ภาพเอกซเรย์เบื้องต้นของ SCP-172
วัตถุ#: SCP-172
ระดับ: Euclid
มาตรการกักกันพิเศษ: บุคลากรใดๆซึ่งต้องการเข้าพบ SCP-172 จำเป็นต้องได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรและผ่านขั้นตอนการฝึกอบรมเป็นเวลา 1 ชั่วโมง การมีปฏิสัมพันธ์ใดๆกับ SCP-172 จำเป็นต้องอยู่ภายใต้การสังเกตการณ์ของบุคลากระดับ 4 อย่างน้อย 1 คน และมีอภิสิทธิ์ในการหยุดการมีทดลองได้ตามดุลยพินิจและความเหมาะสม จะต้องส่งบันทึก, ภาพวาดหรือสิ่งเกี่ยวข้องทุกชนิดซึ่งถูกทำขึ้นโดย SCP-172 โดยทันทีให้กับดร. █████ เพื่อดำเนินการตรวจสอบต่อไป SCP-172 สามารถออกจากพื้นที่กักกันหากได้รับการอนุมัติตราบเท่าที่วัตถุมีบุคลากรคลาส 4 พร้อมอาวุธติดตามอยู่ด้วย
จะต้องจัดเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยติดอาวุธประจำตำแหน่งอยู่ ณ ประตูห้องกักกัน SCP-172 หาก SCP-172 พยายามหลบหนี จะต้องมีการร้องขอให้หยุดการกระทำและยอมจำนนก่อนเสมอและพาวัตถุกลับเข้าสู่พื้นที่กักกัน ภายในพื้นที่กักกันจะต้องมีกระดาษ, ดินสอและสิ่งของอื่นๆซึ่ง SCP-172 ได้ร้องขอไปอยู่เสมอ โต๊ะ, เก้าอี้และเครื่องเรือนอื่นๆซึ่ง SCP-172 ได้ร้องขอไปจะต้องผ่านการอนุมัติจากดร. █████ เสียก่อน หากวัตถุเข้าสู่สภาวะหยุดนิ่ง SCP-172 จะต้องถูกกักกันไว้ภายในกล่องขนส่งจนกว่าจะไขลานเสร็จ
รายละเอียด: SCP-172 มีรูปร่างคล้ายมนุษย์อายุ 34 ปี สูง 185 ซม. (6 ฟุต 1 นิ้ว) ผมและหนวดสีดำ น้ำหนัก 175.5 กก. (386 ปอนด์) มีเชื้อสายรัสเซีย บุคลิกของ SCP-172 นั้นเป็นมิตรอย่างมากและชาญฉลาดแต่น่าเบื่อและซ้ำซาก SCP-172 เลือกที่จะแต่งตัวในรูปแบบปี 1860 และสวมสร้อยคอรูปกุญแจอยู่เสมอ SCP-172 ไม่เคยกล่าวถึงตนเองด้วยนามใดๆและไม่แสดงท่าทีขุ่นเคืองหากถูกเรียกด้วยเลขรหัสที่สถาบันมอบให้
ภายในร่างกายนั้น SCP-172 เป็นหุ่นกลซึ่งซับซ้อนอย่างมากซึ่งประกอบขึ้นจากชิ้นส่วนที่ขยับได้กว่าสองล้านชิ้นและชิ้นส่วนอื่นๆถึงสิบแปดล้านชิ้นจากการนับครั้งล่าสุด ชิ้นส่วนของวัตถุดูเหมือนจะทำมาจากกระจก, ผ้าไหม, ไม้, โลหะ, ทองเหลือง, ยางและวัสดุอื่นๆหลายชนิด SCP-172 นั้นยังมี “ชิ้นส่วนพิเศษ” อีกหลายชิ้นซึ่งสามารถติดตั้งผ่านทางช่องที่หน้าอกของวัตถุ ชิ้นส่วนพิเศษเหล่านี้ใช้สำหรับเปลี่ยนแปลงบุคลิก, ลักษณะการพูด, การเคลื่อนไหวและการเปลี่ยนแปลงอื่นๆขึ้นกับสถานที่ของช่องตามร่างกายซึ่งใส่ชิ้นส่วนพิเศษเข้าไปและประเภทของชิ้นส่วนนั้นๆ SCP-172 มีชิ้นส่วนพิเศษดังกล่าวทั้งหมด 46 ชิ้นและถูกสร้างขึ้นโดย SCP-172 ขณะถูกการกักกันภายในสถาบันอีก 3 ชิ้น ปัจจุบัน SCP-172 ได้ติดตั้งชิ้นส่วนพิเศษที่ทำให้วัตถุเป็น “วิศวกร” ขณะนี้ ชิ้นส่วนพิเศษอีกหลายชิ้นที่ระบุว่า SCP-172 สามารถติดตั้งได้นั้นมีตัวอย่างเช่น “ภารโรง”, “ทหาร”, “แพทย์สนาม”, “คุณแม่”และ“ราชา” แม้ว่าจะไม่ได้หมายถึงรายการที่ครอบคลุมอยู่(อ้างอิงเอกสาร #172-2) ห้ามมิให้มีการเปลี่ยนชิ้นส่วนพิเศษดังกล่าวโดยเด็ดขาดหากไม่ได้รับการอนุมัติจากระดับ O5 ก่อน
SCP-172 นั้นขับเคลื่อนด้วยระบบลานไข ซึ่งสามารถไขโดยการใช้กุญแจที่ SCP-172 สวมใส่อยู่เสียบเข้ารูกุญแจบริเวณต้นคอของวัตถุ ซึ่งในแต่ละครั้งนั้นสามารถขับเคลื่อนวัตถุได้ได้เป็นเวลาแปดชั่วโมง SCP-172 มีลักษณะคล้ายมนุษย์ทุกประการในขณะขับเคลื่อนและสามารถปฏิบัติตามความสามารถพื้นฐานของมนุษย์ได้ทั้งหมด SCP-172 ไม่จำเป็นต้องรับประทานอาหาร, หายใจหรือนอนหลับ หากแต่จะแสดงความสามารถเหล่านี้ขึ้นหากได้รับอนุญาตให้ทำ SCP-172 นั้นเชื่อฟังคำสั่งเป็นอย่างมากและจะปฏิบัติตามคำสั่งอย่างสุดความสามารถ
SCP-172 ไม่เห็นว่าการมีตัวตนอยู่ของตนนั้นแปลกประหลาดและยืนยันว่าตนเองเป็นมนุษย์แม้ว่าวัตถุกำลังแสดงโครงสร้างภายในอยู่ SCP-172 นั้นละเอียดอ่อนเป็นอย่างมากและจำเป็นต้องได้รับการดูแลอย่างดีเพื่อรักษาระบบกลไกของวัตถุ SCP-172 นั้นยังแสดงการเคลื่อนไหวแบบจักกลได้อย่างไม่มีที่ติ SCP-172 นั้นสามารถวิเคราะห์และเลียนแบบเครื่องกลใดๆที่วัตถุได้พบ ความสามารถนี้ถูฏค้นพบเป็นครั้งแรกเมื่อ SCP-172 นั้นสามารถสะเดาะหรือปลดล็อคแม่กุญแจหรือสิ่งใดๆที่กักกันวัตถุได้ วัตถุยังสามารถสร้างหรือ“ปรับปรุง”เทคโนโลยีใดๆของ SCP อื่นๆและสิ่งประดิษฐ์ใดๆที่อยู่ในรูปแบบของเครื่องจักรกล โดยสิ่งประดิษฐ์ที่โดดเด่นที่สุดนั้นคือ [ข้อมูลถูกลบออก]
เอกสาร #172-4R: บันทึกการเก็บกู้ SCP-172
SCP-172 ได้ถูกเก็บกู้หลังจากสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ภายในห้องลับชั้นใต้ดินของบ้านพักตากอากาศของพระเจ้าซาร์ ห้องลับนี้ได้ถูกค้นพบขึ้นจากการทิ้งระเบิด ห้องลับและสิ่งของต่างๆภายในห้องได้รับความเสียหายอย่างมาก แต่ SCP-172 ยังคงอยู่ในสภาพดีภายในกล่องเหล็กพร้อมด้วย “ชิ้นส่วนพิเศษ”จำนวนมากและกุญแจของวัตถุ บุคลากรได้นำวัตถุและสิ่งของอื่นๆที่เกี่ยวข้องออกจากห้องและ “ไขลาน” วัตถุภายในอาคารทดลองของสถาบัน SCP-172 ดูเหมือนจะตื่นขึ้นจากการหลับลึกและเริ่มทักทายบุคลากรในภาษารัสเซีย เมื่อ เอเจนท์ ████████████ ได้ตะโกนขึ้นจากความตกใจ วัตถุได้กดหน้าอกตัวเองและเริ่มทักทายบุคลากรอีกครั้งในภาษาอังกฤษ เมื่อสอบถามวัตถุถึงความทรงจำ SCP-172 ได้กล่าวว่าความทรงจำล่าสุดของตนนั้นคือ วัตถุกำลังเล่นอยู่กับเด็กชาย เมื่อเด็กชายนั้นเดินจากไปและ SCP-172 เริ่มรู้สึก “เหนื่อยมาก” วัตถุจึงกลับไปอยู่ในกล่อง วัตถุนั้นไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับการสร้างตนเอง, ผู้สร้างหรือชื่อของวัตถุเอง
