วัตถุ# SCP-202
ระดับ: Safe
มาตรการกักกันพิเศษ: ให้ทำการทดลองกับ SCP-202 ในเขตทดลองชีวภาพ แอเรีย-12 ซึ่งที่นี่นั้น นักวิจัยได้พยายามทำความเข้าใจและรักษาอาการของ SCP-202 ขณะที่ไม่ได้รับการตรวจนั้นเขามีสิทธิในการใช้งานสิ่งอำนวยความสะดวกในที่พักของบุคลากรระดับ-0 ได้เต็มที่ SCP-202 เชื่อว่าตัวเองอยู่ในโรงพยาบาลและไม่ทราบว่าหมอที่ดูแลเขานั้นเป็นนักวิจัยทั้งนั้น
รายละเอียด: SCP-202 เป็นชายเชื้อสายอังกฤษและเอเชียอายุ 41 ปี ผู้ทำทุกอย่างย้อนกลับไปหมด เขาไม่ได้มีอายุน้อยลง แต่พูด กิน เดิน และทำอย่างอื่นตรงข้ามกับคนปกติ SCP-202 พูดภาษาอังกฤษแบบกลับหลังด้วยสำเนียงสหราชอาณาจักร การสนทนาตามปกติกับเขาทำได้โดยการบันทึกเสียงแล้วเล่นย้อนกลับด้วยความเร็ว 1:1 เขาระบุว่าตัวเองเป็นคนธรรมดา อาศัยอยู่ในสต็อคพอร์ท อังกฤษ จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อสี่ปีก่อน เมื่อตื่นขึ้นมาในตอนเช้า และรู้สึกตัวว่าทำอะไรย้อนกลับไปหมด เขายืนยันว่าไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถทำกิริยาแบบปกติได้เลย เขาบอกว่าเขาอธิบายไม่ได้ว่าทำไมตัวเองสามารถเดินถอยหลังฝ่าไปกลางฝูงชนได้โดยไม่ชนใครเข้า หรือเรื่องพฤติกรรมแปลกๆอื่นๆ
การจับตาดู SCP-202 เป็นเรื่องที่ทำให้นักชีววิทยา และแพทย์ในสถาบันหงุดหงิดอย่างมาก แทนที่จะฉีดเลือดไปตามร่างกาย หัวใจของเขากลับสูบเอาเลือดไปทางเส้นเลือดแดงแล้วปล่อยออกมาทางหลอดเลือดดำ SCP-202 หายใจออกเป็นอ็อกซิเจน และสูดเอาคาร์บอนไดอ็อกไซด์เข้าไป นักวิจัยของสถาบันได้พยายามหาทางศึกษาการทำงานระบบการหายใจของเขา และรวมถึงระบบการดูดซึมอาหารในระดับโมเลกุลว่าทำงานย้อนกลับได้อย่างไร พฤติกรรมการ "กินอาหาร" ของเขาก็ทำให้นักวิจัยงุนงงด้วยเช่นกัน โดยอาหารจะออกมาจากท้องเขาเขามาทางปากแล้วถูกเคี้ยวแบบย้อนกลับ ตัวอย่างเช่น เมื่อ SCP-202 "กิน" แซนด์วิช SCP-202 ก็จะขย้อนเอาเศษอาหารออกมา ซึ่งก็จะถูกเคี้ยวกลับมาเป็นส่วนหนึ่งของแซนด์วิช เศษอาหารที่ขย้อนออกมานั้นในที่สุดก็จะรวมเป็นแซนด์วิชเต็มชิ้นแบบขัดต่อกฏฟิสิกส์ และชีววิทยาโดยสิ้นเชิง แซนด์วิชที่ออกมานั้นทดสอบแล้วว่าเป็นแซนด์วิชธรรมดาและสามารถกินได้ SCP-202 บอกว่าเขาไม่รู้ตัวว่ากำลัง "กิน" อยู่จนกระทั่งมันออกมาแล้ว ส่วนการ "ขับถ่าย" นั้น SCP-202 ต้อง [ข้อมูลปกปิด ดูที่เนื้อหาเพิ่มเติม]
SCP-202 ไม่ได้คิดแบบย้อนกลับหรือล่วงรู้อนาคตอย่างที่บุคลากรบางคนเชื่อ เขาเล่นรูบิคเก่งมากทีเดียว และชอบเล่นแยกแผ่นจิ๊กซอว์ด้วย
ภาคผนวก: คำสั่งโดยตรงจากผู้บัญชาการ [ข้อมูลปกปิด]: "เราจะไม่คุยกันอีกว่าเกิดอะไรขึ้นเวลาที่สองศูนย์สองเข้าห้องน้ำ! ผมคิดว่าพวกเราจินตนาการกันเองได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในนั้น เจ้าพวกนักวิทยาศาสตร์บอกไม่ได้ว่ามันมาจากไหนและคนสูบส้วมก็เหมือนกัน ก็ให้มันจบลงแบบนั้นล่ะ! หมอนั่นมีปัญหามากพอแล้ว ให้เขามีความเป็นส่วนตัวบ้าง จนกว่าจะมีใครหาเหตุผลมาสนับสนุนการวิจัยเรื่องนี้ได้ ผมต้องการให้ข้อมูลเรื่องนี้ทั้งหมดถูกเอาออกไป!"
