SCP-093 » SCP-093 การทดสอบ ‘สีน้ำเงิน’
การทดสอบกระจกครั้งที่ 1 : สี (ฟ้า)
ผู้ทดสอบ D-20384 เพศชาย อายุ 34 ปี มีสุขภาพร่างกายปกติ ผู้ทดสอบมีประวัติฆาตกรรม / พยายามฆ่าตัวตาย ผู้ทดสอบให้ความร่วมมือในขั้นตอนการทดสอบ ผู้ทดสอบได้ผ่านเข้าไปในกระจกในขณะที่ถือ SCP-093 ซึ่งแปล่งสีฟ้าออกมา จนท.ด้านเทคนิกที่อยู่ด้านนอกได้ตั้งข้อสังเกตว่ากระจกยังคงสะท้อนภาพอยู่จนผู้ทดสอบได้ผ่านเข้าไป ในเวลานั้นมุมมองจะถูกเปลี่ยนเป็นทิวทัศน์ภายนอกที่เติมแต่งไปด้วยสีฟ้าอย่างมาก ในบันทึกวิดีโอที่แนบมาดังต่อไปนี้
ภาพในกล้องมีการสั่นไหว ผู้ทดสอบได้สำรวจในพื้นที่นั้นที่ถูกบันทึกโดยช่างเทคนิก ดูเหมือนจะเป็นที่ราบลุ่ม ทุกอย่างเป็นสีฟ้าที่ได้เข้าแทนที่สีปกติ ไม่มีจุดสังเกตหลักที่มองเห็นได้ ผู้ทดสอบมองซ้ายมองขวา มีแต่ทุ่งหญ้า วัชพืช และลมที่เคลื่อนที่พัดผ่านทุ่งหญ้า ไม่มีต้นไม้ ไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่นที่จะมองเห็นได้
ผู้ทดสอบเดินไปข้างหน้าตามคำสั่ง เป็นระยะทางประมาณ 500 ก้าว ก่อนที่จะกลายเป็นอะไรบางอย่างที่มองเห็นได้ บริเวณพืนดินข้างหน้าแห้งแล้ง และหญ้าที่มองเห็นบางส่วนกำลังจะตายเมื่อผู้ทดสอบได้เข้าไปใกล้มัน ผู้ทดสอบได้เดินไปอีก 300 ก้าว ก่อนที่จะยืนอยู่หน้าหลุมที่ถูกขุดด้วยเครื่องมือบางอย่างที่ไม่รู้แหล่งที่มา
เกิดการสะดุด และสั่นไหวอย่างหนัก ผู้ทดสอบถูกสั่งให้เข้าไปในหลุม และหลังจากที่เกิดข้อคัดค้านเล็กน้อยก็ตกลงใจที่จะทำเช่นนั้น ไม่มีปรากฏว่าจะหาอะไรมาทำเป็นบันได หรือเชือกได้ ผู้ทดสอบจึงอาศัยมือของตัวเอง แล้วเกิดสะดุดจึงค่อย ๆทำอย่างช้า ๆ ประมาณ 100 เมตรของสายเคเบิ้ล จึงลงถึงล่างสุด ไฟฉายที่ติดมากับชุดได้ถูกเปิดใช้งานเมื่อมาถึงระยะ 50 เมตรของสายเคเบิ้ล ไม่น่าเชื่อว่าแสงจากภายนอกจะส่องลงมาไม่ถึง แสงไฟได้ฉายให้เห็นว่าไม่มีอะไรไปมากกว่าสิ่งสกปรกที่อยู่ด้านล่างของหลุม
ผู้ทดสอบได้เดินไปข้างหน้าด้วยความช่วยเหลือจากไฟฉาย ถูกถามเกี่ยวกับสีฟ้าที่ถูกแทนที่ ผู้ทดสอบแสดงออกถึงความสับสน และบอกว่าไม่มีสีดังกล่าวจากมุมมองของเขา แสงไฟได้ฉายให้เห็นทางเดินลง และถูกให้เดินไปอีก 150 เมตร มีเสียงปืนที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้ให้ดังขึ้นจากกล้อง เมื่อถูกถามถึงการกระทำดังกล่าวผู้ทดสอบบอกว่าเป็นการป้องกัน และเคลื่อนที่ไปข้างหน้าต่อ
ทางเดินได้เปลี่ยนจากสิ่งสกปรกเป็นคอนกรีต ผู้ทดสอบได้บ่นเรื่องมีกลิ่นเน่าเหม็น มีแสงไฟจากหลอดไฟที่ติดบนเพดานอยู่ไม่กี่จุด บางหลอดก็แตก ในขณะที่ส่วนหนึ่งยังคงใช้งานได้อยู่ มีประตูหกบาน สามชั้น เมื่อขยายภาพจากกล้องก็ได้พบกับประตูบานที่เจ็ดที่อยู่ท้ายสุดของทางเดินที่ถูกปิดเอาไว้ด้วยแผ่นไม้กับสิ่งที่ดูเหมือนเศษโลหะที่อยู่บนชั้น เศษเหล็กเหล่านั้นแสดงให้เห็นถึงการเกิดสนิม และเป็นเรื่องปกติของสิ่งเหล่านี้ซึ่งเป็นตัวบอกว่ามีคนอื่น ๆ อาศัยอยู่ที่นี่
ผู้ทดสอบได้ถูกขอให้เปิดประตูบานใดก็ได้ ผู้ทดสอบได้พยายามเปิดประตูแรกทางขวา มันถูกล็อคเปิดไม่ออก จึงพยายามจะเปิดประตูบานที่สอง แต่มันไม่ขยับ มันไม่ได้ถูกล็อคแต่ถูกปิดกั้นจึงทำการปิดบานที่สอง พยายามเปิดบานที่สามซึ่งได้ผลแบบเดียวกับบานแรก ทางขึ้นไปชั้นอื่นที่อยู่ถัดจากบานที่สามเปิดได้ไม่เต็มที่ และมีแสงอยู่ในห้อง จึงปิดสวิทไฟฉายขณะที่ผู้ทดสอบได้เลื่อนกล้องเพื่อตรวจสอบห้อง
ในห้องโล่งไม่พบอะไร แต่ผนังสกปรก ผู้ทดสอบบอกว่าสิ่งที่อยู่บนผนังไม่ใช่ฝุ่น แต่เขาก็บอกไม่ได้ ดูเหมือนมีลักษณะคล้ายกับพสาสติกละลาย สีน้ำตาลแทนที่จะเป็นสีดำ ประตูได้ถูกปิด ประตูบานที่สองทางด้านซ้ายไม่มีที่จับไม่มีการขยับเมื่อผลัก รูตรงประตูถูกเสียบด้วยวัตถุที่ไม่รู้จัก ประตูทุกบานมีลักษณะแบบที่เห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรสามารถหลุดออกมาที่ทางเดินได้ และก็มีพื้นที่แคบเกิดไปที่จะก้มมองผ่านแม้ในระดับพื้นดิน ประตูแรกทางซ้ายมือถูกล็อค แต่ก็มีส่วนหนึ่งของกุญแจที่ล็อคอยู่หลังจากที่มันเคยถูกทำลายออกไป
ผู้ทดสอบพยายามจัดการกับกุญแจเพื่อเปิดประตู และเริ่มไอออกมา บ่นว่ามีกลิ่นเหม็น ผนังของห้องสะอาด เพดานถูกเคลือบด้วยวัสดุสีน้ำตาลแปลก ๆ เหมือนกับห้องที่สาม ในห้องมีที่นอนที่ทำจากผ้าห่มและหมอนเก่าๆ มีลังไม้ที่ถูกเปิดออกดูเหมือนว่าจะเคยใช้ใส่อาหาร มีภาษาเขียนหวัด ๆ ปรากฏขึ้นในภาพ อย่างไรก็ตามผู้ทดสอบได้บอกว่ามันอ่านว่า 'ธัญพืช' ลังที่สองในห้องดูเหมือนจะเป็นขวดน้ำเปล่าที่แห้งแล้ว มีหนังสือวางอยู่ข้างที่นอน ถูกปิดไว้ ไม่มีชื่อหรือสัญลักษณ์
บนผนังมีสิ่งที่เป็นบทความถูกตัดมาแปะไว้ แต่ไม่สามารถอ่านได้ ผู้ทดสอบถูกบอกให้ดึงบทความทั้งหมดออกมา บางส่วนของบทความขาดขณะที่ดึงเนื่องจากมีอายุมานาน บทความที่สมบูรณ์ได้ถูกนำมาเก็บเอาไว้ในภาชนะเก็บตัวอย่าง และดูเหมือนจะเป็นชิ้นล่าสุดเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ จากนั้นจึงถูกสั่งให้เข้าไปตรวจสอบหนังสือ ผู้ทดสอบจึงเดินไปหามัน
มีเสียงแปลก ๆ เกิดขึ้นในเทปบันทึก และเสียงกรีดร้องแหลมเหมือนถูกของมีคมบาด เป็นเวลา 3.5 วินาทีของการสื่อสารทั้งหมด ผู้ทดสอบยังไม่ได้แตะต้องหนังสือ และเมื่อเสียงหยุด ผู้ทดสอบจึงถามผู้ควบคุมถึงการทำซ้ำอีกรอบ ผู้ควบคุมไม่ได้บอกอะไรแล้วถอดหูฟังออก ผู้ทดสอบถูกแนะนำให้ออกจากห้องและบันทึกว่าประตูได้เริ่มปิดตัวของมันเองอย่างช้า ๆ และถ้าปล่อยไว้ มันจะปิด ผู้ทดสอบได้ออกจากห้องไปลำพัง และไปตรวจสอบระตูที่อยู่ทางด้านขวา
มีความระมัดระวังต่อไปอีกราว ๆ สิบวินาทีแสดงให้เห็นถึงการเลื่อนกล้องเป็นระยะ ๆ มีรูปร่างที่สามารถมองเห็นได้ปรากฏขึ้นที่ปลายทางเดินที่ประตูบานที่เจ็ด ประตูได้เปิดกว้างพอที่จะทำให้เห็นใบหน้าที่ปรากฏอยู่ตรงช่องก่อนที่ประตูจะปิดอย่างเงียบ ๆ มองเห็นรายละเอียดได้ไม่ชัดเจนนัก
ผู้ทดสอบได้ทำการสำรวจประตูที่สองทางด้านขวาโดยไม่มีการเอ่ยถึงการเห็นอะไรที่ผิดปกติ เมื่อผลัดประตูมันมีการขยับ และหลังจากกระแทกซ้ำหลายครั้งมันก็ขยับเปิดออก มีกระดานแผ่นไม้ปรากฏอยุ่ในนั้นกับข้อความที่ติดอยู่กับมัน ด้านบนของลังใส่ 'ธัญพืช' ที่สามารถมองเห็นได้บนนั้น ดูเหมือนจะมีขนาดเท่าฝ่ามือ ผู้ทดสอบปิดประตู และเลื่อนกล้องไปยังประตูที่เจ็ดที่ยังคงปิดอยู่ เมื่อเห็นว่าไม่มีทางอื่นให้สำรวจ ผู้ทดสอบถูกสั่งให้กลับ ผู้ทดสอบได้คัดค้าน และบ่นถึงกลิ่นเหม็นที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
ผู้ทดสอบย้อนกลับไปยังอุโมงค์ภาพจากหล้องของเขาไม่มีการเปลี่ยนแปลงหรือแสดงความผิดปกติ แต่ผู้ควบคุมรายงานว่ามีการเคลื่อนไหวอย่างฉับพลันของสายเคเบิ้ลในระยะ 100 เมตร ก่อนที่จะหย่อยอีกครั้งแล้วตึงขึ้นอีกครั้ง ภาพจากวิดีโอแสดงให้เห็นว่าผู้ทดสอบกำลังไต่ขึ้นอุโมงอย่างช้า ๆ ขณะที่ผู้ควบคุมพยายามจะตรวจสอบความสมบูรณ์ของสายเคเบิ้ล ผู้ทดสอบถูกสั่งให้หยุดปีน แต่เขาบอกว่าไม่ได้ปีน เชือกกำลังดึงเขาขึ้นไป มีความตื่นตกหนกของทั้งสองฝ่าย และผู้ทดสอบถูกสั่งให้ปีนพร้อม ๆ กัน
เมื่อมาถึงปากหลุม ไม่ปรากฏว่ามีอะไรอยู่ในกล้อง และไม่มีการรายงานเรื่องการเปลี่ยนแปลงของภูมิทัศน์ จากนั้นจึงเดินทางกลับไปตามเส้นทางของสายเคเบิ้ล ไปประมาณ 900 ก้าว ผู้ทดสอบได้ถามว่าสายเคเบิล่มันยาวเท่าไหร่ ซึ่งผู้ควบคุมก็ยอมรับว่าไม่แน่ใจเนื่องจากอาการแทรกซ้อน แต่ผู้ทดสอบบอกได้เดินทางเป็นเส้นตรงจนเข้าถึงหลุมนั่นก็ควรจะเดินกลับเป็นเส้นตรง ผู้ทดสอบเริ่มจะกังวลเมื่อเขาบอกว่าสายเคเบิ้ลที่สามารถมองเห็นได้ในขณะนี้ มีการเคลื่อนไปในมุม 90 องศาห่างจากจุดพื้นดิน
ผู้ทดสอบได้เลื่อนกล้องหมุมไปเป็นวงกลมอย่างช้า ๆ ในภาพที่ด้านหลังของผู้ทดสอบ มีกลุ่มคนนับได้ 37 คน ยืนอยู่อย่างเงียบ ๆ มีลักษณะที่ไม่สามารถแยกแยะได้ และพวกเขาไม่ได้มีสีฟ้าอย่างภูมิทัศน์ ไม่พบความตื่นตกหนก แต่ผู้ทดสอบได้บันทึกสิ่งที่แปลกอย่างเดียวว่าสายเคเบิ้ลทำมุมฉาก มันตึง และไม่ขยับ ผู้ควบคุมเริ่มม้วนสายเคเบิ้ลเป็นรอก และมันหย่อนอย่างรวจเร็วตามแรงลม ต้นหญ้าถูกสายเคเบิ้ลรบกวน และส่งเสียง "ครื๊ด" จากการลาก กล้องของผู้ทดสอบได้เลื่อนกลับไปยังความยาวของสายเคเบิ้ลซึ่งตอนนี้ดูเหมือนจะหย่อนช้าลงก่อนที่จะถูกดึงกลับขึ้นไปทั้งหมด และระบบรอกสายพานก็เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
ผู้ควบคุมได้บอกผู้ทดสอบให้กลับไปตามสายเคเบิ้ล และเสียงกรีดร้องที่ถูกจับได้ว่ามาจากความตื่นตกใจของผู้ทดสอบ ผู้ทดสอบได้ยิงปืนห้านัดไปยังสิ่งที่มองไม่เห็นในกล้อง ผู้ควบคุมจึงได้บอกให้ผู้ทดสอบกลับไปจุดเดิมในขณะที่กล้องได้แสดงให้เห็นเส้นลวดที่หายไปยังจุดที่ลอยอยู่บนอากาศ ผู้ทดสอบส่งตัวมายังจุดของสายเคบิ้ลทั้งหมดตอนที่อยู่ในรอก และกล้องถ่ายแต่ที่พื้นเท่านั้น ผู้ควบคุมใช้เวลาห้าวินาทีในการจับไปที่ภาพสะท้อนในกระจก และ SCP-093 ยังคงมีสภาพเป็นสีฟ้าอยู่ไปอีกหนึ่งชั่วโมงหลังจากที่มีการเก็บคืนมาจากผู้ทดสอบแล้ว
มีของเหลวที่มีกลิ่นฉุนติดอยู่บนเสื้อผ้าของผู้ทดสอบแล้วปืนในมือของเขาก็ถูกเอาออกไป ของเหลวแห้งอย่างรวจเร็ว และถือว่าเป็นสิ่งสำคัญในการวิจัยเนื่องจากไม่มีตัวอย่างที่สมบูรณ์กลับมา จนท.ดูแลได้ตรวจสอบกระจกแล้วเห็นว่ามี 'ร่องรอยขนาดใหญ่ของคน' คลานอยู่บนพื้นหญ้า อันที่จริงมันมีขนาดห้าสิบเท่าของคนปกติ ไม่มีหน้าตา และมีแขนที่สั้นมาก ๆ มันมาที่กระจกก่อนที่มันจะถูกสะท้อนกลับออกไป เนื่องจากรายละเอียดไม่สามารถที่จะวิเคราะหืได้แต้่อย่างน้อยหนึ่งในผู้สังเกตการณ์ได้ตั้งข้อสังเกตว่ามันดูเหมือนจะเคยโดนยิงจากพวกแม่นปืน ไม่หยั่งนั้นหน้ามันก็คงมีหน้าตาแล้วล่ะ
แฟ้มข้อมูลการทดสอบภาคสนามที่ถูกกู้คืนจากบทความในหนังสือพิมพ์ : [ข้อมูลถูกลบ] และถูกทำให้เป็นข้อมูล [ข้อมูลถูกลบ]