SCP-093

วัตถุ# SCP-093

ระดับ: Euclid

มาตรการกักกันพิเศษ: ให้ดูแนวทางการทดลองใน เอกสารการทดลอง SCP-093-T1 ให้วาง SCP-093 ไว้บนกระจก และต้องจับตามองดูตลอดเวลา อนุญาตให้เข้าไปในพื้นที่เก็บ SCP-093 ได้ต่อเมื่อเตรียมมาตรการในการบันทึกภาพ และพร้อมเก็บกู้แล้วเท่านั้น การพยายามเอา SCP-093 ไปใช้นอกเหนือจากการวิจัยจะถูกลงโทษอย่างรุนแรงถึงขั้นกำจัดทิ้งได้

รายละเอียด: SCP-093 เป็นแผ่นจานกลมสีแดงที่มีส่วนประกอบเป็นหินคล้ายกับตะกั่วแดง ที่มีสัญลักษณ์วงกลม และสัญลักษณ์ที่ไม่รู้จักสลักลึก 0.5 เซนติเมตรอยู่ทั่ว มีรอยบากที่ลึกกว่าอยู่ลึกตั้งแต่ 1 ถึง 1.5 เซนติเมตร SCP-093 มีขนาด 7.62 เซนติเมตรและสามารถใช้ฝ่ามือถือได้สบายๆ โดยไม่มีสึกหรอ SCP-093 นั้นจะเปลี่ยนเฉดสีเมื่อให้บุคคลมีชีวิตถือ ขณะนี้กำลังอยู่ระหว่างการศึกษาหาความเชื่อมโยงระหว่างสีของ SCP-093 อยู่ ขณะนี้เชื่อว่ามันเปลี่ยนไปตามความรู้สึกผิดเสียใจของคนที่ถือมัน

หาก SCP-093 อยู่ห่างจากกระจก และไม่มีคนถือมันไว้ มันก็จะเคลื่อนย้ายไปยังพื้นผิวคล้ายกับกระจกที่อยู่ใกล้ที่สุด จากการสังเกตการณ์นั้น มันจะกลิ้งเป็นวงกว้างที่สุดเท่าที่ทำได้ การเร่งความเร็วของมันนั้นน่าตื่นตามาก กลไกที่มันใช้เร่งความเร็วนั้นยังไม่ทราบ หากมีสิ่งกีดขวางระหว่าง SCP-093 กับพื้นผิวคล้ายกระจก มันก็จะใช้ความเร็วชนจนทะลุแล้วเคลื่อนที่ต่อด้วยความเร็วเท่าเดิม มันจะหยุดก็ต่อเมื่อสัมผัสกับพื้นผิวที่คล้ายกระจกเท่านั้น ไม่ว่ามันจะเคลื่อนที่ด้วยความเร็วแค่ไหน ก็จะไม่เกิดความเสียหายกับ SCP-093 หรือกระจกเลย

หมายเหตุเพิ่มเติม: ไม่มีบันทึกใดๆที่ระบุถึงการค้นพบหรือที่ SCP-093 อยู่ในสถาบัน ให้ดู SCP-093-OD เนื่องจากไม่มีบันทึกที่อธิบายถึงที่มาของมาตรการกักกัน การทดลองในช่วงแรกจึงเน้นไปที่การหาสาเหตุที่ต้องใช้กระจกเก็บมัน ผลการทดลอง SCP-093-T1 ทำให้ทราบว่าผู้ที่ถือ SCP-093 อยู่นั้นสามารถเดินเข้าไปในกระจกได้ และการทดลอง SCP-093-T2 ก็ดำเนินไปเพื่อสืบหาปลายทางในการเดินทางนี้

เอกสารดั้งเดิมของ SCP-093

วัตถุ# SCP-007

ระดับ: Euclid

มาตรการกักกันพิเศษ: ให้วาง SCP-093 ไว้บนกระจกฉาบเงินบนฐานตั้งขนาด 0.3 x 2.3 เมตร ซึ่งสูงจากพื้นอย่างน้อย 1.22 เมตร ในห้องกักกันบล็อก████ อย่าเก็บวัตถุไว้ในพื้นที่กว้างกว่า 3.66 x 3.05 เมตร หรือวางไว้บนไม้มะฮอกกานี ไม้ไพน์ ไม้เชอรี หรือฐานตั้งอลูมิเนียมที่สูงหรือต่ำกว่าระดับ1ของห้องกักกันบล็อก████ สามารถหยิบจับวัตถุได้โดยไม่มีผลกระทบ การทดลองและผลลัพธ์นั้นสามารถดูได้ที่ส่วน B:35-1 ของเอกสารที่แนบมาด้วย

รายละเอียด: วัตถุถูกพบที่ชายฝั่งทะเลแดง ในวันที่ 30 มกราคม 1968 ส่งเสียงเหมือนถอนใจเบาๆ และมีโทนสีน้ำเงินซีด สีของมันกลายเป็นสีส้มอมแดงในเวลาต่อมา และจะส่งเสียงฮัมสูงต่ำเมื่อมีสตรีอายุระหว่าง 34 -41 ปี ดูมันอยู่ SCP-093 มีลักษณะคล้ายเอกสารสีน้ำเงินเป็นเวลา 54:34 เมื่อเวลา 1:23 วันที่ 26 เมษายน 1986 ซึ่งบังเอิญตรงกับวันที่พบร่างของ 194-9834 ที่อาคารวิจัย█████

ความสัมพันธ์ระหว่าง SCP-093 กับ 194-9834 นั้นยังไม่อาจสรุปได้ และผลจากการสัมผัสกับ SCP-09 3เป็นเวลานานนั้นก็ยังไม่ทราบ เว้นแต่ความรู้สึกสงบชั่วครู่ซึ่งนานๆทีจะมีรายงานมา และกรณีของ 242-0049 ซึ่งรู้สึกหดหู่เป็นระยะ เสียสมดุล และคิดฆ่าตัวตาย ความรู้สึกเหล่านี้คงอยู่ไม่เกินสิบเอ็ดวัน วัตถุตอบสนองต่อ 242-0056 โดยเปลี่ยนเป็นสีม่วงอ่อนเป็นเวลาไม่เกิน 2:09 ซึ่งมีบันทึกไว้ในวันที่ 12 มีนาคม 1993 ผลจากปฏิกิริยาเหล่านี้ก็ยังไม่ทราบ

หมายเหตุเพิ่มเติม: ยังไม่ทราบที่มาของ SCP-093 เอกสารการที่เก็บ SCP-093 นั้นถูกทำลายในอุบัติเหตุไฟไหม้อาคารวิจัย█████ เมื่อวันที่ 9 ธันวาคม 1989 รายงานเกี่ยวกับความรู้สึกของนักวิจัยที่ถือ SCP-093 นั้นไม่อาจใช้การได้ตั้งแต่วันที่ 19 เมษายน 1995

SCP-093-T1 การทดลองการกักกัน

การทดลองโดยขัดแย้งกับเงื่อนไขในเอกสารเดิมเพื่อทดสอบความน่าเชื่อถือของมาตรการกักกัน โดยเริ่มจากเปลี่ยนประเภทของกระจกที่ใช้วางมันก่อน

กระจกเงา กรอบทองเหลือง คุณภาพแบบที่มีขายทั่วไป SCP-093 อยู่นิ่งโดยไม่มีการเคลื่อนไหวเมื่อวางบนกระจก การทดสอบอันนี้ทำให้ตัดเงินและไม้ที่มีราคาแพงออกไปจากมาตรการกักกันได้

โต๊ะแบบทั่วไป SCP-093 พลิกตั้งแล้วเริ่มกลิ้งไปตามผิวโต๊ะ ก่อนตีวงแล้วย้อนกลับไปอีกด้าน วนเป็นวงรีอยู่อย่างนั้น มันเคลื่อนที่แบบนี้จนกระทั่งเอากระจกเข้าไปใกล้ ซึ่งมันกลิ้งเข้าหากระจกแล้วใช้ด้านแบนประกบก่อนไถลไปตรงกลาง น่าสังเกตว่าแม้ SCP-093 จะสากๆ แต่ตอนที่มันเคลื่อนที่บนกระจกก็ไม่มีรอยแต่อย่างใด

กระจกสองอันที่ด้านหนึ่งของโต๊ะแบบทั่วไป SCP-093 เคลื่อนที่ไปหากระจกที่อยู่ใกล้กว่าไม่ว่าก่อนหน้านั้นจะเป็นอย่างไร และไม่มีความแตกต่างระหว่างประเภทของกระจกด้วย มีเพียงระยะห่างเท่านั้นที่มันใช้เลือกเป้าหมาย

กระจกที่มีคนพาถือไปรอบๆ SCP-093 เคลื่อนที่ตามกระจก และค่อยๆเร่งความเร็วขึ้นจนถึงระดับความเร็วสูงสุดที่ ██████ ไม่ว่าจะเป็นความเร็วระดับไหน การปะทะกันก็ไม่ทำให้วัตถุหรือกระจกเสียหายแต่อย่างใด

คนถือ SCP-093 วางลงบนกระจก การทดลองนี้เกิดโดยบังเอิญ ซึ่งเป็นผลจากที่นักวิจัยคนหนึ่งทะเลาะกับอีกคนเรื่องคนจ่ายค่าอาหารเที่ยง ผลจากพฤติกรรมที่เกิดขึ้นทำให้ทราบว่าคนที่ถือ SCP-093 แล้วกดมันลงบนกระจกจะสามารถเข้าไปในกระจกได้

เพิ่มเติม การทดสอบการกักกันยุติลงหลังจากที่สรุปได้ว่าแค่ใช้กระจกก็ทำให้ SCP-093 อยู่นิ่งได้แล้ว การทดลองปฏิกิริยากับกระจกเมื่อมีมนุษย์ถือ SCP-093 ได้รับอนุมัติโดยดร.█████

SCP-093-T2 การทดลองกับกระจก

มาตรการในการทดลอง ผู้ที่จะทดลอง SCP-093 ต้องคาดเข็มขัดนิรภัยระดับ 3 รัดไว้กับหน้าอกและดึงด้วยระบบรอกซึ่งทำให้เคลื่อนไหวได้ในระยะ 300 เมตร อาจเพิ่มม้วนเชือกให้เคลื่อนไหวได้มากขึ้นตามความจำเป็น ตะขอที่ใช้ต่อเชือกนั้นต้องมีคุณภาพดีและทนต่อแรงดึงได้อย่างน้อย 0.2 ตัน

ระหว่างการทดสอบ SCP-093 นั้น ควรมีอุปกรณ์ต่อไปนี้ติดตัวไปเป็นชุดอุปกรณ์พื้นฐาน

• ไฟฉายติดข้อมือ ซึ่งใช้งานได้สามชั่วโมง และแบตเตอรีเสริมให้ใช้ได้อีกหกชั่วโมง
• น้ำขนาด 0.5 ลิตร สี่ขวด
• อาหารสำเร็จรูป MRE แบบใดก็ได้ สี่ห่อ พร้อมกราโนลาแบบแท่ง 2 แท่ง (จะเอาช็อกโกแล็ตชิปด้วยก็ได้)
• ปืนเบเร็ตตาบรรจุกระสุน24นัด อันนี้จะไม่มอบให้ผู้ทดลองจนกว่าจะเข้าไปในกระจกแล้วและต้องมีหน่วยติดอาวุธตรวจให้แน่ใจว่าเข้าไปทั้งตัวแล้วจริงๆ ให้เก็บอุปกรณ์นี้กลับมาเป็นชิ้นแรกเมื่อผู้ทดลองกลับมาแล้ว และต้องบอกเรื่องนี้ให้ผู้ทดลองรู้ก่อนจะหายลับสายตาไปในกระจก
• มีดเดินป่าแบบทั่วไป อย่าบอกผู้ทดลองเรื่องนี้ และให้ผู้ทดลองพบเองในชุดอุปกรณ์

ผู้ทดลองจะต้องเชื่อมต่อกับระบบวิดีโอโดยติดกล้องไว้ที่หัวหรือไหล่ ระบบวิดีโอนั้นควรเป็นแบบมีสายและใช้ระยะทางได้พอๆกับระบบดึงกลับ กล้องแบบไร้สายนั้นให้ผลที่ไม่แน่นอนและให้ใช้ในกรณีที่ SCP-093 เป็นสีที่เคยเห็นแล้วเท่านั้น สีใหม่ต้องใช้แบบมีสายอย่างเดียว

ให้บันทึกสีของ SCP-093 พร้อมประวัติการต้องโทษของผู้ทดลองเพื่อใช้ระบุการเลือกสีของ SCP-093 ดูเหมือนมันจะเกี่ยวข้องกับความรู้สึกผิด หรือการไม่รู้สึกแบบนั้นทางจิตใจ เอกสารการทดลองต่อไปนี้ควรอ่านตามลำดับ

SCP-093 การทดสอบ ‘สีน้ำเงิน’
SCP-093 การทดสอบ ‘สีเขียว’
SCP-093 การทดสอบ ‘สีม่วง’
SCP-093 การทดสอบ ‘สีเหลือง’
SCP-093 การทดสอบ ‘สีแดง’