SCP-230

สารประกอบ-███

วัตถุ# SCP-230

ระดับ: Euclid

มาตรการกักกันพิเศษ: SCP-230 ถูกขังไว้ในห้องนิรภัยในศูนย์-██ ห้องนี้จะต้องมีระบบควบคุมการไหลเวียนอากาศเพื่อที่อากาศที่ออกมาจากห้องนี้จะถูกกรองอย่างเหมาะสมก่อนกลับไปสู่ระบบอากาศในอาคาร คำร้องขอของ SCP-230 ที่ไม่ขัดต่อมาตรการกักกันSCPมาตรฐานจะได้รับการอนุมัติ ประตูนั้นได้ตั้งให้ล็อกเองโดยอัตโนมัติทุกครั้งที่ปิดและสามารถเปิดได้จากนอกห้องเท่านั้น บุคลากรที่เข้าไปในห้องของ SCP-230 จะต้องสวมชุด HAZMAT ซึ่งมีอ็อกซิเจนในตัว ผู้ที่สัมผัสกับอากาศในห้องของ SCP-230 หรือสัมผัสตัวของ SCP-230 หรือของเหลวจากร่างกายของ SCP-230 จะต้องถูกกักตัวและทำการสังเกตการเป็นเวลาไม่น้อยกว่าหนึ่งเดือน ผู้ที่ยังแสดงอาการจาก SCP-230 หลังจากหนึ่งเดือนจะถูกกำจัดทิ้ง หากบุคลากรได้รับการยืนยันว่าผ่านจากพนักงานประจำศูนย์หลังจากหนึ่งเดือนก็จะถูกย้ายและห้ามไม่ให้พบกับ SCP-230 อีก

เนื่องจากเหตุการณ์เมื่อเร็วๆนี้ ผู้ที่เคยสัมผัสและได้รับการยืนยันว่าผ่านจากพนักงานแล้วก็ต้องรับการตรวจสภาพจิตเป็นประจำ หากว่าระหว่างการตรวจนั้นบุคลากรแสดงลักษณะตามที่ระบุไว้ในเอกสาร 230-4436b แล้ว ให้ทำการกำจัดบุคลากรผู้นั้นทิ้ง

หมายเหตุ: วัตถุได้พยายามทำการหลบหนีมาแล้วหลายครั้งโดยใช้ผู้คนที่สัมผัสกับ SCP-230 สิ่งนี้เป็นอันตรายเพียงเล็กน้อยเพราะผู้ที่สัมผัสมักจะอยู่ในสภาพเสื่อมโทรม แต่บุคลากรก็จะใช้ความรุนแรงเพื่อจะอยู่ใกล้กับ SCP-230

รายละเอียด: SCP-230 เป็นชายเชื้อสายคอเคเซียนซึ่งมีรูปร่างผอมบาง สูง 185 ซม. หนัก 68.04 กก. และดูเหมือนจะมีอายุในช่วงสามสิบปีต้นๆ เขาสวมเสื้อผ้าสีฉูดฉาดและชอบสีชมพูกับเหลือง SCP-230 เป็นคนที่ร่าเริงมากและดูเหมือนจะไม่สามารถเกิดอารมณ์ที่ไม่ดีได้

SCP-230 นั้นจะหลั่งสารเคมีซึ่งมีส่วนผสมคล้ายกับเฮโรอีนออกมาจากรูขุมขน ซึ่งสารนี้ได้รับการตั้งชื่อว่าสาร ███ เมื่อมันออกมาจากรูขุมขนแล้วมันก็จะระเหยและปะปนกับอาการศรอบตัว SCP-230 ทันที สาร███นั้นดูเหมือนจะออกฤทธิ์ได้แม้จะมีปริมาณเพียงสามสิบส่วนล้านในสภาพที่เป็นก๊าซ ผู้ที่สูดสาร███เข้าไปนั้นจะรู้สึกสบายอย่างมาก การวิเคราะห์บุคลากรคลาส-D ที่ถูกผลของ SCP-230 นั้นบ่งชี้ว่ามีโดปามีนสูงเป็นห้าเท่าของที่ควรเป็นจากการร่วมเพศ ผู้ถูกผลกระทบมีลักษณะเสื่อมโทรมเช่นเดียวกับผลของเฮโรอีน ผู้ถูกผลกระทบนั้นพร้อมจะทำตามความต้องการใดๆของ SCP-230 ตราบเท่าที่ไม่ต้องออกห่างจาก SCP-230

สาร███นั้นมีอยู่ในของเหลวที่หลั่งจากร่างกายของ SCP-230 ทั้งหมด เพียงแค่การสัมผัสกับผิวหนังของ SCP-230 ก็ถูกผลกระทบได้ การสัมผัสกับสารนี้จะทำให้เกิดการเสพติดทันที อาการของการขาดยานั้นรุนแรงมากและมีอัตราการเสียชีวิตที่ 30% อาการเหล่านี้รวมถึง เบื่ออาการ ตัวสั่น ตื่นตระหนก อาเจียน ท้องร่วง อารมณ์แปรปรวน หงุดหงิดง่าย วิกลจริต ตาบอด และเลือดไหล โดยอาการนั้นจะแตกต่างกันไปตามผู้ถูกผลกระทบ โดยทั่วไปแล้วอาการเหล่านี้จะคงอยู่ประมาณสองสัปดาห์ก่อนจะหายไป ดูเหมือนว่าอาการที่เกิดขึ้นนั้นจะขึ้นอยู่กับปริมาณของสาร███ที่ได้รับเข้าไป ผู้ที่ได้กินของเหลวใดๆจากร่างกายของ SCP-230 (เช่น น้ำลาย เลือด ฯลฯ) จะมีโอกาสเสียชีวิตจากการขาดยาที่ 100%

SCP-230 นั้นถูกพบในอพาทเมนท์ใน█████████ โดยมีผู้คนยี่สิบคนเป็นเหมือนคนรับใช้ ดูเหมือนว่า SCP-230 จะตั้งใจจำกัดจำนวนผู้ที่ได้รับผลกระทบ โดยพบศพจำนวนหนึ่งของผู้ได้รับผลกระทบในละแวกใกล้เคียง เมื่อถูกถามเรื่องของคนเหล่านี้ SCP-230 ตอบว่า "มันชักจะแออัดน่ะ เราก็เลยขอให้พวกเค้าสองสามคนหยุดหายใจซะ"

SCP-230 ก็ดูเหมือนจะได้รับผลของสาร███ แต่ไม่มีอาการเสื่อมโทรมแต่อย่างใด การพยายามทำให้ SCP-230 เปลี่ยนอารมณ์ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง การใช้ยาซึ่งทำให้เกิดอาการซึมเศร้านั้นมีผลให้ SCP-230 หลั่งสาร███ออกมามากขึ้นอีกและไม่ได้ผล

SCP-230 นั้นเป็นมิตรมากและพร้อมจะทำการสนทนาอย่างเปิดเผยกับบุคลากรทุกคน SCP-230 นั้นไม่ทราบว่าตนเริ่มหลั่งสาร███ได้อย่างไรหรือตั้งแต่เมื่อไหร่ เมื่อถามเรื่องอดีตของเขา SCP-230 ก็บอกว่าเขาหลั่งสาร███มาตั้งแต่จำความได้

SCP-230 ชอบพูดถึงสิ่งที่เขาคิดว่า "ดี" หรือ "เกย์" SCP-230 นั้นมีการยึดติดทางจิตบางอย่างกับคำว่า "เกย์" ตอนที่บอกให้เขาบรรยายถึงตนเองนั้น SCP-230 ใช้คำว่า "เกย์" หกครั้ง "แสนจะเกย์" สี่ครั้ง และคำว่า"เกย์สุดๆ"ครั้งหนึ่งในตอนที่เรียกตนเองว่า "ชายผู้เกย์สุดๆ"

หมายเหตุจากดร.██████: การชอบใช้คำว่า "เกย์" ของ SCP-230 ไม่เกี่ยวอะไรกับรสนิยมทางเพศ ดูเหมือนว่า SCP-230 จะไม่มีรสนิยมทางเพศเพราะไม่สนใจเรื่องเพศโดยสิ้นเชิง ก็นับว่ามีเหตุผล ในเมื่อ SCP-230 นั้นรู้สึกมีความสุขในระดับเดียวตลอดไม่ว่าจะทำอะไร ทำให้เรื่องเพศไม่จำเป็นไปด้วย

ภาคผนวก 230-1: นักวิจัยระดับ 2 ██████ ███ถูกสาร███โดยอุบัติเหตุระหว่างการวิจัย ██████ ███ ถูกคุมตัวและส่งไปรับการบำบัดในช่วงเวลาของการขาดยา หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน ██████ ███ ก็ได้รับการปล่อยตัวโดยการอนุมัติของพนักงานฝ่ายพยาบาล สองเดือนต่อมา ██████ ███ ก็พยายามพังเข้าไปในพื้นที่กักกันของ SCP-230 ██████ ███ ใช้ความรุนแรงและได้ทำร้ายบุคลากรไปหลายคนก่อนจะถูกจับตัวไว้ได้ ██████ ███ ถูกกำจัดทิ้งหลังการตรวจสอบ และได้เพิ่มการระวังเพื่อมิให้เหตุนี้เกิดขึ้นอีก ดูเอกสาร 230-4436b

เอกสาร 230-4436b: [ข้อมูลปกปิด]