SCP-1481

วัตถุ#: SCP-1481

ระดับ: Safe

มาตรการกักกันพิเศษ: SCP-1481 นั้นจะต้องถูกจัดเก็บไว้ในกล่องนิรภัยและนำไว้ในส่วนเก็บวัตถุชั้นสองของไซต์-███ ส่วนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยนั้นจะต้องเตรียมพร้อมตลอดเวลาเมื่อมีการทดลองวัตถุ

รายละเอียด: SCP-1481 คือแก้วน้ำพลาสติกแบบใช้แล้วทิ้ง วัตถุนั้นจะอยู่ในสภาวะสงบและจะตื่นตัวเมื่อถูกถู เมื่อถูวัตถุ SCP-1481 นั้นจะปลดปล่อยรูปร่างลักษณะที่คล้ายกับมนุษย์มีลักษณะที่ไม่สามารถจับต้องได้ (ในที่นี้เรียกว่า SCP-1481-1)

SCP-1481-1 นั้นเป็นรูปร่างที่อยู่ในลักษณะของมนุษย์ สวมเสื้อคลุมหลายชั้นและกางเกงยีนส์แบบเก่าขาดและมีรอยเปื้อนจำนวนมาก ซึ่งไม่สอดคล้องกับการที่วัตถุนั้นไม่สามารถจับต้องได้ และมักเกิดอาการกระตุกจากความกลัวโดยไม่ทราบสาเหตุและเกิดทุกๆนาที

เมื่อ SCP-1481-1 ปรากฏตัว วัตถุสามารถให้ “พร” ได้อย่างไม่จำกัดแก่บุคคลที่ถูแก้วน้ำ แต่พรที่ SCP-1481-1 ให้นั้น มักไม่ตรงกับสิ่งที่ต้องการหรือเป็นสิ่งที่ตรงกับสิ่งที่ขอ แต่สภาพหรือปัจจัยต่างๆนั้นไม่สมบูรณ์แบบ หรือในบางครั้ง วัตถุเมินเฉยต่อพรเหล่านั้นทันทีและมักจะพูดว่า พรที่ให้นั้นสมบูรณ์แบบแล้ว โดยไม่สนว่าผู้นั้นจะไม่พอใจกับพรก็ตาม

ในระหว่างการกักกัน SCP-1481-1 มักขอสิ่งของต่างๆ แต่มักจะเป็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์,ยาเสพติด,เงินและอาหารอุ่น

ภาคผนวก: การทดลองต่อไปนี้ได้ถูกจัดขึ้นและอยู่ภายใต้การควบคุมของ ดร.████ จุดประสงค์เพื่อให้ทราบถึงความสามารถพื้นฐานของวัตถุ

บันทึกการทดลองที่ 1481

พรที่ขอวัตถุ: แซนวิชหนึ่งชิ้น
สิ่งที่ได้รับ: SCP-1481-1 ได้เสกแซนวิชหนึ่งชิ้น แต่ถูกกินไปแล้วบางส่วน

พรที่ขอวัตถุ: ลอตเตอร์รี่ที่ถูกรางวัล
สิ่งที่ได้รับ: SCP-1481 ได้เสกล็อตเตอร์รี่หนึ่งใบ แต่ไม่ถูกรางวัล

พรที่ขอวัตถุ: เพรชหนึ่งร้อยกะรัต
สิ่งที่ได้รับ: ถ่านหินหนึ่งร้อยกรัม ; วัตถุได้ยีนยันกับเจ้าหน้าที่สถาบันว่าถ่านดังกล่าวคือเพรชบริสุทธิ์

พรที่ขอวัตถุ: “ความหมายของชีวิต”
สิ่งที่ได้รับ: SCP-1481-1 หัวเราะอย่างบ้าคลั่งเป็นเวลาสามนาที สิบสี่วินาที และระบุกับเจ้าหน้าที่สถาบันว่าลืมพรที่ขอไปแล้วและให้ขอใหม่อีกครั้ง เมื่อขอพรเดิม วัตถุได้แสดงผลลัพธ์ดั่งเดิม

พรที่ขอวัตถุ: ปัจจัยในการทำพลังแบบไม่มีที่สิ้นสุด
สิ่งที่ได้รับ: SCP-1481-1 ได้เสกอาหาร “ไข่ปีศาจ” หนึ่งลูก ซึ่งส่วนหนึ่งได้ถูกกินไปแล้ว

บันทึกสัมภาษณ์ที่ 1481-1-2

ดร.███: สวัสดี SCP-1481-1

SCP-1481-1: เฮ้ย! ว่าไงไอหนู!

ดร.███: ผมมีคำถามสักสองสามคำถามจะถามคุณนะครับ

SCP-1481-1 ได้จ้องมองกำแพงทางใต้ของห้องกักกันเป็นเวลาหกนาที เก้าวินาที ก่อนจะหันมาตอบคำถาม

SCP-1481-1: น-น-นายเห็นมั้ย ชั้นไม่เคยเห็นกำแพงขาวขนาดนี้มาก่อนเลย ช-ชั้นเหมือนว่ามันมีความหมายอะไรลึกซึ้งหนะ!

ดร. ███: ในแง่ของความเชื่อมโยงนะครับ พวกของที่คุณเสกมา คุณไปเอามาจากไหนหรือ?

SCP-1481-1: ชั้นมีคน ร-ร-รู้จักหน่ะ ล-ล-และเขารู้จักกับอีกคนนึงอะ เข้าใจ๊?

ดร.███: คุณไปเอ—

SCP-1481-1 ขัดดร.███

SCP-1481-1: มึงถามกูเยอะไปละ พอ! แม่ง กูอยากได้ของอะ เข้าใจมั้ย ของ! มึงจะมาสั่งให้กูทำนู่นทำนี่ไม่ได้! ถ้ามึงมี… เข้าใจปะ ของอะ สักสามสิ- สี่สิบกรัมอะ มีมั้ย กูขอหน่อยละนะ นะ

เจ้าหน้าที่สถาบันได้ให้ยาไอซ์ (Methamphetamine) กับวัตถุจำนวนสี่สิบกรัมซึ่งได้ถูกเสพไปแล้วบางส่วน เมื่อวัตถุเสพยาไอซ์ SCP-1481-1 เริ่มพูดและพูดต่อไปเรื่อยๆเป็นเวลาห้าชั่วโมงยี่สิบสามนาที ซึ่งคำพูดส่วนใหญ่นั้นเป็นการพูดจาวกวนไม่ได้ใจความ สลับกับคำด่าและสาปแช่ง ซึ่งคำพูดเหล่านั้นส่วนใหญ่จะไม่มีข้อมูลอะไรที่เป็นประโยชน์ บันทึกสำหรับคำพูดทั้งหมดนั้นสามารถอ่านได้ในเอกสารที่ 1481-RL51 ซึ่งส่วนหนึ่งได้ถูกบันทึกอยู่ในเอกสารนี้เพื่อเป็นประโยชน์ต่อการสืบที่มาของวัตถุ

ส่วนหนึ่งของสิ่งที่ SCP-1481-1 พูด

— ต-ต-ตอนนั้นชั้นอยู่หน้าไอหมอนั่น ร-รอให้เขาขอไอ พ-พ-พรสวะนั่น และ และ และ ไอนั่นมองหน้าชั้นและพูด ว-ว-ว่า ‘พ-พ-พรข้อแรก ข-ขอให้ชั้น ข-ข-ขอให้ชั้น ป-ป-เป็นไอ้ขี้เหล้าติดยา สวะเดน ร-ร-ไร้บ้าน!
และมัน-มัน-มันพูดว่า ข-ข-ข้อสองคือ ข-ขอให้ข้อแรกเป็นบ-บ-แบบนั้นถาวร! และแม่งก็เดินหายไป! ช-ช-ชั้นไม่เข้า-ไม่เข้าใจ ว-ว-ว่าทำไม! ชีวิ-ชีวิตชั้นพ-พ-พังไม่เป็นท่า! ชั้นค-ค-เคยได้เป็นถึงคนส-สนิทของราชา และห-ให้ทุกสิ่งที่เขาปรารถนา ต-ต-ตอนนี้ชั้นเป็นไอขี้ยา! ชั้นเคยอยู่ในว-ว-วังที่แสนสบาย แต่ตอนนี้ชั้นไม่มี พ-พ-เพื่อนอีกแล้ว ชั้นแทบจะไม่มีที่ซุกหัวนอนและชั้น —

ภาคผนวกที่ 1481-1-7

ดร.███: ผม ผมมีข้อสงสัยหน่ะครับ

SCP-1481-1: ว่า?

ดร.███: ถ้าคุณมีพลังมากมายขนาดนั้น ทำไมคุณถึงไม่เสกยาให้ตัวคุณเองละ? เหมือนกับที่คุณทำแบบที่เราขออาหารหน่ะ?

SCP-1481-1 เริ่มร้องไห้และร้องไห้ต่อไปอีกสิบเจ็ดนาทีสี่สิบเอ็ดวินาทีและหยุดร้องเมื่อกลับเข้าไปยัง SCP-1481

ปัจจุบันไม่อนุญาตให้ทดลองใดๆกับวัตถุอีก