วัตถุ# SCP-232-TH
ระดับ: Keter
มาตรการกักกันพิเศษ: SCP-232-TH ถูกขังไว้ในห้องขนาด 15x15x30 เมตร ผนังของห้องทั้งสี่ด้านรวมถึงใต้พื้นที่เป็นดินลึกลงไปหนึ่งเมตรทำจากคอนกรีตหนา 3 เมตรฉาบด้วยเหล็กกล้าหนา 50 ซม. ตามด้วยตะกั่วหนา 20 ซม.ทั้งสองด้าน มีทางเข้าออกทางเดียวคือประตูเลื่อนสามชั้นที่เปิดจากด้านบน ชั้นแรกทำจากเหล็กกล้าหนา 2 เมตรเคลือบด้วยตะกั่วหนา 25 ซม.ทั้งสองด้าน มีการเว้นช่องว่างระหว่างก่อนถึงชั้นที่สองไว้ 1.8 เมตรสำหรับการให้อาหารซึ่งเป็นวัวเป็นๆ 1-2 ครั้งต่อสัปดาห์ โดยจะต้องทำการปิดประตูชั้นแรกก่อนที่จะเปิดประตูบานที่สองและสามตามลำดับ ในส่วนนี้มีการติดตั้งเครื่องสร้างกระแสไฟฟ้าซึ่งสามารถสร้างกระแสไฟฟ้าได้ตั้งแต่ 50,000-100,000 โวลต์เอาไว้ด้วย ชั้นที่สองทำจากคอนกรีตหนา 1.5 เมตรเคลือบด้วยตะกั่วหนา 20 ซม.ทั้งสองด้าน ชั้นที่สามเป็นกระจกกันกระสุนหนาหนึ่งฟุตใช้สำหรับศึกษาจากการเฝ้ามองโดยตรง
ผู้ที่จะศึกษาหรือมองมันได้ต้องได้รับอนุญาตจากบุคลากรระดับ 4 จำนวน 3 คน โดยมีเจ้าหน้าที่รระดับ 3 จำนวน 2 คนค่อยสังเกตการณ์อยู่ข้างๆ เมื่อเสร็จสิ้นบุคลากรดังกล่าวต้องถูกส่งไปพบจิตแพทย์เพื่อตรวจหาความผิดปรกติ โดยต้องมาตรวจซ้ำทุกสัปดาห์เป็นเวลา 3 ครั้ง
หากตัวอย่างแสดงอาการว่าเริ่มคลุ้มคลั่ง ให้เปิดใช้คลื่นเสียงซุปเปอร์โซนิคที่ติดไว้ทุกมุมบนของห้องใส่มันทันทีจนกว่ามันจะทรุดลง จากนั้นให้รีบโยนอาหารซึ่งอาจเป็นบุคลากรคลาส-D ลงไปทันที ในกรณีที่มันพังประตูชั้นสองขึ้นมาได้ให้เปิดเครื่องสร้างกระแสไฟฟ้าช๊อตใส่มันและเปิดประตูชั้นสองและสามปล่อยให้มันร่วงกลับลงไปและเปิดคลื่นเสียงซุปเปอร์โซนิคกระหน่ำใส่มันเต็มที่ เมื่อแน่ใจว่ามันนิ่งสนิทก็ให้รีบโยนอาหารลงไปเช่นกัน แต่ถ้าหากมันหลุดออกได้สำเร็จให้ใช้บุคลากรคลาส-D ที่อยู่ในไซร์ทั้งหมดเป็นเหยือล่อและเรียกหน่วยกวาดล้างทีมอัลฟ่ามาให้เร็วที่สุด
รายละเอียด: ในยามสงบ SCP-232-TH จะมีรูปลักษณ์เป็นวัวความสูงมาตรฐานแต่หน้าตาประหลาดและค่อนข้างพิการ เดินกระโผลกกระเผลก ตัวผอมจนเห็นกระดูก มีหางใหญ่และยาวลากพื้น กีบเท้าผุและเอียงทั้ง 4 ข้าง ลักษณะของกระโหลกยาวกว่าของวัวทั่วไปและฟันเหยินทั้งบนและล่าง มีเขาม้วนคล้ายเขาแกะและยาวจนทิ้มคางของมันเอง ลูกตาทำงานไม่ประสานกัน (ข้างหนึ่งมองไปทางหนึ่งอีกข้างมองไปอีกทางหนึ่ง) การตอบสนองต่อเสียงค่อนข้างต่ำจนเกือบเรียกได้ว่าหูหนวก การกินอาหารของมันไม่ต่างอะไรกับตอนอยู่ในอาการคลุ้มคลั่ง
เมื่อเกิดอาการคลุ้มคลั่งจากความต้องการอาหารเพิ่มหรือป้องกันตัว (มักเกิดเพราะกรณีแรกเป็นส่วนใหญ่) มันจะส่งเสียงคำรามคล้ายกระทิงผสมม้าและเริ่มเปลี่ยนรูปร่าง เขาของมันจะบิดไปจนอยู่ในตำแหน่งเดียวกับของกระทิง ลูกตาทั้ง 2 ข้างหลุดออกจากเบ้าและเริ่มเรืองแสงสีฟ้าจากกลางเบ้า1 ฟันหน้าของมันจะบิดเข้าที่และงอกเขี้ยวออกมา 4 ซี่ กีบเท้าเปลี่ยนรูปจนกลายเป็นเล็บคล้ายเล็บเสือ เนื้อหนังลอกหลุดจนเหลือแต่กระดูกรวมถึงหางที่กลายเป็นกระดูกงูโดยมีปลายหางเป็นส่วนหัวและเริ่มส่งเสียงคล้ายงูเห่า ที่เบ้าตาของส่วนกระโหลกงูที่ปลายหางก็เรืองแสงสีฟ้าเช่นเดียวกับส่วนหัว และสุดท้ายคือมีหมอกควันสีดำออกมาปกคลุมตัวจนเห็นเพียงแสงจากตาทั้ง 2 คู่ของมัน2
เมื่อกลายร่างเต็มที่ SCP-232-TH จะมีความคล่องแคล่วสูงมาก และสามารถเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว มันสามารถวิ่งด้วยความเร็วถึง 120 ก.ม./ชม. ภายใน 3 นาที และยังสามารถเร่งถึง ███ ก.ม./ชม ภายใน █ นาที และสามารถจู่โจมเหยือได้อย่างถูกต้องและแม่นยำ และบางครั้งดูเหมือนว่ามันจะรู้ว่ามีสิ่งมีชีวิตอยู่ตรงไหนในรัศมี 30 เมตรจากตัวมัน ทำให้ไม่มีทางหลบซ่อนได้เลย ร่างกายของมัน (หรือเรียกให้ถูกคือโครงกระดูก) แข็งกว่ากระดูกของช้างถึง █ เท่า สามารถฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วแม้จะถูก [ข้อมูลถูกลบ] ก็ตาม
เหยื่อของมันส่วนใหญ่จะเป็นมนุษย์ซึ่งมันจะทำการ "กิน" โดยการกัดเพียงครั้งเดียวและกระชากออกซึ่งทำให้เหยือเสียชีวิตทันที เมื่อมันกินอิ่มหรือพอใจแล้ว ร่างกายของมันก็จะกลับสู่ร่างวัวพิการอีกครั้งโดยฟื้นฟูส่วนเนื้อหนังและลูกตาที่ลอกหลุดออกไปกลับมา อีกทั้งยังเปลี่ยนเล็บกลับมาเป็นกีบ สลัดเขี้ยวทิ้งและทำให้ฟันกลับมาเหยินเหมือนเดิม
จากการชันสูตรศพพบว่าเหยือไม่มีการปาดเจ็บทางร่างกายแต่อย่างใดแม้แต่บริเวณที่ถูกกัดหรือตะปบก็ไม่มีแผลใดๆให้เห็น สาเหตุการตายคือหัวใจหยุดเต้นไปเฉยๆรวมถึงคลื่นสมองที่หยุดทำงานพร้อมๆกันซึ่งแพทย์ระบุอย่างไม่เป็นทางการว่า "ตายเพราะวิญญาณหลุดออกจากร่าง"
หมายเหตุ: เรียกศูนย์ นี่เจ้าหน้าที่██████ ขอบอกเลยนะว่าเจ้านี่มันอันตรายเกินไปแล้ว! จากที่ผมติดตามพฤติกรรมของมันอย่างห่างๆ ผมพบว่าบางครั้งมันไม่ได้กินเพื่อประทังชีวิตหรอก แต่เป็นการจงใจฆ่าโดยการกินเพื่อ [-ข้อมูลถูกลบ-] แบบประมาณว่าถ้าเป็นคนก็คือการกินขนมขบเคี้ยวหรือลูกอมซึ่งเป็นการกินโดยไม่จำเป็นต้องหิวและก็กินได้ตลอดทั้งวัน นี่มันก็ไม่ต่างอะไรกับฆ่าเอามันส์แล้ว! พวกคุณรีบส่งทีมพิเศษมาจัดการมันให้เร็วที่สุดดีกว่า! - เจ้าหน้าที่██████ วันที่ ██-██-20██
ภาคผนวก-1: บันทึกการจับกุม SCP-232-TH: เหตุการณ์ 232-D-23
ภาคผนวก-2: บันทึกบทสัมภาษณ์ผู้อยู่ในเหตุการณ์ 232-RC
ภาคผนวก-3: มีการค้นพบข้อมูลบางอย่างของมันในหอสมุด จึงรู้ว้ามันคือ██████ ที่เร่ร่อนไปทั่ว มักกินวิญญาณของสิ่งมีชีวิตอื่น ถ้ามันกัดใครหรืออะไรด้วยปากหรือหางของมัน มันจะดึงวิญญาณของสิ่งนั้นออกจากร่างและกินเป็นอาหารทันที แม้แต่หมอผีเก่งๆ ก็ไม่มีใครกล้าต่อกรกับมัน เพราะไม้กางเขน เครื่องราง และสิ่งศักดิ์ศิษย์ก็ทำอะไรมันไม่ได้ ในช่วงที่เกิดโรคระบาดเช่นไข้ทรพิษ โรคฝีดาษในยุโรปยุคกลางจนมีคนตายไปหลายแสนคนในช่วงหลายร้อยปี และรวมถึงคนที่อดตายในฝรั่งเศษช่วงก่อนการปฏิวัติฝรั่งเศส มีคน 2 ใน 10 ตายเพราะถูกมันกินแต่ทางการเหมารวมว่าตายเพราะโรคร้ายหรือความอดอยาก - บิชอบ██████ แห่ง██████
ภาคผนวก-4: ดร. ██████ และดร. ██████ ได้ทดลองโดยใช้คลาส-D จำนวน 1 คน ฉีดยาสลบแล้วผูกกับเครื่องชั่งความละเอียดสูง จากนั้นจึงหย่อนเขาลงไปเป็นอาหารให้ SCP-232-TH หลังจากที่มัน "กิน" คลาส-D คนนั้นแล้วเครื่องชั่งระบุว่าน้ำหนักของเขาหายไป 21 กรัมทันที ดร. ██████ กล่าวว่า "ผมพิสูจน์เรื่องน้ำหนักของวิญญาณได้แล้ว!"
จากข้อมูลที่ผมหามาได้ ผมก็ไม่ค่อยเชื่อเรื่องสวรรค์หรือนรกเท่าไหรหรอก แต่ในเมื่อวิญญาณมีจริงและเมื่อพวกมันออกจากร่างของสิ่งมีชีวิต พวกมันก็ต้องมีที่ไปไม่ว่าทางไหน แต่พวกคลาส-D คงจะไปนรกกันหมดนั้นแหละ แต่ทีนี้หากพวกมันถูก SCP-232-TH กินไป แล้วพวกมันจะไปไหนละกลายเป็นอึวิญญาณหรือยังไง หรือว่าสลายหายไป ถ้าเป็นอย่างนั้นจะต้องมีคนไม่พอใจแน่ที่มีอะไรมาทำให้ระบบของพวกมันเสีย เจ้า SCP-232-TH ก็คงจะรู้เหมือนกัน มันถึงได้ย้ายที่ไปเรื่อยๆ ยังกับว่ามันหนีอะไรซักอย่างนั้นละ จะว่าไปช่วงนี้มีรายงานว่ามีคนเห็นบางอย่างมาด้อมๆมองๆแถวไซต์-36BM ที่ใช้กักขัง SCP-232-TH อย่างต่อเนื่อง คนที่เห็นกล่าวว่ามันมีลักษณะเหมือนคนสวมผ้าคลุมสีดำปิดตั้งแต่หัวจรดเท้า บางทีก็ถือของมันวาวคล้ายๆเคียวขนานใหญ่ด้วย แต่ตราบใดที่มันไม่เป็นภัยกับเราหรือ SCPs ตัวอื่นๆ ผมว่าก็ช่างมันเถอะ - ดร.██████