วัตถุ# SCP-327
ระดับ: Euclid
มาตรการกักกันพิเศษ: SCP-327 ถูกกักกันไว้ในแทงค์น้ำเกลือขนาด 40 x 40 x 10 เมตรภายในไซต์-██ จะต้องดำเนินการทำความสะอาดแทงค์เป็นประจำทุกสัปดาห์หรือทันทีหลังจากเกิดเหตุการณ์การแพร่กระจายขึ้น ผนังของแทงค์กักกันจะต้องกันเสียง เจ้าหน้าที่ทุกคนที่มีปฏิสัมพันธ์กับ SCP-327 หรือเข้าไปภายในห้องกักกันของ SCP-327 จะต้องสวมหูฟังตัดเสียงเมื่อไม่ได้มีการสนทนาโดยตรงกับวัตถุ เจ้าหน้าที่คนใดก็ตามที่ถูกรายงานว่าได้รับผลกระทบจากวัตถุ จะต้องถูกยกเลิกการปฏิบัติหน้าที่จนกว่าจะได้รับการตรวจสอบสภาพจิตจากนักจิตบำบัดเสร็จสิ้น
ให้ทำการให้อาหารแก่ SCP-327 เป็นผักกาดหอมและผักชนิดต่างๆ จำนวน 15 กิโลกรัมในแต่ละวันพร้อมกับอาหารเสริมอื่นๆ ตามความเหมาะสม
การสอนภาษาอังกฤษกับ SCP-327 ได้รับการดำเนินการอนุมัติโดย ดร.แอมเบอร์ลี่และดร.วัตสัน เป็นเวลาสองชั่วโมงต่อวันเพื่อจุดประสงค์ดังกล่าวข้างต้น
รายละเอียด: SCP-327 เป็นสิ่งมีชีวิตเลี้ยงลูกด้วยนมเพศเมียที่มีลักษณะอยู่ในอันดับชั้นของพะยูนคล้ายกับ Trichechus Manatus(แมนนาทีอินเดียนตะวันตก) วัตถุมีความยาว 2.8 เมตร และมีน้ำหนัก 450 กิโลกรัม มีอายุคาดการณ์โดยประมาณ 25-30 ปี ตัวอย่างมีลักษณะที่ผิดปกติหลายประการ ส่วนครีบนั้นมีนิ้วมืออย่างชัดเจนรวมถึงนิ้วหัวแม่มือซึ่งอยู่อีกด้านและใช้งานได้ กระโหลกศีรษะและใบหน้ามีลักษณะคล้ายคลึงกับมนุษย์ SCP-327 อีกทั้งวัตถุเองเคยปะทะกับใบพัดเรือในเวลา 5-10 ปีก่อนการกักกัน ซึ่งเห็นได้จากรอยแผลสาหัสบนศีรษะกับด้านหลัง และร่องรอยการถูกกระแทกอย่างรุนแรง
SCP-327 เป็นสิ่งมีสติปัญญาและสามารถพูดประโยคภาษาอังกฤษอย่างง่ายได้ แม้ว่าวัตถุเองจะแสดงความลำบากอย่างชัดเจนในการทำเช่นนั้น ทั้งการออกเสียงและความเข้าใจความหมาย
ผลกระทบที่ผิดปกติของ SCP-327 นั้นเกิดจากการเปล่งเสียงออกมาของตัวอย่าง รูปแบบของเสียงนั้นมีความคล้ายคลึงกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมจำพวกวาฬ เสียงเหล่านั้นถือว่าเป็นเสียงที่ให้ความรู้สึกไม่น่าฟังอย่างยิ่ง และสำหรับมนุษย์แล้วจะทำให้เกิดอาการปวดศีรษะอย่างรุนแรงกับอาการหลอนทางภาพและเสียง ซึ่งจะคงอยู่เป็นเวลา 6-12 ชั่วโมง ผู้ถูกผลกระทบมักจะรายงานถึงอาการกลัวที่แคบ หลีกเลี่ยงน้ำและสัตว์น้ำ และบางครั้งก็มีความรู้สึกเหมือนกำลังจมน้ำ
ในระหว่างที่ตัววัตถุเปล่งเสียง ผลของการที่สาหร่ายเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างมากนั้นส่งผลต่อการที่ปริมาณอ็อกซิเจนลดลง และระดับสารพิษต่อระบบประสาทอย่างชัดเจน ทำให้ปลาและหอยในพื้นที่นั้นตายเป็นจำนวนมาก สาหร่ายเองนั้นไม่มีลักษณะผิดปกติ และ SCP-327 ก็มีความต้านทานต่อผลกระทบทั้งหมดที่เกิดจากเสียงของมัน
การสัมภาษณ์ SCP-327 นั้นเผยถึงรายละเอียดที่ชัดเจนเกี่ยวกับที่มาของมันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เนื่องจากตัวอย่างไม่สามารถสื่อสารข้อมูลได้ดีพอ SCP-327 ได้บอกข้อมูลเป็นนัยว่ามีสิ่งมีชีวิตที่เป็นแบบเดียวกับตัวอย่างอาศัยอยู่บริเวณอ่าวเม็กซิโกและเขตทะเลแคริบเบียน อย่างไรก็ตาม ก็ยังไม่มีรายงานถึงสิ่งผิดปกติที่มีลักษณะตรงกัน
ภาคผนวก-01:บันทึกการเก็บกู้:SCP-327 ถูกเก็บกู้เมื่อเดือนสิงหาคมในปี 2008 หลังจากที่เกิดความผิดปกติทางจิตที่ไม่มีสาเหตุอย่างต่อเนื่องในหมู่พลเรือนของ[ข้อมูลปกปิด] ที่ฟลอริดา นอกจากนี้ยังได้รับรายงานว่าได้ยินเสียงที่ไม่สามารถอธิบายได้ในบริเวณพื้นที่ดังกล่าว พื้นที่นั้นได้รับการเฝ้าระวังโดยสถาบันเป็นเวลาสองสัปดาห์ก่อนจะพบการรายงานว่าพบ “พะยูนกลายพันธุ์” ถูกพายุโซนร้อนเฟย์พัดเกยตื้นอยู่ริมชายฝั่ง หลังจากการเข้าไปตรวจสอบโดยเจ้าหน้าที่ภาคสนามของทางสถาบันได้มีการใช้ยาลบความทรงจำกับประชาชนในพื้นที่ใกล้เคียงและเก็บตัวอย่างได้โดยไม่มีเหตุการณ์ใดๆ เกิดขึ้น
ภาคผนวก-02: ข้อความสัมภาษณ์ที่ตัดตอนเมื่อวันที่██/██/20██
เพื่อจุดประสงค์ในการฝึกอ่านออกเสียงของ SCP-327 ระหว่างนี้ได้มีการแก้ไขเนื้อหาบางส่วนในการถอดเสียง
ดร.แอมเบอร์ลี่:สวัสดี 327
SCP-327:หวัดดีค่า ด็อคเต้อแอมบรี่ สาม สอง เจ็ด พร้อมตอบคำถามค่า
ดร.แอมเบอร์ลี่:ดีมาก เราจะมาพูดถึงเพลงที่เธอร้องเมื่อวานนี้นะ เธอบอกอะไรเพิ่มเติมมากกว่านี้ได้ไหม?
SCP-327:ค่า เพลงสำหรับปลาและสัตว์ทั้งหลาย สำหรับพืช สำหรับคน สำหรับบ้าน เพลงเป็นสิ่งที่ดี ไม่เหมือนเพลงนี้[SCP-327 ฮัมเพลงเป็นเวลาสามวินาที]เพลงไม่เหมือนคำพูด เพลงก็คือเพลง เพลงเป็นสิ่งที่ดี ตอนนี้เพลงไม่ดีแล้ว…
ดร.แอมเบอร์ลี่: เกิดอะไรขึ้นกับเพลง?
SCP-327:[ทำเสียงก้องต่ำเลียนแบบมอเตอร์]ทำให้มันแย่
ดร.แอมเบอร์ลี่:เรืองั้นหรือ?
SCP-327:ใช่ แต่ไม่เป็นไร เพลงแย่ไม่ทำร้ายสัตว์ที่นี่ คุณกับวัตสันช่วยให้สาม สอง เจ็ด ได้เพลงดีคืนมา
