ข้อมูลเพิ่มเติม 1: การสัมภาษณ์ SCP-3000-EX-A
ผู้ถูกสัมภาษณ์: PoI-3000-1
ผู้ทำการสัมภาษณ์: เจ้าหน้าที่เคอร์ติส
วันที่: 5 เมษายน 1987
คำนำ: เนื้อหาที่เกี่ยวข้องนั้นอยู่ด้านล่างนี้แล้ว บันทึกการสัมภาษณ์ฉบับสมบูรณ์ (275 นาที) นั้นอยู่ในเอกสาร 3000-EX/084 PoI-3000-1 นั้นถูกติดเครื่องจับปฏิกิริยาในช่วงท้ายของการสัมภาษณ์
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ช่วยยืนยันชื่อและที่อยู่ของคุณหน่อยได้หรือเปล่า?
PoI-3000-1: คาร์ล วิลเลียม เฟรเซอร์ เลขที่ 17 โอลด์โกรฟไดรฟ์ อาร์ลิงตัน เท็กซัส สหรัฐอเมริกา นั่นบ้านย่าผมน่ะ
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: รู้มั้ยว่าทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ คาร์ล?
PoI-3000-1: รู้สิ ผมมาอยู่นี่เพราะพวกตำรวจมาที่บ้านผม แล้วก็ลงไปชั้นใต้ดินเจอเด็กพวกนั้นนอนตายอยู่
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณฆ่าเด็กพวกนั้นเหรอ คาร์ล?
PoI-3000-1: ใช่ ผมฆ่าพวกเขา หรืออย่างน้อยๆก็ช่วยฆ่าพวกเขาน่ะนะ
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ใครช่วยคุณฆ่าพวกเขา คาร์ล?
PoI-3000-1: พวกเขา เด็กพวกนั้นทำตัวเอง ผมต้องช่วย
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: เล่าเรื่องที่คุณไปพบเด็กพวกนั้นสิ
PoI-3000-1: ส่วนใหญ่พวกเขาก็อยู่ที่สถานีรถประจำทางที่ฟอร์ทวอร์ธ แล้ว…
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณได้เตียงพยาบาลพวกนั้นมาจากไหน?
PoI-3000-1: ผมซื้อมา ย่าผมมีเตียงหนึ่งแล้วเธอก็ตาย แต่ผมชอบสัมผัสตอนที่นอนบนนั้นก็เลยซื้อมาอีก พวกมันก็แบบเดียวกันแต่ความรู้สึกไม่เหมือนกันน่ะ
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณซื้อมาจากไหน?
PoI-3000-1: จากร้านที่ฟอร์ทวอร์ธ แจ็คสันบริค-อะ-บราค ที่นั่นมีของเก่า
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณทำการเปลี่ยนแปลงเตียงหลังจากซื้อมันมาเหรอเปล่า?
PoI-3000-1: ผมติดเหล็กให้ยื่นแขนถึงน่ะ ผมลองไม่ใช้ดูแล้วแต่ไม่ได้ผล กุญแจมือมันสั้นไป แล้วก็ขัดหลังมันให้ตั้งขึ้นหน่อยจะได้งอตัวมาหน้าได้
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณทำอะไรอื่นกับเตียงอีกหรือเปล่า คาร์ล?
PoI-3000-1: ไม่
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณรู้จักเวทมนตร์หรือเปล่า?
PoI-3000-1: รู้จักสิ อย่างซิกฟรีดกับรอย
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ไม่ใช่มายากล เวทมนตร์จริงๆน่ะ คาร์ล?
PoI-3000-1: เวทมนตร์จริงๆไม่มีหรอก ก็แค่การแสดงกับภาพลวงตา ไม่ใช่ของจริง
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณใช้ภาพลวงตาได้หรือเปล่า คาร์ล?
PoI-3000-1: ไม่
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณใช้ภาพลวงตากับเตียงพวกนั้นหรือเปล่า?
PoI-3000-1: ไม่ คุณหมายความว่าไงเนี่ย?
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: เตียงนั่นทำให้เด็กพวกนั้นทำร้ายตัวเองหรือเปล่า? มันพูดกับพวกเขาทางความคิดหรือ?
PoI-3000-1: ผมไม่เข้าใจว่าคุณหมายความว่าไงนะ ผมว่าคุณกำลังจะหลอกผม และผมไม่ชอบเวลาที่คนหลอกผม
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: โอเค คาร์ล ผมไม่ได้พยายามหรอกคุณนะ ผมแค่อยากถามคำถาม คุณอยากเติมน้ำมั้ย?
PoI-3000-1: ผมไม่ชอบเวลาที่คนหลอกผมนะ
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณเอาเลือดสัตว์ไปทาเด็กพวกนั้นเหรอ คาร์ล?
PoI-3000-1: มันมาจากเนื้อน่ะ จากตู้แช่
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณเลือดไปราดเป็นลายหรือเปล่า?
PoI-3000-1: ไม่ มันก็แค่หยดเละเทะเท่านั้นเอง ไม่ใช่ลายอะไร
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณจะบอกว่าเลือดสัตว์นั่นเป็นอุบัติเหตุเหรอ?
PoI-3000-1: ใช่ มันเป็นอุบัติเหตุ คุณถามผมทำ-
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: แต่การฆ่าเด็กพวกนั้นไม่ใช่อุบัติเหตุสินะ คาร์ล?
PoI-3000-1: ไม่ มันไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่ว่า-
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณฆ่าพวกเขาทำไม คาร์ล?
PoI-3000-1: ผมไม่ได้ฆ่าพวกเขา! ผมบอกคุณแล้ว ผมไม่ได้ฆ่าพวกเขา ผมแค่ช่วย
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: โอเค ทีนี้-
PoI-3000-1: ผมก็ฆ่าไปคนหนึ่งน่ะนะ คนแรก แต่ตอนนั้นผมไม่ค่อยรู้เรื่องแล้วผมก็กำลังเป๋อๆเพราะเบียร์ แล้วผมก็แค่จับที่คอเขาไม่ให้ออกไปแล้วพอผมตื่นเขาก็ตายแล้ว ผมไม่ได้ตั้งใจ แต่เขาสวยงามจริงๆแล้วผมก็ไม่อยากให้เขาไปผมก็เลยพยายามเก็บเขาไว้ แต่หลังจากที่เขาตายแล้วเขาก็เริ่มเน่าแล้วผมก็ต้องกำจัดเขา ผมก็เลย-
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: เอาเป็นว่าหลังจากนั้นล่ะ คาร์ล? เอาเป็นกาวิน สตอบ?
PoI-3000-1: กาวิน กาวิน ใช่ ผมจำได้ว่าเขามีใบหน้าที่เข้มแข็งกับตาที่แจ่มใส แต่เขาอ่อนแอไปหน่อย
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณหมายความว่าไงที่ว่าอ่อนแอ?
PoI-3000-1: ผมพยายามให้อาหารพวกเขา หลังจากคนแรกแล้วและผมหากุญแจมือได้กับเตรียมใต้ดินเสร็จน่ะ แต่พวกเขาไม่อยากกิน พวกเขาสวยงามนะ แต่อาหารทำให้พวกเขาสวยงามน้อยลงแล้วพวกเขาก็ตาย ผมก็เข้าใจว่ามีวิธีอื่นอีก วิธีเดียวที่จะทำให้พวกเขาสวยงามอยู่ได้ก็คือถ้าพวกเขากินตัวเอง
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ถ้าพวกเขากินตัวเอง?
PoI-3000-1: ใช่ นี่นะ มันเป็นวงจรที่สวยงาม ความสวยงามจะวนเวียนไปมาและไม่หายไป แล้วพวกเขาก็จะอยู่ได้ด้วย แต่พวกเขาไม่เข้าใจผมทั้งที่ผมให้มีดพวกเขาแล้วบอกแล้ว แต่พวกเขาไม่ยอมทำ พอถึงกาวินผมก็เลยได้ไอเดีย
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ไอเดียอะไรเหรอ คาร์ล?
PoI-3000-1: หลังจากที่เขาตื่นขึ้นบนเตียงแล้วก็ตะโกน ผมก็บอกเขาว่าเขาต้องกินตัวเขาเอง เขาบอกว่าไม่ ผมก็เลยบอกว่าเขาจะไม่ได้อาหารเลย แล้วผมก็บอกเขาทุกวันและเห็นว่าเขาหิว แต่เขาก็ยังบอกว่าไม่ ผมก็เลยรอ แล้วก็รอ แล้วผมก็เอาเนื้อสเต็กให้เขา
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: เนื้อสเต็กที่คุณเก็บไว้ในตู้แช่น่ะเหรอ?
PoI-3000-1: ใช่ ผมวางมันไว้บนท้องเขาแล้วบอกว่าเขากินได้ ตู้แช่แข็งนี่ดีนะ เพราะความเย็นมันทำให้หน้าท้องชาแล้วเนื้อก็แข็งขึ้น ลื่นขึ้น ผมรู้ว่ามีดนั่นคมแค่ไหน มันก็ทริกน่ะนะแต่ก็ไม่ใช่ทริกชั่วร้ายอะไร และพอเขาเริ่มเฉือนตัวเองเขาก็จะได้กลิ่นตัวเองแล้วเขาก็จะหิว แล้วความสวยงามนั้นก็จะดำเนินไปเรื่อยๆ ตลอดไป แต่เขาอ่อนแอเกินไป เขาถือมีดไม่แน่นพอ ผมก็เลยต้องช่วยเขา
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: <เงียบอยู่ 5 วินาที> แล้วเกิดอะ-
PoI-3000-1: ผมต้องช่วยพวกเขาทุกครั้ง แล้วมันก็ไม่เคยได้ผลเลย! ผมไม่ได้อยากทำแต่ผมต้องทำ มันไม่มีทางอื่นแล้ว แล้วหลังจากนั้นความสวยงามก็ไปจากพวกเขา
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ผมจะบอกรายชื่อให้คุณฟังนะคาร์ล แล้วถ้าคุณเคยได้ยินชื่อพวกนี้คุณก็บอกผม โอเคนะ?
PoI-3000-1: โอเค
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: การตื่นของอดีทัม
PoI-3000-1: ไม่
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ไอออน
PoI-3000-1: เคมีน่ะเหรอ?
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ไม่ มันเป็นชื่อ คุณรู้จักไอออนมั้ย?
PoI-3000-1: ไม่ ชื่อพิลึก
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ภาคีแห่งหนอนขาว
PoI-3000-1: ไม่
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ศาสนจักรที่ห้า
PoI-3000-1: ไม่ ผมว่ามีโบสถ์คริสต์อยู่ที่เด็บบี้เลนนะ คิดว่า
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ทลาออล
PoI-3000-1: ไม่ นั่นไม่ใช่คำนี่ คุณจะหลอกผมอีกแล้วเหรอ?
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ไม่ คาร์ล ผมไม่ได้หลอก ผมแค่ถามดูว่าคุณรู้จักมันหรือเปล่า
PoI-3000-1: นั่นไม่ใช่คำจริงๆนี่นา
เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: โอเค เวลดท์…
ปิดท้าย: ผลการวัดปฏิกิริยาที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติและกลุ่มในความสนใจเป็นลบทั้งหมด จากการทดสอบเพิ่มเติมยืนยันได้ว่าทั้ง PoI-3000-1 และวัตถุ SCP-3000-EX ทั้งหมดไม่มีคุณสมบัติผิดธรรมชาติใดๆ ได้ทำการลบความทรงจำ PoI-3000-1 และส่งตัวกลับเรือนจำทาร์แรนต์เคาน์ตีแล้ว