ฝันบอกเหตุ

ผมวิ่งไปหาแสงสว่างเล็กๆที่ปลายอุโมงค์ด้วยความรู้สึกบางอย่าง 'ความหวัง' ผมหันกลับไปมองข้างหลัง ความมืดเริ่มขยายเพิ่มขึ้น ความหวาดกลัวที่ผมไม่อาจซ่อนเร้นไว้ได้ ขาทั้งสองข้างเริ่มวิ่ง มุ่งหน้าไปยังทางออกที่อยู่เบื้องหน้า รู้สึกถึงหัวใจที่เต้นรัว เสียงขู่คำรามดังก้องกังวานมาจากด้านหลัง เมื่อมองกลับไปผมเห็นสัตว์ประหลาดรูปร่างคล้ายกับไดโนเสาร์กินเนื้อไล่ตามอยู่ห่างออกไปไม่ไกล

ผมรีบเร่าฝีเท้าตัวเองด้วยความเหนื่อยล้าแสงสว่างสาดส่องมายังร่างของผม ที่ปลายอุโมงค์นั้นคือประตูที่เปิดอ้าอยู่ รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า ขนาดที่กำลังจะก้าวเข้าไปนั้น ความรู้สึกบางอย่างทำให้ตัวของผมหันกลับไป ร่างของสัตว์ประหลาดตัวใหญ่กำลังเดินใกล้เข้ามา พระช่วย!มันคือทีเร็กที่ทั้งตัวถูกย้อมไปด้วยเลือดสีแดง มันอ้าปากออกและดูเหมือนจะขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ไม่นะ!ผมกำลังถูกกิน ผมพยายามร้องแต่เสียง…เสียงของผมมันไม่มี มีแต่ความคิดในหัว 'อ๊ากกกก….'

โครม!

"โอ้ย!"

ผมกลับมาแล้วในห้องทำงานเล็กๆของตัวเอง ความเจ็บปวดที่ผมหล่นจากเก้าอี้กระแทกพื้นค่อยๆหายไป อะไรกันฝันไปหรือเนี่ย

"นี้นายหลับอีกแล้วเหรอ นี้มันเวลางานนะโว้ย"

ผมค่อยๆลุกขึ้น มองไปยังเพื่อนร่วมงานข้างๆ "งานมันหนักนิ แถมยังฝันแปลกๆอีกเนี้ย"

"อะไรล่ะ?"

"โดนไดโนเสาร์ไล่ล่า"

"ตลกดีนะที่นายยังฝันอะไรแบบนั้นอยู่"

ผมพยักหน้าตอบกลับไป แต่ทันใดนั้นเองเสียงประกาศก็ดังขึ้นพร้อมสัญญาณเตือนภัย

โปรดทราบ ขณะนี้ SCP-903-TH ได้หลุดออกมาจากห้องกักกัน ขอให้บุคลากรทุกคนอพยกออกไปยังที่หลบภัยโดยด่วน

พวกเราทั้งสองคนเงียบสนิท

ตลกไม่ออกเลยล่ะ…