ความคิดเห็นล่าสุด
จากหมวดหมู่:
page 1123...next »

เหตุการณ์ 239-B - เคลฟ-คอนดรากี้


เกี่ยวกับ:เหตุการณ์ภายในระหว่าง ดร.อัลโต้ เคลฟ และ ████████ คอนดรากี้ ██-██-████


รายงานฉบับนี้ได้ปิดลงแล้ว การแก้ไขเพิ่มเติมใดๆจะต้องได้รับอนุมัติจากเจ้าหน้าที่ระดับ O-5 ยกเว้นการแก้ไขไวยกรณ์และการสะกดคำพื้นฐาน รายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ควรที่จะถูกใส่เอาไว้ในรายงานเสริม

รายงานฉบับนี้รวบรวมโดย:
01:12 น. - ดร.เคลฟ/SL█
01:15 น. - ดร.คอนดรากี้/SL3
04:37 น. - เคน พาธอส โครว์/SL4
04:38 น. - ดร.เกียร์/SL█
01:19 น. - ฟาร์2/SL█
01:20 น. - บิแจน/SL█
01:21 น. - ดร.ไบรท์/SL█
[ข้อมูลเสียหาย]


สรุป
เมื่อวันที่ ██-██-████ ดร.อัลโต้ เคลฟ ได้เสนอแนวทางปฏิบัติไว้บนรายงาน เกี่ยวกับ: SCP-239

ผลจากการประเมินสถานการณ์ทำให้ผมสรุปได้ว่า SCP-239 นั้นไม่ได้มีมาตรการกักกันที่เหมาะสมและเป็นความเสี่ยงต่อความปลอดภัย ถึงจะมีข้อเสนอต่างๆ อย่างการใช้เธอกักกัน SCP ตัวอื่นๆ ตัวอย่างเช่น SCP-953 และอื่นๆ ก็เป็นสิ่งที่ตอกย้ำถึงอันตรายที่อาจเกิดจากการประเมินความสามารถในการกักกันของสถาบันที่มีต่อพวกความสามารถเปลี่ยนแปลงความเป็นจริงสูงเกินไป

ผมจึงขอแนะนำข้อเสนอดังต่อไปนี้: จะมีการหล่อมีดกริชขึ้นจาก SCP-148 ซึ่งจะสามารถแทงทะลุผิวหนังที่ตามปกติจะคงกระพันของ SCP-239 ได้ อาวุธนี้จะถูกนำมาใช้เพื่อฆ่า SCP-239 ในขณะที่เธอกำลังนอนหลับและไร้ความสามารถ เนื่องด้วยความเสี่ยงที่ SCP-239 อาจจะตื่นขึ้นมาและขัดขืนการกำจัด ผมจึงขอเสนอให้ผู้ปฏิบัติการพก SCP-668 ไปด้วยเพื่อช่วยลดความแปรปรวนลง

อันตรายอย่างหนึ่งของขั้นตอนนี้คือความเป็นไปได้ที่ SCP-239 อาจจะตื่นขึ้นและเห็นผู้ปฏิบัติการเป็นเพื่อนหรือ"คนดี" และจะส่งผลทำให้สภาพความเป็นจริงเปลี่ยนไปตามนั้น เพราะฉะนั้นผมจึงขออาสาเป็นผู้ปฏิบัติการกำจัดด้วยตนเอง จากการตรวจสอบแฟ้มบุคคลของผมจะบ่งชี้ได้ว่า [ข้อมูลปกปิด] ของผมนั้นจะช่วยให้สามารถลงมือตามปฏิบัติการได้แม้สภาพความเป็นจริงจะเปลี่ยนไปแล้วก็ตาม

- เคลฟ

โชคร้ายที่ ดร.เคลฟส่งข้อเสนอของเขาผิดพลาด แทนที่จะส่งข้อเสนอผ่านช่องทางที่ปกปิด แต่เขากลับส่งมันไปในช่องทางปกติแทน จึงเป็นเหตุให้แผนปฏิบัติการของเขารั่วไหลไปถึงยังพนักงานหลายคนที่ศูนย์-17 โดยตรง ตามที่ได้ระบุไว้ในรายงานเหตุการณ์ 239-A, SCP-239 นั้นมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเจ้าหน้าที่หลายคนในศูนย์-17 ไม่ว่าจะเป็นแรงจูงใจจากความเห็นอกเห็นใจตามสามัญสำนึก หรือเป็นไปตามในสิ่งที่เคลฟได้คาดการณ์ไว้ คือความสามารถในการเปลี่ยนแปลงความเป็นจริงของ SCP-239 เป็นเหตุให้ผู้คนในศูนย์นั้นมองว่ามันเป็นเพื่อน เจ้าหน้าที่หลายคนจึงเกิดแรงกระตุ้นที่จะขัดขวางเพื่อป้องกันไม่ให้ ดร.เคลฟปฏิบัติตามแผนการที่เขาได้เสนอไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดร.████████ คอนดรากี้

น่าเสียดายที่ข้อมูลที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นขาดหายและยังเป็นที่คลุมเครือ ขณะนี้มีความพยายามรวบรวมข้อมูลของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผ่านบันทึกส่วนตัว บันทึกที่เป็นทางการและการสัมภาษณ์หลังเกิดเหตุการณ์


บันทึกการเฝ้าระวัง x92███ วันที่ █-██-████

23:02 - ดร.คอนดรากี้ออกจากที่พัก

█-██-████

00:03 - มีการเข้าถึงพื้นที่กักกัน SCP-408 ได้รับอนุญาตโดยดร.คอนดรากี้

00:05 - ดร.คอนดรากี้เข้าสู่พื้นที่กักกัน

05:13 - ดร.คอนดรากี้ออกจากพื้นที่กักกัน


บันทึกส่วนตัวของ ดร.อ.เคลฟ, SL█

ข้า A█████ H████ C███ นั้นมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนสมบูรณ์ ข้าขอประกาศ ณ ที่แห่งนี้ว่า การกระทำใดที่ข้ากำลังจะกระทำนั้นเป็นของข้าแต่เพียงผู้เดียว ข้ามิได้กระทำไปตามคำสั่งขององค์กรภายนอกหรือผู้แทนของสถาบัน ตัวข้าขอประกาศว่าตัวข้าเองเป็นจอมโกหก ความจริงใดในคำพูดก่อนหน้านั้นล้วนเป็นเรื่องโกหกทั้งสิ้น ข้าจักทิ้งร่องรอยให้นักประวัติศาสตร์และนักสืบค้นหาคำตอบหลังเหตุการณ์นี้ต่อไป บางทีตัวข้าเองก็อาจจะโกหกเกี่ยวกับการที่ตัวเองเป็นคนโกหกก็ได้กระมัง มันเป็นวังเวียนวนซ้ำไม่มีที่สิ้นสุดจนกว่ามันจะขยี้สมองของเจ้า

ข้าเชื่อว่าข้าได้เผยแผนออกไปมากเกินกว่าจะถอยกลับและถึงเวลาที่ต้องลงมือทำเสียที หากข้อสงสัยของข้าได้รับการยืนยันและเจ้าหน้าที่ของศูนย์-17 จักถูกแทรกแซง มันก็เป็นแค่เรื่องของเวลาเท่านั้น ก่อนที่จะมีใครสักคนเปิดเผยแผนของข้าต่อ 239 จากนั้นผลลัพธ์มันจะออกมาเป็นยังไงข้าเองก็มิอาจสามารถบอกได้เช่นกัน ความมัวหมองทั้งหลายในความประพฤติเฉพาะของข้านั้นจักสามารถช่วยปกป้องตัวของข้าเองจากการเปลี่ยนแปลงความจริงทุกประการได้แต่โครงสร้างคลาส-CK ก็ยังเป็นโครงสร้างคลาส-CK อยู่ดี เมื่อลองพิจารณาจากทุกสิ่งแล้ว ข้าชอบโลกใบนี้ เป็นในแบบที่มันเป็น

ข้าได้สร้างอาวุธหลายชิ้นจากเทเลคิลล์อัลลอย ด้วยเวลาอันน้อยนิดที่มี ข้าต้องเตรียมตัวให้พร้อม พวกมันควรให้ข้ามีตัวเลือกในการสังหารที่หลากหลายสำหรับระยะโจมตีที่แตกต่างกันไป ยิ่งกว่านั้น ตัวข้าเองก็รู้สึกผิดหวังที่บุคลลากรของสถาบันขาดความคิดริเริ่ม ทั้งที่พวกมันต่างก็รู้ดีถึงจุดอ่อนของ SCP พวก Keter ที่เป็นภัยอันตราย แต่พวกมันกลับปฏิเสธที่จะกำจัดเธอ ไม่แน่ นี่อาจเป็นผลพวงจากความสามารถในการเปลี่ยนแปลงความจริงของ SCP หรืออาจเป็นเพียงความรู้สึกผูกพันต่ออาวุธที่อันตรายในคราบของเด็กน้อยตัวเล็ก แต่มันคงเป็นอันหลังมากกว่ากระมัง “เพื่อนร่วมงาน”ของข้าก็มีนิสัยที่ทำให้ข้ากังวลใจนั่นก็คือการแสดงความเมตตาโดยไม่สมควรต่อ SCP มนุษย์คลาส Keter ที่มีพลังทำลายล้างสูง

สมมติฐาน: ถ้าหากศัตรูต้องการทำลายสถาบัน ทั้งหมดที่เราจำเป็นต้องทำก็แค่ใช้นิวเคลียร์10ลูก ในระดับกิโลตัน ปลอมตัวเป็นเนตรนารีก็แค่นั้นเอง

น่าเสียดายที่ข้าไม่สามารถได้รับดาบเจโนเวเซ่ก่อนออกจากศูนย์-19ได้ ซึ่งหมายความว่าข้าจะไม่สามารถใช้มันเพื่อผ่านฐานระบบรักษาความปลอดภัยของ อย่างไรก็ตาม ผู้ติดต่อภายนอกของข้าได้จัดหาอุปกรณ์เทคโนโลยีหลายอย่างที่อาจพอใช้ทดแทนได้
นอกจากนี้ ผู้ช่วยดิจิทัลของข้าได้เชื่อมต่อตาเทียมและประสาทหูเทียมของข้าแล้ว ในกรณีที่ภารกิจถูกยกเลิกหรือล้มเหลว ข้อมูลทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับภารกิจนี้จะถูกส่งไปยัง GOC, บุคลากรระดับ O5 ของสถาบันทั้งหมด, แผนกเหตุการณ์ผิดปกติ FBI และ ███ ในกรณีที่สัญญาณชีพจรของข้าหยุดลง ให้หน่วย Clef ที่ GOC (Treble) เริ่มปฏิบัติการพิซซิคาโต้ (การกวาดล้างดาวเคราะห์) ทันที

แต่ก็เอาเถอะ ข้าชอบที่จะเตือนพวกเจ้าที่อ่านบันทึกนี้ ในขณะที่กำลังหาคำตอบจากเหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นไป(ว่าไงเมล!) ข้าโกหกและมันไม่มีหรอกหน่วย Clef ที่ GOC ไม่มีหรอกปฏิบัติการพิซซิคาโต้และไม่มีข้อมูลใดๆที่จะถูกส่งออกไปถ้าข้าตาย อาจจะไม่ อาจจะอ่ะนะ ซึ่งมันก็มีโอกาสอยู่แหละ

ในอีกสิบนาที ภารกิจจะเริ่มขึ้น


บันทึกการเฝ้าระวัง x92███ วันที่ █-██-█████-██-████

4:45 VTOL 505 ลงจอดในจุดที่ 7

4:46 เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของศูนย์-17( 6 นาย)มาถึงสถานที่เกิดเหตุ

4:47 ดร.เคลฟถูกสั่งให้ลงจากเครื่องบิน VTOL 505 และให้นอนลงไปกับพื้นพร้อมเอามือประสานไว้บนศีรษะ ดร.เคลฟให้ความร่วมมือ

4:48 มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย( 4 นาย) ถูกทำให้มึนงงชั่วขณะหนึ่งจากผลกระทบที่ไม่ทราบสาเหตุ เจ้าหน้าที่อีก( 2 นาย) หมดสติไป พบเห็นดร.เคลฟชักปืนออกมาจากเสื้อแลป และยิงลูกดอกยากล่อมประสาท 12 ลูก ทำให้เกิดอาการเป็นสองเท่าของ [ข้อมูลถูกปกปิด]

4:52 เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยศูนย์-17 พยายามต่อต้าน

5:02 การต่อต้านถูกหยุด

5:10 ดร.เคลฟเข้าสู่ศูนย์- 17


บันทึกการเฝ้าระวัง x92███ วันที่ █-██-████

05:11 เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยระดับ 1 หลายคนมาถึงทางเข้าหลักของศูนย์-17

05:13 เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถูกทำให้หมดสติโดย [ข้อมูลปกปิด]

05:17 มีการเปลี่ยนแปลงรอบๆ ป้ายบางแผ่นเปลี่ยนไป โถงทางเดินB-7 ถูกเปลี่ยนกลายเป็นทางตัน

06:02 แสงแฟลชขนาดใหญ่ระเบิดออกมาจากโถงทางเดินB-7


บันทึกส่วนตัวของดร.เอ. เคลฟ SL█

มันแย่กว่าที่ฉันคิดไว้

การเปลี่ยนแปลงความเป็นจริงได้เกิดขึ้นแล้ว กำแพงมันเปลี่ยนไป ทุกอย่างไม่ได้อยู่ในที่ที่มันควรจะอยู่ แผนที่ศูนย์-17 ของฉันเป็นได้แค่กระดาษที่เอาไว้เช็ดก้น ทุกอย่างที่ฉันสามารถทำได้ในตอนนี้คือตามป้ายไปและหวังว่ามันจะพาฉันไปสู่ที่ที่มันถูกต้อง

แม่งเอ้ย มันเกิดบ้าอะไรขึ้นที่นี่วะ ฉันสาบานได้เลยว่าตะกี้นี้พึ่งเห็นประตูอยู่แว่บนึง

แปปนะ

[เสียงของมือกระทบลงที่เหล็ก]

พวกผีเสื้อเรอะ?? [หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง] คอนนี่ ไอ่โคตรพ่อโคตรแม่สารเลวเอ้ย ฉันเคยอ่านรายงานของนาย…

[ได้ยินเสียงของผู้ชายอีกคนพูดว่า "ยิ้มหน่อยซิ ลูกอีดอก!"]

[ข้อมูลเสียหาย]


บันทึกการเฝ้าระวัง x92███ วันที่ █-██-████

06:04 มีการพบ SCP-408 ในขณะหนึ่ง ก่อนที่มันจะก่อฝูงขึ้นมาใหม่อีกครั้ง ดร.เคลฟได้ถูกระบุตัวตน มีการแจ้งเตือนความปลอดภัยของศูนย์-17

06:06 พบเห็นดร.คอนดรากี้พร้อมกับตัวเขาเองอีก 3 คน ตัวอย่างเหมือนจะพกกล้องที่ได้เหมือนถูกดัดแปลงอย่างหนักมาด้วย

ฟีดไม่พร้อมใช้งาน

06:10 ทีมรักษาความปลอดภัยถูกส่งไปปกป้องหน่วยกักกัน SCP-239

ฟีดไม่พร้อมใช้งาน

06:20 ดร.คอนดรากี้ถูกทำให้หมดสภาพ ดร.เคลฟออกจากโถงทางเดินB-7


บันทึกส่วนตัวของดร.อ. เคลฟ SL█

คอนนี่ แกมันอัจริยะ อัจริยะในเรื่องส้นตีน! แกคุยกับ 408 มาใช่ไหม? เกลี้ยกล่อมมันเพื่อช่วยเหลือแก… หรือไอ่พวกแมลงส้นตีนนั่นสมัครใจทำเองล่ะ ช่างหัวแม่ง รอบนี้แกเอาชนะไปจนได้ ทำกับฉันไว้แสบมากเลยไหมล่ะ หืม? เออดี แกตายแน่… อย่างน้อยก็มีคนนึงในพวกแกที่ตาย ฉันคิดว่าจะยัดกระสุนสองนัดเข้าที่หัวใจ หนึ่งนัดเข้าหัว แกอาจจะคิดว่านั่นคงจะพอแล้ว แต่ไม่เลยสักนิด แกมันไม่เคยเข็ดเลย จริงไหม? ทำให้ฉันเข้าไปใกล้และแกก็เปลี่ยนไปใช้มีดแทน ใช่ไหมล่ะ?

ทำไมแกถึงทำอย่างนั้นวะ คอนนี่? แกทำงานให้กับยัยเด็กนั่นหรอ? มันได้เรียกแกว่าพี่หมีขนปุกปุยน่ารักๆและเปลี่ยนแกให้กลายเป็นสัตว์เลี้ยงของยัยเด็กนั่นรึเปล่า? หรือแกทำแบบนี้แค่เพราะว่ามันคือเด็กผู้หญิงตัวน้อยๆและก็มียีนสุดปัญญาอ่อนในตัวแกคอยบอกกับตัวแกว่าเด็กนั่นต้องได้รับความรักและต้องได้รับการปกป้องเป็นพันๆเท่าหรอวะ? มันไม่ใช่เด็กน้อย คอนนี่ มันเป็นสัตว์ประหลาด สัตว์ประหลาดที่เลวร้ายที่สุด สัตว์ประหลาดที่ซ่อนตัวอยู่ต่อหน้าต่อตา มันหลอกให้แกนั้นหลงรักมันก่อนที่มันจะฉีกกระชากชีวิตเองทั้งเป็น

ไม่ว่าจะเป็นเหี้ยอะไรก็ตามที่แกใส่ในกล้องแฟลชส้นตีนนั่น มันทำลายตาของฉัน ฉันว่านะ แผลไฟไหม้ระดับสองคงกินหน้ากับแขนไปเรียบร้อย แล้วไอ้กระจกตาของฉันก็ไหม้เกรียมลงไปถึงนรกเลยทีเดียวล่ะ ช่างแม่ง เดี๋ยวมันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม จนกว่าจะถึงตอนนั้นฉันก็มองไม่เห็นเชี่ยอะไรแล้ว แต่ระบบตาเทียมยังทำงานได้อยู่ ฉันยังสามารถทำภารกิจให้เสร็จได้

ฉันแค่ต้องการตัวช่วยนิดหน่อยและฉันว่า ฉันรู้นะจะสามารถหามันได้ที่ไหน


6:25 ทีมรักษาความปลอดภัยศูนย์-17 ทีมบราโว่ หายไป

6:30 ทีมรักษาความปลอดภัยศูนย์-17 ทีมบราโว่ ปรากฏอีกครั้งพร้อมด้วยชุดเกราะเต็มตัวพร้อมโล่ฮีตเตอร์และดาบปลายแหลม

6:35 ทีมรักษาความปลอดภัยศูนย์-17 ทีมบราโว่เข้าปะทะกับดร.เคลฟที่โถงทางเดิน B-9

6:36 ทีมรักษาความปลอดภัยศูนย์-17 ทีมบราโว่ถูกทำให้หมดสภาพ

6:37 ดร.เคลฟหยุดเคลื่อนไหว

6:38 ดร.เคลฟมุ่งหน้าสู่พื้นที่กักกัน SCP-091-ARC

6:45 – เกิดเหตุการณ์กักกันรั่วไหล แจ้งเตือนอันตรายทางชีวภาพระดับ 4 ศูนย์-17 เข้าสู่มาตรการล็อกดาวน์เพื่อควบคุมภัยคุกคามทางชีวภาพ ระบบแจ้งเตือนอัตโนมัติส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือไปยังทุกศูนย์ของมูลนิธิSCP ดร. เคน พาธอส โครว์ และ ดร. เกียร์ ได้ตอบรับแล้ว


7:01 โถง B7 ปลอดภัย ไม่พบการเคลื่อนไหวใดๆ

7:12 ตรวจพบการเคลื่อนไหว SCP-408 เผยตัวออกมา ตรวจพบ ดร.คอนดรากี้ได้รับบาดเจ็บ

7:25 SCP-408 แยกฝูงกันออกไป

7:26 ดร.คอนดรากี้ กำลังจัดการกับระบบกล้อง

.
..

ฟีดไม่พร้อมใช้งาน


บันทึกส่วนตัวของดร.อ. เคลฟ SL█

มีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่ฉันได้คุยกับสิทธัตถะโคตม เขาบอกกับฉันว่าโลกนี้เป็นเพียงภาพมายา ไม่มีอะไรที่มีอยู่จริง ที่นี้แกก็ได้แสดงให้ฉันเห็นแล้ว

ว่าไอ้พวกผีเสื้อสุดงี่เง่าของแกมันไม่มีอยู่จริง ไม่มีการดำรงอยู่ ทั้งหมดเป็นแค่ภาพลวงตา ฉันเดินไปตามโถงทางเดินแล้วมันก็กลายเป็นทางตัน แล้วตะกี้มันก็เกิดระเบิดเป็นแสงไป ไม่มีป้ายไหนที่นำทางไปสู่ที่มันควรจะเป็น ไม่มีเส้นทางไหนนำทางไปยังที่ที่ควรไป และเท่าที่ฉันรู้ ดูเหมือนว่าแกคงจะพาไอ้สัตว์ประหลาดตัวน้อยนั้นออกไปจากกรงขังแล้วสินะ

แกเคยสงสัยบ้างไหมว่าทำไมพวกผู้หญิงถึงถอยออกห่างจากฉันตามสัญชาตญาณ คอนนี่? แกเคยสงสัยบ้างไหมว่าทำไมฉันถึงสามารถเข้าไปในกรงขังของ 91 และปล่อยเธอออกมาได้หรือทำไม 166 และฉันถึงเข้ากันได้ดีขนาดนั้น? หรือบางทีแกเคยสงสัยบ้างไหมว่าทำไมฉันไม่เคยคุยกับ 105?

ถ้าแกรู้ว่าฉันเป็นใคร แกก็คงเข้าใจ

แต่แน่นอน ถ้าพวกแกรู้ว่าฉันเป็นใคร ฉันคงกลายเป็นส่วนหนึ่งในตัวอย่างของคอลเลกชั่นสะสมของแก เป็นอีกหนึ่งในหมายเลขเอกสารที่จะถูกจัดเก็บและกักกัน

เพราะว่านั่นเป็นสิ่งที่แกจะทำ ใช่ไหมล่ะ? แกกับพวกบันทึก จัดเก็บ กักกัน และเฝ้าดู เฝ้าดู เฝ้าดูอยู่อย่างนั้นโดยไม่ทำห่าอะไรเลย ไม่เคยไปไกลมากกว่านั้นและไม่เคยคิดที่จะริเริ่มทำเชี่ยอะไรกันเลยซักอย่าง

แม้ว่าความตายมันจะมองพวกแกอยู่ต่อหน้าแล้วก็เถอะ

แต่ฉันทำได้ คอนนี่เอ๋ย ฉันทำมันอยู่ตลอด นั่นแหละเป็นสาเหตุว่าทำไมกลอุบายโง่ๆของแกจะไม่สามารถหยุดฉันได้ รู้เปล่าว่าทำไมพวกผีเสื้อตัวเล็กๆปัญญาอ่อนที่สามารถใช้ภาพลวงตาและกลควายๆของแกมันไม่เพียงพอที่จะหลอกฉันได้? เพราะโคตมะ? ผิดเว้ย เพราะมันไม่ใช่ทุกอย่างจะเป็นภาพลวงตา แล้วก็ใช่ว่าภาพลวงตาทั้งหมดนั่นจะไม่สามารถแยกออกจากความเป็นจริงได้

ยกตัวอย่างนะ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันปล่อยดวงจิตแห่งป่าออกจากห้องกักกัน? เออสิ ที่นี่ทั้งหมดจะถูกปิดตายจากความอันตรายทางชีวภาพ ไม่มีใครหน้าไหนจะออกไปได้ทั้งนั้นแหละ แล้วทีนี้ไอ้สัตว์ประหลาดตัวน้อยนั่นก็จะติดอยู่ที่นี่กับฉันและไม่มีทางที่ไอ่คนทรยศอย่างแกจะพายัยนั่นออกไปสู่โลกและทำลายล้างพวกเราทั้งหมด บางทีตัวแกอาจจะคิดว่านั่นคือทั้งหมดที่ฉันจะทำ

นี่เป็นคำใบ้เล็กๆนะ เพื่อนเอ๋ย มันไม่ใช่เลยสักนิด

ไม่มีใครเคยเห็น 91 จะเป็นยังไงเมื่อถึงเวลาที่เธอเบ่งบานและผลิดอก

ฉันจะแสดงให้เห็นเอง


7:30 ดร.คอนดรากี้ปรับโฟกัสภาพไปที่โถงทางเดิน F-19 ซึ่งเป็นตำแหน่งปัจจุบันของดร.เคลฟ

7:35 ดร. เคลฟถูกพบว่ากำลังกอด SCP-091-ARC เกิดการติดเชื้อทันที

7:36 การติดเชื้อแพร่กระจายไปทั่ว 90% ของร่างกายดร.เคลฟ

7:38 พบเห็นดอกไม้งอกออกจากแขนขาของดร.เคลฟเป็นจำนวนมาก

7:39 ดอกไม้เริ่มปล่อยฟีโรโมนที่ไม่ทราบชนิดออกมา

7:43 ฝูงของ SCP-408 เริ่มแตกฝูง

ฟีดไม่พร้อมใช้งาน


บันทึกเสียง s17███-████ วันที่: █-██-████

ไม่ทราบ:[เสียงรบกวน]…ต้องการความช่วยเหลื… P-091-ARC หลุดการกักก…

<เจ้าหน้าที่ ██████>: คอนดรากี้ นั่นคุณหรอ? มันเกิดบ้าอะไรขึ้นข้างล่างกันแน่ พวกเขากำลังพูดถึงการปิดตายที่นี่ทั้งหมด!

<ดร.คอนดรากี้>: ด็อค…ก้าวร้าวเกินไป…เตือน ไอ้ฟันเฟืองนั่น…ส่งความช่วยเหลือ…

<เจ้าหน้าที่ ██████>: ดร.เกียร์หรอ? ผมเพิ่งได้รับรายงานว่าเขากับเคนกำลังเดินทางมาที่นี่ อย่ากังวลไปเลย

<ดร.คอนดรากี้>: [เสียงเจ็บปวด] ….ทั้งหมดมัน….ผิดไปหมด…

<เจ้าหน้าที่ ██████>: ด็อค? ด็อคค?! [เสียงรบกวนและมีการตะโกนเรียกใครบางคนจากทางด้านหลัง]

[ข้อมูลเสียหาย]


บันทึกบทสัมภาษณ์ x████ วันที่: ██-█-████

<O5-█>: เนื่องจากคุณเป็นคนแรกที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ เริ่มจากการมีส่วนร่วมของคุณในคืนนั้นก่อนเลย

<ดร.คอนดรากี้>: คืนนั้นผมกำลังดูแล SCP-408 อยู่ และที่ผมอยู่ตรงนั้นก็เพื่อให้แน่ใจว่ามีการให้อาหารมันตามเหมาะสม เป็น 408 ซะเองที่มาเตือนผมน่ะ

<O5-█>: SCP-408 รู้เรื่องราวภายนอกได้ยังไง

<ดร.คอนดรากี้>: ก็เหี้ยล่ะ ถ้าตอนนั้นมันรู้มันก็ไม่บอกผมหรอก ช่างเถอะ ที่สำคัญจริงๆคือเราหยุดดร.เคลฟไม่ให้สร้างความเสียหายไปมากกว่านี้แล้ว

<O5-█>: ถ้าให้ผมนึกนะ คุณไม่ค่อยประสบความสำเร็จสักเท่าไหร่

<ดร.คอนดรากี้>: ก็ไม่ แต่ผมจะทำอะไรได้ล่ะ? ผมมีแค่กล้องกับฝูงผีเสื้อ และนี่ก็ไม่เหมาะกับการถ่ายภาพสักหน่อย

<O5-█>: แล้ว SCP-239 ล่ะ?

<ดร.คอนดรากี้>: เกี่ยวอะไรกับเธอ?

<O5-█>: ตามสมมติฐานของดร.เคลฟ มันได้แสดงให้เห็นว่าคุณถูกควบคุมให้ไปปกป้องเธอน่ะ

<ดร.คอนดรากี้>: มันกลายเป็นความสนใจหลักในการกระทำของผมได้ทันทีที่ผมรู้แผนของเขา ซึ่งไอ้งั่งนั่นก็เผยแผนออกมาให้ใครก็ตามที่สนใจได้เห็นเต็มๆเลยล่ะ

<O5-█>: แล้วมันจริงใช่ไหมล่ะ?

<ดร.คอนดรากี้>: ที่ว่าผมทำไปทั้งหมดเพื่อปกป้อง SCP-239 น่ะเหรอ?

<O5-█>: ที่ว่าคุณทำลงไปเพราะว่าเธอต้องการให้คุณทำ

<ดร.คอนดรากี้>: บอกตามตรงนะ ด้วยความสามารถของเด็กนั่น ผมจะไปมั่นใจในเจตนาของตัวเองได้ยังไง? แค่ความคิดที่ว่าเธอใช้ผมแบบนั้น มันก็ทำให้ผมกลัวแล้ว

<O5-█>: คุณกลัวที่เธอควบคุมคุณได้เหรอ?

<ดร.คอนดรากี้>: เปล่า ที่ผมกลัวเพราะว่าถ้าเธอทำ ผมคงจะต้องฆ่าเธอด้วยมือผมเอง

<O5-█>: อีกเรื่องหนึ่ง คุณรู้เรื่อง[ข้อมูลถูกลบ]ไหม?

<ดร.คอนดรากี้>: [หัวเราะ] ผมว่าไม่มีใครแปลกใจหรอก ที่เธอจะถูกลากเข้ามาในเรื่องนี้น่ะ


7:46 ฝูง SCP-408 ทั้งหมดอยู่ในความสับสน

7:50 SCP-091-ARC หลุดจากการกักกัน พบเห็นดร.เคลฟกำลังเดินออกจากพื้นที่กักกัน

7:53 พบเห็นรูปร่างคล้ายมนุษย์จากฝูง408 ที่ตกอยู่ในความสับสน

7:57 SCP-408 กลับคืนสู่สภาพเดิมและถอยหนีไป SCP-336 ถูกระบุตัว

8:01 ดร.เคลฟ และ SCP-336 กำลังสนทนากัน

8:03 SCP-336 ถอดที่ปรับเสียงออก

ฟีดไม่พร้อมใช้งาน


บันทึกเสียง s17███-████ วันที่: █-██-████

<เคลฟ>:…คุณ

<SCP-336>:… ข้า

<เคลฟ>: … ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?

<SCP-336>: เพื่อหยุดเจ้า

<เคลฟ>:[ในขณะนี้ ดร.เคลฟ ได้เปลี่ยนไปพูดภาษาที่ไม่รู้จัก นักภาษาศาสตร์ของสถาบันได้วิเคราะห์เนื้อหาของไฟล์เสียงนี้และเชื่อว่าเป็นภาษาสุเมเรียนโบราณรูปแบบหนึ่ง]

<SCP-336>:[ตอบกลับในภาษาที่คล้ายกัน]

<เคลฟ>: … งั้น คงไม่ทางอื่นอีกแล้ว ใช่ไหม?

<SCP-336>:ไม่ ความตั้งใจของเจ้าอาจบริสุทธิ์ แต่วิธีการของเจ้ามันสุดโต่งเกินไป

<เคลฟ>:ผมไม่เคยหยุดรักคุณเลย รู้ไหม

<SCP-336>: ข้ารู้

[ข้อมูลถูกลบ] [ในตอนนี้ SCP-336 ได้ถอดตัวปรับเสียงของเธอออกและเริ่มพูด เพื่อความปลอดภัยของผู้ฟัง ในส่วนนี้ของบันทึกจะถูกแก้ไขจากบันทึกโดยอัตโนมัติ]

<เคลฟ>: [กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด]

<SCP-336>: ความทุ่มเทของเจ้าช่างน่าประทับใจ แต่เจ้าเองก็…

[เสียงยิงปืนดังขึ้น]


ฟีดกลับมาอีกครั้ง

8:05 มีการจับตาเป้าหมายอีกครั้ง พบเห็นดร.เคลฟกำลังบรรจุกระสุนปืนพกใหม่ พิงกำแพงและมีอาการสั่นอย่างเห็นได้ชัด มีเลือดไหลออกจากหูทั้งสองข้าง ดูเหมือนจะเป็นบาดแผลจากการที่ตัวเองทำกับเยื่อแก้วหู กระจกที่อยู่รอบๆแตกเป็นเสี่ยงๆด้วยกระสุนปืน 9มม. ไม่พบเห็น SCP-336

8:06 ดร.เคลฟทรุดตัวลงไปพิงกำแพงและค่อยๆไหลตัวลงไปนั่งกับพื้น ดูเหมือนจะร้องไห้ ดอกไม้ที่กำลังออกดอกบนร่างกายของเขาเหี่ยวเฉาและตายลง

8:08 SCP-408 ได้กลับรวมฝูงกันอีกครั้งและทั้งฝูงก็เริ่มบินล้อมไปรอบๆดร.เคลฟ ภาพการติดต่อขาดหายไป


บันทึกส่วนตัวของดร.อ. เคลฟ SL█

นี่คือ [ข้อมูลปกปิด] ซึ่งก่อนหน้านี้เป็นที่รู้จักกันในนาม ดร.เคลฟ ข้าไม่ได้กล่าวคำเหล่านี้ด้วยความตั้งใจของข้าเอง แต่ข้าถูกบังคับโดยภรรยาคนแรกของข้า แม้ข้าจะพยายามแล้วก็ตาม ข้าก็ไม่สามารถทำลายการได้ยินของตนเองได้ก่อนที่จะได้ยินคำสั่งบางส่วนของการพูดจาก SCP-336 ข้าไม่แน่ใจว่าเธอต้องการสั่งให้ข้าทำอะไรกันแน่ แต่สิ่งที่ข้าจำได้ว่ากำลังได้ยินอยู่คือคำพูดที่ว่า "บอกความจริงกับฉัน"

นี่แหละความจริง

… ความจริง…

[เสียงทุ้มต่ำเปลี่ยนไปเป็นหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง]

ความจริง!

[เสียงอุปกรณ์อิเล็คโทรนิกแตกหัก ดูเหมือนว่า PDA ของดร.เคลฟจะแตกเสียหายในช่วงเวลานี้]


บันทึกบทสัมภาษณ์ x████ วันที่: ██-█-████

<O5-█>:คุณเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้เมื่อไหร่?

<ดร.เกียร์>: ผมกำลังทำงานกับศาสตราจารย์เคนเกี่ยวกับ SCP-244 พวกเราได้ข้อสรุปว่าส่วนต่างๆหลายจุดสามารถปรับให้เป็นระบบโมดูลาร์ได้ เรากำลังพัฒนาระบบปืนใหญ่ที่ขับเคลื่อนด้วยพลังงานคริสตัลอันใหม่ตอนคำสั่งจากศูนย์สั่งให้เราตอบสนองต่อสถานการณ์

<O5-█>: คุณได้ทราบเรื่องราวอะไรก่อนจะเกิดเรื่องขึ้นไหม?

<ดร.เกียร์>: พอรู้บ้างครับ เราได้ยินเสียงสัญญาณเตือนดังขึ้น แต่ไม่ใช่สัญญาณเตือนการหลุดการกักกันระดับ "black alert" ดังนั้นเราจึงทำงานต่อไป ผมทำงานในระหว่างที่ศาสตราจารย์เคนกำลังให้ข้อแนะนำ ระบบเสียงประกาศในห้องแล็บดังขึ้นและหัวหน้าศูนย์ก็ได้แจ้งมาว่า ดร.เคลฟกำลังพยายามกำจัด SCP-239 โดยไม่ได้รับอนุญาตและได้ทำให้เกิดการหลุดการกักกันหลายครั้ง รวมถึงทำให้เจ้าหน้าที่หลายรายได้รับบาดเจ็บ โดยเฉพาะดร.คอนดรากี้ ทางเราก็ได้รับคำสั่งให้ยับยั้งดร.เคลฟไว้ จนกว่าหน่วยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจะตอบสนอง

<O5-█>: คุณไม่คิดว่ามันแปลกเหรอ?

<ดร.เกียร์>: อะไรครับ?

<O5-█>: ที่คุณได้รับคำสั่งให้หยุดการกระทำอันตราย

<ดร.เกียร์>: ไม่ครับ การกระทำของดร.เคลฟเป็นเรื่องที่… คาดเดาไม่ได้ ตั้งแต่ผมเข้าร่วมกับมูลนิธิมา ผมมักถูกเรียกไปทำเรื่องที่เกินความเชี่ยวชาญของตัวเองอยู่บ่อยครั้งน่ะครับ

<O5-█>: คุณทำอะไรหลังจากได้รับคำสั่งนั่นล่ะ?

<ดร.เกียร์>: ศาสตราจารย์เคนเข้าไปที่ SCP-244 และบอกว่าเขาจะไปช่วยดร.คอนดรากี้ โมดูลอันใหม่ก็เอาติดตัวไปด้วย ศาสตราจารย์แสดงความคาดหวังว่าจะได้ใช้ปืนนี้หยุดดร.เคลฟ ผมจึงแนะนำไปว่าให้ระมัดระวัง แต่ศาสตราจารย์เคนก็ออกไปแล้วและอาจจะไม่ได้ยินสิ่งที่ผมพูด

<O5-█>: แล้วคุณไม่ได้ไปกับเขาหรือ?

<ดร.เกียร์>: ผมว่าผมคงไม่สามารถให้ความช่วยอะไรได้มากนัก ศาสตราจารย์เคนเป็นบุคคลที่มีความสามารถสูงมาก ในร่างของสุนัขที่มีเครื่องจักรกลต่อสู้ขนาดใหญ่ที่ถูกสร้างจาก SCP หลายชิ้น ในขณะที่ผมเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา ไม่มีการฝึกการต่อสู้และมีการตอบสนองทางอารมณ์ที่จำกัด ผมจึงตอบสนองในแบบที่ผมคิดว่าจะสร้างประโยชน์ได้สูงที่สุด

<O5-█>: แล้วเป็นยังไง?

<ดร.เกียร์>: ผมไปคุยกับ SCP-239


<โน๊ต: ระบบบันทึกเสียงได้รับความเสียหาย ไม่มีเสียงบันทึกที่ฟังได้>

8:12 ดร.เกียร์ออกจากพื้นที่ทดลองหลังจากศาสตราจารย์เคนไปได้ไม่นาน

8:20 ดร.เกียร์เข้าถึงพื้นที่กักกันของ SCP-239

8:21 SCP-239 เข้าไปกอดดร.เกียร์ ซึ่งย่อตัวลงแบบอยู่ในระดับสายตาเดียวกันกับ SCP-239 ทั้งสองดูเหมือนกำลังสนทนากันอยู่เป็นเวลาหลายนาที โดย SCP-239 ก็พยักหน้าเป็นระยะๆ

8:25 ดร.เกียร์ได้ลุกขึ้นและชี้ไปที่ประตูขณะพูด SCP-239 ก็หยิบ"หนังสือเวทมนตร์"ของเธอขึ้นมาและจับมือเขา SCP-239 มีสีหน้านิ่งเฉยแต่ยังคงมีการพูดคุยในขณะที่ออกจากพื้นที่กักกัน

8:27 ดร.เกียร์ แวะเอาหนังสือเล่มหนึ่งจากห้องทำงาน มันดูเหมือนจะเป็นพจนานุกรมภาษาจีน ดร.เกียร์ ชี้ไปที่หนังสือเล่มนั้นและ"หนังสือเวทมนตร์"พร้อมพูดกับ SCP-239 SCP-239 ยิ้มและพูดบางอย่าง จากนั้นก็จับมือดร.เกียร์ และพากันมุ่งหน้าไปยังพื้นที่เกิดเหตุของดร.เคลฟ

ฟีดไม่พร้อมใช้งาน


8:21 ดร.เคน พาธอส โครว์ เข้าสู่พื้นที่เกิดเหตุ

8:25 โครว์พบเห็นดร.คอนดรากี้

8:26 ทั้งสองสนทนากันอยู่ครู่หนึ่ง

8:29 เข็มฉีดยาขนาดใหญ่ออกมาจาก SCP-244 และฉีดสารที่ไม่ทราบชนิดเข้าไปในแขนซ้ายของดร.คอนดรากี้

8:32 แขนข้างหนึ่งของ SCP-244 เอื้อมเข้าไปในช่องควบคุมของมัน แล้วหหยิบเหยือกแอลกอฮอล์ขนาดใหญ่แล้วยื่นให้ดร.คอนดรากี้ แม้เขาจะปฏิเสธอย่างชัดเจน

8:35 โครว์พูดกับคอนดรากี้ ก่อนจะออกจากพื้นที่ไป


บันทึกส่วนตัวของ เคน พาธอส โครว์

หืมมม… เดอะ วอร์คเกอร์ ทำงานได้เลยดีทีเดียว แม้นี่จะเป็นโอกาสที่ดีในการทดสอบทักษะการต่อสู้ของมัน เพราะฉันไม่เคยมีโอกาสทดสอบมันในสถานการณ์ระดับวิกฤตจริงๆมาก่อนเลย (เหตุการณ์ในเซคเตอร์ 24 จะไม่ถูกนับ เพราะไม่มีใครจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้น และหลักฐานที่เหลือก็ไม่มากพอจะสรุปอะไรได้ชัดเจน)

เอาเถอะ นี่เป็นสถานการณ์ที่ต้องหลีกเลี่ยงการฆ่ากันน ฉันชอบเคลฟนะ บางทีฉันอาจยังพูดคุยกับเขาได้ แค่ต้องระวังตัวไว้เท่านั้นก็พอ ฉันไม่อยากถูกเล่นงานโดยไม่ทันตั้งตัวอีกแล้ว ไม่อยากให้ซ้ำรอยเหมือนครั้งก่อนเลย


8:40 โครว์เข้าสู่พื้นที่ปิดตาย ในระหว่างทางก็ได้มีการทำลายประตูคุมขังหมายเลข 12 ด้วยวัตถุระเบิดที่ไม่ทราบวิธีการ

8:41 SCP-122-D ยืนขวางทางโครว์ พร้อมทั้งเห่าและขู่เสียงดังพร้อมแยกเขี้ยวของมัน

8:42 โครว์ไม่สนใจมันและเดินผ่าน SCP-122-D

8:43 SCP-122-D แสดงปฏิกิริยาไม่ดีต่อการถูกเมิน มันจึงพยายามโจมตีโครว์และ SCP-244 แต่ SCP-244 ก็สามารถตอบสนองทันโดยปัดป้องและฟาด SCP-122-D ไปให้พ้นทาง

8:44 SCP-122-D แสดงถึงความไม่พอใจออกมา มันยังคงพยายามโจมตีโครว์ต่อไป แต่ก็ถูก SCP-244 ปัดป้องไว้ได้อย่างง่ายดายด้วยแรงอันน้อยนิด

8:47 SCP-244 ได้ตอบสนองทันที โดยใช้สิ่งที่ดูเหมือนเป็น "คริสตัลโมดูล" ที่เพิ่งติดตั้งใหม่ ยิงใส่ SCP-122-D ซึ่งทำให้ตัวมันกลายเป็นก้อนผลึกคริสตัล

8:48 โครว์ตรวจสอบซากของ SCP-122-D ก่อนจะเดินหน้าต่อ


บันทึกส่วนตัวของ เคน พาธอส โครว์

หึม…

ไอ้ลูกหมานั่นสมควรโดนแล้วล่ะ ไม่มีใครชอบมันอยู่แล้ว แต่ถือว่าเหมาะจะเอามันไปตั้งในสนามหญ้าดีนะ…


นำมาจากรายงานหลังเหตุการณ์

…ไม่รู้ตัวเลยจนกระทั่งหลังเหตุการณ์จบลง พบว่าไฟล์ของ SCP-547 ถูกแทรกแซงโดย SCP-732 ซึ่งเปลี่ยนจากผู้มีความสามารถควบคุมไฟธรรมดาๆ กลายเป็นอสูรกายธาตุทั้งห้าอย่างเห็นได้ชัด แม้จะมีความเชื่ออย่างแพร่หลายสำหรับการมีอยู่ของ l337-speek แต่ก็ไม่สามารถใช้ยืนยันว่าเป็นการแทรกแซงของ SCP-732 ได้แต่อย่างใด ซึ่งม@#$ แม่งโคตรเจ๋งในทุกๆด้าน และโคตรจะเหมือนHighlande@$% ซึ่งเป็นอะไ@#$ ใส่เสื้อโค้ทสีดำพร้อมถือดาบคาตานะ แต่จู่ๆก็มีองค์ประกอบความเป็น แมรี่-ซู โผล่มาโดยไม่จำเป็นสำหรับการเปลี่ยนแปลงตัววัตถุเลยซักนิด ซึ่งผ@#$ะไปเดตกับ SCP-105 เพราะเธอรักผมหมดหัวใจไ@#$

ภาคผนวก PIR-01: เวรเอ้ย ใครก็ได้เอาโปรแกรมป้องกันไวรัสมาที่นี่ที! @#$ ทำไมถึงไม่เข้าใจว่าผมไม่ใช่ระบบอิเล็กทรอนิกส์ฟ่@#$@…


8:49 SCP-547 ออกจากพื้นที่กักกัน เนื่องด้วยกระบวนการกักกันฉุกเฉินล้มเหลว และมุ่งหน้าไปตามโถงทางเดิน G-7

8:40 ดร.เคลฟถูกล้อมรอบท่ามกลางฝูง SCP-408 เดินโซเซไปที่โถงทางเดิน G-7

8:41 SCP-547 เผชิญหน้ากับ ดร.เคลฟ

8:42 SCP-547 เข้าสู้กับดร.เคลฟ อุณหภูมิในโถงทางเดิน G-7 พุ่งสูงถึง 500 ระดับองศาฟาเรนไฮต์ ทำให้เอกสารและผ้าทั้งหมดในพื้นที่เกิดไฟลุกไหม้ขึ้น

8:43 ควันหนาทึบเต็มพื้นที่ทางเดิน ทำให้ไม่สามารถมองเห็นดร.เคลฟได้เนื่องด้วยควันที่หนาแน่นเกินไป

8:44 SCP-547 หายไปจากมุมกล้อง

8:45 เสียงปืนดังขึ้น

8:57 ดร.เคลฟโผล่ออกมาจากกลุ่มควัน พร้อมสภาพแผลไฟไหม้ระดับสองและสามซึ่งครอบคลุมไปประมาณ 50% ของร่างกาย

9:20 กลุ่มควันได้จางลง เผยให้เห็น SCP-547-D ที่ทรุดตัวพิงกำแพงอยู่ โดยมีบาดแผลเป็นกระสุนประมาณสามถึงสี่นัดที่ศีรษะและส่วนบนของลำตัว การชันสูตรในภายหลังพบว่าอวัยวะพิเศษในทรวงอกของ SCP-547-D ฉีกกระจายด้วยกระสุนนัดสุดท้าย ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาเสียชีวิต (การเสียชีวิตได้รับการยืนยันเมื่อเวลา 23:27 หลังเหตุการณ์สงบลง)


3:15 ดร.ไบรท์ ซึ่งในขณะนี้กำลังใช้ร่างของ SCP-963-D143 ซึ่งเป็นหญิงชราชาวแอฟริกันอเมริกัน เดินทางมาถึงศูนย์พร้อมกับถือกระเป๋าสะพายธรรมดามาใบหนึ่ง

3:20 ดร.ไบรท์ถูกคุมตัวไปสอบสวนเกี่ยวกับการมาถึงศูนย์แห่งนี้ เนื่องจากเขามีข้อจำกัดที่ไม่สามารถมีปฏิสัมพันธ์กับ SCP ต่างๆ ดร.ไบรท์มีท่าทีสับสนและดูเหมือนไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงมาที่นี่

3:25 หลังการตรวจสอบ พบว่ากระเป๋าสะพายดังกล่าวมี SCP หลายชิ้น รวมถึง SCP-018 และ SCP-776 การสอบสวนเพิ่มเติมเปิดเผยว่า ดร.ไบรท์จำไม่ได้ว่าเขาเก็บ SCP เหล่านี้มาตั้งแต่เมื่อไรหรือว่าเขาเดินทางมาที่ศูนย์-17 ได้อย่างไร ดร.ไบรท์ถูกคุมตัวไว้จนกว่าจะมีคำสั่งเพิ่มเติม

9:15 ดร.ไบรท์ลุกขึ้นในห้องขังของเขาและกล่าวเพียงว่า "นี่แหละว่าทำไมฉันถึงถูกพามาที่นี่" ด้วยเหตุผลที่ไม่ทราบแน่ชัด ยามที่เฝ้าหน้าห้องขังไม่เพียงแต่ยอมให้เขาออกไป แต่ยังคืนกระเป๋าสะพายให้เขาอีกด้วย

9:25 ดร.ไบรท์เจอกับดร.เคลฟ โดยที่กระเป๋าสะพายถูกเปิดอยู่แล้วตรงหน้า ทั้งสองมีการสนทนากัน ซึ่งมือของดร.ไบรท์ล่วงอยู่ในกระเป๋า

9:32 ดร.เคลฟลั่นไก ยิงเข้าที่ศีรษะของดร.ไบรท์หนึ่งนัด ทำให้ร่างที่เขาครองอยู่เสียชีวิตในทันที ดร.ไบรท์เสียชีวิตพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า โดยไม่ทราบสาเหตุแน่ชัด


บันทึกบทสัมภาษณ์ x████, วันที่: ██-█-████

<O5-█>: ดร.ไบรท์ คุณพอจะนึกอะไรได้เพิ่มอีกไหมว่าทำไมคุณถึงไปโผล่ที่ศูนย์-17?

ดร.ไบรท์ ส่ายศีรษะเป็นการปฏิเสธ

<O5-█>: คุณพอจะทราบไหมว่าคุณทำยังไงถึงผ่านระบบรักษาความปลอดภัยของเหล่าSCPที่คุณไปเอามาได้?

ดร.ไบรท์ แสดงท่าทางปฏิเสธ

<O5-█>:คุณช่วยอธิบายการพูดคุยที่เกิดขึ้นระหว่างคุณกับดร.เคลฟได้หรือไม่?

<ดร.ไบรท์>: อุ๊คคค อุ๊คอีค โอ๊คคคอุ๊ค

<O5-█>:นี่มันไร้สาระจริงๆเลยนะ ผมทราบดีว่าพวกนักวิทยาศาสตร์ของคุณชอบเล่นพิเรนทร์กัน แต่ครั้งนี้ถือว่าไม่เหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง การสอบสวนดร.ไบรท์จะดำเนินต่อไปเมื่อเขาถูกย้ายกลับไปอยู่ในร่างมนุษย์


9:33 ดร.เคลฟบรรจุกระสุนใส่ปืนพกอีกครั้ง เขา"มอง"ไปที่ร่างไร้ชีวิตของดร.ไบรท์ กล้องจับภาพสีหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยความสับสน

9:34 ดร.เคลฟล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าและหยิบ SCP-776 ออกมา

9:35 ดร.เคลฟขว้าง SCP-776 ไปที่กำแพง ผลลัพธ์ของ SCP-776 คือหมายเลข 3 น้ำเริ่มปรากฏบนพื้น

9:36 ดร.เคลฟทอย SCP-776 อีกครั้ง ผลลัพธ์ยังคงออกมาเป็นหมายเลข 3 น้ำเริ่มไหลออกมาด้วยอัตราที่มากขึ้น

9:37 ดร.เคลฟหยิบ SCP-776 ขึ้นมาอีกครั้ง และเหมือนจะพึมพำว่า "ติดซะทีสิวะ แม่งเอ้ย" จากนั้นเขาทอย SCP-776 เป็นครั้งที่สาม ผลลัพธ์ออกมาเป็นหมายเลข 2 โถงทางเดิน G-8 กลายเป็นน้ำแข็งในทันที ส่งผลให้ เซกเตอร์ 7 ของศูนย์-17 แยกออกจากส่วนอื่นของศูนย์ น้ำแข็งยังคงออกมาจาก SCP-776 เป็นเวลา 5 นาที ด้วยอัตราประมาณ 1,000 ลูกบาศก์เซนติเมตรต่อนาที
9:38 ดร.เคลฟออกจากโถงทางเดิน G-8 มุ่งหน้าไปยังตำแหน่งที่ดร.เกียร์และ SCP-239 อยู่ในขณะนั้น

9:39 SCP-018 หลุดจากการกักกันชั่วคราว


9:31 ดร.คอนดรากี้ฟื้นขึ้นหลังหมดสติเนื่องจากถูกฉีดของเหลวที่ไม่ทราบชนิดโดย SCP-244

9:33 ขาลุกขึ้นโดยดูเหมือนว่าบาดแผลที่ขาจะหายดีแล้ว และได้ออกจากโถงทางเดิน B-7

9:36 ดร.คอนดรากี้เข้าไปยังพื้นที่พัก พบเห็น SCP-408 รออยู่ด้านนอก

9:39 ดร.คอนดรากี้ยังคงอยู่ในห้อง แต่มีการตรวจจับสัญญาณความร้อนได้ว่ากำลังออกจากพื้นที่

9:43 ดร.คอนดรากี้ถูกพบอยู่กับ SCP-239 และดร.เกียร์ซึ่งเขากำลังถือขาตั้งกล้องที่ไม่ทราบยี่ห้อและรุ่น

9:44 สองด็อคเตอร์พูดคุยกัน โดยที่ดร.คอนดรากี้ทำกิริยาท่าทางต่อ SCP-239 อยู่หลายครั้ง

9:48 ดร.เคลฟปรากฏตัว

9:50 ดร.คอนดรากี้เผชิญหน้ากับดร.เคลฟ


บันทึกการสอบสวน x77█, วันที่██-█-████

สิ่งของต้องห้ามชิ้นที่สองของดร.คอนดรากี้มีติดตัวในระหว่างเหตุการณ์นี้ คือขาตั้งกล้องขนาดยาวพิเศษ เมื่อคลายเกลียวและแยกออกจากอุปกรณ์หลัก จะพบว่าขาตั้งกล้องนี้ทำหน้าที่เป็นปลอกสำหรับดาบเซเบอร์คุณภาพสูง แหล่งที่มาและส่วนประกอบของดาบยังอยู่ระหว่างการสืบสวน อย่างไรก็ตามดาบเล่มนี้ไม่จำเป็นต้องถูกจัดประเภทเป็น SCP เหมือน SCP-515-ARC ในตอนแรกมีการสันนิษฐานว่าดาบเล่มนี้อาจมีความเกี่ยวข้องกับ SCP-108 เนื่องจากดร.คอนดรากี้มีชำนาญในการใช้ดาบ แต่การสืบสวนเพิ่มเติม เผยให้เห็นว่า ดร.คอนดรากี้มีความเชี่ยวชาญด้านการฟันดาบมากกว่าที่คาดไว้ รายละเอียดถูกบันทึกไว้ในบันทึกข้อมูลบุคลากร cV██


บันทึกบางส่วนที่กู้คืนจากไฟล์ d████.

<ดร.คอนดรากี้>: มันจบแล้ว เคลฟ! ครั้งนี้ฉันเหนือกว่านาย!

<ดร.เคลฟ>: [เสียงปืน] ทำไม…แกถึงยังดื้อดึงเพื่อปกป้องอสูรตัวนั้นอีกวะ?!

<ดร.คอนดรากี้>: ก็เพราะ ดร.เคลฟ เรื่องบางอย่างมันไม่ได้ขาวดำเสมอไปหรอกนะ

<เสียงเหล็กกระทบกัน เชื่อว่าเป็นจุดที่ดร.เคลฟกระสุนหมดและเปลี่ยนไปใช้ SCP-1023-ARC ซึ่งเป็นอาวุธสำรองของเขา >

<ดร.เคลฟ>: [เสียงดาบปะทะกัน] ไอ้คนที่มองอะไรแค่ขาวดำคือแกต่างหาก คอนนี่!

<ดร.คอนดรากี้>: นายแอบเก็บไอ้ของพวกนั้นเอาไว้ไหนตลอดเวลาวะเนี่ย?

[ข้อมูลเสียหาย]


ภาคผนวก:ถึงพนักงานนิรนามที่นำภาพจากกล้องวงจรปิดของศูนย์-17 ซึ่งบันทึกเหตุการณ์การดวลดาบระหว่างดร.เคลฟและดร.คอนดรากี้ ใส่เพลงประกอบของ "Highlander" และโพสต์ลงในอินทราเน็ตในองค์กรพร้อมกับตั้งชื่อว่า "จะเหลือเพียงหนึ่งเดียว" เราจะสืบหาตัวคุณให้ได้ และเมื่อถึงตอนนั้น…คุณจะเป็นที่จดจำอย่างมาก

ป.ล. ใครฉลาดพอที่คิดไปอนุญาตให้ SCP-076 ดูฟุตเทจนี้?

-O5-█


บันทึกบทสัมภาษณ์ x████, วันที่: ██-█-████
(ข้ามไปที่ 00:42:18)
<O5-██>: เกียร์ ให้ตายเถอะ แกพูดอะไรกับเธอไป?

<ดร.เกียร์>: ท่านครับ ผมไม่เข้าใจความสับสนของท่านในตอนนี้ การบันทึกวิดีโอก็อยู่ในสภาพที่ยอดเยี่ยม และเสียงที่อยู่ในคำถามต่างๆก็เสร็จไปแล้ว 88% ท่านทราบดีอยู่แล้วว่าผมพูดอะไรและผลกระทบเป็นอย่างไร ผมไม่…

<O5-██>: อย่า อย่าบังอาจมาเล่นลิ้นกับฉัน ฉันรู้จักนายดี เกียร์ และพวกตรรกะบ้าๆบอๆที่แกใช้กับคนอื่นจะใช้ไม่ได้กับฉัน ฉันอ่านแฟ้มของแกและตรวจสอบเหตุการณ์ทั้งหมดแล้ว ดังนั้นอย่ามาทำตัวเหมือนกับฉันเป็นไอ่โง่คนหนึ่ง! เอาล่ะตอบฉันมา ตอนนี้แกตอบฉันมาเลย แกพูดอะไรออกไป?!

<ดร.เกียร์>: (เงียบ)

<O5-██>: เกียร์ สิ่งที่แกทำมันอาจทำให้ทั้งมูองค์กรล่มสลาย! และยิ่งไปกว่านั้นเลยคือแกทำ SCP พัง! แกคิดอะไรอยู่?! เธอสามารถทำอะไรก็ได้ เกียร์ เราก็แค่ให้เธอหยุดการทดลอง แต่แกกลับทำแบบนี้! แกมันไอ้ตัวประหลาดไร้หัวใจ ฉันสาบานได้เลยว่าถ้า…

<ดร.เกียร์>: ผมเข้าใจถึงความผิดหวังของท่าน แต่ผมไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องสมเหตุสมผลนักครับ ผมยอมรับว่าเป็นผู้ทำให้ SCP-239 หลุดจากการกักกัน แต่ผมก็ทำในลักษณะที่สามารถนำตัวเธอกลับเข้าสู่กระบวนการกักกันได้อีกครั้ง ผมไม่ได้แค่สั่งให้เธอทำตาม เพราะนั่นจะทำให้เกิดข้อกังขาต่อแผนควบคุม “แม่มดน้อย” ที่เราใช้อยู่ ผมใช้ทรัพยากรที่มีอยู่เพื่อขยายขอบเขตของแผนควบคุมนั้น และยุติความขัดแย้งที่ ดร.เคลฟ เป็นผู้เริ่มต้น SCP-239 ยังคงไม่รู้ขอบเขตพลังที่แท้จริงของตัวเอง เธอเพียงเชื่อว่าพลังของเธอสามารถเพิ่มขึ้นได้ หากได้รับความช่วยเหลือจาก “พ่อมดแห่งสภาสูง” และ “ตำราคาถาฉุกเฉิน”

<O5-██>: …แกกำลังพูดเรื่องบ้าอะไร?

<ดร.เกียร์>: ดร.เคลฟถูกโจมตีโดย ความมืดอันยิ่งใหญ่ มวลแห่งความชั่วร้ายไร้รูปร่างที่บุกเข้ามาในโลกของเรา มันเข้าครอบงำดร.เคลฟและเหลือเพียงพ่อมดแม่มดไม่กี่คนที่ยังคงมีพลังเวทเหลืออยู่ ผมในฐานะพ่อมดผู้สูงส่ง ผมถูกส่งไปพร้อมกับนักดาบคอนดรากี้เพื่อปราบเคลฟและขับไล่ความชั่วร้ายนั้นออกไป โดยร่วมมือกับ SCP-239 เราจึงสามารถใช้ตำราคาถาฉุกเฉิน ซึ่งสามารถใช้ได้ก็ต่อเมื่อมีพ่อมดสองคนพร้อมกัน และเฉพาะเมื่อความมืดมิดอันยิ่งใหญ่อยู่ใกล้เท่านั้น

<O5-██>: …และเธอก็เชื่อแกรึไง?

<ดร.เกียร์>: ท่านครับ ด้วยความเคารพนะ เธออายุแปดขวบ คำถามเดียวของเธอคือว่าเธอจะได้เรียนฟันดาบด้วยหรือเปล่า

<O5-██>: นี่มันบ้าไปแล้ว…แกสามารถทำให้ทุกคนตายได้! แล้วอะไรคือ“คาถาฉุกเฉิน” ที่แกให้เธอใช้ไป?

<ดร.เกียร์>: เราเริ่มจากคาถาง่ายๆ ซึ่งเป็นพื้นฐานแรกสุดที่ทุกคนต้องเรียนเป็นอย่างแรก

<O5-██>: …คือ?

<ดร.เกียร์>: มิสไซล์เวทมนตร์


บันทึกบางส่วน กู้คืนจากไฟล์-d████.

<ดร.คอนดรากี้>: ให้ตายสิวะ เคลฟ หยุดซะที! ฉันไม่ได้อยากฆ่านายเลยจริงๆนะ!

<ดร.เคลฟ>: ฉันเอง…ก็ไม่ได้อยากฆ่านายเหมือนกัน…ไม่ได้อยากฆ่าใครเลย…

<ดร.คอนดรากี้>: นายพูดเรื่องบ้าอะไรอยู่เนี่ย?! นายพึ่งเพิ่งฆ่าคนไปสองคน! ลองดูตัวเองสิเฮ้ย!

<ดร.เคลฟ>: ไม่มีทางเลือก…จำเป็นต้องทำมัน…เธอเปลี่ยนความเป็นจริงได้ คอนนี่ เธอสามารถเปลี่ยนโลกใบนี้ได้ในพริบตา…

<ดร.คอนดรากี้>: แต่เธอถูกกักกันไว้แล้ว! สิ่งที่เราทำมันได้ผล!

<ดร.เคลฟ>: ไม่…มันไม่ได้ผล มันล้มเหลวไปแล้ว…กับฉัน…

<ดร.คอนดรากี้>: …เคลฟ นายกำลังพูดถึงเรื่องบ้าอะไรของนายอยู่วะเนี่ย?

เสียงตะโกนดังขึ้นมา เป็นเสียงผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนบางอย่างที่คล้ายกับว่า "ฉันขอร่ายมิสไซล์เวทมนตร์!" ตามด้วยเสียงโลหะแตกหัก เสียงกรีดร้อง และเสียงคำรามที่ดัง

[ข้อมูลเสียหาย]


9:51 การดวลดาบต่อเนื่องดำเนินไปจนถึงโถงกลางของศูนย์-17

9:52 มีการโต้เถียงกัน ดูที่บันทึกเสียง

9:55 สังเกตเห็นดร.เคลฟกำลังปะทะดาบกับดร.คอนดรากี้ ดร.คอนดรากี้แสดงอาการสับสน

9:56 ดร.เกียร์และ SCP-239 มาถึงจากทางเข้าด้านตะวันออก SCP-239 ยกมือขึ้น และดูเหมือนจะปล่อยพลาสมาพลังงานสูงออกมาจน SCP-1023 แตกหักทำให้ดร.เคลฟต้องล่าถอยไป

9:57 เคน พาธอส โครว์ พังกำแพงน้ำแข็งผ่านเข้ามา ดร.เกียร์และ SCP-239 ยกหนังสือขึ้นพร้อมกัน ดร.เกียร์ชี้แท่งคนสารไปที่ดร.เคลฟ ส่วน SCP-239 ชี้ "ไม้กายสิทธิ์แม่มด" ของเธอไปในทางเดียวกัน

9:58 ดร.เคลฟดูเหมือนจะได้รับความเจ็บปวด

9:59 ดร.เคลฟจู่ๆ ก็แอ่นหลังและกรีดร้อง แสงสีดำพุ่งออกมาจากปากและดวงตาของเขา ดร.เกียร์ดูเหมือนจะตกใจ แต่ SCP-239 ไม่แสดงท่าทางใดๆเลย เคน พาธอส โครว์ มาถึงจากทางเข้าจากด้านตะวันตก

10:00 ดร.เคลฟล้มลง แสงสีดำกลายร่างเป็นมังกรยาว 50 ฟุต พุ่งทะลุหลังคาโถงกลางและสร้างความเสียหายอย่างหนักต่อสิ่งปลูกสร้างรอบข้าง


บันทึกบางส่วน กู้คืนจากไฟล์-d████.
<เสียงผู้ชายที่ไม่สามารถระบุได้> ฉิบหายแล้วววว!!!!!!!!!!!!


0:01 ดร.คอนดรากี้ดูเหมือนจะตกตะลึงกับเหตุการณ์ตรงหน้า ขณะเดียวกัน เคนถูกพบว่ากำลังยิงวัตถุผลึกจาก SCP-244

10:03 SCP-244 ไม่มีผลใดๆต่อมังกร ดร.เกียร์จับมือ SCP-239 และวิ่งหนีไปตามโถงทางเดิน C-12

10:05 ดร.คอนดรากี้ที่เริ่มได้สติ รีบช่วยดร.เคลฟที่หมดสติ ก่อนจะวิ่งหนีไปเช่นกัน โดยมี SCP-408 ใช้ร่างกายของมันปกปิดเส้นทางหลบหนีให้

10:07 มังกรสร้างความเสียหายอย่างหนักต่อโครงสร้างโดยรอบ ก่อนจะพ่นลมหายใจที่เป็น [ข้อมูลถูกลบ] เข้าไปในโถงทางเดิน

10:10 เคนล่อความสนใจของมังกรก่อนเริ่มเข้าต่อสู้กับมัน

สัญญาณขาดหาย


บันทึกเสียงบางส่วนที่ดึงข้อมูลจากเครื่องบันทึกภายใน SCP-244

เสียงคำรามดังสนั่นสามารถได้ยินชัดเจน ตามด้วยเสียงเศษซากอาคารถล่ม

<เคน พาธอส โครว์>: ให้แม่งได้อย่างงี้สิวะ!

เสียงปืนดังขึ้นหลายนัด

<เคน พาธอส โครว์>: เอาละ! มาดูกันว่าแกจะชอบไอ้นี่ไหม บักขี้เกี้ยมยักษ์!

เสียงระเบิดหลายครั้งดังขึ้น แต่ถูกกลบด้วยเสียงคำรามที่ดังยิ่งกว่า

<เคน พาธอส โครว์>: … ฉิบล่ะ ดูเหมือนว่านั่นจะทำให้มันโกร-

เสียงคำรามอีกครั้งดังขึ้น ขัดจังหวะคำพูดของเคน พาธอส โครว์ตามด้วยเสียงระเบิดอีกหลายครั้งเสียงปืนและเสียงเห่า


10:08: ดร.เกียร์และ SCP-239 วิ่งเข้าไปในห้องนิรภัยของศูนย์ดร.เกียร์ปิดประตูด้านนอกแต่ไม่ได้เปิดใช้งานประตูป้องกันแรงระเบิด SCP-239 หอบอย่างหนักและก้มตัวโดยใช้มือวางบนเข่า

10:09: ดร.เกียร์พูดคุยกับ SCP-239 พร้อมกับชี้ไปที่ "หนังสือเวทมนตร์" SCP-239 ยิ้มและเปิดหนังสือ พลิกหน้าต่างๆ อย่างรวดเร็ว

10:11: SCP-239 หยิบหนังสือขึ้นมา วิ่งไปหาดร.เกียร์ พร้อมชี้ไปที่หน้าหนึ่งและพูดเร็วๆ ดร.เกียร์พยักหน้า จากนั้นชี้ไปทางผนังที่เก็บอุปกรณ์ฉุกเฉินขณะพูด

10:12: SCP-239 ดูเหมือนกำลังค้นหาอุปกรณ์ฉุกเฉิน พลางพูดและชี้ไปยังสิ่งต่างๆ ดร.เกียร์เดินไปทางด้านหลัง SCP-239 และหยิบเข็มฉีดยาออกมาจากเสื้อกาวน์ของเขา และแทงเข็มฉีดเข้าไปที่บริเวณคอของ SCP-239 SCP-239 ดูเหมือนจะตะโกนก่อนจะทรุดตัวลงที่พื้น ดร.เกียร์อุ้ม SCP-239 ขึ้นมาวางบนผ้าห่มฉุกเฉินและออกจากห้องนิรภัยไป


ข้อความที่ดึงมาจากการประเมินสภาพจิตใจหลังเหตุการณ์ 239-B ของดร.เกียร์

ดร. ████████: มันยากไหมที่ทำแบบนั้นไปน่ะ?

ดร.เกียร์: อะไรครับ?

ดร. ████████: ฉีดสารเคมีใส่เด็กไง รู้ทั้งรู้ว่ามันจะทำให้เธอเข้าสู่สภาวะโคม่า

ดร.เกียร์: การกระทำนั่นค่อนข้างง่ายดาย ผมเคยฉีดยามาหลายครั้งแล้วในอดีตและได้พัฒนาทักษะของด้านนี้ในระดับหนึ่งมาโดยเฉพาะ

ดร. ████████: คุณก็รู้ว่าผมไม่ได้หมายถึงแค่นั้นนะ

ดร.เกียร์: ถ้ามีตัวเลือกอื่น ผมคงจะเลือกใช้ตัวเลือกเหล่านั้น แต่มันก็ไม่มี เหตุการณ์มันบานปลายเกินจะควบคุมได้ และ SCP-239 อาจก่อให้เกิดอันตรายเพิ่มเติมอีกหากเธอใช้พลังของเธอต่อไป ผมจึงลงมือเพื่อปกป้องตัวผมเอง SCP-239 และองค์กร

ดร. ████████: ฟังดูเหมือนคุณกำลังพยายามหาเหตุผลให้ตัวเองเลยแหะ

ดร.เกียร์: มันไม่ใช่การกระทำที่ผมอยากจะทำซ้ำ หากมีตัวเลือกอื่นให้เลือก

ดร. ████████: แล้วคุณได้พูดอะไรกับเธอตอนที่คุณอุ้มเธอขึ้นมา? ในวิดีโอมันโชว์ว่าคุณพูดอะไรบางอย่างข้างหูเธอ

ดร.เกียร์: ผมไม่คิดว่านั่นเกี่ยวข้องกับการประเมินนี้นะครับ

ดร. ████████: ผมรู้สึกว่ามันเกี่ยวนะ

ดร.เกียร์: …ผมบอกกับเธอว่าราตรีสวัสดิ์และฝันดีนะ


ข้อความจากบันทึกเสียง ห้องสังเกตการณ์ SCP-239
██-██-████, ████:██:██, 3 สัปดาห์ก่อนเกิดเหตุการณ์.

[ย้อนกลับ]

<ดร. █████> เฮ้ เคลฟฟี่ เป็นไงบ้าง?

<ดร.เคลฟ> ก็ไม่มีอะไรมาก แค่แวะมาเช็คดูเกี่ยวกับโคลด์เพลย์เฉยๆ

<ดร. █████> โคลด์เพลย์?

<ดร.เคลฟ> ก็ 547 ไง เขากำลังยื่นคำร้องเพื่อเข้าร่วมทีม โอเมก้า-7 เป็นเด็กดีนะ แต่ยังเด็กไปหน่อย ฉันเลยโน้มน้าวให้เขารอสักปีสองปีไรงี้ เพราะดูเหมือนเขากับฉันจะเข้ากันได้ดีเลยทีเดียว แล้วแม่มดน้อยของเราเป็นยังไงบ้างล่ะ?

<ดร. █████> เธอชื่อซิกูร์โรส

<ดร.เคลฟ> ฉันรู้ แค่ล้อเล่นน่ะ

<ดร. █████> เธอกำลังไปได้สวย เราฝังความเชื่อเรื่อง "แม่มด" ลงในจิตใต้สำนึกของเธอได้ลึกมากแล้ว จำนวนเหตุการณ์ที่ควบคุมไม่ได้ลดลงเหลือเพียง 5% ของเรื่องที่เคยเกิดขึ้น และเธอก็ชอบหมวกแม่มดกับไม้กายสิทธิ์ของเธอมาก เธอใช้เวลาส่วนใหญ่เรียงพวกมัน ตั้งชื่อ และทดลองดูว่าอันไหนเหมาะกับ "คาถา" อันไหนดีที่สุด ถึงมันจะไร้สาระแต่เราก็สนับสนุน เพราะมันทำให้เธอยุ่งจนไม่คิดถึงอย่างอื่นแต่…

<ดร.เคลฟ> … แต่?

<ดร. █████> เอ่อ เธอเริ่มทดลอง "คาถาที่ไม่ได้รับอนุญาต" เราบอกเธอไปแล้วว่าอย่าทำ แต่เธอก็ยังแอบลองเมื่อคิดว่าเราไม่ได้ดูอยู่ เราไม่ได้บอกเธอว่ามีกล้องเฝ้าดูอยู่ คิดว่าไม่บอกน่าจะดีกว่า แต่เราก็เป็นห่วงว่าเธออาจก่อเรื่องอะไรอีกรอบ

<ดร.เคลฟ> ฮืมมมม ไม่แน่ ฉันช่วยได้นะ

<ดร. █████> ยังไงล่ะ?

<ดร.เคลฟ> ก็ถ้า เธอไม่ฟังศาสตราจารย์ █████ สูงอายุผู้น่ารัก หรือเหล่าคณะอาจารย์ที่โรงเรียนพ่อมดบางทีเธออาจจะยอมฟัง ตุลาการสูงสุด เคลฟ พ่อมดผู้เคร่งขรึมจากสภาพ่อมดผู้ยิ่งใหญ่ที่ถูกส่งมาสั่งสอนนักเรียนจอมแสบที่คอยแหกกฎ

<ดร. █████> คิดว่ามันจะได้ผลหรอ?

<ดร.เคลฟ> ก็นะ พวกคุณคงไม่ทำหรอก คุณชอบเธอมากเกินไป ช่างแม่งสิ ฉันโอเคนะถ้าเธอจะเกลียดฉัน ยังไงฉันเองก็ไม่ค่อยอยู่ที่ศูนย์-17 อยู่แล้ว ฉันเป็นตัวร้ายได้ ไม่มีปัญหาหรอก

<ดร. █████> ฉันไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่น่ะ

<ดร.เคลฟ> หรือเองอยากจะรอจนเกิดเหตุการณ์ใหญ่จน O5 ออกคำสั่งกำจัดเธอล่ะ?

<ดร. █████> ก็จริง ถ้าคิดว่าไหวก็จัดไปเถอะ

<ดร.เคลฟ> เชื่อฉันเถอะ เรื่องทำให้ผู้หญิงกลัว ฉันน่ะมือโปร

<ดร. █████> (หัวเราะ) ไม่เถียงเลย

<ดร.เคลฟ> อยากให้ฉันลงมือเลยไหม?

<ดร. █████> ม่ายอ่ะ ตอนนี้เธอกำลังดู เจ้าหญิงนิทรา กับไอริสอยู่ รอให้พวกเธอดูกันเสร็จก่อนแล้วค่อยว่ากัน

<ดร.เคลฟ> "เจ้าหญิงนิทรา?" เคยบอกไหมว่าตอนเด็กๆ ฉันเคยหลงรักมาเลฟิเซนต์โคตรๆเลย?

<ดร. █████> อย่ามาหลอกฉันให้ยากเลย

<ดร.เคลฟ> เออสิวะ แม่มดสุดฮอตที่แปลงร่างเป็นมังกรยักษ์ได้จะเซ็กซี่ขนาดไหนกันเชียว!

<ดร. █████> ฉันว่า ฉันเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมผู้หญิงถึงกลัวนายกัน

[เพิ่มเติม]


จากไดอารี่ของ SCP-239 ที่ถูกค้นพบหลังจากเหตุการณ์ 239-B

วันที่: [3 วันก่อนเหตุการณ์]

ถึงคุณไดอารี่ที่รัก

วันนี้หนูทำเรื่องไม่ดีอีกแล้ว หนูอยู่ในสวนและเห็นคุณนกตัวหนึ่งตายอยู่ มันมีรังที่มีลูกนกน้อยอยู่หลายตัวข้างบน ทุกตัวร้องหาแม่กันใหญ่เลย หนูเลยใช้คาถาวิต้า ทำให้คุณนกกลับมามีชีวิตอีกครั้งหนึ่ง

หนูไม่ได้ตั้งใจจะทำผิดกฎเลย แต่พ่อมดผู้ยิ่งใหญ่ เคลฟ เคยบอกกับหนูไว้ว่าถ้าหนูไม่ทำตามกฏอีก เขาจะเนรเทศหนูไปยังดินแดนยมโลกเป็นเวลาร้อยปี หนูกลัวพ่อมดผู้ยิ่งใหญ่ เคลฟ เขาน่ากลัวมากเลย

หนูหวังว่าเขาจะไม่รู้เรื่องนี้นะ หนูยังไม่อยากตาย :(


พบในโฟลเดอร์ "ไฟล์ที่ถูกลบ" บัญชีอีเมลของ ดร.อ.เคลฟ เมื่อ 48 ชั่วโมงก่อนเกิดเหตุการณ์

ถึง: บุคลากร SCP ทุกคน

จาก: ดร.อ.เคลฟ ศูนย์-19

หัวข้อ: หยุดฉัน

ถึงเจ้าหน้าที่ทุกคน: จัดการกักกัน SCP-239 ในทันทีและประกาศเตือนภัยขั้นสูงสุดที่ศูนย์-17 พวกนายต้องหยุดฉัน ก่อนจะมีคนต้องตาย

เมื่อประมาณยี่สิบสี่ชั่วโมงที่แล้ว ฉันเกิดความรู้สึกถูกบีบบังคับอย่างกะทันหันว่าต้องฆ่า SCP-239 ตอนแรกมันเป็นแค่ความคิด เล็กๆแต่ตอนนี้ความหมกมุ่นนี้มันกำลังทวีความรุนแรงขึ้น ฉันมีเหตุผลให้เชื่อได้ว่าแผนของฉันจะล้มเหลวแล้ว ให้ตายเถอะ… ฉันควรรู้ว่าเธอจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับบทลงโทษที่รุนแรงที่ฉันพูดไว้ เด็กฉลาดเกินไปก็จริง แต่ก็โง่เกินไปเหมือนกัน… ให้ตายสิ! ฉันมันโง่ฉิบหาย! ทำไมฉันถึงคิดไม่ได้กับอีเรื่องแค่นี้!

เดี๋ยว… นี่ฉันกำลังทำอะไรอยู่? ทำไมฉันถึงพยายามขอให้พวกแกหยุดฉันวะ? ไอ้ปีศาจน้อยนั่นอันตรายเกินกว่าจะปล่อยให้มีชีวิตอยู่ เธอทำผิดกฎ ตอนนี้เธอต้องตาย

ทำแบบลวกๆไม่ได้สิ ต้องทำตามแบบมีขั้นตอน ยื่นข้อเสนอให้ถูกต้องก่อน นั่นแหละ ใช่ อาวุธเทเลคิลล์อัลลอย ก็น่า

[จดหมายสิ้นสุดลง]


10:10 กล้องเปลี่ยนมุมมองไปที่โถงทางเดิน H8

10:12 ทางเดินทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยพืชมีชีวิตที่ดุร้าย พบ SCP-091-ARC อยู่ในพื้นที่

10:14 SCP-336 ปรากฏตัวออกมาจากห้องใกล้เคียง พลางปัดฝุ่นออกจากตัวเอง

10:17 SCP-336 เดินเข้าไปหา SCP-091-ARC ทั้งสองสนทนากันเป็นเวลาหลายนาที

10:23 SCP-091-ARC กลับเข้าสู่พื้นที่กักกัน ขณะที่ SCP-336 ปิดผนึกประตู

10:24 การเติบโตของพืชในทางเดิน H8 เริ่มลดลงอย่างรวดเร็วและถอยกลับเข้าไปในพื้นที่กักกันของ SCP-091-ARC

10:26 SCP-336 พูดคุยกับ SCP-091-ARC ผ่านประตูอีกเล็กน้อย

10:28 SCP-336 ออกจากโถงทางเดิน H8 มุ่งหน้าไปยังพื้นที่กักกันของเธอเอง


บันทึกเสียง c█████-█ วันที่ █-██-████

<SCP-336>: ข้าเห็นว่าคุณหมอเจ้าปัญหานั่นมีเอี่ยวกับเจ้าในเรื่องนี้ ช่างน่าเศร้าใจจริง

<SCP-091-ARC>: [แสดงท่าทีไม่พอใจและดูเหมือนโกรธที่ SCP-336 ปรากฏตัว ]

<SCP-336>: เจ้าไม่สามารถโทษข้าในเรื่องนี้ได้ เจ้าเองก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เจ้าก็รู้ว่าเขามีความหมายกับข้าเพียงไหน

<SCP-091-ARC>: <ไม่เข้าใจสิ่งที่สื่อ>

<SCP-336>: ช่างน่าละอาย ที่พวกเขาขังเจ้าไว้ที่แห่งนี้…

<SCP-091-ARC>: <ไม่เข้าใจสิ่งที่สื่อ>

<SCP-336>: เรื่องนี้ยังไม่จบหรอก เหล่าคนพวกนี้ก็คิดอยู่ในกรอบแคบๆเท่านั้นแหละ แต่พวกเราน่ะอดทนได้เสมอใช่ไหมล่ะ ที่รัก?

<SCP-091-ARC>: [ดูเหมือนจะยิ้ม]<ไม่เข้าใจสิ่งที่สื่อ>

<SCP-336>: ข้าแน่ใจว่าเขาก็คิดถึงเจ้าอยู่เหมือนกัน


บันทึกเสียงบางส่วนที่ดึงข้อมูลจากเครื่องบันทึกภายใน SCP-244

<เคน พาธอส โครว์>:เชี่ย เชี่ย เชี่ย เชี่ยเอ้ย! ทำไมอะไรๆมันถึงไม่ได้เรื่องเลย! ทุกอย่างที่ฉันปาใส่ไอ้…ตัวบ้าเนี่ย มันก็แค่ยักไหล่ใส่โดยไม่สนห่าอะไรเลย

เสียงฉากหลังที่ระบุไม่ได้

<เคน พาธอส โครว์>: [ เคนคำราม ] ฉันก็รู้อยู่ว่าไอ้เนี่ยมันถูกสร้างจากจินตนาการของเด็ก แต่ว่าในเรื่องแบบนี้ ฮีโร่มันก็ชนะเสมอไม่ใช่รึไงฟ่ะ? หมายถึงแบบ อย่างน้อยก็ต้องมีอัศวินในชุดเกราะแวววาวพร้อม…กับดาบ!? ดาบ!


10:20 หลังจากเข้าปะทะกับสิ่งมีชีวิตนั้นหลายครั้งโดยไม่ประสบความสำเร็จ เคน พาธอส โครว์ เปิดใช้งานอุปกรณ์เสริมที่ไม่ทราบมาก่อนของ SCP-244 ซึ่งเป็นดาบแสงที่พุ่งออกมาจากส่วนแขนซ้ายบน จากนั้นเขาเข้าปะทะกับมังกรอีกครั้ง

10:24 แม้ว่าจะมีความต้านทานต่ออาวุธดังกล่าวในช่วงแรก แต่โครว์ก็สามารถทำอันตรายมันได้สำเร็จ โดยตัดโคนหางของมันออก

10:30 โครว์สามารถแทงทะลุกลางลำตัวของมังกรได้โดยตรง ก่อนจะฟันตัดศีรษะของมัน สัญญาณชีพหยุดลงโดยสมบูรณ์


บันทึกเสียงบางส่วนที่ดึงข้อมูลจากเครื่องบันทึกภายใน SCP-244

<เคน พาธอส โครว์>: จะมีใครว่าอะไรไหมถ้าหากฉันจะกินมัน…


รายงานหลังเหตุการณ์ 239-B: ผลกระทบระยะยาว (ผ่านการตรวจสอบแล้ว)

หัวข้อที่ 17: ความเสียหายที่เกิดขึ้นจากเหตุการณ์นี้ทำให้ 45% ของโครงสร้างพื้นฐานภายในศูนย์-17 ไม่สามารถใช้งานได้หากไม่ได้รับการซ่อมแซมครั้งใหญ่
ข้อเสนอ: ให้ย้าย SCP มนุษย์ทั้งหมดที่ถูกจัดประเภท Safe ภายในศูนย์-17 ไปยังสถานกักกันอื่นของสถาบันเป็นการชั่วคราว ส่วนสำหรับ SCP ประเภท Keter ภายในศูนย์-17 ให้ย้ายไปยังพื้นที่กักกันที่มีเสถียรภาพสูงกว่า ในส่วน SCP ประเภท Euclid ให้พิจารณาย้ายหรือกำจัดตามความเหมาะสม
ความสำคัญ: แกมม่า

หัวข้อที่ 22: เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของศูนย์-17 ราว 80% ได้รับบาดเจ็บจากเหตุการณ์นี้ โดย 30% ของผู้ได้รับบาดเจ็บต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเป็นเวลานาน
ข้อเสนอ: ให้ย้ายเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจากศูนย์อื่นมาช่วยที่ศูนย์-17 ชั่วคราว และลดขนาดการปฏิบัติการของศูนย์-17 จนกว่าจะสามารถรับสมัครหาบุคลากรเพิ่มเติม
ความสำคัญ: อีต้า

หัวข้อที่ 97: SCP-239 แสดงให้เห็นถึงความสามารถระดับ Keter ที่ควบคุมไม่ได้ ซึ่งส่งผลทางอ้อมต่อการเสียชีวิตของ SCP หลายตัว เจ้าหน้าที่ขององค์กรและการทำลายพื้นที่ส่วนใหญ่ของศูนย์-17
ข้อเสนอ: ให้คงสถานะ SCP-239 ในสภาวะโคม่าด้วยวิธีทางการแพทย์ชั่วคราว โดยอยู่ภายใต้การดูแลของ ดร.เอริกา วัลดาสัน
ความสำคัญ: เบต้า

หัวข้อที่ 102: เจ้าหน้าที่องค์กรหลายคนได้ปฏิบัติหน้าที่เหนือความรับผิดชอบของตนเอง ในสถานการณ์ที่มีความเสี่ยงต่อสุขภาพและชีวิตของพวกเขาเอง
ข้อเสนอ: มอบรางวัลเชิดชูเกียรติแก่ ดร.ไบรท์, ดร.เกียร์, ดร.คอนดรากี้ และ ผู้บริหารเคน พาธอส โครว์
ความสำคัญ: เอปไซลอน

หัวข้อที่ 138: การกระทำของ ดร.อ. เคลฟ ในระหว่างเหตุการณ์นี้ เป็นสาเหตุที่ทำให้ SCP หลายตัวเสียชีวิต เจ้าหน้าที่ของมูลนิธิและความเสียหายต่อศูนย์-17 นอกจากนี้แล้ว ดร.เคลฟยังแสดงให้เห็นถึงปฏิสัมพันธ์ที่ไม่ปกติกับ SCP มนุษย์เพศหญิงหลายตัว (ได้แก่ SCP-091-ARC, SCP-166, และ SCP-336 )
ข้อเสนอ: จากข้อเท็จจริงข้างต้น และคำพูดของ ดร.เคลฟ ระหว่างเหตุการณ์ ให้ทำการจัดประเภท ดร.อัลโต เคลฟ เป็น SCP มนุษย์ประเภท Euclid และให้ทำการกักกันที่ศูนย์-17 หมายเลข SCP และมาตรการกักกันจะถูกกำหนดภายหลัง
ความสำคัญ: อัลฟ่า


รายงานเสริม

รายงานเสริม 239-B-77 : ความเชื่อมโยงที่เป็นไปได้ระหว่างเหตุการณ์และ ORIA

รายงานเสริม 239-B-192 : บทสัมภาษณ์หลังเหตุการณ์กับ ดร.อ.เคลฟ


สิ้นสุดไฟล์


hello i'm Peter

DOCTOR

DOCTOR
Dr.H
Dr.Winter
G███
DR.P
--- -. . .--. . .-. ... --- -. -.. .. . -..
Re: Note doctor█ โดย SCP-TH PokkySCP-TH Pokky, 05 May 2025 11:44

วัตถุ: SCP-XXX-TH

ระดับ: Safe

มาตรการกักกันพิเศษ: SCP-XXX-TH จะได้รับการกักกันในห้องขนาด 6×4 เมตร โดยห้องกักกันถูกออกแบบไว้โดยคำนึงถึงความปลอดภัยต่อวัตถุในทุกสาเหตุที่อาจเกิดขึ้นได้ วัตถุได้รับสิทธิพื้นฐานต่างๆ ในขอบเขตที่กำหนดตามมาตรฐานของสถาบัน และติดตั้งกล้อง CCTV ภายในห้องกักกันเพื่อศึกษาคุณสมบัติของวัตถุเพิ่มเติม

มาตรการกักกันพิเศษเพิ่มเติม: ทุกวันพฤหัสบดีที่ 12 ตั้งแต่เวลา 17.00 น.เป็นต้นไปก่อนเวลา 00.00 น.ของวันศุกร์ที่ 13 ซึ่งเป็นช่วงที่วัตถุแปรคุณสมบัติเป็น SCP-XXX-TH-F131 ไปจนกว่าจะถึงเวลา 00.00 น.ของวันเสาร์ที่ 14 วัตถุต้องได้รับการกักกันให้อยู่ภายในพื้นที่กักกันของตัววัตถุเองเท่านั้น โดยภายในห้องกักกันต้องถูกตรวจสอบระดับความปลอดภัยอย่างละเอียดไว้ก่อนหน้าแล้ว อาหารที่วัตถุได้รับในช่วงนี้ต้องเป็นไปตามแบบแผนและข้อกำหนดเท่านั้น ไม่อณุญาตให้มีการเข้าถึงวัตถุของบุคลากรในช่วงนี้นอกจากแม่บ้านที่ผ่านการอบรมณ์แล้วที่ทำหน้าที่ไปส่งอาหารให้กับวัตถุเท่านั้น2

รายละเอียด: SCP-XXX-TH มีลักษณะเป็นมนุษย์ เพศชาย ผมตรงยาวสีบรอนซ์เงิน ลักษณะทางสรีรวิทยาและพันธุกรรมบ่งชี้ว่ามีเชื้อสายของชาวเอเชียตะวันออกและยุโรป

SCP-XXX-TH ถูกพบเมื่อวันที่ ██/11/1961 เวลา 00:011 น. หลังการตรวจพบร่องรอยสัญญาณการบิดโค้งของกาลอวกาศชั่วขณะในบริเวณพื้นที่ที่มีการตกของอุกกาบาตที่จังหวัด████ ก่อนจะถูกนำมากักกันไว้ที่ไซต์-20

รายงานข้อมูลสำคัญที่น่าสนใจในวันที่มีการค้นพบ SCP-XXX-TH วัตถุได้ถือหนังสือเล่มหนึ่งห่างจากจุดที่เกิดเหตุอุกกาบาตตกประมาณ 30 เมตร ซึ่งเป็นหนังสือการ์ตูนสัญชาติอเมริกันชื่อ[ข้อมูลถูกปกปิด] ที่ถูกตีพิมพ์ในปี 1991 ซึ่งเป็นเวลาประมาณ 30 ปีให้หลังวันเวลาที่ค้นพบวัตถุ จากการทดสอบคุณสมบัติของตัวอย่างพบว่าเป็นแค่วัสดุกระดาษธรรมดาและจากการเปรียบเทียบกับฉบับปัจจุบันที่ถูกตีพิมพ์ในปีเดียวกันพบว่ามีรายละเอียดของเนื้อหาที่คล้ายคลึงกันถึง 87.91% ต่อมาภายหลังได้มีการสันนิษฐานโดยนักวิจัยบางส่วนว่า SCP-XXX-TH อาจเป็นตัวตนจากโลกคู่ขนาน แต่ยังไม่ทราบว่า SCP-XXX-TH มาที่โลกนี้โดยสาเหตุใด

ความผิดปกติของ SCP-XXX-TH ที่ได้รับการตรวจสอบและยืนยันแล้วคือ บิดเบือนผลลัพธ์ใดๆ ที่จะกลายเป็นอันตรายต่อวัตถุไม่ว่าจะโดยทางตรงหรือทางอ้อม โดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ และวัตถุจะรับรู้ถึงเหตุอันตรายที่จะเกิดขึ้นกับตัวหรือไม่ก็ตาม จะถูกเบี่ยงเบนผลลัพธ์หรือทำให้พลาดเป้าโดยอัตโนมัติด้วยกระบวนการที่ไม่อาจทราบได้ ซึ่งขัดแย้งกับหลักฟิสิกส์และตรรกศาสตร์ อันส่งผลให้ความเป็นอันตรายนั้นไร้ผลต่อวัตถุอย่างสมบูรณ์

แต่เมื่อถึงเวลาตั้งแต่ 00.00 น. ของวันศุกร์ที่ 13 เป็นต้นไป ไปจนถึงเวลา 00.00 น.ของวันเสาร์ที่ 14 ช่วงเวลาดังกล่าวจะเป็นช่วงเวลาที่ SCP-XXX-TH ได้แปรคุณสมบัติความผิดปกติใหม่เป็น SCP-XXX-TH-F13 แทนที่คุณสมบัติเดิมเป็นเวลา 24 ชั่วโมง

คุณสมบัติดังกล่าวคือการที่ต้นเหตุใดก็ตามที่อาจก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่เป็นอันตรายแก่ SCP-XXX-TH-F13 ใน Causal Chain3 อย่างมีนัยสำคัญจะถูกลบออกจากระนาบการมีอยู่ ณ ช่วงเวลาก่อนที่ผลลัพธ์ที่เป็นอันตรายนั้นจะเกิดขึ้นจริง

ณ วันที่ 14/10/2000 ได้มีคำสั่งห้ามไม่ให้มีการทดลองใดๆ กับ SCP-XXX-TH-F13 โดยเด็ดขาดนับตั้งแต่วันที่ประกาศออกคำสั่งเป็นต้นไปอย่างไม่มีกำหนดจาก O5██ เนื่องจากเหตุการณ์[ข้อมูลถูกปกปิด]

ภาคผนวก-1:

== บันทึกการทดลอง SCP-XXX-TH ==

ภาคผนวก-2:

== บันทึกการทดลอง SCP-XXX-TH-F13 ==

หมายเหตุเพิ่มเติม: จากการสังเกตคุณสมบัติเพิ่มเติมของ SCP-XXX-TH-F13 ผ่านกล้อง CCTV ที่ติดตั้งภายในห้องกักกันพบว่าคุณบัติของวัตถุจะไม่ส่งผลต่อตัววัตถุเองหากวัตถุเป็นเหตุให้ตนตกอยู่ในอันตรายเสียเอง

Note:Dr.H 04/04/████
ตั้งแต่ที่ฉันระเบิดสายพันธุ์มาฉันได้พบเจอกับ scp-001-█
Site จะอยู่ที่ตั้งของ██████และ██████████ถ้ายังจำความได้คือฉันตอนที่ฉันเป็นเด็กฉันได้████การที่ได้เห็น██ทุกสิ่งเหล่านั้นล้วนแต่อย่าหลอกสายตาของฉันไม่ว่าจะยังไงฉันควรต้องทำยังไงนี่ฉันกำลังพูดใส่ตัวเองนั่นหรอไปบ้าจริงๆหรือฉันจินตนาการมันมาเอง

Re: Note doctor█ โดย SCP-TH PokkySCP-TH Pokky, 04 May 2025 08:33

Dr.winter
ใช้ได้เห็นชายคนนี้อยู่ที่สถานที่หนึ่งที่ยังไม่รู้จักยังไม่ระบุฉันจำความได้ว่าสิ่งที่ฉันจำได้คือ██████มันบ้ามากฉันควรต้องทำยังไงดีฉันต้องไม่รู้สิฉันว่า███ข้าเห็นมัน

Note doctor█ โดย SCP-TH PokkySCP-TH Pokky, 04 May 2025 08:28

วัตถุ: SCP-XXX-TH

ระดับ: Euclid

มาตรการกักกันพิเศษ: ให้กักกัน SCP-XXX-TH ในห้องผนังคอนกรีตเสริมเหล็กหนา 2 เมตร กว้าง 42 ตารางเมตร ที่ชั้นใต้ดินของไซต์-20 ต้องให้ SCP-XXX-TH สวมใส่อุปกรณ์พันธนาการแขนขาและปกปิดดวงตาของ SCP-XXX-TH ในสภาพถูกตรึงกับเก้าอี้ที่มีสนามพลังปิดกั้นความสามารถในการเคลื่อนย้ายข้ามมิติเอาไว้ตลอดเวลา ภายในห้องกักกันติดตั้งกล้องวงจรปิดและให้มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคอยผลัดเวรเฝ้าจอมอนิเตอร์ตลอด 24 ชั่วโมง

ห้ามมิให้บุคลากรมองหรือมีปฏิสัมพันธ์ใดๆกับ SCP-XXX-TH โดยตรง หากจำเป็นจะต้องทำผ่านหุ่นยนต์ขับเคลื่อนระยะไกลเท่านั้น โดยทั่วไปจะให้มีปฏิสัมพันธ์ผ่านภาพจากกล้องและไมโครโฟนที่ติดตั้งไว้ในห้องกักกัน

ในกรณีหากเกิดบุคลากรมีปฏิสัมพันธ์โดยตรงกับ SCP-XXX-TH จะถูกแยกตัวไปกักกันเพื่อเฝ้าดูอาการหากยืนยันว่าได้รับผลกระทบจะถูกระบุเป็น SCP-XXX-TH-A และจะถูกส่งไปพบจิตแพทย์ขององค์กรเพื่อเข้ารับการรักษาในทันที

รายละเอียด: SCP-XXX-TH มีลักษณะเป็นวัยรุ่นเพศชายอายุประมาณ 20 ปี มีผมดำและนัยตาสีอัมพันและมีวงแหวนรัศมีสีแดงหลังศรีษะ มีพฤติกรรมพูดคนเดียวเป็นบางครั้ง และยังสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้โดยไม่จำเป็นต้องพึ่งพาปัจจัยพื้นฐานในการดำรงชีพแบบมนุษย์ เช่น น้ำ อาหาร และอากาศ

SCP-XXX-TH ถูกพบตัวครั้งแรกโดย ดร.███████ ขณะทำการสืบสวนค้นหาสาเหตุของความผิดปกติทางพฤติกรรมของผู้คนในละแวกชุมชนแห่งหนึ่งในจังหวัด████████และบริเวณใกล้เคียงอีกหลายพื้นที่ซึ่งมีเหตุอาชญากรรมพุ่งสูงขึ้นอย่างผิดสังเกต เมื่อ██/██/20011 โดยพบตัวของ SCP-XXX-TH ที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ณ จังหวัดตากก่อนเข้าทำการจับกุมโดยใช้หุ่นยนต์ที่ควบคุมจากระยะไกลและระเบิดสนามพลังที่ปิดกั้นการบิดเบือนมิติโดยรอบ แล้วนำมากักกันที่ไซต์-20

จากการศึกษาวิจัยพบว่าผลกระทบของ SCP-XXX-TH-A หลังได้รับจะกระตุ้นพฤติกรรมเชิงลบและคุ้มคลั้งเสียสติอย่างรุนแรงประมาณ 14-15 วัน ก่อนจะล้มป่วยอย่างแปลกประหลาดโดยเหยื่อจะมีอาการ ความดันโลหิตสูง ตัวร้อน นอนไม่หลับ อ่อนเพลีย กระหายน้ำตลอดเวลา มีน้ำหนักลดอย่างรุนแรง และมีอาการประสาทหลอนโดยเหยื่อจะได้ยินเสียงบทสวดประหลาดด้วยภาษาปริศนาที่ไม่สามารถแปลความได้ดังอยู่ในหัวตลอดเวลาแม้แต่ในขณะหลับซึ่งเหยื่อจะมีอาการเช่นนี้ไปตลอดจนกว่าจะเสียชีวิตไปเองและบางรายอาจพยายามฆ่าตัวตายเพื่อหลีกหนีจากความทรมาน

ณ ปัจจุบันยังไม่มีวิธีใดในการรักษาผลกระทบของ SCP-XXX-TH-A

มีบันทึกเหตุการณ์ว่ามีการพบเห็น SCP-XXX-TH ปรากฏตัวที่โลกภายนอกและสันนิษฐานว่าเป็นต้นตอของเหตุการณ์อาชญากรรมร้ายแรงทั่วทุกมุมโลกที่เกิดขึ้นเป็นบางครั้งแม้ว่าร่างหลักจะยังคงอยู่ภายในห้องกักกัน¹

บันทึกการสนทนา:

[แนบไฟล์: บันทึกการสอบสวน SCP-XXX-TH จำเป็นต้องมีระดับการเข้าถึงระดับ 3]
หมายเหตุ: บันทึกดังกล่าวถูกระงับการเผยแพร่ในเบื้องต้น หลัง SCP-XXX-TH พูดถึง[ข้อมูลลับถูกลบ]

ภาคผนวก 1: บันทึกเหตุการณ์ ที่ผู้ต้องสงสัยว่าเป็น SCP-XXX-TH-A อ้างว่าพบเห็น SCP-XXX-TH ก่อนลงมือก่อเหตุอาชญากรรม

*¹สันนิษฐานว่า SCP-XXX-TH อาจมีมากกว่าหนึ่งตัวหรืออาจมีความสามารถในการสร้างร่างจำลอง
*²ยังไม่มีหลักฐานหรือข้อบ่งชี้ที่พิสูจตัวตนที่แท้จริงของ SCP-XXX-TH และ “เพื่อน”ได้

SCP-XXX-TH โดย Two lightTwo light, 26 Apr 2025 09:08

การจัดการของแต่ละหน่วยงานนั้นๆจะถูกจัดการด้วยของ adminator
Dr.██████
MOBILE TASK FORCE เป็นหน่วยที่มีเก่งซะกาตอาจจะถูกจัดให้อยู่ตำแหน่งและหน้าที่แต่ละนั้นๆและจะถูกจัดการ██████████████████████████
█████████████████████████████
█████████████████████████████
█████████████████████████████
█████████████████████████████
█████████████████████████████
█████████████████████████████
██████████████████████

Re: ALPHA-1 โดย SCP-TH PokkySCP-TH Pokky, 17 Apr 2025 10:37

ทุกครั้งได้เห็นสัตว์ประหลาดมันก็เหมือนกับว่าเราได้เห็นของจริงขึ้นมาสักวันหนึ่งน

--โดยผมไม่สามารถทำอะไรได้

fantastic โดย SCP-TH PokkySCP-TH Pokky, 17 Apr 2025 10:29

ไอ้รายงานนี่แม่งโคตรปัญญาอ่อน และทุกคนที่มีเอี่ยวกับเรื่องนี้แม่งพิลึกคนชิบหาย


เมื่อวันที่ ██-██-████ ดร.อ.เคลฟ ได้สร้างแนวทางปฏิบัติไว้ในบันทึกรายงาน เกี่ยวกับ: SCP-239

โอเค ขอสรุปให้เข้าใจตรงกันนะ: เรามีเด็กสาววัย 9 ขวบที่สามารถบิดเบือนความจริงได้ระดับอภิมหาภัยในการกักกัน แต่แทนที่เราจะกำจัดเธอทิ้งแม่งซะ เรากลับดันทะลึ่งยื่นหนังสือเวทมนตร์ให้เธออ่าน แล้วบอกว่า ใช้ได้แค่คาถาที่เราอนุญาตนะจ๊ะหนู แหงสิวะ เพราะเด็ก 9 ขวบแม่งไม่มีวันโต หรืออยากลองอะไรใหม่หรอก แถมยังใช้เธอไปกักกัน SCP ตัวอื่นอีกด้วย? เอาจริงดิ? ไอเดียสุดบรรเจิดของเตี่ยใครวะเนี่ย?

งั้นนี่คือข้อเสนอของกูน่ะนะ: ให้หลอมดาบจากโลหะเทเลคิลล์ เพราะว่าโลหะที่หักล้างพลังจิตได้ก็น่าจะแทงทะลุหนังเหนียวๆ ของพวกที่บิดเบือนความจริงได้แล้วกันล่ะวะ จากนั้น กู ก็ให้หน่วยปฏิบัติการไปจ้วงเธอตอนนอนแม่งเลย ถ้าใครขวางทางล่ะก็กูจะให้ทั้งทีมปฏิบัติการแทงด้วย SCP-668 ซะ

ก็เออสิวะ ยัยเด็กนี่แม่งโคตรโกง จนแค่เธอมองมึงแล้วคิดว่าเป็นเพื่อน มึงก็เลยเป็นเพื่อนเธอจริงๆไง งั้นเอางี้ กูขอลงมือเองละกัน จะได้จบๆกันไป มีปัญหาป่ะ พวกสภา O5?

เคลฟไปล่ะบัย


บันทึกการเฝ้าระวัง x92███ วันที่█-██-█████-██-████

4:45 VTOL 505 มาถึงจุดลงจอด

4:46 หน่วยรักษาความปลอดภัยเดินทางมาถึงเพื่อจับตัว ดร.เคลฟ

4:47 เคลฟถูกพาออกจาก VTOL และถูกสั่งให้หมอบลงกับพื้น ได้บันทึกเขาพูดว่า "เคลฟไม่เคยคุกเข่าให้ใครโว้ย!"

4:48 เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเผลอเสียสมาธิไปชั่วครู่เพราะฝูงนกนางนวลบินผ่านเหนือหัว เคลฟยิงพวกเขาทุกคนเข้าที่หน้าอก แล้วพูดว่า "แปปนะ… นั่นไม่ใช่ปืนยิงยาสลบของกูนี่หว่า" และ "โอ้ ฉิบหายล่ะกู"

4:52 เจ้าหน้าที่ที่เหลือพยายามขัดขืน แต่เคลฟสบถด่าไปหลายคำ ก่อนจะกราดยิงใส่กลุ่มเจ้าหน้าที่ ไม่มีผู้รอดชีวิต

5:10 ดร.เคลฟเข้าสู่ศูนย์- 17


บันทึกส่วนตัวของ ดร.เอ.เคลฟ, SL█

อ้า แม่งเอ๊ย กูเกลียดเวลาที่ตัวเองเดาถูกจริงๆ ไอ้กำแพงนี่แม่งมันไม่น่าเคยมีมาก่อนแหงๆ ยัยเด็กพระเจ้าตัวน้อยนั่นแม่งเริ่มปรับเปลี่ยนรอบๆศูนย์ไปแล้ว ไม่ช้าก็เร็วระบบประกาศเสียงตามสายก็คงเล่นพลง Kidz Bop กับ One Direction1 โคตรสยองเลย

…เหี้ยล่ะ ประตูหายไปแล้ว! แม่งอะไรว- เดี๋ยวนะ…

[เสียงเคลฟหวดเข้ากับตูดของโลหะ]

ผีเสื้อ? เอาจริงดิ คอนนี่? เอาจริงดิ? ฝูงผีเสื้อกับกล้องโง่ๆของมึงเนี่ยนะ? นี่มึงทำดีได้สุดแค่นี้เองหรอ? ทั้งที่เรามีสาวจิ้งจอกสุดหื่นกามอยู่ปลายโถงทางเดินแท้ๆ มึงน่าจะส่งนางมากัดไข่กูแทนก็ได้นะ ให้ตายสิ หรือไม่มึงแค่เปิดระบบป้องกันของศูนย์แล้วสั่งให้มันเล็งกูแทนก็ยังฉลาดกว่าเยอะเลย เออจะว่าไปกูเป็นตัวเอกซึ่งมันก็คงไม่ได้ผลแล้วล่ะ แล้วนี่อะไร ผีเสื้อ? ไอ้ควายโง่เอ้ย กูโคตรดีใจชิบหายเลยที่ได้พกไม้ตีแมลงวันมาด้วย!

[ได้ยินเสียงชายอีกคนตะโกนว่า "อย่ามาแตะลูกกูนะเว้ย!"]

[ข้อมูลถูกลบออก]


บันทึกการเฝ้าระวัง x92███ วันที่ █-██-████

ฟีดไม่พร้อมใช้งาน

ตัดภาพไปยังดร.เคลฟ:"กูแม่งชอบเวลาที่ฟีดดับฉิบหายเลยว่ะ! เพราะมึงจะใช้ความรุนแรงได้ตามที่มึงอยากและจะไม่มีใครเห็นซักคน!"

ฟีดไม่พร้อมใช้งาน

คอนดรากี้ที่ถูกจัดการไปแล้วได้กล่าวออกมาว่า:"ดูท่าแล้ว กูคงโดนยำเละเป็นขี้แน่เลยว่ะ!"


บันทึกส่วนตัวของ ดร.อ.เคลฟ, SL█

กูไม่เคยเข้าใจจริงๆว่าไอ้ แถบดำ คอนดรากี้จะหมกมุ่นกับพวกเชี่ยผีเสื้อนั่นทำไมนักหนา จริงๆนะ กูเพิ่งบี้แม่งไปซักห้าสิบตัวได้แล้วมั้ง เออ ตรงนู้นน่ะ เดี๋ยวมันตื่นขึ้นมาคลั่งแน่ๆ

กูว่าไอ้คอนนี่แม่งโดน 239 ควบคุมไปแล้วว่ะ มีคำอธิบายเดียวเท่านั้น: ยัยเด็กนั่นล้างสมองมันให้กลายเป็นติ่งจัสติน บีเบอร์ กูน่าจะฆ่าไอ้เหี้ยน่าเวทนานั่นไปตั้งแต่แรก ถือว่าเป็นความเมตตาเลยด้วยซ้ำ

แล้วกูก็เพิ่งเดินชนกำแพงแม่งอีกแล้วเนี่ย! ใครมันจะบ้าถึงขั้นไปทำกล้องยิงแฟลชออกมาเป็นแบบนั้นวะเฮ้ย? หมอนั่นเคยบอกเองด้วยนะว่าใช้ตัวหนอนผีเสื้อทำ แล้วถ้ามันต้องถ่ายภาพตอนกลางคืนล่ะ? อย่างเช่นงานบาร์บีคิวที่ศูนย์ 17 หรืออะไรทำนองนั้น มันก็เผาหนอนผีเสื้อแม่งหมดทั้งฝูงสิวะ! ไอ้ควาย-คลั่งผีเสื้อเอ๊ย

ว่าแต่ เรียกไอ้พวกคลั่งแมลงแบบพวกเฟอร์รี่นี่ยังไงนะ? บั๊กกี้หรืออะไรสักอย่างเนี่ยแหละ? เออใช่ คอนนี่เป็นบั๊กกี้ว่ะ

ช่างแม่งเถอะ กูกำลังเปิดระบบตาเทียมล่ะ แน่นอนดิ กูมีจริงๆนะ กูว่าจะไปเยี่ยมเพื่อนสักหน่อย


6:25 ทีมรักษาความปลอดภัยบราโว่ หายตัวกลางอากาศ

6:30 ทีมรักษาความปลอดภัยบราโว่ พวกแม่งแต่งตัวเหมือนเป็นอัศวินเลย ไม่ดิ จริงๆแล้ว เป็นเกราะแผ่นเหล็กและครบเซ็ต …ใครเขาเขียนกันแบบนี้วะ?

6:35 ตอนนี้นาฬิกาแม่งขึ้นเวลาได้แค่ครั้งละ 5 นาทีเท่านั้น ส่วนเคลฟก็ฆ่าคนอีกแล้ว ไอ้เหี้ยนี่บอกเกลียดแมรี่ซู แต่ทำตัวเป็นแมรี่ซูซะเอง

6:40 เคลฟเข้าไปในห้องกักกัน SCP-091-ARC แล้วก็ไปปี้กับต้นไม้ซะงั้น ไอ้เหี้ยโรคจิตผู้โชคดีเอ้ย

6:45 มีการฝ่าฝืนระบบกักกัน โปรโตคอลไบโอฮาซาร์ดถูกเปิดใช้งาน ดร.เกียร์ กับเคน พาธอส โครว์ ถูกเรียกเข้ามา เพราะตัวละครสตาฟระดับสูงสองคนมันยังไม่พอสำหรับนิยาย"รายงานเหตุการณ์" นี่น่ะ


บันทึกส่วนตัวของ ดร.อ.เคลฟ, SL█
ครั้งหนึ่งกูเคยคุยกับอาจารย์โยดา เขาบอกกูว่า "มิอาจมีสิ่งใดเป็นสัจธรรม ทุกสิ่งล้วนกระทำได้" ซึ่งไม่แน่ใจว่ามันเกี่ยวกับสถานการณ์ตอนนี้ยังไง แต่กูก็น่าจะชอบแค่คำคมเฉยๆ

กูว่านะ กูคงประเมิน 408 ต่ำไปว่ะ พวกมันเหมือนโทรทัศน์บินได้เลย กูหวังให้เอลวิสยังไม่ตายนะ จะได้มายิงพวกเชี่ยนี่ให้ร่วงไปซักที แม้แต่คีธ ริชาร์ดส์ก็น่ามาช่วยโยนฝูงผีเสื้อทีวีนั้นออกหน้าต่างได้สบายๆ ทั้งหมดที่ฉันรู้พวกมันน่าจะพา 239 ออกจากศูนย์ไปแล้วก็ได้

แต่ถ้าพวกมันหนีไปล่ะก็ กูก็ไม่ใช่ตัวเอกของนิยา- เอ้ย รายงานเหตุการณ์นี้หรอกและเพราะกูคือ อัลโต้ เคลฟ พลังพิเศษของฉันคือ…ผู้หญิงทุกคนจะรู้สึกขยะแขยงกูแบบอัตโนมัติ! นั่นแหละคือเหตุผลที่กูสามารถไปเย…กับ 091 ที่เป็นต้นไม้…

…เอ่อ นี่มันช่องโหว่ระดับหลุมดำเลยนี่หว่า ใครแม่งเขียนเหี้ยนี่วะเนี่ย?

เอาเหอะ เพื่อแลกกับการเยกับต้นไม้ กูเลยปล่อย 091 ออกมา ทำให้ทั้งศูนย์เข้าสู่โหมดปิดตายไบโอฮาซาร์ดกันยกแผนก! ตอนนี้พวกเมิงทุกคนก็ติดอยู่ที่นี่กับกูแล้วล่ะ ไม่ต้องตื่นตระหนกหรอกนะ กูก็แค่มาเอาตัวเด็กเท่านั้นเองไม่ใช่ว่าจู่ๆจะมีมังกรโผล่ออกมาจากไหนแล้วพังที่นี่เป็นชิ้นๆหรอก บอกได้เลยว่าแผนนี้ไร้ที่ติสุดๆ!

…โอเค เมื่อกี้นี้กูสาบานได้เลยว่ากูได้ยินเพลงของจอร์จ ไมเคิลด้วย โคตรแปลกเลยวุ้ย


<SCP-336>: อัลโตที่รักจ๋า มาทำอะไรที่นี่หยอ?

<ดร. เคลฟ:> แค่แวะมาทักทายเฉยๆจ่ะ ลิลลี่

(ตอนนี้ทั้งคู่เริ่มพูดภาษาผสมระหว่างเอลฟ์กับภาษาชาวดาวอังคารหรืออย่างน้อยก็ดูเหมือนว่าน่าจะใช่ เราเป็นองค์กรวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกนี้แท้ๆแต่กลับแปลภาษาที่ตายแล้วไม่ได้สักบรรทัด โคตรน่าสมเพช)

<เคลฟ:>อ๋อย น่ารักจุงเลย แต่ผมต้องไปฆ่าเด็กผู้หญิงคนนึงก่อนนะจ๊ะตะเอง

<SCP-336:> ขอโทษนะจ๊ะ เดฟ แต่ฉันคงปล่อยให้เตงทำแบบนั้นไม่ได้หรอกนะ (SCP-336 ถอดเครื่องปรับเสียงออก)

<เคลฟ:> ก็บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าเรียกชื่อจริงของผ— (SCP-336 เริ่มพูด) โอ้พระเจ้า หูกู มันเหมือนเสียงผสมพันธุ์ของ 682 เลยโว้ย!


ฟีดกลับมาอีกครั้ง

<8:05> ตรวจพบเวลาระบุเหตุการณ์ไม่ตรงกัน กำลังเตรียมระเบิดนิวเคลียร์แบบยุทธศาสตร์และตอนนี้หูของเคลฟก็เริ่มมีเลือดไหลออกมา เขาตะโกนว่า “โดนเองซะแล้วสิ ลิลลี่! ผมหูหนวกไปแล้วเว้ย! แผนนี้แม่งสมบูรณ์แบบ!”

<8:06> ดร.เคลฟตะโกนต่อว่า “โอเค ถ้ากูหูหนวกแล้ว ทำไมกูแม่งยังได้ยินเสียงเพลงอยู่อีกวะ?”

8:07 SCP-408 บินรอบตัวดร.เคลฟ ภาพขาดหายไป


บันทึกการสัมภาษณ์ x████, วันที่ ██-█-████

<O5-█>: เกียร์ เองเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ยังไงวะ?

<ดร.เกียร์ส>: กำลังประมวลคำถาม… ผมกำลังทำงานกับดร.โครว์บน egg walker2 ของเขาอยู่ เราได้ยินเสียงสัญญาณเตือนภัย แล้วได้ข่าวว่าเคลฟกำลังจะไปทำลาย SCP-239 ดร.โครว์ก็เลยกระโดดขึ้นไปบน SCP-244-ARC แล้วขี่มันออกไป

<O5-█>: ดร.โครว์นี่… ใช่เจ้าหมานั่นที่ทุกคนคิดว่าพูดได้น่ะเหรอ

<ดร.เกียร์>: เขาพูดได้ครับ แค่คุณต้องเชื่อใน “หัวใจแห่งองค์กร” ถึงจะได้ยินเขาหรือไม่ ก็ต้องเปิดรับกระแสจิตน่ะครับอาจช่วยได้

<O5-█>: …ก็ใช่ แล้วทำไมในคลิปจากกล้องวงจรปิดช่วงนั้น มันแสดงให้เห็นว่าเขากำลังพยายามกระเด้าขาเครื่อง egg walker ล่ะ?

<ดร.เกียร์>: คนเรามีแรงขับทางเพศ มันไม่ใช่เรื่องที่ผมจะไปตัดสินใครได้ครับ หลังจากโครว์ขี่ออกไป ผมก็เลยไปคุยกับ SCP-239


8:12เวลาระบุเหตุการณ์กลับมาเป็นปกติ ยกเลิกการยิงนิวเคลียร์

8:20 ดร.เกียร์เข้าพบ SCP-239 ซึ่งกำลังฟังเพลง Thrift Shop เวอร์ชัน Kidz Bop อยู่ ดร.เกียร์มีปฏิกิริยาโดยสัญชาตญาณพยายามยกปืนในจิตนาการและปลิดชีพตัวเอง

8:21 หลังจากทำลายเครื่องเล่นเพลงในห้อง ดร.เกียร์และ SCP-239 สนทนากันหลายนาที

ดร.เกียร์: ไปกับเราเถอะครับ ซิการ์

SCP-239: ซิกูร์โรสค่ะ

ดร.เกียร์: พวกเราต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ซิการ์ ตอนนี้ ดร.เคลฟถูกคาถาคำสาปสะกดใจจากฝีมือลอร์ดรูเลอร์ แล้วกำลังใช้โลหะศาสตร์จเพื่อพยายามทำลายคุณ3

SCP-239: นั่นมันจะเฉพาะกลุ่มเกินไปไหมคะ คุณเกียร์?

ดร.เกียร์: ต้องมีสักคนที่เข้าใจมันสิครับ


8:21 เคน พาธอส โครว์ เข้าถึงพื้นที่เกิดเหตุ พบว่าดร.คอนดรากี้ได้รับบาดเจ็บ จึงเสนอเหล้าวอดก้าจากเชเชนเนียให้ พร้อมกับช่วยรักษาบาดแผลเขา

ดร.โครว์: โฮ่ง โฮ่ง โบ๋รว บรู๋ว โฮ่ง

คอนดรากี้: ช่างหัวเหล้าแม่งนั่นเถอะ ชั้นต้องมีสติไว้ถึงจะสู้กับลูกอีดอกจอมหันผีเสื้อนั้น

ดร.โครว์: โฮ่ง

คอนดรากี้: ไม่ๆ ฉันไม่ได้เกลียดเชเชนเนีย คนที่เกลียดคือสเตรลนิคอฟต่างหาก

ดร.โครว์: (ร้องหงิงๆ)

คอนดรากี้: อะไรนะเจ้าหมา? ซิกูร์โรสตกลงไปในบ่อน้ำเหรอ (ลุกขึ้นพรวดทันที พละกำลังฟื้นตัวเต็มที่) ไปกันเถอะ!


บันทึกส่วนตัวของเคน พาธอส โครว์

โฮ่ง โฮ่ง เห่า เห่า ฉันไม่รู้เลยว่ากำลังทำห่าอะไรอยู่ โฮ่ง ช่วยด้วย โฮ่ง โฮ่ง


8:40 การกำจัด SCP-122-D ถูกขัดจังหวะ เมื่อดร.โครว์ขับ Egg Walker พุ่งทะลุกำแพงเข้ามาและเหยียบมันตายด้วยเครื่องยนต์ของเขา ดร.โครว์ได้รับเหรียญกล้าหาญจากการกระทำนี้


3:15 ไบรท์โผล่หัวมาเป็นตัวละครรับเชิญด้วยว่ะ! ไอ้สารเลวเอ้ย เป็นไงบ้างวะ?

ดร.ไบรท์: กูเพิ่งชักว่าวใส่โลลิต้ามาล่ะ รู้สึกฟินโคตร

และนั่นก็คือ แจ็ค ไบรท์ ล่ะทุกคน! ช่างเป็นคนตลกซะจริง!

9:15 ดร.ไบรท์หลบหนีออกจากการขังเดี่ยวและไปหา ดร.เคลฟ บทสนทนาต่อไปนี้จึงเกิดขึ้น:

ดร.เคลฟ: ไบรท์ มึงมันไอ้เหี้ยโรคจิต กูควรจะยิงมึงให้ตายห่าตอนนี้เลยด้วยซ้ำ

ดร.ไบรท์: เคร

ดร.เคลฟ: …เคร?

ดร.ไบรท์: กูมีชีวิตอยู่เพื่อตาย! มาเลย เคลฟฟี่! ยัดกระสุนใส่กะโหลกกูเลย!

ดร.เคลฟ: …ม่ายยยอ่ะ กูจะไม่เล่นตามกามวิตถารแนวรักศพตัวเองของมึงหรอกนะ แต่ขอทำแบบนี้แทน(ดร.เคลฟยิงใส่ลูกอัณฑะซ้ายของดร.ไบรท์ก่อนเดินจากไป ปล่อยให้ไบรท์ร้องโหยหวนอยู่กับพื้น)

ดร.ไบรท์: ยิงอีกข้างด้วยสิว้อยย!


9:50 ดร.คอนดรากี้กับดร.เคลฟพบกันและเริ่มการต่อสู้ด้วยดาบ

คอนดรากี้: เสียงของข้าทำให้ข้า-

ดร.เคลฟ: อย่าแม้แต่จะพูดเชียวนะ คอนนี่ แค่ขโมยมุกจากยูกิโอฉบับย่อก็แย่พอแล้ว อึก!4

คอนดรากี้:เห้ย รู้ไหม อะไรจะเจ๋งกว่านี้? ถ้าเพลงธีม Highlander เล่นขึ้นตอนนี้น่ะ!

ดร.เคลฟ: ไม่เอาดิคอนนี่ เราไม่ได้ไร้ศักดิ์ศรีขนาดนั้น Lord of the Rings ยังฟังดูเข้ากว่าเยอะเลย ฉันคิดว่านะ


บันทึกการสัมภาษณ์ x████, วันที่ ██-█-████

<O5-█:> เกียร์ ทำไมคุณถึงบอกเธอว่าตัวละครสมมติควบคุมเคลฟอยู่วะ?

<ดร.เกียร์:> ก็เพราะผมไม่อยากทำให้เธอกลัวไงครับ

<O5-█:> ก็ฟังขึ้นอยู่นะ แต่บอกผมหน่อย… ทำไมถึงเลือกจะบอกเธอว่ามิสไซล์เวทย์มนต์มีอยู่จริงวะ?!

<ดร.เกียร์:> ผมว่ามันเท่ดีน่ะครับ

<O5-█:> แต่… คุณไม่มีความรู้สึกนิ

<ดร.เกียร์:> นั่นแหละครับ

[ข้อมูลถูกลบ]


[ฉากต่อสู้อันสุดเจ๋งยังคงดำเนินต่อไป]

<คอนดรากี้:> แม่งโว้ย เคลฟ หยุดบ้าได้แล้ว! แล้วก็อย่าเล่นมุกสปาร์ต้าด้วยนะเว้ย

<ดร.เคลฟ:> บ้าเรอะ? ที่นี่สปา- อ้า ช่างเถอะ แล้วที่กูก็พยายามฆ่าเธอ เพราะขั้นตอนการกักกันมันล้มเหลวแล้วไง! กูเองก็โดนไปแล้วด้วย!

<คอนดรากี้:> มึงพูดบ้าอะไรของมึงเนี่ย?

เสียงตะโกนดังขึ้น เป็นเสียงของผู้หญิงที่ได้ยินประมาณว่า “ฉันขอใช้สกิลมิสไซล์เวทย์มนต์!” แล้วก็มีเสียงโลหะแตกกระจาย เสียงกรีดร้อง ตามด้วยเสียงคำรามดังขึ้น5


9:51 วิ่งไล่ดวลดาบกันอย่างต่อเนื่อง

9:55 ดร.เกียร์, SCP-239 และดร.โครว์ เข้าสมรภูมิจากหลายทิศทาง SCP-239 ยิงพลาสม่าใส่ดร.เคลฟซึ่งทำให้ดาบของเขาแตกกระจาย

9:56 แสงสีดำพวยพุ่งออกจากร่างของดร.เคลฟ แล้วร่างเขาก็กลายเป็น… มังกร ไม่ นี่พูดจริงนะ เป็นมังกรตัวเป็นๆเลยนะเฮ้ย

ดร.เคลฟ: เอาล่ะ เรามาถึงจุดที่แม่งมั่วซั่วขั้นสุดยอดแล้วล่ะ

คอนดรากี้: รอบนี้กูเห็นด้วยกับมึงนะ เคลฟ


บันทึกเสียงตะกุกตะกักจากเครื่องบันทึกใน SCP-244

<เคน พาธอส โครว์:> โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง

(เสียงปืนยิงกันโครมๆ)


10:08 ดร.เกียร์กับ SCP-239 โผล่มาอยู่ในห้องนิรภัยของศูนย์-17 ขณะที่เธอกำลังวุ่นอยู่กับอุปกรณ์ฉุกเฉิน ดร.เกียร์ก็ฉีดยานอนหลับให้ SCP-239

ดร.เกียร์: ราตรีสวัสดิ์ ซิการ์ ฝันดีนะ

SCP-239: ซิกูร์โรส…ต่างหาก …


10:20 egg walker ของดร.โครว์จู่ๆ ก็สร้างดาบแห่งแสงขึ้นมา แล้วก็ตัดหัวมังกรตัวเหี้ย… ใช่ มังกรน่ะแหละ นี่เราหลุดเข้าไปอยู่ในจักรวาลแคนน่อนที่ SCP กลายเป็นนิยายแฟนตาซีเหรอวะ? ไม่เรอะ? งั้นนี่มันบ้าอะไรล่ะเนี่ย


รายงานเสริม 239 ฉบับย่อ - สัมภาษณ์หลังเหตุการณ์กับดร.อ.เคลฟ

เคลฟ: คอนนี่บอย! เป็นยังไงบ้างวะเพื่อนเลิฟ?

คอนดรากี้: ดีขึ้นล่ะ ขอบใจที่ถาม ว่าแต่ ทำไมมึงถึงพยายามจะฆ่า 239 วะ? ตอนนี้เธออยู่ในอาการโคม่าเลยนะ ช่างเถอะเปลี่ยนเรื่องดีกว่า

เคลฟ: ก็เพราะว่า เธอคือพระเจ้า กูคือซาตาน และซาตานต้องฆ่าพระเจ้า

คอนดรากี้: ขี้โม้

เคลฟ: แสวงความรู้สึกสิ เจ้าย่อมรู้ว่ามันเป็นจริง

คอนดรากี้: อย่าเริ่มนะ มึงก็รู้ กูเกลียดสตาร์ วอร์ส

เคลฟ: นั่นคือเหตุที่เจ้าล้มเหลว

คอนดรากี้: มืมมมม…

เคลฟ: ไม่ แถบดำ ข้าคือพ่อของเจ้า (เสียงดาร์ธเวเดอร์)

คอนดรากี้: เคลฟ กูขอสาบานต่อพระเจ้าเลยนะ-

เคลฟ: มึงหมายถึง 239 สินะ เธอคือพระเจ้า ลองคิดดูสิ ทำไมหญิงทุกคนถึงเกลียดกูกันล่ะ? ทำไมมึงคิดว่ากูโกหกเก่งนัก? ก็กูเป็นบิดาแห่งการโกหก แปลว่ากูพูดความจริงอยู่น่ะสิ

คอนดรากี้: เคลฟ กูจะไปละนะ มึงพูดอีกคำเดียวและกูขอสาบาน…

เคลฟ: มึงเตี้ยไปหน่อยนะสำหรับสตอร์มทรูปเปอร์น่ะ?

คอนดรากี้: (เสียงคำรามของความเดือดดาล)

ณ จุดนี้ ดร.เคลฟไม่ได้ถูกดร.คอนดรากี้กระทืบแต่อย่างใด เพียงแต่เขาเผลอล้มใส่มุมโต๊ะซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็แค่นั้นเอง จริงๆนะ เรามีฟุตเทจวิดีโอด้วย แต่มันอยู่เหนือระดับกวาดล้างของนายน่ะ แต่ถ้าเขาโดนดร.คอนดรากี้กระทืบจริงๆ เขาก็สมควรโดนแล้วล่ะ


hello i'm Peter

คือ เนื้อหามันดูขาดความน่าสนใจ ขาดสิ่งที่ดึงดูเช่น ความน่ากลัวของเรื่องนี้ การกลายเป็นตัวอะไรสักอย่าง
ลองเพิ่มอะไรที่น่ากลัวๆน่าขนลุกเข้าช่วย
หรือเป็นเคสๆไป เช่น ทานช้อนเดียว จะไม่เกิดผลกระทบอะไรมาก แต่จะมีผลตามเนื้อหาของนาย
เคส2 การทานจะทำให้เกิดการเสพติด ทำให้อยากทานอีก และเมื่อทานไปจำนวนมาก ก็จะเเกิดผลที่ไม่คาดคิด อะไรที่ creepy ๆ แบบนั้นน่ะ

Re: SCP-XXX-TH ศพกระซิบ โดย DothisDothis, 10 Apr 2025 01:23

วัตถุ#SCP-XXX-TH

ระดับ: safe

มาตการกักกันพิเศษ: ให้เก็บ SCP-XXX-TH ใส่ไว้กล่องเก็บปรกติ ในโกดังในไซต์ 29a การทดลองใดๆที่เกี่ยวกับ
SCP-XXX-TH นั้นต้องถูกระงับไว้เป็นการชั่วคราว การเข้าถึงต้องได้รับการอนุญาติจากเจ้าหน้าที่ระดับ3ขึ้นไป

ลักษณะ: SCP-XXX-TH คือซอสพริกน้ำหนัก130 มล.ที่บรรจุภัณฑ์ถูกแบบให้เหมือนกับกับ ขวดน้ำมันยี่ห้อรอนสัน
เมื่อเทของเหลวออกมา สีของซอสและรสชาตินั้นคล้ายกับ ซอสพริก ทาบาสโก้ เป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตามเมื่อมีคนรับประทาน
เข้าไป(ต่อไปนี้จะเรียกว่า SCP-XXX-TH-1)จะเกิดอาการและลักษณะนิสัยคล้ายกับมังกรตามตำนานตะวันตก โดยจะให้เกิดผลดังนี้:
ระยะแรก: ในช่วงเวลาประมาณ2-4ชั่วโมง SCP-XXX-TH-1 จะมีอุณหภูมิที่ต่ำเกินกว่าคนทั่วไป โดยที่แม้ว่า SCP-XXX-TH-1 จะไม่แสดงอาการออกมา แต่ SCP-XXX-TH-1 ก็จะเริ่มเข้าหาความร้อนไม่ว่าจาก คน,สัตว์หรือ
สิ่งของที่ให้ความร้อน โดยที่ตนเองก็ไม่รู้ตัว
ระยะที่สอง: ในช่วงเวลาประมาณ4-6ชั่วโมง SCP-XXX-TH-1 เริ่มที่จะสนใจในอัญมณีหรือสิ่งมีค่าอื่นๆ1และเริ่มที่จะพยายามหามาเป็นของตนให้ได้ โดยใช้วิธีอื่นมากที่จะแลกเปลี่ยนด้วยสิ่งของต่างๆที่มีค่าเท่ากันหรือมากกว่า โดยส่วนมากจะใช้กำลังเพี่อแย่งมา และมีอาการห่วงของเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก
ระยะที่สาม: ในช่วงเวลาประมาณ7ชั่วโมง อาการห่วงของเริ่มหนักขึ้น และมีการจับผู้หญิงมาเพื่อกักขังอย่างไม่ทราบสาเหตุ2 เริ่มที่จะใช้ความรุนแรงกับคนหรืออะไรก็ตามที่รุกล้ำยังอาณาเขตในระยะ 3-5 เมตรของตน
ระยะสุดท้าย: ไม่สามรถหรือท่าทีที่จะสื่อสารได้อีกต่อไป
การค้นพบ: SCP-XXX-THนั้นถูกค้นพบที่ตู้คอนเทนเนอร์ที่ถูกทิ้งไว้ที่ท่าเรือในจังหวัดชลบุรีพร้อมกับสินค้าทดลองตัวอื่นๆ โดยที่ตู้คอนเทนเนอร์ระบุไว้ว่าเป็นของบริษัท เอจาแล็บ จำกัด3 โดยได้แนบเอกสารไว้ ดูที่ภาคผนวก XXX-1
ภาคผนวก XXX-1: ส่วนหนึ่งของเอกสารนั้น เป็นการกล่าวถึงแผนกอาหารและโภชนาการของทางบริษัท เอจาแล็บ จำกัด โดยฝ่าย เลขานุการ

16 มกราคม 255█
เรื่อง การเสนอสินค้าตัวใหม่
เรียน แผนกอาหารและโภชนาการ
สิ่งที่ส่งมาด้วย สินค้าตัวอย่างdragons teaste จำนวน 2 ลัง

ทางบอร์ดผู้บริหารนั้นสนใจในตัวสินค้าของทางแผนก แต่เนื่องจากตัวสินค้านั้นมีข้อผิดพลาดอยู่หลายประการ
จึงทำให้ผู้บริหารนั้นเกิดความไม่เชื่อมั่นในตัวสินค้า แต่เนื่องจากทางฝ่ายการตลาดเล็งเห็นความสำเร็จของสินค้าชิ้นนี้
จึงทำให้สินค้ายังคงอยู่ในขั้นพิจารณา

กรุณาทำการปรับปรุงตัวสินให้ดียิ่งขึ้น และทำการส่งสินค้าทดลองมาภายในวันที่ 21 มีนาคม 255█

ด้วยความเคารพ

เลขานุการ 45438

ภาคผนวก XXX-2: วันที่ 13 เมษายน 255█ บุคคลากรของทางสถาบัน ได้เจอกับสินค้าที่เหมือนกับ SCP-XXX-TH
วางขายโดยบังเอิญ แม้ว่าจะมีความเหมือนกันกับ SCP-XXX-TH ทุกประการแต่สินค้าตัวนี้นั้น ไม่ได้มีความสามารถเช่นเดียวกับ
SCP-XXX-TH แต่อย่างใด

KuruniKuruni 07 Apr 2025 14:42
ในกระดานสนทนา สนทนาจากหน้าบทความ / Per page discussions » SCP-6101

ใครไม่เก็ต ตัวนี้คือสถาบันเขียนเป็นของขวัญให้เด็กที่ป่วยหนัก

โดย KuruniKuruni, 07 Apr 2025 14:42

เรื่องนี้รีไวท์เสจแล้ว

Re: โลกที่ล่มสลาย โดย DrSSSDrSSS, 01 Apr 2025 06:18
Re: SCP-XXX-TH ศพกระซิบ โดย DrSSSDrSSS, 01 Apr 2025 03:23

ขอบคุณสำหรับการตรวจครับ ความจริงคำอธิบายที่สั้นมากๆ เพราะคำอธิบายหลักๆมันจะไปอยู่ใน SCP-XXXC-TH หมดเลย (ผมสามารถสปอยได้นะครับ ถ้าท่านต้องการข้อมูลสำหรับการตัดสินใจ) และตามเนื้อเรื่อง สถาบันพึ่งเดือดจาก SCP-XXX-TH มาแค่ 1 สัปดาห์และก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้ศึกษามันใว้เลย ส่วน SCP-XXXC-TH จะเป็นหลัง 1 เดือน (สาเหตุที่ตอบช้าเพราะผมไปเขียนนิยายอื่น)

ผมเลยอยากให้ท่านเลือกสามอันนี้ครับ

1. อนุมัติ SCP-XXX-TH ไว้ก่อนแล้วค่อยเขียน SCP-XXXC-TH
2. ให้เขียน SCP-XXXC-TH เลยแล้วอนุมัติทั้งสอง
3. ไปปรับปรุง SCP-XXX-TH ตามคำแนะนำเดิมของท่าน

Re: SCP-XXX-TH ศพกระซิบ โดย DothisDothis, 11 Feb 2025 11:27

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ จะรีบแก้ไขครับผม

page 1123...next »
Unless otherwise stated, the content of this page is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License