วัตถุ #: SCP-016
ระดับ: Keter
มาตรการกักกันพิเศษ: SCP-016 จะต้องถูกเก็บไว้ภายในห้องขนาด 5x5x5 เมตร อยู่ตลอดเวลา โดยห้องๆ นี้ จะถูกรักษาอุณหภูมิไว้ให้ไม่เกินศูนย์ (0) องศาเซลเซียล SCP-016 จะถูกเก็บไว้ในจานเพาะเชื้อภายในห้องกักกันของมันอยู่ตลอดเวลา นอกจากว่าจะมีคำสั่งอื่น ๆ จากบุคลากรระดับ 4 หรือ O5 จะต้องมีการส่งเอกสารที่ใช้ประกอบในการทดลองกับ SCP-016 ก่อนและหลังจากการนำตัวอย่างของ SCP-016 ไปใช้ การไม่ปฏิบัติตามขั้นตอนเหล่านี้ จะมีผลทำให้ถูกกำจัด หรือถูกโยกย้ายไปเป็นบุคลากรคลาส-D บุคลากรที่ได้รับอนุญาตอาจจะได้รับอนุญาตให้มีการวิเคราะห์ และทดสอบกับ SCP-016 ภายใต้เงื่อนไขการกักกัน BC-L5
หากมีการระบาดเกิดขึ้นแม้ว่าจะทำตามขั้นตอนดังกล่าวในข้างต้นแล้ว บุคลากรที่มีหน้าที่สั่งการจะดำเนินการใช้คำสั่งซิกม่าเพื่อรับมือกับสถานการอันตราย และวางแผนการกักกัน บุคลากรที่มีการติดเชื่อจะถูกกำจัดภายในไซต์โดยกองกำลังลักษณะป้องกันตามสภาพภารกิจบังคับ (ลปภบ.) โดยหน่วยนี้จะสวมใส่อุปกรณ์ป้องกันสารชีวภาพและสารเคมี หากควบคุมการติดเชื้อไม่ได้หลังจาก 48 ชั่วโมง อุปกรณ์นิวเคลียร์ในสถานที่จะถูกจุดชนวน และบุคลากรที่เหลืออยู่จะไม่ถูกอพยบไม่ว่าในกรณีใดๆ
จากการสังเกตุ SCP-016 ได้แสดงให้เห็นว่ามันสามารถอยู่รอดได้ถึงหก (6) ชั่วโมงบนพิ้นผิวแข็งๆ และนานหลายนาทีในอากาศ แสงอัลตราไวโอเลตและสารละลายออร์โธ-พทาลาลดีไฮด์ที่มีความเข้มข้นสูงได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพในการฆ่าเชื้อบนพื้นผิวที่ไม่ใช่สารอินทรีย์
รายละเอียด: SCP-016 คือ จุลินทรีย์ก่อโรคที่แพร่กระจายทางเลือด มันถูกเก็บกู้มาจากคนงานเหมืองใน █████ ซึ่งได้รับบาดเจ็บขณะทำงานในรอยแยกถ่านหินลึก ซึ่งแผลดังกล่าวถูกปนเปื้อนด้วยฝุ่นถ่านหินจากเหมือง อาจเป็นไปได้ว่าคนงานได้รับการติดเชื้อจากสปอร์ที่แฝงตัวอยู่ในนั้น หลายวันต่อมา SCP-016 ได้เริ่มแพร่เชื้อไปยังคนงานที่เหลืออยู่ในเหมืองแร่ เช่นเดียวกับทีม CDC ที่ส่งไปจัดการกับโรคระบาด บุคลากรของสถาบันจึงได้เข้าไปควบคุมการสืบสวนเพื่อตรวจสอบหาข้อเท็จจริง และกำจัดบุคลากรทั้งหมดที่ติดเชิ้อผู้ป่วยคนแรกได้ถูกนำตัวไปกักขังและเหมืองแร่ถูกทำลายทิ้งด้วยระเบิด
SCP-016 มีระยะในการฟักตัวตั่งแต่ 24 ชั่วโมงจนถึงสอง (2) ปี ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการมีอยู่และจำนวนของมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่นั้น อาการระยะแรกจะคล้ายกับโรคหวัด โดยจะมีอาการคันตา น้ำมูกไหล ไอ และปวดเมื่อยตามร่างกาย ระยะที่ 2 จะเริ่มขึ้นหลังจากผ่านไป 48 ชั่วโมง อาการของโรคจะมีลักษณะเป็นโรคไข้เลือดออก พร้อมๆ กับที่สิ่งมีชีวิตทำให้เลือดปริมาณเล็กน้อยถูกสำลักเข้าไปในปอด และสร้างละอองเลือดออกมา ในช่วงระยะที่ 3 ร่างกายผู้ป่วยจะ "พังและมีเลือดออก" เลือดจำนวนมากจะไหลออกมาจากรูทั้งหมดในร่างกาย โดยจะออกมาจาก จมูก ท่อน้ำตา ทวารหนัก รูขุมขนที่ผิวหนัง ปาก ท่อปัสสาวะ และ ช่องคลอด (ในกรณีของผู้หญิง) ความดันโลหิตพุ่งจะสูงขึ้นในช่วงระยะสุดท้าย: ผู้ติดเชื้อถูกสังเกตได้ว่ามีการอาเจียนเป็นเลือดไปไกลกว่าห้า (5) เมตร หากผู้ติดเชิ้อรอดชีวิตจากการเสียเลือดจนเกือบหมดทั้งตัวนี้ เชื้อโรคจะสงบนิ่งอีกครั้งและกลับเข้าสู่ระยะฟักตัว
สิ่งที่ทำให้ SCP-016 แตกต่างจากไข้เลือดออกสายพันธุ์อื่นๆ เช่น อีโบลาและมาร์บวร์ก คือการตอบสนองที่ผิดปกติต่อความเครียด หากผู้ติดเชี้ออยู่ในสถานการณ์ที่มีความเครียดสูง (เช่น วิกฤตที่คุกคามชีวิต) มันจะเปลี่ยนวิธีการเอาตัวรอดจากการสืบพันธุ์อย่างรวดเร็วเป็นการเขียน DNA ของผู้ติดเชี้อใหม่และกระตุ้นให้มีการแบ่งเซลล์อย่างรวดเร็ว โดยการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาที่สำคัญจะเกิดขึ้นภายใน 24 ชั่วโมงแรก โดยการสร้างร่างกายใหม่ทั้งหมดจะเกิดขึ้นภายในเวลาสอง (2) สัปดาห์ ผู้ติดเชิ้อส่วนใหญ่ไม่รอดจากกระบวนการนี้เนื่องจากร่างกายทำงานหนักเกินไป1
ผลข้างเคียงที่น่าสนใจของการเปลี่ยนแปลงคือการกระตุ้นที่ก้าวร้าวมากขึ้น เชื่อกันว่านี่อาจเป็นความพยายามที่จะเพิ่มการแพร่กระจายของไวรัสในลักษณะที่คล้ายกับโรคพิษสุนัขบ้า ในอีกหมายเหตุหนึ่ง ผู้เข้ารับการทดลองที่ผ่านการแปลงร่างจะไม่แสดงคุณสมบัติการตกเลือดของ SCP-016 อีกต่อไป อย่างไรก็ตาม ผู้เข้ารับการทดลองที่ติดเชื้อจากโฮสต์ที่แปลงร่างจะยังคงผ่านกระบวนการติดเชื้อ SCP-016 ตามปกติ
ภาคผนวก: บันทึกการทดลองคุณสมบัติการเปลี่ยนแปลงของ SCP-016
- ตัวทดลอง D-016-1: บุคลากรคลาส-D ที่ติดเชื้อ SCP-016 เมื่อแสดงอาการครั้งแรก ห้องกักกันของตัวอย่างถูกน้ำท่วมอย่างช้าๆ ในช่วงเวลา 24 ชั่วโมง SCP-016 กลายพันธุ์ ปอดของตัวทดลองนั้นกลายเป็นเหงือก ตัวทดลองรอดชีวิตมาได้อีกสอง (2) สัปดาห์เนื่องจาก SCP-016 เปลี่ยนแขนขาเป็นครีบ ทำให้ตาฝ่อ และเพิ่มความสามารถในการได้ยินจนสามารถระบุตำแหน่งด้วยเสียงแบบสัตว์จำพวกวาฬได้ วัตถุถูกกำจัดโดยการระบายน้ำทั้งหมดออกจากห้องกักัน ทำให้มันขาดอากาศหายใจ: ศพถูกเผาในภายหลังโดยไม่มีการชันสูตรพลิกศพ
- ตัวทดลอง D-016-2: บุคลากรคลาส-D ที่ติดเชื้อ SCP-016 เมื่อแสดงอาการครั้งแรก ห้องกักกันของตัวอย่างถูกน้ำท่วมอย่างช้าๆ ในช่วงเวลา 24 ชั่วโมง SCP-016 กลายพันธุ์ มีการเจริญเติบโตของกล้ามเนื้ออย่างรวดเร็วและการเจริญเติบโตของกระดูกที่ข้อนิ้วเพิ่มขึ้น จากนั้นตัวทดลองพยายามหลบหนีจากการกักขังโดยการต่อยประตูเหล็กเสริม ตัวทดลองไม่สำเร็จและจมน้ำเสียชีวิต
หมายเหตุ: สถานการณ์เดียวกัน แต่มีการตอบสนองที่แตกต่างกัน น่าสนใจ. - ดร. ████████
- ตัวทดลอง D-016-3: บุคลากรคลาส-D ที่ติดเชื้อ SCP-016 ก่อนหน้านี้ผู้ทดลองเคยเป็นวิศวกรเคมีที่วางยาพิษภรรยาของเขาเมื่อพบว่าเธอมีชู้ เมื่อแสดงอาการครั้งแรก ห้องกักกันของตัวอย่างถูกน้ำท่วมอย่างช้าๆ ในช่วงเวลา 24 ชั่วโมง SCP-016 กลายพันธุ์ ทำให้อวัยวะที่ผิดปกติงอกขึ้นมาบนหน้าอกของเขา ซึ่งประกอบด้วยห้องหนึ่งและท่อแยกสอง (2) ท่อ อวัยวะยังคงกินน้ำและมีขนาดโตขึ้น จนกระทั่งเจ้าหน้าที่ของสถาบันทราบว่า SCP-016 อาจพยายามทำอะไร จึงกำจัดวัตถุด้วยกระสุนปืน พบว่าอวัยวะมีถุงแก๊สบรรจุแก๊สอะเซทิลีนและออกซิเจนอยู่หลายถุง
- ตัวทดลอง D-016-4: บุคลากรคลาส-D ที่ติดเชื้อ SCP-016 ผู้ทดลองถูกบอกให้ตั้งสมาธิกับการสร้างปีก ไม่มีการใช้ความเครียด SCP-016 ไม่กลายพันธุ์ ตัวทดลองเสียชีวิตในเวลาต่อมาจากการหมดสติในช่วงระยะที่ 3
- ตัวทดลอง D-016-5: บุคลากรคลาส-D ที่ติดเชื้อ SCP-016 ผู้ทดลองได้รับคำสั่งให้จดจ่อกับการสร้างปีกและวางไว้ในกล่องอะคริลิกที่ลอยอยู่เหนือปล่องเหมือง 305 ม. (1,000 ฟุต) ตัวจับเวลาถูกวางไว้นอกกล่องซึ่งผู้ทดลองบอกเวลาที่จะปล่อย SCP-016 กลายพันธุ์ งอกอวัยวะที่มีลักษณะคล้ายหนวดงอกขึ้นที่ข้อมือซ้ายของเขาซึ่งคล้ายกับสปินเนอร์ของแมงมุม ผู้ทดลองขยายอวัยวะดังกล่าวผ่านช่องอากาศช่องหนึ่งของกล่องและอัดสารที่แข็งแรงคล้ายเส้นไหมออกมา ซึ่งมัน จากนั้นใช้ยึดกล่องเข้ากับสายเคเบิล ผู้ทดลองถูกกำจัดเมื่อการนับถอยหลังถึงศูนย์และจุดชนวนระเบิด
