Credits
ผู้แต่งต้นฉบับ: Guy777
วันที่สร้าง: 6 Apr 2023
ผู้รีเมค: DrSSS
ภาพต้นฉบับ: https://commons.m.wikimedia.org/wiki/File:User_Tevaprapas-(Buddhist_Proverb).jpg
อยู่ภายใต้สัญญาอนุญาติ CC BY-SA 3.0
วัตถุ# SCP-032-TH
ระดับ: Keter
มาตรการกักกันพิเศษ: เนื่องจากทางสถาบันไม่สามารถกักกัน SCP-032-TH ได้เนื่องจากตัวอย่างนั้นไม่มีตัวตนที่จับต้องหรือมองเห็นได้และอยู่ในรูปแบบของสื่อดิจิตอลที่ควบคุมได้ยากมาก ฉะนั้นมาตรการในปัจจุบันคือการเฝ้าระวังพิเศษ จึงมีการก่อตั้งทีม DCLASSCCG-6 ขึ้นมาเพื่อให้คลาส-D ทำการค้นหาหรือเข้าชม SCP-032-TH
นอกจากนี้ยังมีการเฝ้าระวังนอกพื้นที่ในเครือข่ายอินเตอร์เน็ตเพื่อค้นหาบุคคลอื่นที่กำลังเข้าชม SCP-032-TH จากที่ต่างๆ และพยานทุกคนจะถูกลบความทรงจำ
รายละเอียด: SCP-032-TH คือเว็บไซต์ที่เหมือนกับเว็บไซต์ธรรมะ มีชื่อ url ว่า [ข้อมูลถูกปกปิด]12, SCP-032-TH จะเปิดเข้าชมได้แค่เฉพาะวันพระ เวลา 00:00 จนถึง 24:00 เท่านั้น ไม่สามารถเปิดเข้าชมได้ในวันอื่นทั่วไป
หน้าเว็บไซต์นั้นเป็นภาพวิดีโอที่ถูกตัดต่อของศาลพระภูมิที่กำลังเผาไหม้และคติธรรมในภาษาไทย และปุ่มคลิกเพื่อเข้าชมหน้าต่างๆในเว็บไซต์3
ผู้ได้รับผลกระทบจะเริ่มสูญเสียความสามารถในการมองเห็น การได้ยิน การพูด และการเคลื่อนไหวอย่างช้าๆด้วยวิธีการที่ไม่รู้จักไปอย่างสมบูรณ์ในช่วงเวลาที่พวกเขาอยู่ต่อหน้า SCP-032-TH, จากนั้นทุกรูขุมขนพวกเขาหลั่งน้ำมันสีน้ำตาลเข้มออกมาจำนวนมากไปทั่วพื้นที่นั่งอยู่ การตรวจสอบพบว่าสิ่งนี้มีลักษณะเหมือนน้ำมันพราย หากผู้ได้รับผลกระทบนั้นไม่สามารถหลุดออกจาก SCP-032-TH ได้พวกเขาจะเสียชีวิตในเวลา 2 ชั่วโมงพร้อมกับมีไฟลุกไหม้และเผาร่างนั้นจนมอด สิ่งเหล่านี้เป็นวิธีที่ไม่รู้จัก
อย่างไรก็ตามบุคคลใกล้เคียงสามารถเอาผู้ได้รับผลกระทบออกมาจากหน้าจอได้แต่การมองเห็น การได้ยิน การพูดของพวกเขาจะไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีก ต่อไปนี้จะเรียกว่า SCP-032-TH-1
SCP-032-TH-1 ยังคงปล่อยของเหลวสีน้ำตาลเข้มออกมาอยู่ การดื่มของเหลวนี้จะทำให้ผู้ที่ดื่มเกิดอาการหลอนเหมือนหลอนยาและจะมองเห็น ศาลพระภูมิที่กำลังเผาไหม้และคติธรรมในภาษาไทย ปรากฏอยู่ทั่วทุกที่ได้เป็นบางครั้งแต่จะไม่ได้รับผลกระทบแบบเดียวกับ SCP-032-TH-1
ภาคผนวก-1: ต่อไปนี้เป็นคือคติธรรมจาก SCP-032-TH
ผู้ที่โศกเศร้า ถึงผู้ที่จากไป
เปรียบเสมือน เด็กร้องให้
ที่ขอพระจันทร์ ในอากาศ
ผู้ที่ตายไปแล้ว ถูกเผา
ย่อมไม่รู้ถึง ญาติที่คร่ำครวญหา
ฉะนั้น
ข้าพเจ้าจึงไม่เศร้าโศก…
เมื่อเขาไปแล้วตามวิถีของเขา