วัตถุ# SCP-033-TH
ระดับ : Keter
มาตรการกักกันพิเศษ : SCP-033-TH ถูกกักขังไว้ในห้องปิดปลอดเชื้อขนาด 8x8 โดยมีเจ้าหน้าที่ 2 คนเฝ้าระวังภายนอกห้องไว้และปืนยาสลบชนิดรุนแรงติดตัว ตัว SCP-033-TH จะได้รับอาหารทุกๆ 3 มื้อต่อวันและการฆ่าเชื้อภายในห้องทุก 24 ชั่วโมง หากพบพฤติกรรมประหลาดหรือพยายามหลบหนี เจ้าหน้าที่สามารถใช้ยาสลบกับ SCP-033-TH ได้
ขณะนี้ยังไม่ทราบวิธีที่จะสามารถสร้างสถานที่กักกันเฉพาะของ SCP-033-TH ได้ด้วยเทคโนโลยีในปัจจุบัน เพราะการหายไปและกลับมาปรากฏตัวแบบสุ่มจนยากจะคาดเดาทำให้เป็นปัญหาต่อการสร้าง หากเจ้าหน้าที่ใดพบตัว SCP-033-TH ให้ติดต่อกลับที่สำนักงานโดยเร็วที่สุด บุคคลหรือเจ้าหน้าที่ที่มีระดับต่ำกว่า 4 ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้ SCP-033-TH หากสัมผัสหรือเข้าใกล้เกินกว่า 100 เมตรโดยไม่สวมชุดป้องกันเฉพาะ จะต้องถูกจับกุมและตรวจสุขภาพโดยต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด เมื่อพบตัว SCP-033-TH แล้วให้บุคลากรที่มีส่วนเกี่ยวข้องตรึงพื้นที่โดยรอบตลอด 1 กิโลเมตร อนุมัติให้สร้างแคมป์กักกันเชื้อขนาดเล็กล้อมตัว SCP-033-TH พร้อมตรวจเช็คฆ่าเชื้อด้วยอุปกรณ์ที่มีก่อนและหลังเข้าเขตกักกัน ไม่อนุญาตให้ทำร้าย SCP-033-TH ไม่ว่ากรณีใดๆทั้งสิ้น การคงอยู่อย่างปกติสมบูรณ์ถือเป็นสถานการณ์ที่ดีที่สุดแล้ว
รายละเอียด : จากที่มีในบันทึกนั้นพบว่า SCP-033-TH ปรากฏตัวครั้งแรกในปี 17██ ในหมู่บ้านชานเมืองเจิ้งโจว โดยในบันทึกเอกสารการพบตัวของ SCP-033-TH ระบุเพียงว่าเป็นมนุษย์เพศชายมีรูปร่างสมส่วน สูงประมาณ 180 เซนติเมตร อายุประมาณ 30 ปี มีบุคลิกเหม่อลอย ประสาทการโต้ตอบช้ากว่าคนปกติ มักสวมเสื้อตัวใหญ่คล้ายเสื้อกันหนาวสีเข้ม กางเกงขายาวสีดำและสะพายกระเป๋าใบใหญ่ที่หลัง SCP-033-TH ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ต่อการสื่อสารทุกชนิด และมักมีพฤติกรรมชอบจดบันทึกด้วยตัวอักษรประหลาดๆ มีความคล้ายคลึงกับอักษรจีนโบราณที่เรียกว่าอักษรโลหะ นักวิจัยของสถาบันกำลังพยายามศึกษาการบันทึกของ SCP-033-TH แต่ไม่ทันจะได้ข้อสรุป ตัววัตถุก็ได้หายไป
การปรากฏตัวครั้งแรกของ SCP-033-TH ทำให้มีประชากรตายในหมู่บ้านตายกว่า 5 พันราย ด้วยโรคปริศนาที่ไม่สามารถรักษาได้ โดยอาการของไวรัสนี้นั้นจะทำให้มีไข้สูง ปวดศีรษะและอาเจียนออกมาเป็นเลือดสีดำ ผิวหนังบวมเป็นสีดำคล้ำตามจุดต่างๆ ผู้คนต่างเรียกชื่อสิ่งนี้ว่า "แบล็คเดธ" เชื้อไวรัสชนิดนี้ได้แพร่กระจายไปหลายหมู่บ้านตลอดระยะเวลากว่า 2 ปี ขณะที่ SCP-033-TH ยังคงอยู่ในเขตกักกันก่อนที่ตัวเขาจะหายไปพร้อมโรคปริศนา สามารถอ่านการสอบสวนหนึ่งในเจ้าหน้าที่ในบันทึก SCP-033-TH-NT-01
หลังจากการบันทึกของปี 17██, SCP-033-TH ได้กลับมาปรากฏตัวอีกครั้งที่เมืองโลหยาง ในปี 19██ ซึ่งได้กลับมาพร้อมกับเชื้อไวรัสชนิดใหม่ที่ยังคงรักษาไม่ได้ แต่ครั้งนี้ทางเจ้าหน้าที่ไม่สามารถคุมตัวเขาเอาไว้ได้ทันการจึงทำให้ SCP-033-TH หายตัวไปอีกครั้งพร้อมเชื้อไวรัสด้วยเช่นกัน สามารถดูบันทึกการจับกุมได้ที่ SCP-033-TH-D-01
ทุกการปรากฏตัวของ SCP-033-TH จะนำมาซึ่งเชื้อไวรัสปริศนาที่ไม่สามารถหาคำอธิบายได้ อย่างไรก็ตามเบื้องต้นเราได้ใส่อุปกรณ์เครื่องติดตามที่ล้ำสมัยไว้กับตัว SCP-033-TH เป็นที่เรียบร้อยแล้ว โดยมันจะระบุสถานที่ที่อยู่เมื่อตัว SCP-033-TH ปรากฎตัวอีกครั้ง เพื่อง่ายแก่การป้องกันและค้นหาในอนาคต
หมายเหตุ: การติดตามด้วยอุปกรณ์นั้นล้มเหลว ดูเหมือนว่าอุปกรณ์ของเราจะเสียหายอย่างรุนแรงด้วยความร้อนสูงและน้ำทะเล ตัวอุปกรณ์ละลายขณะที่เราพบคราบเกลือจากน้ำทะเลและเชื้อราบางชนิดเกาะอยู่ในตัวอุปกรณ์ ผมอยากรู้จริงๆว่า SCP-033-TH มันไปอยู่ในสหัสวรรษไหนมาบ้าง - ดร.██████
รายละเอียดเพิ่มเติม: จากการศึกษาเพิ่มเติมในปี 2000 โดยการใช้เครื่องสแกนตรวจสภาพทางร่างกายของ SCP-033-TH นั้นบริเวณตั้งแต่คอลงมาจรดปลายเท้าเป็นเครื่องจักรทั้งสิ้น และทำให้น่าสนใจยิ่งขึ้นเมื่อสแกนกระเป๋าสะพายใบใหญ่ของเขา พบว่ามีเครื่องกลไกบางอย่างขนาดกลางติดอยู่ในกระเป๋า เมื่อนักวิชาการผู้ออกแบบด้านเครื่องจักรและเทคโนโลยีในสถาบันหลายรายเห็นจึงลงมติกันว่า สิ่งที่อยู่ภายหลังของเขาคือเครื่องเร่งอนุภาคที่มีความซับซ้อนเกินกว่าเทคโนโลยีปัจจุบันจะทำได้ นอกจากนั้นเครื่องตรวจจับยังพบแหล่งพลังงานมหาศาล เมื่อตรวจสอบโดยละเอียดแล้วสิ่งนั้นคือ Antimatter
การประลัยคู่ (Annihilation) หรือการชนกันของสสารและปฏิสสาร จะทำให้สารทั้งคู่สลายไป เกิดพลังงานในรูปคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า หรือช่วงคลื่นรังสีแกรมม่า การนำทฤษฏีนี้มาใช้งาน ยังคงเป็นโจทย์ของเหล่านักวิชาการในปัจจุบัน เพราะปฏิสสารนั้นค้นพบได้น้อยมากขณะที่สสารมีปริมาณที่มากกว่าในจักรวาลและจึงยังเป็นข้อสงสัยสำหรับนักฟิสิกส์ว่าปฎิสสารนั้นหายไปไหน คาดคะเนว่านั้นอาจจะเป็นแหล่งพลังงานหลักที่ SCP-033-TH กักเก็บไว้ใช้งาน นักฟิสิกส์ของสถาบันหลายคนลงความเห็นเดียวกันคือหากมันเกิดปฏิกิริยาทำให้เกิดการประลัย ไม่แค่ทำให้หนึ่งทวีปหายไปจากแผนที่โลกแค่นั้น แต่อาจจะรุนแรงถึงขั้นระเบิดทำลายชั้นบรรยากาศสตราโตสเฟียร์ ทำให้สิ่งมีชีวิตทุกชนิดดับสูญจนโลกไม่ต่างอะไรกับดาวศุกร์
หมายเหตุ: การที่เรารับรู้ข้อมูล ความสามารถอย่างถ่องแท้ขนาดนี้ แต่กลับทำอะไรไม่ได้เลย ชั่งเป็นความรู้สึกที่น่าหงุดหงิดจริงๆ - ดร.██████
จากการตรวจสอบแล้วนั้นได้พบว่า SCP-033-TH ไม่ได้เป็นเครื่องจักร ตัวอย่างจะสวมชุดรัดรูปคล้ายโลหะไม่ทราบชนิด มีคุณสมบัติยืดหยุ่นสูงแต่เหนียวแข็งแรง กันความร้อนและไฟฟ้าแรงสูงได้อย่างดีเยี่ยม นั้นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมอาวุธประเภทปืนและไฟฟ้าไม่สามารทำอันตรายใดๆให้กับตัวอย่างได้เลย นอกจากนั้นดูเหมือนว่าชุดของตัวอย่างจะมีกลไกบางอย่างสามารถปรับเปลี่ยนสภาพอุณหภูมิรอบตัวเพื่อความอยู่รอดของตัวเขาเองไม่ว่าจะอยู่ในฤดูกาลไหน
หมายเหตุ: ผมไม่รู้หรอกนะว่าคุณไปได้ตัวเขามาจากมิติ หรือจักรวาลไหน แต่สถานที่ที่เขามานั้นก้าวล้ำกว่าเรามาก ผมยังไม่พูดถึงธาตุและสารเคมีบางอย่างที่แผ่ออกมาจากชุดเขาหรอกนะ เพราะมันมีอีกมากมายที่เราไม่รู้จัก - ดร.██████
การปรากฏตัวครั้งล่าสุดนี้ของ SCP-033-TH วัตถุให้ความรวมมือกับคนในองค์กรมากขึ้นจนผิดวิสัย พร้อมให้ตรวจและอธิบายเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น สามารถฟังบันทึกการสนทนาได้ใน SCP-033-TH-RC-43
นอกจากนี้ SCP-033-TH ยังบอกตัวถอดรหัสลับในการแปลบันทึกของเขาเองให้ทางบุคลากรได้รับรู้ ขณะนี้นักถอดรหัสของสถาบันกำลังเร่งกันแปลบันทึกเพื่อศึกษาตัววัตถุและใช้อ้างอิงเหตุการณ์ในอนาคต
ภาคผนวก-1 : บันทึกการสอบสวนหนึ่งในเจ้าหน้าที่กักกันของ SCP-033-TH : บันทึกที่ SCP-033-TH-NT-01
ผู้สอบสวน : เจ้าหน้าที่ ██████
ผู้ถูกสอบสวน : เจ้าหน้าที่ ██
เจ้าหน้าที่ ██████ : สวัสดีเจ้าหน้าที่ ███ วันนี้ผมมีความจำเป็นจะต้องมาสอบสวนถึงการหายตัวไปอย่างปริศนาของ SCP-033-TH นะครับ
เจ้าหน้าที่ ███ : …ครับท่าน
เจ้าหน้าที่ ██████ : ถ้าอย่างนั้นเรามาเริ่มกันเลย ประการแรกที่ผมสงสัยที่สุด ในวินาทีนั้นที่ SCP-033-TH ได้หายตัวไปกับตาของคุณ คุณมีสารมึนเมาหรือป่าว?
เจ้าหน้าที่ ███ : อะไรนะครับ!? นี้ท่านล้อผมเล่นใช่ไหม? ขอเถอะ! ผมซีเรียสมากนะครับ!!
เจ้าหน้าที่ ██████ : คุณเขียนในรายงานบอกว่า SCP-033-TH มีปฏิกิริยาร่างกายกระตุกประหลาด ส่งเสียงเบาๆแต่แสบแก้วหู พวกคุณจึงเข้าระงับเหตุการณ์ด้วยยาสลบก่อน แต่ตัวเป้าหมายไม่มีทีท่าว่าจะสงบลง คุณจึงต้องเข้าทำร้ายเป้าหมาย แล้วจะบอกว่าเป้าหมายไม่เป็นอะไรเลยอย่างนั้นหรอ?
เจ้าหน้าที่ ███ : โอ้!พระเจ้า! ท่านครับ! ผมเคยล้มคนกว่าสิบคนในร้านเหล้ามาแล้วครับ ดังนั้นผมจึงกล้าพูดได้เต็มปากเลย เขาไม่เป็นอะไรเลยจริงๆ
เจ้าหน้าที่ ██████ : โอเคๆ ผมเข้าใจคุณแล้วแหละ ถึงผมจะยังไม่ปักใจเชื่อเรื่องบ้าๆพรรณนี้ก็เถอะ แต่เรามีเวลาไม่มากผมขอข้ามไปหัวข้อต่อไปเลยแล้วกันนะ ต่อจากนั้นคุณเขียนต่อไปว่า รอบๆตัวของเขาเกิด "บิดเบี้ยว" คุณพอจะอธิบายได้ไหมว่ามันหมายถึงอะไร?
เจ้าหน้าที่ ███ : …มันค่อนข้างอธิบายลำบากหนะครับ ถึงผมจะอายุขนาดนี้แล้ว ผมก็มั่นใจว่าสายตาผมยังดีเหมือนคนปกติทั่วไป ผมสาบานเลยว่ารอบๆตัวเขามีการบิดเบี้ยว เหมือนมีหมอก…ไม่ใช่สิ มันเหมือนมีกระจกนูนเว้าขนาดเท่าตัวเขามาตั้งอยู่ด้านหลัง แล้วเหมือนมันจะสะท้อนภาพกลับไปมาด้วยแหละครับ
เจ้าหน้าที่ ██████ : กระจกนูนเว้าหรอ น่าสนใจดีนิ…แล้วคุณก็บอกว่าคุณเห็นประกายไฟพร้อมกับสายฟ้าที่ช็อตออกมาจากตัวเขางั้นหรอ? มันคืออะไร?
เจ้าหน้าที่ ███ : ผมอธิบายไม่ได้ครับท่าน ผมแค่เห็นว่ามันมีสายฟ้ามากมายวิ่งจับผนังห้อง จากนั้นตัวของ SCP-033-TH ก็เหมือนถูกดูดเข้าไปในกระจก แล้วกระจกนั้นมันก็หดหายไป
เจ้าหน้าที่ ██████ : คุณรู้ไหม… มันฟังดูเหลวไหลสิ้นดี ผมไม่สามารถเขียนรายงานสรุปได้หรอกนะว่าทำไมจู่ๆ SCP-033-TH ถึงหายไปจากเขตกักกันด้วยเหตุผลที่ว่าถูกมิติกระจกดูดเข้าไป นี้มันเทพนิยายชัดๆ
เจ้าหน้าที่ ███ : แต่ท่านครับ!! ผมเห็นมากับตาพร้อมกับคู่กักกันของผมนะครับ
เจ้าหน้าที่ ██████ : คุณอาจจะยังไม่ทราบข่าวนะ แต่เพื่อนคู่กักกันของคุณเสียชีวิตแล้วเมื่อค่ำวันนี้ เนื่องจากติดไวรัสมรณะที่เรากำลังประสบอยู่ตอนนี้ ดังนั้นมันไม่มีพยานอะไรแล้วนอกจากคุณ
เจ้าหน้าที่ ███ : คุณว่าอะไรนะ… เขาตายแล้วหรอ พระเจ้า!!…
เจ้าหน้าที่ ██████ : เฮ้… เจ้าหน้าที่ ███ คุณโอเคไหม? เฮ้!! …โอเควันนี้เราจบการสอบสวนกันแค่นี้แล้วกัน!
ภาคผนวก-2 : บันทึกการจับกุม SCP-033-TH : บันทึกที่ SCP-033-TH-D-01
██/██/19██ ได้มีการแจ้งมายังสำนักงานถึงสถานที่พบตัว SCP-033-TH ซึ่งหลบหนีจากสถานกักกันตั้งแต่ปี 19██ จึงจำเป็นต้องส่ง MTF ออกไปปฏิบัติการ โดยมีมาตราการ[ข้อมูลถูกลบ] เหตุการณ์ทุกอย่างเป็นไปตามแผนการที่กำหนดไว้ แต่ขณะนั้น SCP-033-TH ได้ทำการหลบหนีทันทีเมื่อเจ้าหน้าที่ยิงใส่เป้าหมาย การตามล่าได้เริ่มต้นขึ้นและนี้คือบทสนทนาของเหล่าเจ้าหน้าที่ที่ตามล่า SCP-033-TH
[เริ่มบทสนทนา หลังจาก SCP-033-TH ได้ทำการหลบหนี]
ผู้คุมปฎิบัติการณ์ : พระเจ้า! มันเกิดอะไรขึ้น?
เจ้าหน้าที่ ████ : เป้าหมายกำลังหลบหนีครับ! ตอนนี้ผมและทีม B กำลังตามจับตัวเป้าหมาย
ผู้คุมปฎิบัติการณ์ : มันเกิดขึ้นได้ยังไง? คุณบอกว่าเป้าหมายนิ่งแล้ว!
เจ้าหน้าที่ ████ : ครับ! เราสามารถเล็งหวังผลได้แล้วแต่ว่ากระสุนไม่สามารถเจาะผ่านผิวหนังเป้าหมายได้ครับ
ผู้คุมปฎิบัติการณ์ : คุณหมายความว่ายังไงไม่สามารถเจาะผ่านผิวหนังได้ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
เจ้าหน้าที่ ██████ : เป็นความจริงครับ ผมทีม C ที่อยู่ใกล้เป้าหมายสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่ากระสุนกระทบเข้าร่างเป้าหมายแต่ไม่สามารถทำอันตรายเป้าหมายได้ครับ
เจ้าหน้าที่ ██ : จากทีม A เป้าหมายกำลังจะออกนอกระยะกักกันแล้ว ต้อนไปที่จุด P เร็ว!!
เจ้าหน้าที่ ██████ : เจอเป้าหมายแล้วครับ! กำลังต้อนไปที่จุดนัด (เสียงปืนกลอัตโนมัติ) เป้าหมายกำลังตรงไปที่จุดนัดแล้ว!!
เจ้าหน้าที่ ████ : เห็นเป้าหมายแล้ว!! (เสียงปืนกลอัตโนมัติ) เดี๋ยวนะ นั้นมันอะไร? เป้าหมายกำลังทำอะไรบางอย่าง…มันเหมือนเครื่องมือบางอย่างที่ใช้กักเก็บสารบางชนิด
ผู้คุมปฎิบัติการณ์ : ไม่ว่ามันคืออะไร อย่าให้มันใช้เด็ดขาด หยุดเป้าหมายให้ได้!!
(เสียงปืนระดมยิงอย่างต่อเนื่อง)
เจ้าหน้าที่ ██████ : ไม่สามารถหยุดเป้าหมายได้ครับ! มันกำลังเปิดเครื่อง… มีประกายไฟครับ แล้วมัน…กำลังเปลี่ยนเป็นกระแสไฟฟ้า
ผู้คุมปฎิบัติการณ์ : มันกำลังจะหนีไปแล้ว!! หยุดมันให้ได้! หยุดให้ได้!!
(เสียงระเบิด)
เจ้าหน้าที่ ██████ : ท่านครับ… เป้าหมายหายไปแล้วครับ
ผู้คุมปฎิบัติการณ์ : ปัดโธ่เว๊ย! …ถอนกำลัง พวกเราจะกลับสำนักงาน หวังว่าชั้นจะไม่ถูกไล่ออกนะ…
หมายเหตุ: เจ้าหน้าที่ ████ ถูกลงความเห็นว่าไร้ฝีมือในการคุมปฎิบัติการณ์ จึงมีมติให้ลดตำแหน่งลงเป็นระดับ 2 - ผอ.█████ ████
ภาคผนวก-3: บันทึกการสัมภาษณ์ของ SCP-033-TH : บันทึกที่ SCP-033-TH-RC-43
ผู้สัมภาษณ์ : ดร.█████
ผู้ถูกสัมภาษณ์ : SCP-033-TH
ดร.█████ : สวัสดี SCP-033-TH
SCP-033-TH : สวัสดี
ดร.█████ : ต้องขออภัยด้วยที่ผมไม่สามารถเข้าไปถามคุณได้โดยตรงด้วยตัวผมเอง แต่ผมมีคำถามที่ต้องการคำตอบยืนยันโดยเร็วที่สุด อยากให้คุณช่วยแถลงไขข้อข้องใจของทางเรา
SCP-033-TH : ครับ ผมทราบดี
ดร.█████ : ถ้าอย่างนั้นคำถามแรกเลย ผมอยากทราบว่าคุณมีเจตนาที่จะทำลายอารยธรรมของมนุษย์จริงหรือไม่?
SCP-033-TH : นั้นไม่เป็นความจริงครับ
ดร.█████ : ถ้าอย่างนั้นเพราะอะไรทุกการปรากฎตัวของคุณถึงได้นำเชื้อไวรัสมาสู่โลกของเรา?
SCP-033-TH : นั้นเป็นเพราะการเดินทางข้ามการเวลาของผมในหลายยุคหลายสมัย มีความเป็นไปได้ว่าอาจมี…
ดร.█████ : เดี๋ยวๆ ประเดี๋ยวก่อน! คุณพูดว่าเดินทางข้ามกาลเวลาอย่างนั้นรึ?
SCP-033-TH : ถูกต้องครับ
ดร.█████ : ได้อย่างไรกัน? คุณสามารถเดินทางข้ามกาลเวลาได้อย่างไรกัน?
SCP-033-TH : …ผมคงให้คำตอบคุณไม่ได้
ดร.█████ : ทำไม?
SCP-033-TH : เพราะถ้าผมบอกถึงอุปกรณ์ในอนาคตกับคุณโดยยังไม่ถึงเวลาอาจทำให้ความเป็นจริงเปลี่ยนแปลง ช่วงเวลาในอนาคตผันแปรและผมอาจหายไปจากมิติเส้นทางนี้ หรือหลุดไปอีกมิติหนึ่งที่ความเป็นจริงแตกต่างโดยสิ้นเชิงซึ่งคงไม่ใช่เรื่องดีแก่ทั้งสองฝ่าย
ดร.█████ : …คุณจะบอกผมว่า ถ้าหากคุณบอกวิธีและหลักการทำงานของสิ่งนั้นแก่เราแล้ว อนาคตจะเปลี่ยนไป และคุณอาจจะไม่ได้มาอยู่ตรงนี้ เสมือนทฤษฎี Butterfly Effect สินะ?
SCP-033-TH : ใกล้เคียงครับ… ผมสามารถอธิบายต่อได้หรือยัง?
ดร.█████ : ขอโทษที เชิญต่อได้เลย
SCP-033-TH : ครับ ด้วยการเดินทางทั้งในอนาคตและอดีต อาจมีแบคทีเรียบางชนิดที่เกาะมากับเสื้อและกระเป๋าของผม มีความเป็นไปได้ที่แบคทีเรียพวกนี้อาจวิวัฒนาการหรือเจริญเติมโตขึ้นจากปัจจัยแวดล้อมโดยมีรังสีจากรอบตัวผมเป็นตัวกระตุ้น
ดร.█████ : คุณจะบอกว่า แบคทีเรียต่างที่ต่างเวลาพวกนั้นวิวัฒนาการจากรังสีจนเกิดเป็นไวรัสชนิดใหม่งั้นหรอ?
SCP-033-TH : มันเป็นเพียงทฤษฏีครับ
ดร.█████ : ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณถึงไม่เป็นอะไรเลยละ?
SCP-033-TH : เพราะร่างกายของผมมีอุปกรณ์ระดับอะตอมที่สามารถสกัดปฎิกิริยาต่างๆของแบคทีเรียที่จะส่งผลถึงอวัยวะส่วนอื่นได้ด้วยระบบปัญญาประดิษฐ์จากนาโนชิปที่ติดอยู่ในสมองส่วนท้ายของผม
ดร.█████ : หืม… น่าสนใจดี ถ้าอย่างนั้น ผมขอทราบจุดประสงค์ของการเดินทางข้ามกาลเวลาของคุณจะได้หรือเปล่า?
SCP-033-TH : ครับ แต่แรกเริ่มเดิมทีผมมีจุดประสงค์เพื่อทดลองการเดินทางข้ามกาลเวลาแต่เพียงเท่านั้น ซึ่งสิ่งนี้อาจเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับการก้าวหน้าทางเทคโนโลยีของมนุษยชาติ แต่ระหว่างที่ผมพยายามย้อนกลับไปยุคสมัยของผม กลไกการควบคุมเกิดเสียหายจากอุณหภูมิที่เกินคำนวณไว้ ทำให้ผมไม่สามารถควบคุมช่วงเวลาของการเดินทางได้
ดร.█████ : คุณดูจะมีความรู้ความสามารถกว่าคนยุคผมมากเลยนะ ผมเริ่มอยากทราบเหตุผลที่คุณให้ความรวมมือกับเราแล้วสิ?
SCP-033-TH : ผมได้ผ่านมาหลายช่วงเวลา หลายยุคหลายสมัย หลายสถานที่ รู้จักองค์กรตามช่วงเวลาต่างๆ และผมก็รู้ว่าสามารถวางใจองค์กรคุณได้
ดร.█████ : ถ้าอย่างนั้นทำไมในบันทึกปี 19██ คุณถึงได้หลบหนีการจับกุมของเรา?
SCP-033-TH : อาจจะเป็นช่วงเวลาก่อนที่ผมจะรู้จักกับองค์กรนี้อย่างจริงจัง จำได้ว่าในยุคนั้นมีองค์กรมากมายที่หมายจะจับเพื่อใช้ประโยชน์ในทางผิด
ดร.█████ : นั้นเลยเป็นเหตุผลที่คุณหลบหนีสินะ… ผมสงสัยจริงๆคุณ SCP-033-TH คุณบอกว่าคุณกลัวการที่อนาคตจะเปลี่ยนแปลงไป แต่คุณกลับปรากฎตัวและเสนอความคิดกับคนยุคนี้อย่างผม คุณไม่คิดว่าคุณกำลังผิดคำพูดอยู่หรอ?
SCP-033-TH : ผมก็แค่พูดตามบทสัมภาษณ์ที่เคยบันทึกไว้ครับ ดร.█████