วัตถุ# SCP-202-TH
ระดับ: Euclid
มาตรการกักกันพิเศษ: SCP-202-TH ถูกทำเป็นส่วนหนึ่งของแอเรีย-██ โดยมีขนาด 12 x 21 x 17 ตารางเมตร ซึ่งมาตรการการป้องกัน SCP-202-TH ถูกจัดการโดยล้อมรั้วไฟฟ้าแรงสูงขึ้นเพื่อกันบุคคลที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับ SCP-202-TH เข้าไปยุ่งเกี่ยว ทั้งนี้ภายในตัวอาคารจะต้องมีการทำความสะอาดทุกๆ 2 อาทิตย์ด้วยคลาส-D จำนวนทั้งหมด 4 คน โดยทุกคนจะได้ให้คำแนะนำไว้ว่า "ห้ามยุ่งเกี่ยวกับสิ่งของเครื่องใช้ภายในบ้านและห้ามขึ้นไปชั้นบนเป็นอันขาด" ให้ทำความสะอาดเฉพาะบริเวณข้างล่างเป็นเท่านั้น โดยหากทำตามคำแนะนำที่ได้กล่าวไว้ ก็จะไม่มีผลกระทบใดๆเกิดขึ้น
รายละเอียด: SCP-202-TH เป็นบ้านหลังใหญ่คล้ายคฤหาสน์หลังเล็กๆที่คาดว่าถูกสร้างขึ้นเมื่อปี 1960 และเป็นกรรมสิทธิ์ที่ดินของมิสเตอร์รอยเยอร์ มาก่อนที่สถาบันจะเข้าควบคุมพื้นที่ แต่ทว่าตอนที่เข้าไปนั้นไม่มีใครอยู่ใน SCP-202-TH แม้แต่คนเดียวราวกับว่ามันถูกสร้างทิ้งเอาไว้แบบนั้นมานานแล้ว ทำให้ SCP-202-TH ถูกใช้เพื่อทำเป็นแอเรีย-██ สำหรับป้องกัน SCP-███-TH และ SCP-███-TH ที่เคยถูกกักกันอยู่ที่ไซต์-██ และมีเหตุจำเป็นที่ต้องทำการเคลื่อนย้ายวัตุอย่างเร่งด่วน ซึ่งภายในตัวบ้านจะถูกทาด้วยผนังสีแดงทั่วตัวบ้าน ขนาดภายในของ SCP-202-TH นั้นมีความไม่สมดุลกับขนาดที่เห็นจากภายนอก โดยเมื่อเข้ามาภายในจะพบว่าชั้นล่างมีห้อง 38 ห้อง ชั้นสองมีและสามนั้นไม่สามารถระบุจำนวนห้องได้เนื่องจากผลกระทบของ SCP-202-TH แต่ละห้องส่วนใหญ่แล้วจะเป็นห้องนอนหรือห้องว่างๆที่มีเฟอนิเจอร์อยู่จำนวนน้อยชิ้น
จากการตรวจสอบนั้นพบว่า SCP-202-TH เป็นตัวนำที่ทำให้สิ่งของเครื่องใช้ภายในบ้านเกิดสิ่งผิดปกติ ทั้งนี้การพยายามนำวัตถุเหล่านั้นออกจาก SCP-202-TH ไม่สามารถทำได้ ไม่ว่าจะเป็นการออกทางประตูหรือหน้าต่างก็ตาม เนื่องมาจากมีแรงดันบางอย่างจะทำการดีดวัตถุสิ่งของเหล่านั้นกระเด็นกลับเข้าไปยังตัวบ้าน และสามารถลอยกลับไปยังที่ตั้งเดิมของมันได้ด้วยวิธีการที่ไม่รู้จัด การทดสอบเพื่อหาความผิดปกติของวัตถุเหล่านั้น จึงจำเป็นต้องทำอยู่แค่ภายใน SCP-202-TH เท่านั้น โดยมีวัตถุด้วยกันทั้งหมด 34 ชิ้น และได้ทำการทดลองไปทั้งหมด 7 ชิ้น (สามารถดูผลการทดลองได้ที่ตารางการวิจัยวัตถุที่มีความผิดปกติของ SCP-202-TH) ก่อนที่จะมีคำสั่งระงับการทดลองโดยถาวรจาก 05-██
การทดสอบวัตถุทั้งหมด 7 ชิ้นนั้นได้ถูกตั้งชื่อตามวัตถุที่ได้เริ่มทำการทดลองเป็นสิ่งแรกจนถึงสิ่งสุดท้าย โดยได้ทำการส่งคลาส-D ลงไปยังพื้นที่ทั้งหมด 12 คน ไปสำรวจข้างในบ้าน โดยไม่ได้ให้คำแนะนำอะไรเพิ่มเติมพิเศษ ผู้ทดลองแต่ละคนได้จับต้อง ลองเปิดสิ่งของต่างๆภายใน SCP-202-TH ตามลำดับ โดยเราได้ทำการติดตั้งกล้องวงจรปิดต่างๆผ่านในบ้าน สังเกตและศึกษาสิ่งของต่างๆที่มีผลกระทบต่อคลาส-D ที่ได้ส่งเข้าไป บางครั้งกล้องวงจรปิดก็ได้แสดงภาพที่ไม่ชัดเจน หรืออาจมีภาพของเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชายปรากฏในห้องนั่งเล่นบ่อยๆ
SCP-202-TH ถูกค้นพบโดยทีมเจ้าหน้าที่ของสถาบัน SCP หลังจากที่มีการรายงานว่าพบบ้านที่ต้องสงใสว่าจะเป็นของนายรอยเยอร์และดูเหมือนจะมีความผิดปกติภายในจากสายของเราที่ชื่อ██████ ███ หลังจากนั้นเอเจ้น███████ และลูกน้องของเขาอีก 5 คน ที่ถูกส่งให้เข้าไปตรวจสอบภายในบ้านแล้วได้หายตัวไปและไม่กลับลงมาอีกเมื่อขึ้นไปยังชั้นสองของตัวบ้าน เหลือเพียงเอเจ้น███ เท่านั้นที่ไม่ได้ขึ้นไปด้วย ทั้งนี้มีสิ่งของอีกจำนวนบ้านภายในอาคารที่ทำให้เกิดผลกระทบต่างๆ ทำให้เราสูญเสียนักวิจัยไป █ คน ด้วยกัน และการพยายามขึ้นไปบนชั้นสองของเป็นสิ่งที่ทำไม่ได้ด้วยเช่นกันจากการทดลองใช้บันไดปีนขึ้นทางหน้าต่างชั้นสองไม่สามารถเปิดได้ และการทุบกระจกให้แตกนั้นก็ไม่สามารถทำได้ การเข้าออก SCP-202-TH ทำได้โดยวิธีการเดียวคือประตูใหญ่หน้า SCP-202-TH เท่านั้น ซึ่งประตูบานนี้สามารถเปิดปิดได้ แต่ไม่มีระบบล็อคตัวของ SCP-202-TH
ตารางการวิจัยวัตถุที่มีความผิดปกติ SCP-202-TH:หมายเลขวัตถุ | วัตถุ | ผลกระทบ | ตำแหน่งที่ตั้งภายใน SCP-202-TH |
---|---|---|---|
SCP-202-TH-1 | บันได | เมื่อผู้ใดก็ตามได้ใช้วัตถุนี้เพื่อทำการขึ้นไปยังชั้นสองของ SCP-202-TH จะไม่สามารถกลับลงมาได้ โดยผู้ที่ขึ้นไปจะหายไปเฉยๆ จากการสังเกตหน้า SCP-202-TH ไม่พบร่องรอยการร้องเรียกขอชีวิต หรือแม้แต่สิ่งมีชีวิตบนชั้นสอง | เมื่อเปิดเข้ามาภายใน SCP-202-TH วัตถุนี้จะตั้งอยู่ข้างหน้าห้องโถง |
SCP-202-TH-2 | แจกันดอกไม้ที่มีดอกไม้เหี่ยวเฉาอยู่ | เมื่อใครก็ตามที่ได้จับวัตถุนี้จะเกิดจะแข็งทื่อไปชั่วขณะ โดยดอกไม้ภายในแจกันจะค่อยๆเบิกบานขึ้น และบุคคลที่จับแจกันนั้นไว้ระดับการเต้นของหัวใจจะช้าลงเรื่อยๆจนหยุดเต้นไป (การพยายามเอาดอกไม้ออกจากแจกันไม่สามารถทำได้) | ตั้งอยู่ในห้องนั่งเล่นข้างๆทีวี |
SCP-202-TH-3 | หม้อหุงข้าว | การจับต้องวัตถุชิ้นนี้ไม่พบความผิดปกติใดๆ แต่เมื่อได้ทำการใช้วัตถุตามวัตถุประสงค์ของมัน ผลปรากฏว่าผู้ที่ทำการหุงข้าวจะไม่สามารถทานข้าวภายในวัตถุนั้นได้ ส่วนผู้อื่นสามารถทานได้แต่จะไม่รู้สึกอิ่ม เมื่อทานไปเรื่อยๆจึงพบว่าผู้ที่ทำการหุงข้าวล้มลงไป จากการตรวจสอบพบว่าข้าวทั้งหมดที่ทานไปได้เข้าไปอยู่ในกระเพาะของผู้ที่หุงข้าว และไม่เกิดการย่อยใดๆทั้นสิ้น | ตั้งอยู่ภายในห้องครัว ทางด้านขวามือ |
SCP-202-TH-4 | ตู้เย็น | พบสิ่งของจำนวนหนึ่งที่ถูกนำมาใส่ในวัตถุนี้ ตัวอย่างทั้งหมดไม่มีการเน่าเสียใดๆทั้งสิ้นแม้วัตถุนี้จะไม่สามารถใช้งานได้แล้วก็ตาม การทานตัวอย่างภายในวัตถุนี้ ทำให้เกิดอาการติดเชื้อที่ลำไส้อย่างรุงแรง | อยู่ตรงข้ามกับ SCP-202-TH-3 |
SCP-202-TH-5 | หมอน | การจับต้องวัตถุชิ้นนี้สามารถทำได้ แต่หากหลับนอนบนวัตถุชิ้นนี้จะไม่สามารถตื่นขึ้นมาอีกได้ จะทำให้อยู่ในสภาพนิทราทันทีที่หัวแตะต้องวัตถุชิ้นนี้ | อยู่บนพื้นข้างๆเตียงในห้องนอน |
SCP-202-TH-6 | ทีวี | เมื่อใดก็ตามที่ได้ทำการเปิดวัตถุนี้ จะปรากฏวิดิโอห้องภายใน SCP-202-TH และจะพบว่ามีผู้ชายนอนอยู่บนเตียง สักพักภาพจะเปลี่ยนไปที่ห้องครัวที่มีผู้หญิงกำลังหุงข้าว และภาพก็เปลี่ยนมาเป็นห้องโถงที่มีเด็กผู้ชายวิ่งไล่จับเด็กผู้หญิงขึ้นไปบนชั้นสอง และภาพสุดท้ายจะเป็นห้องนั่งเล่นที่มีผู้ที่กำลังดูภาพอยู่อยู่ในนั้น ทั้งนี้เมื่อดูจบ จะไม่พบอาการผิดปกติใดๆ แต่เมื่อออกจาก SCP-202-TH จะรู้สึกว่าถูกครอบครัวที่เห็นภายในวิดิโอบนวัตถุนั้น คอยตามหลอกหลอน ได้ยินเสียงเด็กผู้ชายทะเลาะกับเด็กผู้หญิงอยู่ตลอดเวลา และเห็นภาพหลอนว่าจะมีผู้หญิงกับผู้ชายที่เห็นในวัตถุนั้นกำลังตามฆ่า | อยู่ตรงกลางห้องนั่งเล่น |
SCP-202-TH-7 | เก้าอี้สีขาว | การนั่งบนเก้าอี้สีขาวจะทำให้ร้องไห้ไม่หยุดอย่างไม่มีเหตุผลและเมื่อลุกออกจากวัตถุก็ไม่สามารถทำให้หยุดร้องไห้ได้ ผู้ที่โดนผลกระทบนี้จะเสียชีวิตโดยการตรอมใจตายโดยไม่ทราบสาเหตุ | เป็นเก้าอี้ที่ตั้งภายในห้องครัว |
ภาคผนวกเพิ่มเติม: มีการค้นพบโน๊ตความสั้นๆที่ห้องนอนซึ่งคาดว่าเป็นของนาย██████ ผู้ที่เคยเช่าพักอยู่อาศัยในบ้านหลังนี้ ได้เขียนเอาไว้ว่า
ที่รัก ผมจะไม่ทนกับพวกเขาอีกต่อไปแล้ว พวกเขาทำไว้แสบมาก พวกเขาทำดอกไม้ราคาแสนแพงของผมเฉาตายด้วย แถมยังแกล้งมาถอดปลั๊กตู้เย็น ใส่อะไรแปลกๆลงไปในหม้อหุงข้าว และพวกเขายังไม่ให้ความเคารพผมด้วย คุณเองน่ะก็ท้องแล้วนะ เราไม่จำเปนต้องเลี้ยงพวกเขาอีกแล้ว ไปพบผมบนห้องของพวกเขาด้วยนะ