SCP-021 บนตัวของ D-124 (ปัจจุบันตายแล้ว)
วัตถุ #: SCP-021
ระดับ: Safe
มาตรการกักกันพิเศษ: SCP-021 นั้นผูกติดกับมนุษย์ที่ได้รับอยู่แล้ว ฉะนั้น การกักกันจะทำแต่เฉพาะมนุษย์ที่ได้รับ SCP-021 เท่านั้น วัตถุนั้นจะถูกกักกันอยู่กับ D-Classในส่วนกักกันมนุษย์ที่ 217-A และจะถูกกักกันแบบนั้นจนกว่ามนุษย์ที่ได้รับ SCP-021 เสียชีวิต และ D-Class เหล่านี้จะถูกยกเว้นในการกำจัด D-Class ประจำรอบ
รายละเอียด: SCP-021 คือรอยสักที่อยู่ในรูปแบบของมังกรในแถบตะวันออกและมีลักษณะคดเคี้ยวไปมา SCP-021 นั้นมีความกว้างและยาวบนผิวมนุษย์ประมาณ 0.8ตารางเมตรและมีความสามารถในการเคลื่อนที่ไปมาบนผิวของมนุษย์ที่ได้รับ SCP-021 และมีพฤติกรรมเหมือนกับสัตว์ทั่วไปถึงแม้ว่าจะอยู่ในรูปสองมิติก็ตาม เมื่อทำการลบ SCP-021 ด้วยเครื่องมือลบรอยสักจะทำให้ผู้ที่ได้รับ SCP-021 รู้สึกเจ็บเหมือนกับการลบรอบสักและสักรอยผสมกัน SCP-021 นั้นมักจะอาศัยอยู่บริเวณช่วงลำตัวเป็นส่วนใหญ่และวัตถุนั้นไม่แสดงถึงสติปัญญาใดๆที่นอกเหนือไปกว่าพฤติกรรมการกินและเคลื่อนที่ไปมา ถึงแม้ว่าตามความจริงนั้น สถาบันไม่สามารถวัดระดับความรู้และความสามารถกับสิ่งมีชีวิตสองมิติได้
SCP-021 นั้นดูเหมือนว่าจะดูดซึมเม็ดสีบนผิวหนังของผู้ที่ได้รับ SCP-021 เป็นอาหารซึ่งทั้งหมดนั้นรวมไปถึงเมลานินและจากการที่วัตถุดูดซึมเมลานินนั้นมักจะทำให้ผู้ที่ได้รับ SCP-021 เกิดอาการของโรคด่างขาว แต่อย่างไรก็ตามวัตถุนั้นมีพฤติกรรมที่ชอบดูดซึมรอยสักอื่นๆ ซึ่งวัตถุนั้นมีความสามารถในการระบุตำแหน่งของรอยสักอื่นๆและดูดซึมรอยสักดังกล่าวและเลือกที่จะดูดซึมรอยสักก่อนที่จะดูดซึมเม็ดสีตามธรรมชาติของผู้ที่ได้รับ SCP-021 และพฤติกรรมของวัตถุนั้น ไม่ว่าจะเป็นการเคลื่อนที่หรือการดูดซึมสารอาหาร ผู้ที่ได้รับ SCP-021 นั้นจะไม่รู้สึกเจ็บใดๆ ส่วนหมึกจากรอยสักอื่นที่วัตถุดูดซึมไปนั้นก็ไม่รู้สึกใดๆ เช่นกัน วัตถุนั้นไม่มีการเติบโตหรือขยายขนาดใดๆ เช่นเดียวกับไม่มีการขับถ่าย วัตถุนั้นมีจะกินเม็ดสีเป็นความกว้างประมาณ 0.6 ตารางเมตรบนผิวหนัง และในบางครั้ง สามารถให้อาหารวัตถุด้วยการสักรูปผลไม้หรือรูปสัตว์ขนาดเล็กลงบนผู้ที่ได้รับวัตถุเช่นกัน
SCP-021 นั้นสามารถส่งผ่านจากมนุษย์ผู้หนึ่งไปอีกผู้หนึ่งได้ โดยผ่านการสัมผัสทางผิวหนังในหลายๆวิธีแต่มีอัตราความสำเร็จแตกต่างกันออกไป ซึ่งในกรณีที่ถือว่า “สำเร็จ” นั้นจะเกิดขึ้นเมื่อวัตถุ “ว่าย” จากมนุษย์ผู้ที่ได้รับวัตถุไปยังมนุษย์อีกผู้หนึ่งอย่างง่ายดาย การมีเพศสัมพันธุ์นั้นถือว่าเป็นวิธีที่ได้ผลมากที่สุดโดยมีอัตราความสำเร็จ 93% แต่ทว่าในการส่งผ่านนั้นส่งผลให้ทั้งสองฝ่ายรู้สึกเจ็บอย่างรุนแรง การส่งผ่านนั้นจะเป็นเพียงทฤษฎีเท่านั้น ฉะนั้นการส่งผ่านวัตถุนั้นจะทำผ่านการสัมผัสแผลทั้งสองแทน ซึ่งเป็นวิธีที่ยอมรับมากที่สุด การส่งผ่านนั้นจะเป็นไปได้ยากมากขึ้นหากผู้ที่ได้รับวัตถุนั้นเสียชีวิตและไม่เป็นที่ทราบแน่ชัดว่าเหตุใดวัตถุนั้นไม่แสดงอาการเจ็บป่วยใดๆในขณะที่ผู้ที่ได้รับวัตถุนั้นเสียชีวิต วัตถุยังคงแสดงพฤติกรรมแหวกว่ายและดูดซึมเม็ดสีเหมือนเดิม การส่งผ่านระหว่างมนุษย์กับสัตว์ชนิดอื่นนั้นยังคงไม่ทราบแน่ชัดว่าสามารถเกิดขึ้นได้หรือไม่ จากการทดลองในอดีตพบว่าไม่สามารถเป็นไปได้หรืออาจจะเกิดขึ้นได้ แต่ในกรณีที่ยากมากๆ
SCP-021 นั้นแสดงการให้ประโยชน์กับผู้ที่ได้รับวัตถุ จากการที่วัตถุมีความสามารถในการเพิ่มปริมาณและดึงสารสื่อประสาทบางประเภทกลับมาใช้ใหม่เช่น อดรินาลินและลดอัตรากาสร้างกรดแลคติก,เพิ่มกำลังกาย,ความมั่นใจ,สามารถอดทนต่อสภาวะที่กดดันได้อย่างดี,สามารถฟื้นตัวหลังจากอาการเมื่อยล้าได้เร็วกว่าบุคคลทั่วไปและดูเหมือนว่าจะเป็นประโยชน์กับภูมิต้านทานของร่างกายของผู้ที่ได้รับวัตถุ แต่ทว่าผู้นั้นจะเริ่มแสดงนิสัยที่ก้าวร้างมากกว่าปกติซึ่งคาดว่านี่อาจจะเป็นผลโดยตรงจากวัตถุหรืออาจจะมาจากผลค้างเคียงที่ผู้ทดลองจะต้องทนกับความเจ็บปวดทางร่างกายที่เกิดจากวัตถุ
การมีปฎิสัมพันธ์กับผู้ที่ได้รับ SCP-021 กับ SCP-021 นั้นขึ้นอยู่กับว่าผู้ทดลองนั้นจะสามารถอดทนกับความเจ็บที่เกิดจากวัตถุได้มากน้อยเพียงใดในแต่ละวันเนื่องจากในหลายกรณีที่ผู้ที่ได้รับวัตถุนั้นฆ่าตัวตายด้วยสภาวะทางจิต และในกรณีที่หายากที่ผู้ได้รับวัตถุนั้นจะเสียชีวิตจากอาการติดเชื้อทางผิวหนัง
SCP-021 นั้นมีต้นกำเนิดที่ไม่แน่ชัด เนื่องจากกว่าการสืบค้นหาต้นตอนั้นเป็นไปได้ยากและคาดว่าวัตถุนั้นอาจจะมีชีวิตอยู่มากกว่าร้อยปีก็เป็นได้ จนถึงปัจจุบัน SCP-021 นั้นเคยอาศัยอยู่ในร่างของบุคลากรระดับ D นานที่สุดคือ [ข้อมูลถูกลบ] ปี การวิจัยเกี่ยวกับวัตถุในปัจจุบันนั้นคือการศึกษาการใช้ชีวิตอยู่ในลักษณะธรรมชาติที่เป็นสองมิติเท่านั้น
