-position: center 0; background-size: auto calc(var(--header-height-on-desktop) - 1.5rem); opacity: 0.8; pointer-events: none; } #header h1, #header h2 { margin: 0; padding: 0; width: 100%; height: var(--header-height-on-desktop); display: flex; align-items: center; justify-content: center; display: flex; align-items: center; justify-content: center; } #header h1 a, #header h1 a::before, #header h2 span, #header h2 span::before { margin: 0; padding: 0; z-index: 0; display: block; text-align: center; } #header h1 { z-index: 1; } #header h1 a::before, #header h1 a::after { content: var(--header-title); } #header h1 a::before { color: rgb(var(--swatch-text-tertiary-color)); z-index: -1; -webkit-text-stroke: 0.325rem rgb(var(--swatch-text-dark)); } #header h1 a::after { color: rgb(var(--swatch-headerh1-color)); z-index: 1; } #header h2 { z-index: 0; text-transform: uppercase; pointer-events: none; } #header h2 span { margin-top: calc(var(--header-height-on-mobile)/2 + var(--header-h1-font-size)/2 - 2em); } #header h2 span::before, #header h2 span::after { --wght: 600; content: var(--header-subtitle); position: absolute; left: 50%; transform: translateY(-50%) translateX(-50%); width: 100%; text-align: center; } #header h2 span::before { -webkit-text-stroke: 0.25rem rgb(var(--swatch-text-dark)); } #header h2 span::after { color: rgb(var(--swatch-headerh2-color)); z-index: 1; } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) input[type="text"] { color: rgba(0, 0, 0, 0); } @media (min-width: 36rem) { #login-status { flex-grow: 1; left: 3%; right: initial; } #login-status::before { --mask-image: none; background-color: transparent; } #login-status:not(:focus-within) { color: rgb(var(--login-line-divider-color)); -webkit-user-select: initial; -moz-user-select: initial; -ms-user-select: initial; user-select: initial; } #login-status #account-topbutton, #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0 100% ); background-color: rgba(var(--login-arrow-color), 0); } #login-status #account-topbutton::before{ --clip-path: polygon( 30% 35%, 70% 35%, 50% 60%, 50% 60% ); --mask-image: initial; content: ""; position: absolute; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; background-color: rgba(var(--login-arrow-color), 1); -webkit-clip-path: var(--clip-path); clip-path: var(--clip-path); } #login-status #account-topbutton::before, #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton::before, #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton:hover::before { --clip-path: polygon( 30% 35%, 70% 35%, 50% 60%, 50% 60% ); --mask-image: initial; } #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton::after { display: none; } #login-status:not(:focus-within) *:not(#account-topbutton):not([href*="account/messages"]) { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0 100% ); pointer-events: all; -webkit-clip-path: var(--clip-path); clip-path: var(--clip-path); } #login-status:not(:focus-within) *:not(#account-topbutton):not(#account-options):not([href*="account/messages"]) { opacity: 1; } #login-status #my-account { --wght: 300; } #account-options { background: var(--gradient-header); } #search-top-box { top: 1.5em; right: 3%; background: rgba(var(--search-focus-textbox-bg-color), 0.4); box-shadow: calc(var(--search-height) / 2 * -1) 0 calc(var(--search-height) / 2) rgba(var(--search-focus-textbox-bg-color), 0.4); } #search-top-box:focus-within ~ #login-status { opacity: 1; } #search-top-box::after { transition: background-color 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), -webkit-clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1); transition: background-color 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1); transition: background-color 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), -webkit-clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1); } #search-top-box:not(:focus-within)::after { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0% 100% ); background-color: rgba(var(--search-icon-bg-color, --dark-accent), 1); -webkit-clip-path: var(--clip-path); clip-path: var(--clip-path); } #search-top-box:not(:focus-within):hover::after { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0 100% ); background-color: rgb(var(--search-icon-hover-bg-color)); } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) { max-width: var(--search-width); } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) input[type="text"] { max-width: var(--search-width); padding: 0 var(--search-height) 0 1em; outline-width: 0; background-color: rgb(var(--search-focus-textbox-bg-color), 0.35); color: rgba(var(--search-textbox-text-color), 0.4); cursor: pointer; } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) input[type="submit"], #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:focus-within input[type="submit"] { pointer-events: all; border: none; } } #page-title::after, .meta-title::after, #page-title::before, .meta-title::before { content: ""; flex-grow: 1; height: 0.0625rem; background: rgb(var(--swatch-primary)); } #page-title::before, .meta-title::before { margin: auto 1.25rem auto auto; } }
