SCP-1520

SCP-1520 ที่สวมเสื้อคลุมในขณะที่ถูกค้นพบครั้งแรก

วัตถุ: SCP-1520

ระดับ:Safe

มาตรการกักกันพิเศษ: SCP-1520 นั้นจะถูกกักกันในท่านั่งในมุมห้องและจัดไว้ในห้องกักกันสำหรับวัตถุสิ่งที่คล้ายมนุษย์ระดับ Safe โดยไม่ต้องการตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์,สาธารณูปโภคและอุปกร์อำนวยความสะดวกใดๆ ในห้องนั้นไม่ต้องติดตั้งอุปกรณ์ให้แสงสว่างใดๆ ทั้งข้างในและข้างนอกยกเว้นเสียแต่บุคลากรหรือนักวิจัยของสถาบันเข้าพบ SCP-1520 โดยตรงโดยที่บุคลากรทุกคนจะต้องสวมแว่นสำหรับมองในที่แสงสว่างต่ำ และแสงที่ใ้ช้ในห้องจากอุปกรณ์ในขณะนั้นจะต้องถูกปรับให้อยู่ในระดับที่ต่ำที่สุดที่สามารถทำให้อุปกรณ์สามารถใช้งานได้ ห้องกักกันนั้นจะต้องสามารถกันเสียง
เพื่อป้องกันสิ่งกระตุ้นจากภายนอก เครื่องปรับอากาศภายในห้องจะต้องสามารถกรองอากาศได้และจะต้องไม่มีเสียงพร้อมเพื่อมิให้ภายในห้องมีกลิ่นใดๆและเครื่องปรับอากาศนั้นจะต้องรักษาระดับอุณหภูมิที่ 18 องศาเซลเซียสเท่านั้น

SCP-1520 จะได้รับอาหารเป็นแท่งสารอาหารไม่มีรสชาติใดๆ และน้ำจำนวน 30 มิลลิลิตรต่อวัน หากนักวิจัยต้องการทำการใดๆกับ SCP-1520 เช่นการตรวจสอบสภาพร่างกายหรือการสัมภาษณ์ใดๆ จะต้องทำให้น้อยที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ การสัมผัสโดยตรงใดๆกับ SCP-1520 สามารถทำได้แต่เจ้าหน้าที่จะต้องสวมถุงมือขนาดยาวถึงข้อศอกเท่านั้นเพื่อหลีกเลื่ยงการสัมผัสกับผิวหนังของ SCP-1520 โดยตรง

SCP-1520 จะได้รับการตรวจทางการแพทย์เดือนละครั้งเพื่อให้ทราบว่า SCP-1520 นั้นต้องการปัจจัยใดๆเพิ่มหรือไม่ หากทำการตรวจสอบใดๆ SCP-1520 นั้นจะต้องไม่ถูกเปลี่ยนท่านั่งเด็ดขาดยกเว้นเสียแต่จำเป็นและการตรวจสอบใดๆจะต้องทำภายใต้แสงและเสียงที่น้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

ในบางครั้งทางสถาบันจะให้แว่นตาทึบแสงแก่ SCP-1520 เมื่อถูกร้องขอหรือตามความจำเป็น

รายละเอียด: SCP-1520 คือมนุษย์เพศชายสัญชาติญี่ปุ่นในสมัยโบราณ คาดว่ามีอายุประมาณ 400 ปีในช่วงเวลาที่สถาบันเข้าครองตัว SCP-1520 นั้นมีสภาพร่างกายที่ขาดน้ำหล่อเลี้ยงร่างกายอย่างมากและมีร่างกายคล้ายกับซากศพของพระสงฆ์ที่เต็มใจเตรียมทำการแปรสภาพร่างกายตัวเองด้วยวิธีการเฉพาะในขณะที่ยังมีชีวิตเป็นเวลาหลายปีเพื่อแปรสภาพตัวเองเป็น “มัมมี่” โดยธรรมชาติหลังจากเสียชีวิตไปแล้ว ซึ่งกรรมวิธีเหล่านี้เรียกว่า sokushinbutsu (โซคุชินบัสสึ) เนื้อของ SCP-1520 นั้นแห้งอย่างมาก,โปร่งแสงและติดกับกระดูกของ SCP-1520 อีกด้วย จากผล X-Ray และ MRI ทำให้ทราบว่าอวัยวะภายในของ SCP-1520 นั้นแห้งอย่างรุนแรง ยกเว้น สมอง,ตา,หู. SCP-1520 จะหายใจเข้าและออกเพียงครั้งเดียวในเวลาประมาณ 8.3 นาที อัตราการเต้นของหัวใจจะมีเพียง 2-3 ครั้งต่อชั่วโมงเท่านั้น เลือดที่ไหลเวียนภายในตัว SCP-1520 นั้นมีน้อยกว่า 0.5 ลิตรเท่านั้น ส่วนของเหลวอื่นๆนั้นจะมีประมาณน้อยมาก จนถึงไม่พบในร่างกายเลย อุณหภูมิของ SCP-1520 นั้นไม่มากไปมากกว่าอุณหภูมิห้องในขณะนั้น ถึงแม้ว่า SCP-1520 นั้นจะต้องการอาหารเพียงเล็กน้อย แต่ SCP-1520 ไม่มีเหงื่อหรือการขับถ่ายของเสียใดๆเลย

SCP-1520 นั้นมีสติสัมปะชัญญะอย่างครบถ้วน และรับรู้ได้ถึงสิ่งที่อยู่รอบตัว และยังสามารถพูดได้เป็นภาษาญี่ปุ่นท้องถิ่นที่พบได้ในแถบภูมิภาค ████████ ในประเทศญี่ปุ่นช่วงศตวรรศที่ 16 SCP-1520 ยังสามารถใช้มือและนิ้วมือแสดงท่าท่างง่ายๆได้อีกด้วย SCP-1520 นั้นมักเลือกที่จะไม่ตอบสนองหรือไม่สามารถต่อแรงกระตุ้นทางกายภาพได้ เมื่ออยู่เพียงลำพัง SCP-1520 มักจะนั่งอยู่ในท่านั่งสมาธิ ไม่ขยับเขยื้อนใดๆ ยกเว้นหายใจเท่านั้น ในบางครั้ง SCP-1520 อาจจะสวดมนต์อย่างเงียบๆ ซึ่งในขณะที่ไม่ขยับใดๆ บางครั้ง SCP-1520 จะอยู่ในท่าหลับหรือบางครั้งจะทำสมาธิ โดยจะไม่ตอบสนองต่อสิ่งเร้าภายนอกใดๆ ซึ่งปัจจุบันยังคงไม่ทราบว่า SCP-1520 สามารถนอนได้หรือไม่และในขณะที่ไม่ขยับนั้น SCP-1520 นั้นรับรู้ถึงสิ่งที่อยู่รอบกายหรือไม่

SCP-1520 ได้เข้ามาอยู่ภายใต้การควบคุมของสถาบันในปี 1946 หลังจากที่เจ้าหน้าที่ของกองทัพสหรัฐได้เข้ายึดครองประเทศญี่ปุ่น ซึ่งเจ้าหน้าที่ได้พบกับศาลเจ้าสักการะในวัดของศาสนาพุทธในญี่ปุ่นในเมือง ██████████████ ซึ่พระสงฆ์ในวัดได้ระบุว่า SCP-1520 คือ “พระเจ้าที่มีชีวิต” ที่ได้ผ่านกระบวนการโซคุชินบัสสิในปี 1576 แล้วได้ฟื้นคืนชีพกลับมาเป็นพระเจ้าลงมาบนโลกมนุษย์

แสดง บันทึกการสัมภาษณ์ ที่ 1520

บันทึกการสัมภาษณ์ที่ 1520

วันที่: ██/██/19██

ผู้สัมภาษณ์: ดร.Y████ , ในที่นี้เรียกว่า “ดร.Y”

ผู้ถูกสัมภาษณ์: SCP-1520

คำนำ: ในเวลาปกติ SCP-1520 จะปฎิเสษอย่างสุภาพเมื่อพยายามสอบถามข้อมูลใดๆ ซึ่ง SCP-1520 มักจะนิ่งเฉยหรือพูดว่า “เราไม่สามารถตอบได้” ซึ่ง SCP-1520 นั้นจะพูดเพื่อร้องขอสิ่งต่างๆในกรณีเฉพาะและจะพูดด้วยภาษาที่เรียบง่าย เช่นขอให้ทำความสะอาดเสื้อคลุม หรือชอแว่นตาทึบแสงเมื่อถูกตรวจสอบในพื้นที่ๆมีแสงจ้า หรือขอให้ลดปริมาณน้ำที่ให้ในแต่ละวัน ในวันที่ ██/██/19██ ในระหว่างการตรวจทางการแพทย์ในห้องกักกัน SCP-1520 เริ่มที่พูดกับ ดร.Y ในขณะที่กำลังตรวจสอบการเต้นของหัวใจ ซึ่งดร.Y มีภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาหลัก จึงได้ทำการสื่อสารกับ SCP-1520 การบันทึกต่อไปนี้คือการแปลบทสัมภาษณ์ที่ ดร.Y ได้คุยกับ SCP-1520 ในขณะนั้น¹

<เริ่มการบันทึก>

SCP-1520 : มันเต้นต่อเมื่อมันต้องเต้น

ดร.Y: เฮ้ย… (ดร.Y ถอยออกจาก SCP-1520)

SCP-1520: เจ้ากลัวหรือ? เจ้าอย่าได้กลัวไป ความกลัวเป็นเพียงสิ่งที่เจ้าสร้างขึ้นเท่านั้น

ดร.Y: ท่าน..เอ่อ.. ท่านพูดหรอ?

SCP-1520: ถูกต้อง

ดร.Y: ท่านไม่เคยพูดกับใครเลยไม่ใช่หรอ? ทำไมตอนนี้ถึงพูดละ?

SCP-1520:เพราะว่าเราต้องพูด

ดร.Y : ทำไมหรอ?

SCP-1520: เพราะว่าเราล้มเหลว

ดร.Y: เรื่องอะไรละ ท่าน?

SCP-1520: เราได้นั่ง เราทำสมาธิ เราพิจารณาไตร่ตรองว่าอีกนานแค่ไหนที่เราจะต้องรอให้พบกับนิพพานที่เราได้ตั้งมั่นที่จะรอ แต่ทว่า.. สังขารของเรานั้นไม่เต็มใจที่จะปลดปล่อยเราให้เป็นอิสระจากพันธนาการนี้เสียที่ เราล้มเหลว…

ดร.Y: ทำไมละท่าน?

SCP-1520: เราเสียใจ พวกนั้น… กักขังเราไว้ในร่างนี้ เราไม่สามารถหลุดพ้นออกไปจากร่างนี้หากสิ่งที่เราได้รับมอบหมายยังคงไม่สำเร็จ เราจึงต้องร้องขอความช่วยเหลือจากเจ้า ช่วยเราในสิ่งที่เราไม่สามารถทำด้วยตัวเราได้

ดร.Y: ท่านต้องการให้พวกเราฆ่าท่านหรอ?

SCP-1520: มิใช่ ความตายจะมาเยือนสังขารของเราเมื่อมันถึงเวลา เราขอให้เจ้านำสารของเราไปมอบให้กับผู้หญิงคนหนึ่งที่ข้าได้หันหลังให้และเลือกทางเดินในทางนี้

ดร.Y: ไม่ได้อยากจะขัดอะไรนะ แต่ท่านรู้มั้ยนี่มันปีที่เท่าไหร่แล้ว? ทุกคนที่ท่านรู้จักก่อนที่ท่านจะ “เลือกเดินทางนี้” คงจะตายไปนานมากๆแล้วนะท่าน

SCP-1520: เรารู้ว่ามันนานมาแล้ว ถ้าหญิงผู้ที่เรากล่าวถึงได้จากไปแล้ว เจ้าจงนำสารไปมอบให้แก่ลูกหลานของเธอ เจ้ามีม้วนสารกับหมึกหรือไม่? เราจะขอนั่งรออยู่ตรงนี้

<จบการบันทึก>

เพิ่มเติม: หลังจากที่ ดร.Y ได้พูดคุยกับ SCP-1520 ดร.Y ได้ขอปากกากับกระดาษเพื่อจดบันทึกข้อความที่ SCP-1520 ต้องการจะบอกแก่ผู้หญิงคนหนึ่งชื่อ ██████ ████ ซึ่งข้อความเหล่านั้นมักจะมีใจความที่กล่าวขอโทษเธอที่ทิ้งเธอมาและอธิบายว่าทำไมถึงมาบวชเป็นพระสงฆ์และหวังว่าลูกหลานของเธอนั้นจะเติบโตขึ้นเป็นผู้ที่ฉลาดและมีเมตตา นักประวัติศาสตร์ของสถาบันได้สามารถสืบและระบุตัวว่าหญิงคนดังกล่าว ได้เสียชีวิตไปตั้งแต่ปี 1588 ซึ่งทายาทของเธอทื่ชื่อ ████████ ████ ปัจจุบันอาศัยอยู่ในเมืองสแครตัน รัฐเพนซิลเวเนียซึ่งสถาบันได้ส่งจดหมายเป็นภาษาอังกฤษ 1 ฉบับแก่ ████ เนื่องมาจากเขาไม่สามารถอ่านหรือเขียนภาษาญี่ปุ่นได้ จดหมายนั้นได้ถูกส่งในรูปแบบของข้อความของคนในครอบครัวในอดีตที่ถูกค้นพบในระหว่างการย้ายที่อยู่อาศัย หลังจากส่งข้อความได้สำเร็จ ดร.Y กลับไปยังห้องกักกันของ SCP-1520 และบอกว่าข้อความได้ส่งถึงมือผู้รับแล้ว หลังจากนั้นมา SCP-1520 ไม่พยายามสื่อสารกับเจ้าหน้าที่ของสถาบันอีกเลยนับแต่นั้นมา

Footnotes

1. อันเนื่องมาจากในขณะที่ ดร.Y พูดคุยกับ SCP-1520 นั้นไม่มีอุปกรณ์บันทึกเสียง ดร.Y จึงแปลบทสนทนานี้ด้วยตัวเอง ซึ่งในขณะนั้นดร.Y ได้พูดคุยกับ SCP-1520 ดร.Y ใช้ภาษาญี่ปุ่นในปัจจุบัน แต่ SCP-1520 ได้พูดภาษาญี่ปุ่นที่มีความ “สละสลวย” และ “โบราญ” มากกว่าภาษาญี่ปุ่นที่ ดร.Y ได้ใช้สื่อสารกับ SCP-1520 ซึ่งภาษาเหล่านี้นเป็นภาษาที่ ดร.Y ไม่คุ้นเคยมาก่อน