เสียงเพรียกสู่คนตายจากคำพูดที่ตายจาก

รายละเอียด: เป็นเทปคาสเซ็ทบริเวณทางเข้าของSCP-1777-JP ดูเหมือนว่ามันจะถูกบันทึกไว้หลังจากช่วงเวลาที่การสื่อสารกับดร.อิเตดะถูกตัด แต่นักวิจัยซึ่งเคยเป็นลูกน้องโดยตรงของดร.อิเตดะให้การว่า "น้ำเสียงของการพูดของเขาไม่เหมือนกับน้ำเสียงของดร.อิเตดะ"

มีรายงานเกี่ยวกับภัยพิบัติทางการรับรู้เกี่ยวกับการมองเห็นโดยบุคลากรคลาส D ที่ดูวัตถุนี้ กรณีที่ภัยพิบัติทางการรับรู้ที่เกิดกับบุคลากรคลาส-D เป็นแบบเดียวกับที่เกิดโดย SCP-1777-JP-A อุปกรณ์เสียงเองจึงถูกระบุว่าพวกมันก็สามารถเป็นพาหะของ SCP-1777-JP-A ได้ อย่างไรก็ตามภัยพิบัติทางการรับรู้ที่บุคลากรคลาส D ได้รับนั้นเล็กน้อยและหายเป็นปกติได้ในทันที และไม่พบว่ามีผลกระทบกับความทรงจำจึงสันนิษฐานว่าเป็นผลจากวัตถุอื่น

ถ้าต้องการชมวัตถุนี้ให้ใช้แอนติมีมคลาส 4 และได้รับการอนุมัติจากเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบ



















ตอนที่ผมได้ยินเรื่องการค้นพบเทปนี้ครั้งแรก ก็คิดว่าดร.อิเตดะกำลังรอคอยความช่วยเหลืออย่างทุกข์ทรมาน ถึงจะไม่สามารถช่วยได้ แต่ก็ควรจะต้องหาวิธีช่วยไม่ใช่เหรอไงกัน

แต่ว่า ก็รู้สึกราวกับได้ยินเสียงบางอย่าง มันคือเสียงอันคุ้นเคยที่ไม่น่าจะได้ยินอีกแล้วแท้ๆ
 

ไม่ได้นะ คิตะ ไคโด


หลายปีหลังจากดร.อิเตดะหายไป จนแม้แต่เสียงก็นึกไม่ออกแล้วแท้ๆ แต่ผมก็รู้ตัวได้ก็เพราะ"เสียงนี้" เจ้าเสียงนั่นคือของปลอม เจ้าของเสียงนั่นไม่ใช่ของศาสตราจารย์ มันคือเหยื่อล่อที่ถูกปล่อยออกมายังโลกภายนอกเพื่อที่จะกินเหยื่อชิ้นใหม่จากตัวตนที่น่ากลัวยิ่งกว่าที่ถูกปิดผนึกอยู่แน่ๆ

สุดท้ายแล้วมาตรการจัดเก็บพิเศษของ SCP-1777-JP ก็ถูกนำมาใช้กับเทป ผมคิดว่าแบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ แม้แต่ตอนนี้เองบางทีก็เผลอคิดว่ามันน่าจะมีหนทางช่วยเหลืออยู่ ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกเสียใจกับวาระสุดท้ายของศาสตราจารย์ แต่ว่า ผมก็ไม่คิดว่าความเสียใจนี้จะอยู่ไปอีกยาวหรอกนะ เวลาจะเยียวยาแผลในจิตใจได้แน่ๆ แม้แต่ตอนนี้เองก็แทบจะนึกใบหน้าของดร.อิเตดะไม่ออกแล้ว ราวกับมีโมเสกอยู่ในความทรงจำอย่างนั้นแหล่ะ


Unless otherwise stated, the content of this page is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License