SCP-100

หน้าร้านด้านนอกของ SCP-100

วัตถุ# SCP-100

ระดับ: Euclid

มาตรการกักกันพิเศษ: ให้ยามหกคนลาดตะเวนในพื้นที่รั้วของ SCP-100 และอีกสองคนคอยจับตาดูภายในและภายนอกของโรงเก็บของกับบ้านที่พัก โดยให้เปลี่ยนกะทุกสามชั่วโมง บุคคลที่เข้าไปใน SCP-100 โดยไม่ได้รับอนุญาตจะต้องถูกควบคุมตัว สอบสวน ก่อนจะลบความจำแล้วปล่อยตัวไป

ให้ยามสามคนประจำอยู่ในส่วนหน้าร้านของ SCP-100 ตลอดเวลาและเปลี่ยนกะทุกแปดชั่วโมง ทางเข้าร้านนั้นจะถูกล็อกไว้ โดยมอบกุญแจให้บุคลากรตามความจำเป็น ให้แขวนป้าย “ทรัพย์สินส่วนบุคคล” และ “ห้ามบุกรุก” ไว้หน้าร้าน เพื่อกันไม่ให้คนขับรถแวะที่ SCP-100

สิ่งใดๆที่ SCP-100-1 สร้างขึ้นมาจะต้องนำออกไปจาก SCP-100 และหลอมเป็นเศษเหล็ก ยกเว้นแต่ SCP-100-2-A กับ -2-B หากSCP-100-1 ไม่ให้ความร่วมมือ ก็ให้เอา SCP-100-2-A กับ -2-B ออกไปจาก SCP-100 จนกว่า SCP-100-1 จะให้ความร่วมมือด้วย

โรงเก็บของขนาดใหญ่สุดสองหลังใน SCP-100 นั้นถูกดัดแปลงเป็นห้องวิจัยพื้นฐานแล้ว สิ่งที่ SCP-100-1 สร้างขึ้นมานอกจาก SCP-100-2-A กับ -2-B นั้นให้ใช้ในการศึกษาได้ การทดลองกับ SCP-100-1 เองนั้นต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้านักวิจัย

รายละเอียด: SCP-100 เป็นลานขยะร้างที่อยู่ห่างจาก █████████ เซาท์แคโรไลนา ไป 80 กิโลเมตร ชื่อ “ลานขยะแสนสุขสันต์ ของจาไมกัน โจ” ลานขยะนี้มีพื้นที่ 5000 ตารางกิโลเมตร ซึ่งล้อมรั้วไว้ ประกอบด้วยโรงเก็บของสองหลัง หน้าร้าน และที่พักอาศัยเล็กๆ กับที่ดินร้าง และพื้นที่สำหรับเก็บของ SCP-100 มีพาหนะอยู่ประมาณ 1500 คัน ทั้งที่ถูกอัดแล้วและยังไม่ถูกอัด และขยะเป็นชิ้นอีกประมาณ 1400 กิโลกรัม มูลค่าประมาณ 5000$

ลักษณะผิดปกติของ SCP-100 นั้นมาจาก SCP-100-1 และสิ่งที่มันสร้าง รวมทั้ง SCP-100-2-A และ SCP-100-2-B SCP-100-1 และสิ่งที่มันสร้างจะหยุดเคลื่อนไหวเมื่อออกไปพ้นรั้วของ SCP-100 และจะอยู่ในสภาะนั้นจนกว่าจะถูกพากลับเข้าไป

SCP-100-1 เป็นสิ่งประดิษฐ์มีสติปัญญารูปร่างแบบมนุษย์ที่เคลื่อนไหวได้เอง มีส่วนประกอบส่วนใหญ่เป็นท่อทองแดง สายไฟทองแดงที่ปอกแล้ว กับกระป๋องอลูมิเนียม SCP-100-1 นั้นไม่สามารถพูดหรือเขียนได้ แต่มีความสามารถในการสื่อสารด้วยสัญลักษณ์ง่ายๆได้ SCP-100-1 นั้นไม่ค่อยสนใจจะสนทนาอะไรนอกจากการขายของ และการเก็บข้อมูลจากมันก็ทำได้จำกัด ดูเหมือนว่า SCP-100-1 จะมีความสามารถในด้านงานฝีมือ สามารถใช้อุปกรณ์ทำงานอย่างที่เชื่อมเหล็ก สว่าน และเลื่อยยนต์ รวมทั้งเครื่องจักรหนักอย่างเครื่องอัดรถ และรถยกได้

SCP-100-1 นั้นสามารถสร้างสิ่งประดิษฐ์ที่เคลื่อนไหวเองได้เหมือนตัวมันโดยใช้วัสดุที่หาได้ใน SCP-100 SCP-100-1 มักจะสร้างเป็นสัตว์สี่ชนิด อิกัวนา จระเข้ เต่า และนกฟลามิงโก แต่มันก็สร้างสายพันธุ์อื่นๆ อย่างสัตว์เลี้ยงด้วยเช่นกัน เพื่อให้มันยอมเชื่อฟัง จึงอนุญาตให้ SCP-100-1 เก็บไว้ได้สองตัว ซึ่งได้รับรหัสว่า SCP-100-2-A และ SCP-100-2-B

SCP-100-2-A กับ SCP-100-2-B ที่กำลังเดินตรวจตราเพื่อซ่อมรั้วเป็นการชั่วคราว

SCP-100-2-A และ SCP-100-2-B นั้นถูกสร้างให้ดูเผินๆเหมือนแมลง เชื่อว่าถูกสร้างโดย SCP-100-1 เนื่องจากพวกมันอยู่ใน SCP-100 มาตั้งแต่แรกพบ ด้านหลังของ SCP-100-2-A และ SCP-100-2-B นั้นเชื่อมชื่อไว้ว่า “เรโมน” กับ “เบียทริซ” ดูเหมือนว่าพวกมันจะเป็นทั้งผู้อาศัย และยามของ SCP-100 เพราะพวกมันจะตะเวนไปทั่ว SCP-100 ยกเว้นตอนที่มีปฏิสัมพันธ์กับ SCP-100-1

SCP-100-1 นั้นดูเหมือนจะใช้ชีวิตแบบตารางพิธีกรรม ทำเรื่องเดิมซ้ำๆทุกวัน

• ตั้งแต่ 0800 ถึง 1500 SCP-100-1 จะเข้าไปที่หน้าร้านของ SCP-100 นั่งหลังเคาเตอร์ และพยายามต่อรองทำการค้าให้มนุษย์ที่อยู่ในหน้าร้าน บางครั้ง SCP-100-1 ก็กลับไปที่ลานขยะก่อนเวลาโดยไม่ทราบเหตุผล
• ตั้งแต่ 1500 ถึง 1600 SCP-100-1 จะไปพบกับ SCP-100-2-A และ SCP-100-2-B สื่อสารกันด้วยภาษากายที่ดูคลุมเครือ ส่วนใหญ่แล้วการปฏิสัมพันธ์จะเป็นการทำความสะอาด ซ่อมแซม และกิจกรรมอย่าง”เล่นโยนของ”และ”ซ่อนหา”
• ตั้งแต่ 1600 ถึง 2000 SCP-100-1 จะทำงานต่างๆ รวมทั้งการจัดสต็อกของใน SCP-100 ดูแลอุปกรณ์และเครื่องจักรหนักต่างๆ และทำความสะอาดอาคารใน SCP-100
• ตั้งแต่ 2000 ถึง 0000 SCP-100-1 จะทำสิ่งที่น่าจะเป็นกิจกรรมผ่อนคลาย เช่น สร้างสิ่งประดิษฐ์ใหม่ มีปฏิสัมพันธ์กับ SCP-100-2-A และ SCP-100-2-B และเดินเที่ยวใน SCP-100
• ตั้งแต่ 0000 ถึง 0800 SCP-100-1 จะเข้าไปในที่พัก และนั่งที่โต๊ะตลอดช่วงนี้

ถ้ามีมนุษย์เข้าไปในส่วนหน้าร้านช่วงที่ SCP-100-1 นั่งอยู่ มันก็จะพยายามต่อรองทำการค้าโดยใช้ภาษากายสื่อความหมาย โดยมากแล้ว SCP-100-1 จะพยายามขายเศษขยะ สิ่งที่มันสร้างขึ้นมา ไม่ก็เสนอบริการซ่อมแซมให้ แต่มันก็ขอซื้อขยะด้วยเช่นกัน แม้มันจะอ่านหนังสือไม่ได้ มันก็รู้จักคณิตศาสตร์พื้นฐาน ซึ่งเห็นได้จากการซื้อขายพวกนี้

การค้ากับ SCP-100-1 นั้นมักจะไม่เป็นธรรมเล็กน้อย มีทั้งกรณีที่มันโกงตาชั่ง และแอบใส่โลหะราคาถูกเข้าไปในกองขยะ รวมทั้งรู้ตัวถึงลักษณะพิเศษของ SCP-100 ด้วย เพราะมันขายสิ่งประดิษฐ์ของมันบ่อยๆ ทั้งที่ของพวกนั้นจะหยุดเคลื่อนไหวเมื่อออกไปจาก SCP-100 การพยายามเรียกร้องเรื่องนี้กับ SCP-100-1 นั้นได้รับปฏิกิริยาทั้งที่ร้อนรน และเฉยชา แต่ไม่ว่ายังไงมันก็ชี้ไปที่ป้าย “ไม่รับซื้อคืนนะ พรรคเพียก!” ทุกครั้ง

SCP-100 ถูกพบในวันที่ 11/09/76 จากรายงานเรื่องเครื่องจักรแปลกๆที่ทำงานในลานขยะ ข่าวลือพวกนี้ถูกทำลายความน่าเชื่อถือว่าเป็นตำนานข่าวลือ และเจ้าหน้าที่ของสถาบันก็ได้เข้าสวมรอยเป็นเจ้าของที่ดินจนกระทั่งได้ดำเนินการกักกัน โดยใช้การขายสินทรัพย์บังหน้ากับได้ล้อมรั้วไม้ไว้โดยรอบบริเวณของ SCP-100 ติดตั้งหน้าต่างแบบมองได้ด้านเดียวที่หน้าร้าน และทางหลวงที่ตอนนี้ตัดผ่านเมือง█████████ ใกล้ๆก็ได้ทำให้การจราจรของประชาชนส่วนใหญ่เปลี่ยนเส้นทางไป

ภาคผนวก 100-A:
เอกสารของทางการระบุว่าที่ดินแปลงนี้เป็นของ “โจเซฟ ดูวัล” ซึ่งตรงกับชื่อในไปรษณีย์ ใบแจ้งเก็บเงินจากบริษัทผู้ให้บริการหยุดส่งไปที่นั่นประมาณสามเดือนก่อนการค้นพบ SCP-100 ซึ่งกลายเป็นที่ร้างยกเว้น SCP-100-1, SCP-100-2-A, SCP-100-2-B และสิ่งประดิษฐ์แบบนก และสุนัขหลายตัวซึ่งคาดว่าสร้างโดย SCP-100-1 ตอนที่ตรวจอาคารที่พักครั้งแรกนั้นมันแทบจะว่างเปล่า มีเพียงกระดาษข้อความแผ่นเดียวของเจ้าของเดิมที่แปะไว้ที่หน้าร้านเท่านั้น (ดู เอกสาร 100-A)

เหตุการณ์ 100-A:
วันที่ 06/03/05 SCP-100-1 สร้างสิ่งประดิษฐ์อัตโนมัติรูปร่างแบบมนุษย์สูง 10 เซนติเมตร ซึ่งเป็นครั้งแรกที่มันทำแบบนี้ มันใส่ใจเรื่องรายละเอียดมาผิดกับผลงานที่ผ่านมา มีทั้งรายละเอียดของใบหน้า รอยสลัก “J.J” ที่ด้านหลัง และใช้ชิ้นส่วนส่วนใหญ่เป็นโลหะสแตนเลส SCP-100-1 วางสิ่งประดิษฐ์นี้ไว้ที่เคาเตอร์หน้าร้านตลอดช่วงเวลาตามตารางของมัน ทั้งคู่ใช้ท่าทางสื่อสารกัน เมื่อสิ่งประดิษฐ์นี้ถูกยึดไป SCP-100-1 ก็เอาแต่นั่งนิ่งอยู่ในอาคารที่พักเป็นเวลาสิบวันเต็มๆ

เอกสาร 100-A:
ข้อความที่คัดลอกมาจากกระดาษที่พบใน SCP-100

ไปกินข้าว คุยกับผู้ช่วยไปก่อนนะ – J.J