ตัวอย่างของ SCP-1027 ที่อยู่นอกถังกักกัน ขอบคุณรูปภาพจาก The Stranger.
วัตถุ #: SCP-1027
ระดับ: Euclid
มาตรการกักกันพิเศษ: SCP-1027 นั้นจะถูกกักกันไว้ในแทงค์ของเหลวของสถาบันโดยน้ำในถังนั้นจะต้องเป็นสารละลายน้ำเกลือ ห้ามเจ้าหน้าที่ทุกคนสัมผัสกับวัตถุโดยตรงเด็ดขาด ยกเว้นสำหรับเจ้าหน้าที่ที่ให้อาหารวัตถุเท่านั้น ในทุกๆสัปดาห์ วัตถุจะได้รับสมองวัวหนึ่ง (1) ก้อนเป็นอาหาร หากเจ้าหน้าที่สัมผัสกับวัตถุโดยไม่ตั้งใจ เจ้าหน้าที่ผู้นั้นจะถูกระบุว่าเป็นหนึ่งในตัวอย่างของ SCP-1027 และในการรับมือกับผู้นั้นจะทำเหมือนกับมาตรการกักกันของ SCP-1027
รายละเอียด: SCP-1027 คือสิ่งที่คล้ายกับส่วนระบบประสาทกลางของมนุษย์ทั่วไป (Homo Sapiens) ซึ่งวัตถุนั้นได้มีการปรับตัวเพื่อให้สามารถมีขีวิตอยู่ภายนอกร่างกายมนุษย์ได้ ในขณะที่วัตถุได้อยู่ในความควบคุมของสถาบันนั้น วัตถุนั้นมีความยาวโดยประมาณ 1.1 เมตร ถึง 1.5 เมตร (โดยวัดจากบริเวณยอดของสมองส่วนซีรีบรัมจนถึงส่วนเส้นประสาทไซอาติก) วัตถุนั้นยังประกอบไปด้วนประสาทสัมผัสต่างๆที่เกี่ยวกับการรับรู้ที่คล้ายกับมนุษย์ เช่น ประสาทตา. ประสาทหูและการตอบสนองพื้นฐาน
SCP-1027 นั้นดูเหมือนว่าจะสามารถ รับและส่งสัญญานประสาทเหมือนกับมนุษย์ทุกประการ แต่อย่างไรก็ตาม เส้นประสาทเหล่านี้สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระจากกันและการเคลื่อนไหวเหล่านี้จะมองเห็นได้ชัดเมื่อวัตถุอยู่ในตัวกลางที่เป็นของเหลวเท่านั้น
ส่วนประกอบของปมประสาทนั้นมีสารและลักษณะเหมือนกับมนุษย์ทุกประการ ยกเว้นเซลล์เกลีย(เซลล์ที่มีหน้าที่สนับสนุนเซลล์ประสาท) เท่านั้นที่ปลอกไมอีลิน (ส่วนประกอบเซลล์ที่มีหน้าที่เปรียบสเมือนกับปลอกหุ้มเส้นประสาท) ที่มีความหนามากกว่าปลอกไมอีลินที่พบในมนุษย์ปกติถึง 300% รวมไปถึงเซลล์เกลียที่ปกคลุมเซลล์นั้นมีความยากและห่อหุ้มเซลล์ได้ทั้งเซลล์และทำหน้าที่เหมือนผนังเซลล์ที่ซึมซับสารสื่อประสาท ซึ่งจากความผิดปกติทั้งหมดนั้นทำให้ SCP-1027 นั้นสามารถใช้ชีวิตอยู่ภายนอกร่างกายของมนุษย์ได้ แต่อย่างไรก็ตาม วัตถุเลือกที่จะอาศัยในสารละลายเกลือมากกกว่า
SCP-1027 นั้นมักจะดูดซึมสารอาหารจากสารสื่อประสาทที่พบในสมองของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมซึ่งการดูดซึมนั้นมักจะเป็นการดูดซึมแบบออสโมซิส ซึ่งในเวลาที่วัตถุเริ่มดูดซืมนั้น วัตถุจะปล่อยเซลล์เกลียออกมาเพื่อดูดซืมสารเหล่านั้น ซึ่งขั้นตอนการดูดซึมสารนั้นยังไม่เป็นที่รู้จักแน่นอน และการให้อาหารอย่างสมั่มเสมอนั้นมักจะทำให้วัคถุอยู่ในสภาวะนิ่งเฉยและไม่ทำอันตราย ซึ่งนั่นจะสามารถลดการเข้าถึงวัตถุโดยตรงได้ แต่อย่างไรก็ตาม SCP-1027 นั้นสามารถมีชีวิตต่อได้ระยะเวลาหนึ่งเมื่อไม่ได้รับสารอาหาร สถาบันนั้นยังคงไม่สามารถระบุได้ว่าเหตุใดที่วัตถุต้องการสารสื่อประสาทแทนสารอาหารอื่นๆ
เมื่อนำเหยื่อที่ยังมีชีวิตให้ SCP-1027 วัตถุจะเริ่มฝังตัวลงกับระบบประสาทของสิ่งมีชีวิตดังกล่าวและเริ่มดูดซึมสารสี่อประสาทซึ่งนั่นจะทำให้เหยื่อเสียชีวิตทันที แต่เมื่อวัตถุพบกับมนุษย์ที่ยังมีชีวิตหรือเสียชีวิตได้ไม่นาน (ไม่มากกว่า 12 ชั่วโมง) SCP-1027 นั้นจะเริ่มใช้ปลายเส้นประสาททำลายสมองโดยผ่านช่องหูและเมื่อเส้นประสาทของวัตถุผ่านทะลุเยื่อมีนินกีลนั้น ประสาทส่วนแกงเกลียจะเริ่มปล่อยสารที่มีลักษณะคล้ายกับสารโดปามีน (สารกระตุ้นที่เกิดในสมองขึ้นเมื่อเรามีความสุข) ที่ถูกดัดแปลงไปสู่สมองโดยตรง ในบางกรณีจะพบว่ามีการถ่ายกระแสไฟฟ้าจำนวน 150 มิลลิโวลต์ ซึ่งจากเหตุการณ์ดังกล่าวผู้ที่เป็นเหยื่อประมาณ 9█% นั้นสมองยังคงมีการทำงานแบบปกติ หลังจากนั้น สมองและระบบประสาทส่วนกลางของผู้นั้นจะเริ่มเปลี่ยนสภาพและเปลี่ยนเป็นตัวอย่างที่มีลักษณะคล้ายกับ SCP-1027 ส่วนร่างกายนั้นจะถูกย่อยสลายอย่างรวดเร็ว จนถึงปัจจุบัน ไม่พบตัวอยากที่เกิดขึ้นจาก SCP-1027 นั้นมีความทรงจำใดๆที่เกี่ยวกับช่วงเวลาก่อนที่จะเกิดการกลายสภาพได้ สปัญญาของวัตถุนั้นเทียบเท่ากับสัตว์ชั้นต่ำ