SCP-261
261.jpg
SCP-261 ช่วงที่เก็บมาได้

วัตถุ# SCP-261

ระดับ: Safe

มาตรการกักกันพิเศษ: ผู้จะเข้าถึง SCP-261 ได้ต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าหน้าที่ระดับ 2 ขึ้นไป สิ่งที่ออกมาจาก SCP-261 ทุกชิ้นนั้นต้องมีการบันทึกข้อมูลไว้พร้อมกับจำนวนเงินที่หยอดและระยะเวลาระหว่างการกดแต่ละครั้ง ห้ามใช้งานเกินสิบครั้งในช่วง24ชั่วโมงและห้ามหยอดเกินครั้งละ 500 เยน ทั้งนี้ไม่รวมถึงการทดลองที่ ผบ.ศูนย์อนุมัติแล้ว

ของที่ SCP-261 จ่ายออกมานั้นควรจะเอาไปให้ฝ่ายความปลอดภัยและสุขภาพตรวจสอบก่อจะบริโภค ถ้าไม่ทำตามนี้ถือว่าทางสถาบันไม่ต้องรับผิดชอบใดๆกับผลข้างเคียงที่เกิดขึ้น สิ่งที่อาจเป็นอันตรายหรือมีประโยชน์ต่องานวิจัยจะถูกอายัดไว้ โดยจะจ่ายเงินชดเชยให้ตามที่หยอดไป

รายละเอียด: SCP-261 มีลักษณะเป็นตู้ขายของอัตโนมัติสีดำที่ไม่มีกระจกด้านหน้า แต่มีแป้นกดอยู่ สถาบันเก็บ SCP-261 มาจากโยโกฮาม่าหลังจากที่สืบเรื่องเล่าลือของ "ตู้ขายของเวทมนตร์" มันตั้งอยู่หลังห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง มีกระดาษแปะไว้ว่า "งดให้บริการ" เป็นภาษาญี่ปุ่น ไม่มีสัญลักษณ์ที่ใช้ระบุที่มาได้ และไม่มีใครรู้ว่ามันมาตั้งอยู่ที่นั่นได้ยังไงหรือตั้งแต่เมื่อไหร่

โครงสร้างภายในของ SCP-261 ก็เหมือนกับตู้ขายของอัตโนมัติทั่วไป หลังจากที่ทำกุญแจและไขเปิดออกมาแล้วก็ไม่พบอะไรผิดปกติ ดูจากสภาพแล้วเชื่อว่าไม่เคยมีขนมหรือเครื่องดิ่มใส่ไว้เลย แป้นกดนั้นแม้จะต่อไฟไว้และทำงานเป็นปกติ ก็ไม่ทำให้กลไกจ่ายของทำงาน

เมื่อหยอดเงินแล้วกดเลขสามหลัก SCP-261 ก็จะจ่ายของออกมาแบบสุ่ม มันไม่รับงินสกุลอื่นๆนอกจากเงินเยนและจะคืนเหรียญสกุลอื่นๆกลับมาทางช่องเงินทอน ไม่มีใครรู้ว่ามันเอาของมาจากไหนและจะไม่ทำงานถ้าเปิดประตูไว้หรือติดตั้งเครื่องบันทึกไว้ข้างใน เลขที่กดไปไม่มีผลกับของที่ออกมาและดูจะไม่มีรูปแบบด้วย ของที่มันจ่ายมานั้นจะเป็นพวก"อาหารว่าง"หีบห่อสะดุดตาเสมอ

ถึงไม่เสียบปลั๊กไว้ SCP-261 ก็ยังทำงานได้ แต่จะทำให้ของที่ "ไม่สเถียร" ออกมาเร็วกว่าเดิม ถ้าใช้งานบ่อยๆในเวลาสั้นๆหรือหยอดเงินเป็นจำนวนมาก SCP-261 ก็จะจ่ายของพิลึกๆออกมา ถึงจะยังเป็น "อาหาร" แต่ก็แทบไม่ควรให้มนุษย์บริโภค


รายการของที่จ่ายออกมาระหว่างการทดลองรอบที่ 8
หยอดเหรียญ 800 เยนทุกครั้ง โดยใช้ใช้เวลาในการจ่ายสินค้าแต่ละชิ้นห่างกัน 2 นาที SCP-261 เสียบปลั๊กไว้

"โค้กซีโร่" - ไดเอ็ทโค้กหนึ่งกระป๋อง หีบห่อเป็นภาษาอังกฤษ

"ชีโตส" - ขนมขบเคี้ยวยี่ห้อชีโตสห่อเล็กหนึ่งห่อ หีบห่อเป็นภาษาอังกฤษ

"แบล็คแบล็ค" - หมากฝรั่งคาเฟอีนหนึ่งห่อ หีบห่อเป็นภาษาญี่ปุ่น

"ยันยัน" - ยันยันโคนหนึ่งอัน มีท้อเคลือบน้ำตาลมาด้วย หีบห่อเป็นภาษาญี่ปุ่น บริษัทเมจิเซกะไม่เคยผลิตรสนี้

"เป๊บซี่ ดราก้อนทวิสต์" - โคล่ายี่ห้อเป๊บซี่รสผลไม้หนึ่งกระป๋อง หีบห่อเป็นภาษาอังกฤษ ระบุได้ว่าเป็นรสดราก้อนฟรุต เป๊บซี่โคไม่เคยผลิตสินค้าชิ้นนี้

"ดาร์คไซด์โคล่า" - "กระป๋อง"ซึ่งมีด้านข้างเป็นพลาสติกใส หีบห่อเป็นภาษาญี่ปุ่น ของเหลวข้างในนั้นใส เมื่อเปิดออก ของเหลวข้างในก็ดูเหมือนจะทำปฏิกิริยากับอากาศและกลายเป็นสีดำในหลายวินาทีต่อมา กระบวนการเปลี่ยนสีนั้นเหมือนเป็นระลอกควันและไม่สามารถเปลี่ยนกลับได้ รสชาติของของเหลวนั้นได้รับการบรรยายว่า "โคล่า มีอะไรเผ็ดๆด้วย"

"ลิตเติลเบเกอรี 7 เกรนส์" - หลอดเล็กๆขนาดเท่าแท่งลูกวาดที่มีปุ่มสีเขียว ทำจากอลูมิเนียม หีบห่อเป็นภาษาอังกฤษ เมื่อส่วนบนถูกบิดออก "แป้ง"ข้างในก็ถูกดันออกมา ใน"แป้ง"นั้นมีแบคทีเรียและเอนไซม์หลายตัวที่ยังระบุไม่ได้ ซึ่งทำให้แป้งนี้ฟูขึ้นเมื่อสัมผัสกับอากาศ และ"ถูกอบ"ทำให้จุลินทรีย์ตายไป กลายเป็นขนามปังแถวขนาดเล็กหนัก250กรัม รสชาติได้รับการระบุว่าอร่อย แต่ติดจะเหนียว

"หอยมะนาว" - ถุงพลาสติกหนาที่มีหลอดพลาสติกอยู่ด้านหนึ่ง ข้างในมีน้ำและเนื้อหอยสิบสองชิ้น หีบห่อเขียนเป็นภาษาดัตช์ เมื่อทำตามที่เขียนไว้ หลอดนั้นก็จะแตก น้ำข้างในจะเดือดและระบายไอน้ำออกมาทางรูเล็กๆ ทำให้นักวิจัยคนหนึ่งถูกลวกมือเล็กน้อย กระบวนการต้มจะเสร็จสิ้นใน38วินาที ทำให้เนื้อหอยสุกได้ที่และมีรสชาติของมะนาว เนื้อหอยนั้นเมื่อนำไปตรวจสอบแล้วพบว่าไม่ตรงกับสายพันธุ์ที่รู้จัก

<ไม่ทราบ> - ถุงขนาดเล็กที่มีพิรามิดหลากสีบรรจุอยู่เต็ม หีบห่อเขียนเป็นภาษาที่ไม่รู้จัก พิรามิดนี้แข็งมากและไม่น่ากินด้วย เหมือนกับเคี้ยวชอล์ก เมื่อเอาไปใส่ในน้ำร้อน พิรามิดก็จะแตกออกและมี"ใย"ซึ่งจะละลายและเปลี่ยนสีน้ำเป็นสีเดียวกับพิรามิด รสชาติของน้ำนั้นจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่การวิเคราะห์ระบุว่าปริมาณเกลือแร่ คาร์โบไฮเดรต และโปรตีนจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก เหลือแร่หลายๆชิ้นนั้นยังไม่สามารถระบุประเภทได้ ปริมาณนั้นตรงกับที่ผู้ใหญ่ควรได้รับในแต่ละวันตามหลักโภชนาการ นักวิจัยที่ดื่มน้ำเข้าไปรายงานว่ามีอาการปวดท้องในสองชั่วโมงให้หลัง แต่ไม่มีอะไรมากกว่านั้น

<ไม่ทราบ> - กล่องอลูมิเนียมที่มีช่องแก้วใสเล็กๆอยู่ด้านข้างและปุ่มกลมๆหนึ่งปุ่มด้านบน หีบห่อเขียนเป็นภาษาที่ไม่รู้จัก กล่องนี้ไม่มีรอยเชื่อม ภายในดูเหมือนจะมีสัตว์ตาเดียวตัวเล็กๆขนปุกปุยซึ่งมีเท้าสามข้างบรรจุอยู่เต็ม เมื่อกดปุ่ม กล่องก็จะร้อนขึ้นมาและอบสัตว์ที่อยู่ข้างในทั้งเป็น ได้ยินเสียงอู้อี้และขีดข่วนดังจากในกล่องระยะหนึ่งในช่วงของการปรุงนี้ หลังจากผ่านไปหนึ่งนาทีกับสามสิบวินาที ฝาด้านหน้าก็จะเปิดออกให้กินสัตว์ที่ปรุงสุกแล้วได้ ศจ.ไคน์อาสากินสัตว์พวกนั้นหลังจากที่นักวิจัยคนอื่นๆไม่อยากกิน กรอบและเผ็ดมาก มีรสของเนื้อด้วยนิดหน่อย

<ไม่ทราบ> - กระป๋องอลูมิเนียมยาวเรียว หีบห่อเขียนเป็นภาษาที่ไม่รู้จัก การเปิดกระป๋องทำให้เกิดปฏิกิริยากับของเหลวข้างใน ดูเหมือนว่าของเหลวในนั้นไม่ได้มีไว้สำหรับบรรยากาศที่มีอ็อกซิเจน และระเบิดอย่างรุนแรง ทำให้นักวิจัยเสียชีวิตไปสองคนและบาดเจ็บอีกจำนวนหนึ่ง การทดลองถูกยุติและทำการเคลียพื้นที่ พื้นที่ที่ใช้ทดลองนั้นมีกลิ่นของไซตรัสอยู่เป็นเวลาหลายวัน


หมายเหตุ: การทดลองหลังจากนี้สามารถดูได้ที่ บันทึกการทดลอง 261 Ad De

Unless otherwise stated, the content of this page is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License