SCP-1371 ในขณะที่อยู่ในตู้กักกัน
วัตถุ # SCP-1371
ระดับ: Safe
มาตรการกักกันพิเศษ: ให้กักกัน SCP-1371 ไว้ในตู้กระจกและนำไปเก็บไว้ ณ ส่วนกักกันวัตถุระดับ 1 ในไซต์-18 และวัตถุจะต้องได้รับไส้เดือนหนึ่งตัวเป็นอาหารในทุกๆสามวัน
ห้ามสัมผัส SCP-1371 โดยตรงเด็ดขาด หากต้องการจะเคลื่อนย้ายวัตถุให้กักกันในตู้กระจกเสียก่อน
รายละเอียด: SCP-1371 คือซาลาแมนเดอร์หูฝอย (หมาน้ำ) หรือ Leucistic Axolotl ที่ยังโตไม่เต็มวัย โดยวัตถุนั้นไม่มีการเปลี่ยนสภาวะร่างกายตามอายุและสามารถทนต่อสภาวะแวดล้อมที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วได้มากกว่า Leucistic Axolotl ที่ไม่มีความผิดปกติ
SCP-1371 นั้นสามารถลอยอยู่กลางอากาศและสามารถ “แหวกว่าย” อากาศไปได้ทั้งแนวตั้งและแนวนอน โดยวัตถุนั้นสามารถแหวกว่ายได้สูงถึง 50 เมตร แต่อย่างไรก็ตาม วัตถุนั้นมักจะชอบอาศัยอยู่ในระดับพื้นดินและแหวกว่ายอากาศไม่เกิน 1 เมตรจากพื้นดินเท่านั้น
ในขณะที่วัตถุนั้นกำลังลอยอยู่ในอากาศ นักวิจัยทุกคนจะถูกสั่งมิให้จับต้องหรือจับตัว SCP-1371 ด้วยกำลังเพื่อป้องกันมิให้วัตถุทำอันตรายกับผู้ที่จับต้อง ซึ่งในกรณีหนึ่ง นักวิจัยแซนเดอร์ได้พยายามจับวัตถุโดยตรงเพื่อ “ลูบ” วัตถุซึ่งเมื่อวัตถุถูกกดลงไป วัตถุได้พุ่งขึ้นไปในอากาศด้วยความเร็วสูงและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่งวัตถุถูกทำให้หยุดและกักกันโดยเจ้าหน้าที่ของสถาบัน ซึ่งสามารถสรุปได้ว่าหากวัตถุถูกกดด้วยแรงกระทำไม่ว่าจะเท่าใดก็ตาม วัตถุจะส่งคืนแรงดังกล่าวสวนทางกับทิศที่กดวัตถุ โดยแรงที่ถูกส่งนั้นจะมีแรงถีบที่สูงมากกว่าแรงที่ถูกกระทำในครั้งแรกเสมอ
เหตุการณ์ที่ 1371-A: สถาบันได้อนุมัติให้ทดลองวัตถุในสถานที่โล้งแจ้งครั้งแรก เพื่อทดลองว่าวัตถุสามารถส่งแรงกระจัดได้สูงสุดเท่าได โดย SCP-1371 ถูกผูกติดกับเครื่องระบุตำแหน่ง นักวิจัยบรีดได้เผลอกระชาก SCP-1371 ออกจากตู้กักกัน ซึ่งนั่นทำให้ SCP-1371 พุ่งขึ้นไปในอากาศด้วยความเร็วสูงและทำให้นิ้วของนักวิจัยบรีนขาดออกและทำให้วัตถุพุ่งออกไปด้วยความสูง 47 กิโลเมตรจากพื้นดินและพุ่งเข้าไปในชั้นสตาร์โตสเฟียร์ในสามสิบนาที หลังจากนั้นสิบหกชั่วโมง วัตถุได้ค่อยๆลอยลงมาสู่พื้นดิน ณ ตำแหน่งเดิมที่มันถูกทำให้ ”พุ่งขึ้นไป” โดยไม่ได้รับอันตรายหรือบาดแผลใดๆ ปัจจุบัน เจ้าหน้าที่ได้ลงความเห็นว่าไม่ควรมีการทดลองใดๆเพิ่มเติมกับวัตถุอีก