![]() |
|
SCP-136-1 ในแบบของตุ๊กตาผ้า |
---|
วัตถุ# SCP-136
ระดับ: Euclid
มาตรการกักกันพิเศษ: ไม่มีมาตรการกักกันเป็นพิเศษกว่าที่จำเป็น. SCP-136 ถูกเก็บไว้ในห้องคอนกรีตขนาด 10 ม. x 10 ม. x 10 ม. SCP-136-1 ถูกเก็บไว้ในกล่องพลาสติกโปร่งใสขนาด 0.5 ม. x 0.5 ม. x 0.5 ม. วางไว้บนโต๊ะกึ่งกลางห้อง ไม่จำเป็นต้องบันทึกภาพเพื่อเฝ้าดูหาก SCP-136 ยังไม่ถูกนำไปทดลอง จากเหตุการณ์. I-136-c (ดูในบันทึกเหตุการณ์), เฉพาะบุคลากรระดับ D เท่านั้นที่ให้เข้าไปในห้องเก็บ SCP-136 มากกว่า 1 ครั้งต่อรอบ 30 วัน เว้นแต่มีการอนุญาตพิเศษจากผู้อำนวยการ ██████
รายละเอียด: SCP-136 ไม่มีผลกระทบต่อสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์
SCP-136 มีอยู่ 2 ปรากฎการณ์. SCP-136-1 มีหลากหลายรูปแบบ แต่ทั่วไปมักปรากฎเป็นตุ๊กตาแบบหยาบๆที่ทำจากดินเหนียว ไม้ โลหะ หรือ ผ้าธรรมดา เป็นเพศหญิงความสูงโดยทั่วไปประมาณ 10 and 30 ซม. มีการปรากฎเป็นเพศชายเพียง 10% เท่านั้น
SCP-136-1 ไม่มีคุณสมบัติพิเศษใดๆที่วัดได้โดยการสังเกต จากกระบวนการตรวจสอบสเปคตรัมของมวลสารจากตัวอย่างของตุ๊กตานั้นให้ผลปกติ เมื่อตุ๊กตาได้รับความเสียหายจนเสียลักษณะที่เป็นรูปร่างมนุษย์ เช่นการถอดแขนขาหรือศีรษะออก มันจะหายไปทั้งตัวและปรากฏในรูปร่างใหม่อีกครั้งในระยะรัศมี 1 เมตรจากจุดเดิม การทดสอบการระเหยอย่างสมบูรณ์ของวัตถุอยู่ในระหว่างการพิจารณา
SCP-136-2 จะปรากฏต่อเมื่อ SCP-136-1 ถูกจ้องมองนานประมาณ 20 นาที, แม้ว่ามันจะลักษณะเหมือน SCP-136-1 แต่มีบางอย่างที่ต่างออกไป สิ่งบ่งชี้แรกของปรากฏขึ้นของ SCP-136-2 เป็นเสียงหัวเราะเสียงดังเพศของต้นเสียงสัมพันธ์กับเพศของ SCP-136-1. บุคลากรที่ได้ฟังเสียงต่างลงความเห็นว่าเป็นเสียงที่ “น่าขุนลุก”และ“น่ากลัว.” เสียงหัวเราะจะทิ้งช่วงจุดใดก็ได้และดังอยู่ประมาณ 5 วินาทีจนถึง 2 นาทีแล้วเงียบไปประมาณ 5 นาที หลังจากนั้น SCP-136-2 จะปรากฏตัวขึ้นพร้อมทั้งการหายไปอย่างทันทีของ SCP-136-1
SCP-136-2 เป็นร่างเปลือยทั้งตัวหรือเปลือยบางส่วนที่ไร้กายเนื้อ โดยมีเพศเดียวกับ SCP-136-1. SCP-136-2 มีความสูงประมาณ 1.9 to 2.1 เมตร มักแสดงท่าทางยั่วยวนและเดินผ่านอากาศมาอย่างช้าๆ (0.2 เมตร/วินาที) มุ่งตรงมายังผู้เข้าทดสอบ ถ้ามีผู้เข้าทดสอบมากกว่าหนึ่งคน แต่ละคนก็จะเห็นร่างดังกล่าวกำลังตรงมาหาตนเอง ยิ่งร่างนั้นใกล้เข้ามาเท่าไหร่เสียงหัวเราะก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ ในระยะที่ SCP-136-2 อยู่ห่าง 1 ถึง 2 เมตร ผู้เข้าทดสอบจะเข้าสู่ความกลัวอย่างสุดขีดทุกราย ทรุดลงหรือถอยหลังจนชนกำแพง แต่ SCP-136-2 ก็ยังคงตรงเข้าไปหาจนกระทั่งระยะประมาณ 5 ซม. ห่างจากผู้เข้าทดสอบ ก็กรีดร้องหนึ่งครั้งก่อนจะหายไป 10-15 วินาทีให้หลัง SCP-136-1 ก็กลับไปยังตำแหน่งเดิมก่อนหน้านี้แต่ในรูปร่างที่ต่างออกไป
ร่างที่ปรากฎนั้นขัดลูกตาเป็นอย่างยิ่ง คือปากที่ขนาดกว้างมาก และอ้างค้างไว้ในท่าทางที่เจ็บปวด และเร้าใจ บางครั้งก็ยิงฟันหรือเลียริมฝีปาก ตาดำมีขนาดใหญ่จนเกือบปิดตาขาวหมด ซึ่งภาพรวมแสดงถึงอาการบ้าและเปื้อนเลือด ถ้าเป็นเพศหญิง จะมีเอวที่ขอดมากและหน้าอกใหญ่ผิดรูปร่าง ประสบการณ์ที่ได้พบ SCP-136-2 ทำให้ผู้ถูกทดสอบมีความกลัดกลุ้มใจอย่างมากและมักเก็บไปฝันร้ายต่อเนื่องยาวนานถึง 6 เดือน อันเป็นผลมาจากการถูกคุกคามทางจิต หลังจากการทดลองเสร็จสิ้น ไม่มีผู้เข้าทดสอบคนใดที่ออกจากห้องเองได้โดยไม่ต้องใช้ผู้ช่วย ที่น่าสนใจคือ บุคลากรระดับ D ที่มีประวัติเบื่ยงเบนทางเพศ มีการตอบสนองในด้านตรงข้ามต่อ 136-2 อย่างมาก
ตรงจุดนี้ยังไม่ได้มีการตั้งข้อสังเกตถึงระยะผลกระทบของ SCP-136ที่เกิดขึ้นนอกห้องกักกัน ดูบันทึกเหตุการณ์ I-136-a
ภาคผนวก: SCP-136 ถูกเก็บมาจากห้องนอนเด็กในบ้านหลังหนึ่งซึ่งถูกทิ้งร้างใน [ข้อมูลปกปิด] ซึ่งร่ำลือกันว่าเฮี้ยน จากการเก็บกวาดสถานที่ดังกล่าวโดยคนขององค์กรทำให้พบ SCP-136 เมื่อเจ้าหน้าที่ ████ ร่วงลงมาจากหน้าต่างชั้นสอง และกรีดร้อง
**บันทึกเหตุการณ์
บันทึกเหตุการณ์ I-136-a, ██/██/19██**
ดร.ไซมอน เป็นผู้เข้าทดสอบลำดับที่ 25 กับ 136-2 และลำดับที่ 4 จากผู้เข้ามาโดยสมัครใจ การทดลองดำเนินไปด้วยความปกติไม่มีอะไรผิดปกติ ประมาณ 2 ชั่วโมงหลังจากการจ้องมอง 136-2 ดร.ไซมอนที่กำลังอยู่ในห้องพักกับนักวิจัยหลายคน จู่ ๆก็ร้องขึ้นมาและทำแก้วกาแฟหล่น เขาบอกอย่างตะกุกตะกักว่าเขาเห็น SCP 136-2 กำลังลอยขึ้นมาจากด้านล่างมุ่งตรงมาหาเขา ดร.มอริสและ ดร.แฮริสซัน จับตัวเขาไว้ แค่คาดคะเนว่าคงเกิดอาการช๊อคจากประสบการณ์ที่เพิ่งเจอมา หลังจากนั้นสองนาที ทุกคนในห้องหมดสติทุกคน ดร.โซโบย่า ฟื้นก่อนเพื่อนได้เริ่มปลุกคนอื่นๆ ดร.ไซมอนเข้าขั้นโคม่าและเสียชีวิตในสามวันต่อมา
— ดร.เมเยอร์ เสนอว่าให้เพิ่มระดับเป็น Keter
— การขอเสนอให้ยกระดับถูกระงับ เราไม่อาจเพิกเฉยถึงความเป็นไปได้ของเหตุการณ์อันเลวร้ายนี้ว่าสาเหตุไม่ใช่เพราะ SCP ทางจิตตัวอื่น
บันทึกเหตุการณ์ I-136-b, ██/██/20██
“มันเกิดขึ้นอีกแล้ววันนี้นี่เอง เจ้าหน้าที่ ████ กำลังไล่บุคลากรระดับ D ส่วนหนึ่งเข้าไปในห้อง และเขายืนอยู่ด้านนอกกับ █████. เมื่อ 136 ทำในสิ่งที่มันทำเสร็จแล้ว ผมช่วยพวกเขาลากผู้เข้าทดสอบออกจากห้องทันใดนั้นทุกอย่างก็มืดลง ผมตื่นขึ้นเมื่อเจ้าหน้าที่ █████ ตบหน้าผมและบุคลากรระดับ D สามคนเข้าขึ้นโคม่า เจ้านี่มันกำลังเริ่มฆ่าคนแล้วนะ เราไม่ได้เรียนรู้อะไรจากมันเพิ่มเติมเลยตลอดสิบปีที่ผ่านมา และเราก็จะไม่ใช้มันอีกแล้ว ฉันร้องขอให้หาทางกำจัดเจ้า 136 อาจจะเอาSCP พลังจิตมาเจอกับมัน ดูเหมือนว่าการเผาจะทำอะไรมันไม่ได้เลย” — ดร.เมเยอร์
คำร้องขอให้กำจัดถูกระงับ SCP-136 พิสูจน์แล้วว่ามันสามารถทำให้การสอบปากคำให้ผลดีขึ้นได้
บันทึกเหตุการณ์ I-136-c, ██/██/20██
“มันเกินที่จะควบคุมแล้ว คุณก็เห็นแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทุกคนในระยะพันหลาจะไม่มีวันลืม [ข้อมูลปกปิด], และบุคลากรระดับ D ในห้องเสียชีวิตหมดและไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อย่างน้อยที่สุดเลย เราต้องคัดเลือกพวก D ให้เข้มงวดกว่านี้ก่อนที่จะส่งไป เราจะได้พบว่าพวกเขา[ข้อมูลปกปิด]ตั้งแต่เนิ่นๆ ขอบคุณพระเจ้า พวกเราคิดออกแล้วจะทำยังไงกับมันดี เอาเถอะ ผมร้องขอคำสั่งเพิ่มระดับเป็น Keter และอนุญาตให้มีการพยายามทำลาย 136”
— ดร.เมเยอร์
คำร้องถูกระงับ ดร.เมเยอร์ถูกย้ายจากตำแหน่งผู้รับผิดชอบ SCP-136. การจัดการกับ 136 ถูกส่งมอบโดยตรงให้กับผู้คุม ██████ และด็อกเตอร์ ███████ โดยเฉพาะเพื่อการสอบปากคำให้ผลที่ดีขึ้น