SCP-1569

วัตถุ# SCP-1569

ระดับ: Euclid

มาตรการกักกันพิเศษ: ในขณะนี้ SCP-1569 ถูกกักกันไว้ในเขตโดดเดี่ยวของศูนย์ 104 ให้เติมน้ำในบ่อของห้องกักกันจนได้ความลึกสามสิบเมตร ให้ติดถุงอาหารที่ดัดแปลงแล้วไว้กับ SCP-1569 ไว้อย่างนั้นเพื่อลดการเคลื่อนไหวลงให้น้อยที่สุด

รายละเอียด: SCP-1569 เป็นสิ่งมีชีวิตซึ่งลักษณะทางกายภาพคล้ายคลึงกับกั้งตั๊กแตนเจ็ดสี (Odontodactylus scyllarus) แต่มีขนาดที่ใหญ่อย่างผิดปกติและมวลที่มากขึ้นตามสัดส่วน (9371 ก.ก.) ส่วนตัวของ SCP-1569 สูงหนึ่งเมตร กว้างสองเมตร และยาวเก้าเมตร ส่วนขาของ SCP-1569 นั้นมีความยาวต่างๆกันวัดได้ตั้งแต่สองถึงสามเมตร ผิวหน้าตามตัวส่วนใหญ่ของ SCP-1569 นั้นเป็นสีน้ำตาลแดงและประกอบขึ้นจากไฮดรอกซิลอะพาไทต์หนา ส่วนเปลือกที่ปิดทรวงอกของ SCP-1569 นั้นเป็นสีเขียวสว่างซึ่งแตกต่างจากกั้งตั๊กแตนเจ็ดสีธรรมดา ยังไม่ทราบองค์ประกอบของเปลือกเนื่องจากความทนทานของมันทำให้ไม่สามารถเก็บตัวอย่างมาได้ ที่เปลือกด้านหน้าของมันนั้นมีรอยขูดเป็นสัญลักษณ์รูปกำปั้นซ้อนอยู่บนพระอาทิตย์ฉายแสง อนุมานว่ารอยนี้ไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติและเกิดจากสิ่งผิดปกติเพราะสถาบันยังไม่สามารถสร้างความเสียหายต่อเปลือกนี้ได้เลย

SCP-1569 นั้นเชื่องกับมนุษย์และมักจะแสดงพฤติกรรมซึ่งเชื่อว่าเป็นการแสดงความชอบพอโดยการใช้หนวดสัมผัสถูตามตัวของมนุษย์ SCP-1569 ยังจะสวมกอดบุคลากรซึ่งมันคุ้นเคยโดยยกลำตัวส่วนหน้าขึ้นแล้วใช้ระยางค์กินอาหารจับไว้นิดหนึ่งแล้วปล่อย ในขณะนี้นั้นเชื่อว่า SCP-1569 มีระดับสิติปัญญาเทียบได้กับสุนัขเลี้ยง SCP-1569 จะล่าสัตว์น้ำส่วนใหญ่กินเป็นระยะเท่านั้น แต่ SCP-1569 จะมีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรุนแรงในทันทีเมื่อพบกับฉลามสายพันธุ์ใดๆ ความก้าวร้าวนี้ทำให้ SCP-1569 ได้แสดงพละกำลังออกมาเป็นครั้งแรก และจากการทดลองเพิ่มเติมนั้นก็พบว่า SCP-1569 สามารถชกได้ด้วยกำลังถึง 51,000 นิวตัน การโจมตีนี้ของ SCP-1569 นั้นสามารถทำให้เกิดฟองอากาศเมื่ออยู่ใต้น้ำได้เหมือนสัตว์จำพวกกั้งอื่นๆ ซึ่งทำให้เกิดแรงกระแทกอีก 51,000 นิวตัน

การส่องกล้องตรวจทำให้ทราบว่าส่วนท้องของ SCP-1569 นั้นประกอบจากสามห้องซึ่งคล้ายคลึงกับรังผึ้ง สามสิบกลีบ และกระเพาะแท้ซึ่งพบในสัตว์เคี้ยวเอื้อง มีอวัยวะกักเก็บสองห้องอยู่ติดกับท้อง ห้องแรกนั้นใช้เก็บน้ำและอีกห้องใช้เก็บอาหารที่กินแล้ว ประมาณ 30% ของอาหารที่กินเข้าไปจะเก็บไว้ในส่วนนี้ อีก 70% นั้นจะเข้าไปในลำไส้ของ SCP-1569 เพื่อดูดซับสารอาหารในทันที อวัยวะกักเก็บทั้งสองนั้นมีแผ่นลิ้นปิดอยู่สามแผ่นซึ่งทำให้สอดกล้องเข้าไปไม่ได้ ลิ้นหนึ่งนั้นเชื่อมต่ออวัยวะทั้งสองกับห้องในส่วนท้อง อีกลิ้นจะเปิดเพื่อขับสิ่งที่เก็บไว้ไปยังลำไส้ของ SCP-1569 เพื่อให้ดูดซึมและขับถ่ายเมื่อ SCP-1569 ขาดอาหารอย่างมาก ส่วนอีกลิ้นยังไม่ทราบว่ามีไว้ทำไม

ภาคผนวก-01: สามเดือนหลังจากที่เริ่มทำการกักกันมัน SCP-1569 ก็เข้าสู่สภาวะสงบนิ่ง เปลือกของมันหดกลับในตำแหน่งที่ปิดอยู่เพียงช่องอกสองส่วนแรกเท่านั้นทำให้เจอกับตัวตนแบบมนุษย์เพศชายที่ก่อนหน้านี้ตรวจไม่พบซึ่งต่อจากนี้จะเรียกว่า SCP-1569-1 เสื้อผ้าของ SCP-1569-1 นั้นดูเหมือนกับชุดว่ายน้ำแข่งแบบรัดรูปซึ่งมีสัญลักษณ์รูปกำปั้นซ้อนอยู่บนพระอาทิตย์ฉายแสงอยู่ด้านหลัง SCP-1569-1 เริ่มตะโกนเป็นภาษาที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยบันทึกไว้ (ดูเอกสาร SCP-1329-1) แล้วเข้าไปหา D-156912 ซึ่งกำลังทำความสะอาดห้องกักกันอยู่ในขณะนั้น SCP-1569-1 ถูกสยบไว้ได้และนำไปห้องกักกันอื่นเพื่อทำการตรวจสอบ

ในตอนที่พบตัวนั้น SCP-1569-1 มีอาการขาดสารอาหารและถูกผ่าตัดเอาดวงตาทั้งสองออกมาเป็นเวลานานพอที่จะฟื้นตัวเต็มที่แล้ว จากการตรวจทางแพทย์นั้นทำให้ทราบว่าหลอดอาหารของ SCP-1569-1 นั้นสิ้นสุดที่ลิ้นสองข้าง ข้างหนึ่งนั้นไปยังท้อง ส่วนอีกข้างไปยังอวัยวะกักเก็บเหมือนกับที่พบใน SCP-1569 ส่วนท้องนั้นแทนที่จะเชื่อมต่อกับลำไส้เล็กก็เชื่อมต่อกับอวัยวะเก็บนี้ซึ่งเชื่อมต่อไปยังลำไส้เล็กอีกที ยังไม่ทราบว่านี่เป็นอวัยวะย่อยอาหารตามธรรมชาติของสายพันธุ์ SCP-1569-1 หรือไม่

หกวันหลังจากที่ออกมาจาก SCP-1569 SCP-1569-1 ก็กำจัดตัวเองโดยใช้วัตถุที่ฝังอยู่ในฟันกรามซึ่งประกอบจากพิษไม่ทราบประเภท เป็นไปได้ว่า SCP-1569-1 นั้นเปิดเผยตนเองเพราะสุขภาพที่ทรุดโทรมเท่านั้นและได้ฆ่าตัวตายเมื่อรู้ตัวว่ามันจะถูกกักกันโดยไม่มีกำหนด

SCP-1569 ยังคงอยู่ในสภาพสงบนิ่ง แต่มันยังสามารถกินสิ่งที่ถูกป้อนเข้าไปในปากด้วยกำลังได้ ภายในช่องว่างระหว่างส่วนตัวของ SCP-1569 กบัภายในเปลือกของมันนั้นมีระยางค์ซึ่งไม่ทราบหน้าที่อยู่จำนวนหนึ่ง ในขณะนี้ได้พิจารณาการทดลองด้วย D คลาสเพื่อประเมินการทำงานของระยางค์ดังกล่าวอยู่

ภาคผนวก-02: เมื่อเข้าไปในช่องว่างระหว่างส่วนตัวของ SCP-1569 กับเปลือกของมันเพื่อตรวจสอบและมีปฏิสัมพันธ์กับระยางค์ที่ไม่รู้จักเหล่านั้น เปลือกก็เลื่อนออกมาปกคลุมส่วนตัวของ SCP-1569 และหุ้ม D-156912 ไว้ ไม่สามารถได้ยินเสียงจากในเปลือกได้ จากนั้น SCP-1569 ก็มีอาการดุร้าย เคลื่อนที่ไปรอบๆห้องกักกันและดูเหมือนจะชกแบบไร้จุดหมาย หลังจากที่ผ่านไปสองนาที SCP-1569 ก็หยุดพฤติกรรมรุนแรงก่อนจะกลับมาเป็นแบบเดิมในหนึ่งนาทีต่อมา แปดนาทีหลังจากที่หุ้ม D-156912 ไว้ เปลือกก็หดกลับไปที่ตำแหน่งเดิม D-156912 นั้นอยู่ในสภาพที่ตื่นตระหนก ดวงตาทั้งสองของเขาถูกทำลาย และกางเกงก็ถูกเอาลง จากนั้นเขาก็อาเจียนเอาสิ่งที่ถูกย่อยแล้วซึ่งคล้ายกับที่พบใน SCP-1569 ออกมา

ผู้สัมภาษณ์: D-156912

ผู้รับสัมภาษณ์: ดร.████

คำนำ: การสัมภาษณ์นี้ได้บันทึกไว้ไม่นานนักหลังจากเหตุการณ์ในข้อมูลเพิ่มเติมที่สอง หลังจากที่ D-156912 ได้ออกจากแผนกพยาบาลของศูนย์ 104 แล้ว

<เริ่มบันทึก>

ดร.████: คุณเป็นไงบ้าง D-156912?

D-156912: ให้มันเสร็จๆไปเถอะ ด็อก

ดร.████: ได้เลย ช่วยบอกผมว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เปลือกนั้นขังคุณซิ

D-156912: มันมืดสนิท ไม่ได้ยินอะไรเลยข้างนอกเลย ผมรู้สึกว่ามีอะไรถูกับตัวผมแล้วผมก็รู้ว่ามันเป็นหนวดพวกนั้นแหละ มันก็ต้องอย่างนั้นอยู่แล้ว ผมว่านะ ผมรู้ตัวอีกทีไอ้เส้นนึงมันก็ทิ่มเข้ามาครึ่งคอผม ผมพยายามดึงมันออกแต่เส้นอื่นมันพันแขนขาผมไว้ แล้วก็มีเส้นเล็กๆเข้ามาในจมูก แล้ว… ผมก็รู้สึกที่ไอ้กั้งนั่นมันเคลื่อนที่ไปมาในตอนที่ผมพยายามขยับตัว แล้ว… ไอ้พวกนั้นมันก็มายุ่งกับกางเกงผม แล้ว… เส้นหนึ่งมันทิ่มเข้ามาในตูดผมแล้วอีกเส้นก็ไปจับที่กระดอผม ผมน่ะ- ฮึ่ย พอพวกมันเข้าไปแล้วมันก็ไม่ขยับเลยนะ ซึ่งทำให้มันยิ่งพิลึกเข้าไปอีก

D-156912: แล้วไอ้หนวดพวกนั้นก็ทิ่มตาผม เจ็บยัดแม่ไปเลยนะเว้ยเฮ้ย ได้ยินเสียงลูกตาผมแตก รู้สึกที่มันไหลลงมาตามหน้าด้วย แต่ไม่กี่วิผมก็ไม่เจ็บสักนิดแล้ว ผมรู้สึกที่มันจิ้มเข้าไปรอบๆในเบ้าตาได้ แล้วจู่ๆผมก็มองเห็น แค่มัน… ไม่ใช่อ่ะ ผมเห็นสีที่ไม่เคยเห็น แล้วที่เคยเห็นก็เพี้ยนเหี้ยๆไปเลยด้วย ผมว่าผมเห็นอย่างที่มันเคยเห็นน่ะ

D-156912: พอมันหยุดทิ่มผมๆก็เริ่มบังคับเจ้านั้นได้ แบบว่าทำให้มันทำอย่างที่ผมต้องการได้ แต่สักพักมันก็พ่นไอ้หญ้าเชี่ยเข้ามาในท้องผม ผมสติแตก แล้วไม่กี่วิไอ้หนวดพวกนั้นก็ปล่อยผมแล้วเปลือกก็เปิดออก ผมออกมาจากไอ้กั้งนรกนั่น อ้วกแตก แล้ว… อ่ะนะ ที่เหลือคุณก็รู้อยู่แล้ว

<จบบันทึก>

ปิดท้าย: ในขณะนี้สถาบันมีสมมติฐานอยู่ว่า SCP-1569 นั้นเป็นพาหนะชีวภาพซึ่งอาจจะได้รับการออกแบบมาเพื่อต่อสู้ในน้ำ ได้ตั้งทฤษฏีไว้ว่าหนวดระยางค์เหล่านั้นเป็นศูนย์การควบคุมของ SCP-1569 และระบบยังชีพของผู้ใช้งานมัน

หลังจากนั้นมา SCP-1569 ก็ออกจากสภาพสงบนิ่งซึ่งอาจจะเป็นเพราะขาดอาหาร แม้ว่ามันจะยังไม่มีท่าทีคุกคามต่อมนุษย์ มันก็ไม่มีพฤติกรรมที่แสดงออกถึงความชอบพออีก ซึ่งบ่งบอกว่าพฤติกรรมเหล่านั้นเกิดจาก SCP-1569-1

D-156912 นั้น หลังจากนั้นก็ถูกลบความทรงจำแบบ C และเรียกกลับไปทำงานกับ SCP-1569 ที่ศูนย์ 104 โดยเขาได้รับการบอกเล่าว่าเขาสูญเสียดวงตาไปเพราะสะเก็ดจากแรงกระแทกที่ SCP-1569 ชก ได้มีข้อเสนอให้ใช้ D-156912 ในการทดลองที่ขณะนี้ถูกชะลอไว้เพื่อยืนยันทฤษฏีในขณะนี้ของ SCP-1569 และกายวิภาคของมัน