วัตถุ# SCP-027
ระดับ: Euclid
มาตรการกักกันพิเศษ: ร่างที่อาศัยของ SCP-027 (ขณะนี้คือตัวอย่าง 027-02) จะถูกควบคุมตัวไว้ที่ห้องกักกันขนาด 5 x 5 ม. ที่มีพื้นเป็นตะแกรงยกสูง ซึ่งเชื่อมต่ออยู่กับระบบสุญญากาศแรงสูง สิ่งมีชีวิตทุกตัวที่หลุดมาจากห้องกักกันตัวอย่างจะถูกเผา ห้องกักกันจะถูกทำความสะอาดและตรวจสอบความเสียหายของโครงสร้างทุกวัน
ตัวอย่าง 027-02 ต้องถูกจับตาดูอยู่โดยบุคลากรอย่างน้อยสองคนตลอดเวลา พฤติกรรมผิดปกติใดๆที่เกิดขึ้นหรือสัญญาณชีวิตบนบางส่วนของตัวอย่างหรือปรากฏสายพันธ์ที่ผิดปกติในบริเวณของตัวอย่างจะต้องรายงานไปยังบุคลากรระดับ 4 โดยทันที
บุคลาการรักษาความปลอดภัยที่ได้รับมอบหมายหน้าที่ไปยัง SCP-027 ต้องได้รับการปลูกฝีป้องกันสารก่อโรคจากสัตว์ทุกชนิดเท่าที่มีอยู่และต้องพกปืนยาสลบไว้เผื่อไว้ทำให้ตัวอย่างสงบลงถ้าจำเป็น
จนกว่าจะเข้าใจ SCP-027 มากกว่านี้ ห้ามบุคลากรระดับ 4 หรือสูงกว่าอยู่ในระยะ 200 เมตรรอบตัวอย่าง
รายละเอียด: SCP-027 เป็นปรากฏการณ์ที่ไร้ที่มาที่ดูเหมือนจะถูกตรึงเข้ากับมนุษย์คนหนึ่ง (ขณะนี้คือ 027-02) อย่างช้าๆ ร่างที่อาศัยของ SCP-027 หรือก็คือตัวอย่าง 027-02 จะถูกห้อมล้อมไปด้วยฝูงสัตว์พาหะที่ถูกดึงดูดมายังบริเวณที่เขาอยู่อย่างตลอดเวลา ตัวอย่างไม่สามารถควบคุมพวกสัตว์เหล่านี้ได้เลย บางครั้งก็ยังโดนโจมตีจากสัตว์บางตัวที่ดุร้ายด้วยซ้ำ และเป็นที่รู้กันด้วยว่าสัตว์เหล่านี้จะโจมตีบุคลาการที่เข้าใกล้เกินไปด้วย
ที่ใดก็ตามที่ตัวอย่างไป จะเริ่มมีฝูงแมลงเช่นตัวริ้นและแมลงวันเริ่มเกาะกลุ่มบินรอบๆเขา โดยปกติใช้เวลาราวๆสองถึงสามนาที หลังจากนั้นไม่นาน พวกสัตว์ที่เดินหรือคลาน (ประกอบไปด้วยเห็บ แมลงสาบ หนอน แมงมุม [-ข้อมูลถูกลบ-] และหนูต่างๆ) จะเริ่มปรากฏตัวขึ้นมา ยิ่งตัวอย่างอยู่ในบริเวณนั้นนานเท่าไร สัตว์พาหะเหล่านี้ก็ยิ่งรวมตัวกันมากขึ้นเท่านั้น เมื่อตัวอย่างออกไปจากบริเวณดังกล่าวแล้ว สัตว์เหล่านี้บางตัวยังคงตามไปต่อ แต่ส่วนใหญ่จะแยกย้ายกันไป
เป็นที่รู้กันว่า SCP-027 ได้ย้ายร่างที่อาศัยมาแล้วครั้งหนึ่ง เมื่อร่างแรกที่องค์กรรู้จักได้ตายลง หรือตัวอย่าง 027-01 (ดูภาคผนวก 1 สำหรับข้อมูลที่เหลือ) เนื่องจาก SCP-027 อาจทำแบบเดียวกันนี้อีกหากตัวอย่าง 027-02 ตายลง ดังนั้นบุคลากรที่มีค่าจะต้องอยู่ห่างจากร่างที่อาศัยในขณะนี้จนกว่าจะเข้าใจ SCP-027 มากกว่านี้ และยังดูเหมือนว่า SCP-027 จะย้ายร่างที่อาศัยมาไม่ทราบจำนวนครั้งในช่วงที่ก่อนจะถูกกักกัน การวิจัยไปยังร่างที่อาศัยก่อนหน้าที่เป็นไปได้นี้ได้เริ่มต้นขึ้น จากหลักฐานเบื้อต้นชี้ให้เห็นว่า SCP-027 อาจมีมาแล้ว ███ ปี
ยังไม่ทราบแน่ชัดว่า SCP-027 เลือกหรือดึงดูดเหล่าสัตว์มายังไง หรือแม้แต่ว่า SCP-027 จริงๆแล้วคืออะไรกันแน่ ร่างที่อาศัยร่างก่อนนั้นก็ไม่แสดงประเภทของการสื่อสารใดๆกับสิ่งที่มีจิตใจแยกต่างหากเลย การวิเคราะห์ร่างที่อาศัยปัจจุบันก็ไม่ได้ข้อสรุปที่แน่ชัดเช่นกัน
ภาคผนวก 1: ลำดับเหตุการณ์ที่สำคัญ
วันที่ 04/██/199█: ตัวอย่าง 027-01 ถูกพบในโรงเก็บของร้างที่ชานเมือง ███████, ██, ซึ่งถูกยึดครองโดยหนู แมลงสาบ และสัตว์พาหะอื่นๆจำนวนมาก โดยได้ถูกกักกันและขึ้นทะเบียนเป็น SCP-027 ในตอนแรก ตัวอย่างเป็นชายชาวคอเคเซียนอายุ 30 ปลายๆ ส่วนสูงปกติ แต่ผอมแห้ง สกปรก และทั้งเนื้อตัวมีแต่รอยกัดและข่วน ตัวอย่างยังมีอาการสุขภาพจิตแย่มาก มีร่องรอยของการดื่มเหล้าและเสพสารเสพติดอย่างหนัก และมีอาการอดนอนเรื้อรัง
วันที่ 10/██/200█: ตัวอย่างเสียชีวิตลง การชันสูตรพบว่า 70%ของร่างกายตัวอย่าง[-ข้อมูลถูกลบ-] กลุ่มของหนูอาศัยอยู่ในท้องของตัวอย่างมาแล้วอย่างน้อย ██ รุ่น
วันที่ 10/██/200█: ระหว่าง 140-150 ชม.หลังการตายของตัวอย่าง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ค██████ ฟ█████ รายงานว่าเขาต้องตื่นขึ้นมาจากปัญหาด้านการหายใจเนื่องจากแมลงวันจำนวนมากเข้าไปในจมูกของเขา (ภายหลังพบว่ามันเข้าไปวางไข่) การสังเกตการณ์ในขั้นต่อมานำไปสู่การจัดให้เจ้าหน้าที่ ค██████ เป็นตัวอย่าง 027-02 และร่างที่อาศัยเดิมได้เปลี่ยนคำเรียกใหม่เป็นตัวอย่าง 027-01 และกำหนดนิยามใหม่ให้กับ SCP-027
[-ข้อมูลถูกลบ-]
ภาคผนวก 2: สำเนาการให้สัมภาษณ์ 027-201
บทสัมภาษณ์ต่อไปนี้ถูกจัดขึ้นในวันที่ 10/██/200█ ไม่นานหลังจากตัวอย่าง 027-02 ถูกระบุตัวขึ้นและส่งไปยังห้องกักกันที่เคยใช้กักกันตัวอย่าง 027-01
ดร. เจมสัน : อรุณสวัสดิ์ เจ้าหน้าที่ ฟ█████. คุณรู้สึกยังไงบ้าง?
ตัวอย่าง 027-02 : กลัว สับสน แต่กลัวมากกว่านะ
ดร. : ผมเข้าใจ
ตัวอย่าง : อ้อ แล้วก็คันด้วย ผมรู้สึกอยากอาบน้ำไปตลอดเลยนะเนี่ย
ดร. : อืม แล้ว ข้างในคุณละ? คุณรู้สึกอะไรข้างในคุณบ้างมั้ย? อย่างเช่น…เหมือนมีอะไรอยู่ข้างใน?
ตัวอย่าง : [คิด และเกาหัว] ไม่นี่ ผมคิดว่าไม่นะ ผมไม่รู้สึกอะไรแบบนั้นเลย
ดร. : คุณไม่รู้สึกอะไรเลยตั้งแต่ร่างที่อาศัยเดิมตายไป นอกจากคันเลยเหรอ?
ตัวอย่าง : ไม่มีนะ
ดร. : แล้วได้ยินเสียง หรือแรงกระตุ้นอะไรบางอย่างบ้าง…
ตัวอย่าง : ไม่ ผมไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้นยกเว้นว่ามีแมลงไต่บนตัวผมทั้งตัวเลย! ผมรู้สึกสกปรก และกลัว และ…. ดร. แล้วครอบครัวผมละ? คุณต้องเอาไอพวกนี้ออกไปจากตัวผมแล้วผมจะได้กลับไปเจอพวกเค้าอีก!
ดร. : นะ…แน่นอน พวกเราจะทำทุกอย่างเท่าที่เราจะทำได้เพื่อเอา 027 ออกจากตัวคุณ พระเจ้า ผม…ผมขอโทษ ค██████
หมายเหตุ: ไม่นานหลังจากการสัมภาษณ์ ดร.เจมสันและสมาชิกคนอื่นๆของทีมวิจัย SCP-027 ก็ถูกย้ายไปทำโครงการ SCP-1772
