SCP-391 กับเหยื่อของมัน
วัตถุ# SCP-391
ระดับ: Safe
มาตรการกักกันพิเศษ: SCP-391 ถูกเก็บไว้ในกรงนกใหญ่ขนาด 5 x 5 x 5 เมตรซึ่งทำจากตาข่ายเหล็กกล้าหนา ภายในกรงนั้นให้จำลองตามแบบของป่าสนและไม้ผลัดใบใบกว้างผสมกัน ให้ดูแลรักษาสภาพระบบแสงไฟซึ่งจำลองรูปแบบของกลางวันและกลางคืให้ดี สภาพอุณหภูมิและความชื้นนั้นให้ควบคุมไว้เพื่อจำลองสภาพอากาศชื้นของยุโรป
ประตูกรงเลี้ยงนั้นนอกจากเวลาที่ทำการศึกษา SCP-391 ให้อาหาร หรือทำการซ่อมบำรุงแล้วให้ล็อกไว้ตลอดเวลา ให้ทำการค้นตัวบุคลากรที่ออกมาจากกรงเพื่อหาสิ่งที่อาจนำออกไปจากกรง บุคลากรซึ่งพยายามนำสิ่งของออกจากกรงโดยไม่ได้รับอนุญาตจะถูกตำหนิ
รายละเอียด: SCP-391 เป็น Tyto alba alba หรือนกแสกธรรมดา เพศเมียหนึ่งตัว ก้อนกากอาหารซึ่ง SCP-391 ขย้อนออกมานั้นโดยปกติแล้วจะเป็นโละมีค่าชนิดใดชนิดหนึ่ง ประเภทของโลหะที่ออกมานี้ดูเหมือนจะแตกต่างไปตามประเภทของเหยื่อที่ถูกกิน จากที่บันทึกไว้ในเอกสารนั้น นกแสกซึ่งได้ตั้งชื่อเล่นให้ว่าไมดาสนี้ได้ข้อนเอาทองคำ เงิน ทองคำขาว และโลหะมีค่าอื่นๆ ให้ดูข้อมูลเพิ่มใน บันทึกการทดลอง SCP-391
SCP-391 ถูกจับตัวในปี 20██ หลังจากที่เจ้าหน้าที่ป่าไม้ █████ ████████ รายงานว่าพบก้อนทองคำซึ่งดูคล้ายกับก้อนกากอาหารของนกแสก สถาบันได้พบรายงานดังกล่าวระหว่างการตรวจข้อมูลตามปกติ นกแสกทุกตัวในรัศมี 50 กม.ถูกวางยาสลบและจับตัวไว้โดยปิดบังว่าเป็นการทดลองติดเครื่องหมายและตามรอย โดยเจ้าหน้าที่ได้ตรวจสอบและปล่อยนกแสกไปมากกว่า ███ ตัวก่อนจะพบตัว SCP-391
ภาคผนวก 391-01: สัตวแพทย์ของสถาบันได้ทำการตรวจสอบอยู่หลายครั้งและไม่พบความผิดปกติใดๆในตัว SCP-391 นอกจากความสามารถพิเศษของมันแล้ว SCP-391 ก็เป็นสายพันธุ์ที่โตแล้วธรรมดา
ภาคผนวก 391-02: หลังจากที่มีปฏิสัมพันธ์กับดร. ███████ และดร. █████ อยู่หลายครั้ง SCP-391 ก็มีความคุ้นเคยกับมนุษย์แล้ว แต่ SCP-391 นั้นก็ยังเป็นสัตว์ป่าและควรปฏิบัติด้วยอย่างระมัดระวังและเหมาะสม
หมายเหตุ: ดร. ███████ ได้ยื่นคำร้องขอทำการขยายพันธุ์ SCP-391 เพื่อดูว่าลักษณะของมันจะส่งผ่านไปยังทายาทได้หรือไม่ ในขณะนี้คำร้องนั้นอยู่ระหว่างรอการอนุมัติจากผู้อำนวยการศูนย์
บันทึกการทดลอง SCP-391
หมายเหตุ: การทดลองต่อไปนี้ได้ดำเนินการหลังจากที่ได้ทำการจำกัดอาหารของ SCP-391 ไว้เฉพาะเนื้อไก่ไม่มีกระดูกไม่มีหนังเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ ทีมวิจัยได้งดให้อาหารมันเป็นเวลา 12 ชั่วโมงก่อนจะทำการทดลอง
ชื่อ: ดร. █████
วันที่: ██/██/20██
ของที่ใช้: หนูขาว 320 กรัม หนึ่งตัว
ปฏิกิริยา: SCP-391 ฆ่าและกินอย่างตื่นเต้น
สิ่งที่ออกมา: ก้อนอินเดียม 63 กรัม หนึ่งก้อน
หมายเหตุ: สิ่งที่น่าสังเกตก็คือขนาดของก้อนกากอาหาร มันมีขนาดเท่ากับก้อนกากอาหารของนกแสกธรรมดา ส่วนที่ย่อยไม่ได้ของหนูตัวนั้นไม่มีทางเกิน 10 กรัมไปได้ แต่ก้อนกากนั่นมีน้ำหนักที่ตรงกับอินเดียมที่มีขนาดเท่ากัน ดูเหมือนว่าอะไรก็ตามที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของสสารจะไม่ขึ้นกับกฏทรงมวลของสสาร
ชื่อ: ดร. █████
วันที่: ██/██/20██
ของที่ใช้: หนูดำ 320 กรัม หนึ่งตัว
ปฏิกิริยา: เหมือนกับหนูขาว
สิ่งที่ออกมา: เหมือนกับหนูขาว
หมายเหตุ: SCP-391 นั้นถูกจับใส่ระบบปิดซึ่งสามารถตรวจวัดมวลกับพลังงานได้อย่างละเอียด และได้แสดงว่ามีมวลที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นประมาณ 2 ชั่วโมงหลังการบริโภค ไม่มีความเปลี่ยนแปลงของพลังงานหรือมวลในระบบซึ่งอาจเป็นที่มาของส่วนที่เพิ่มขึ้นนี้ได้ ดูเหมือนว่าสีจะไม่มีความสำคัญต่อปฏิกิริยา แต่ก้อนกากอาหารที่ออกมาก็ยังไม่สามารถอธิบายได้โดยที่ไม่ละเมิดกฏฟิสิกส์พื้นฐาน
ชื่อ: ดร. █████
วันที่: ██/██/20██
ของที่ใช้: หนูดำ 320 กรัม หนึ่งตัว
ปฏิกิริยา: เหมือนการทดลองครั้งก่อน
สิ่งที่ออกมา: เหมือนการทดลองครั้งก่อน
หมายเหตุ: หนูที่ใช้ในการทดลองนี้ได้ฉายรังสีแล้วและกระบวนการย่อยอาหารก็ถูกสังเกตการณ์ด้วยเครื่องมือพิเศษ เนื้อของหนูถูกแยกออกจากขนและกระดูกแล้วถูกย่อยไปตามที่นกแสกปกติเป็น มวลที่เพิ่มขึ้นของก้อนกากอาหารนั้นไม่ได้มาจากส่วนที่ถูกกินเข้าไป
