ในแต่ละบทสัมภาษณ์ต่อไปนี้เริ่มต้นด้วยรูปแบบเดียวกันมาก ตัวอย่างของ SCP-022-1 มักจะตีโพยตีพายจนกว่าเจ้าหน้าที่ของสถาบันจะทำให้พวกมันสงบ/ยับยั้งมันได้ ส่วนนี้คือส่วนที่ได้รับการคัดออกจากบันทึกด้านล่าง
วันที่: มีนาคม █, 198█
ผู้ให้สัมภาษณ์: SCP-022-1-2
ผู้สัมภาษณ์: ดร. ██████
หมายเหตุ: SCP-022-1-2 เป็นตัวอย่างตัวที่สองของ SCP-022-1 ที่สถาบันได้พบ ตัวแรกถูกกำจัดโดยเอเย่นต์ของสถาบัน SCP-022-1-2 เป็นร่างของชายชาวเอเชีย อายุประมาณ 54 ปี ที่หน้าอกของมันได้ถูกเย็บเอาไว้เหมือนผ่านการชันสูตรศพมาแล้ว
[เริ่มบันทึก]
ดร. ██████: โปรดระบุชื่อของคุณ
SCP-022-1-2: ผม…ชื่อ จอห์น █████████ มัน….เกิดบ้าอะไรขึ้น?
ดร. ██████: นั่นคือสิ่งที่เรากำลังพยายามหาทางออกอยู่ จอห์น คุณเข้ามาอยู่ในพื้นที่นี้…ได้ยังไง?
SCP-022-1-2: ผม…ไม่รู้ ฉันกำลังขับรถ…ออกมาจาก…ไม่เป็นไร ผมขับรถอยู่และผมก็ชน
ดร. ██████: แล้วเกิดอะไรขึ้น?
SCP-022-1-2: ผมไม่รู้! ผมตื่นขึ้นมาที่นี่! ได้โปรด…มันจะต้อง [ไม่สามารถเข้าใจได้]
ดร. ██████: คุณจำได้ถึงเรื่องอุบัติเหตุทางรถยนต์ แล้วก็ตื่นขึ้นมาในห้องเก็บศพเนี่ยน่ะ? แล้วคุณคิดว่าคุณควรอยู่ที่นี่งั้นเหรอ?
SCP-022-1-2: ผมไม่ได้อยากอยู่ที่นี่! คุณไม่เห็นหรอไง! นี่ไม่ใช่ผม! ผมไม่ได้เป็นตัวเอง!
ดร. ██████: หมายความว่าไง ที่ว่า "คุณไม่ได้เป็นตัวเอง?"
เมื่อมาถึงจุดนี้ SCP-022 ได้สับสนอย่างรุนแรง และจำเป็นจะต้องถูกยับยั้งทางกายภาพ ที่ต้องใช้เอเย่นต์หกคนเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของพละกำลังของตัวอย่างจาก SCP-022-1 จนในที่สุด SCP-022-1-2 ได้สงบลง และให้การสัมภาษณ์ต่อ
ดร. ██████: เอาล่ะทีนี้ ช่วยอธิบายความหมายของคุณที
SCP-022-1-2: นี่ ไม่ใช่ผม ผมเห็นภาพสะท้อนตัวเองในเหล็กนั่น ผมไม่ใช่ไอ้แก่เอเชีย! มันไม่ใช่ผม!
[จบการบันทึก]
หลังจากที่มันพูดคำสุดท้ายในบันทึก SCP-022-1-2 เริ่มโขกหัวตัวเองกับผนัง มีการยับยั่งมันเอาไว้ มันกรีดร้องไม่เป็นภาษาเป็นเวลาหลายชั่วโมงก่อนที่จะล้มตัวลงไป มันยังคงต่อสู้ เห็นได้ชัดว่ามันไม่สามารถพูดได้อีก ในอีกหกวันต่อจากนั้นมันก็หยุเคลื่อนไหว ในช่วงเวลาเดียวกับที่มันยังคงเน่าเฟะไปตามธรรมชาติ จากการตรวจสอบร่างกายหลังจากการสัมภาษณ์นั้นไม่สามารถที่จะระบุสาเหตุของการเสียชีวิตได้ อวัยวะภายในถูกเอาออกจนหมด พบว่าหลอดลมเกิดความเสียหาย
วันที่: มีนาคม █, 198█
ผู้ให้สัมภาษณ์: SCP-022-1-5
ผู้สัมภาษณ์: ดร. ██████
หมายเหตุ: SCP-022-1-5 ปรากฏหลังจากที่ D-5619 ถูกนำตัวเข้าไปอยู่ใน SCP-022 และในภายหลัง SCP-022-1-5 มีร่างเป็นผู้หญิงอายุประมาณ 12 ปี แขนขวาที่ขาดหายไป และบริเวณลำตัวส่วนใหญ่ของมันดังที่เกิดขึ้นกับ SCP-022-1-3 ตัวอย่างของ SCP-022-1 ได้ถูกยับยั้งก่อนที่จะถูกแนะนำให้รู้จักกับบุคลากรคนสำคัญ และ SCP-022-1-5 จะไม่ได้รับข้อยกเว้น
[เริ่มบันทึก]
ดร. ██████: โปรดบอกชื่อของคุณ
SCP-022-1-2: แกทำอะไรกับฉัน ไอ้เลว?
ดร. ██████: โปรดบอกชื่อของคุณ
SCP-022-1-2: แกทำอะไรกับฉันว่ะ?!
ดร. ██████: เราไม่ได้ทำอะไร โปรดบอกชื่อด้วย
SCP-022-1-2: แกก็รู้จักฉันแล้วนี่โว้ย!
ดร. ██████: ช่วยทำให้ผมจำได้หน่อยสิ
SCP-022-1-2: ฉันเป็นหนูทดลองของแกไง อย่าบอกน่ะว่าแกลืมฉันแล้ว ไอ้ด๊อคเตอร์โง่เอ้ย
ดร. ██████: …D-5619 งั้นหรอ?
SCP-022-1-2: ในร่างเน่านี้ และงานบัดซบของแก ฉันชื่อ [ข้อมูลถูกลบ]! จะเปลี่ยนให้ฉันกลับไปอย่างเดิมหรือจะให้ฉันสาบานต่อหน้าพระเจ้าว่าฉันจะฉีกสมองของแกออกมาห๊ะ!
[จบการบันทึก]
ณ จุดนี้ ดร. ██████ ได้ถาม SCP-022-1-5 หลายคำถามเพื่อยืนยันตัวตนของมัน แม้ว่าตัวตนที่ได้รับการยืนยันนั้นจะเป็น D-5619 ไม่มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์เพิ่มเติมอีกจาก SCP-022-1-5 มันได้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องขังจนสิ้นอายุในอีกสองวันต่อมา หลังจากนั้นสามสัปดาห์ SCP-022-1-7 ได้มีการเคลื่อนไหวในร่างของ D-5619 ในการการสัมภาษณ์สั้นๆ กับ SCP-022-1-7 มันได้อ้างว่ามันเป็นผู้หญิงอายุ 89 ปี