หน้าที่ดูแลอันใหญ่ยิ่ง (จริงๆน่ะ)
rating: +18+x

นี่คือผม แกมม่า อีกครั้งที่ผมมาเล่าเรื่องราวของผมกับสถานที่อันน่ากลัวแห่งนี้ สถาบัน SCP จริงๆมันก็มีเรื่องเยอะนะเอาเป็นว่าเอาเรื่องนี้ก่อนแล้วกัน เป็นตอนที่ผมได้รับเลือกเข้ามาทำงานเป็นพนักงานระดับล่างๆ ยังไม่ได้เข้าถึงพวก SCPs แบบจริงๆจังๆ ผมหน่ะมีเพื่อนเป็นเด็กใหม่หลายคนอาจเป็นเพราะเรารุ่นเดียวกันจึงสนิทกันได้ไว ผมมีรุ่นพี่อยู่คนหนึ่งชื่อ เอส แต่มีคนบอกว่าอย่าไว้ใจเขานัก ก็ไม่รู้ทำไมน่ะ เขาดูเป็นคนเพี้ยนๆแปลกๆ และผมก็ไม่ได้สนิทกับเขานัก

จนวันหนึ่งทางไซต์ได้มีการเรียกปฐมนิเทศเด็กใหม่ ผมกับคนอื่นก็ได้มารวมตัวกันเป็นวันที่อากาศแจ่มใสโคตรๆ และทุกอย่างกำลังไปได้สวย ผมได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อแมรี่ ก่อนที่จะโดนโจมตีโดยพวก…อ่อ ช่างมันเถอะ และนั่นทำให้ผมได้เลื่อนระดับมาดูแล SCPs แต่ผมกลัวมากเพราะได้ยินมาว่ามันฆาคนได้จากเอส ผมว่าหมอนั้นคงคิดจะหลอกให้เด็กใหม่กลัว

พวก SCPs ที่ผมได้เข้าถึงครั้งแรกนั้นไม่ใช่ SCP-300-TH อย่างที่รู้กันหรอกน่ะ ถึงแม้ SCP-300-TH จะเป็นคนโปรดของผมแต่ SCP-098-TH คือตัวแรกที่ผมได้เจอก่อน SCP-300-TH มันถูกย้ายมาจากไซต์-29 ตามคำสั่งของดร.อาทิต เพื่อมาที่นี่ที่เหมาะกับการดูแล และคนที่ต้องทำก็คือ ผม

เช้าวันนั้นผมเดินตามเอเจ้นฟิคเข้าไป นั่นเพราะผมไม่เคยเข้ามาตรงส่วนนี้มาก่อน ในห้องมีตู้กระจกตั้งอยู่ที่ดูเหมือนตู้ปลาที่มีทรายสีน้ำตาลสูงระดับหนึ่งอยู่ด้านในนั้น เพียงแต่ไม่มีปลาก็เท่านั้นเอง และคนที่อยู่ในนั้นห้องนั้นก็คือ เอส กับอีกคนที่ผมจำชื่อไม่ได้

"เฮ้ นายมาแล้ว ยินดีต้อนรับสู่ SCP จริงๆแล้วน่ะ" เอสบอก

"เข้าเรื่องเถอะ เอส" อีกคนพูด

"ชั้นได้บอกกับดร.บลูว่าจะให้เด็กใหม่ได้เรียนรู้ในการจัดการกับ SCPs และชั้นเสนอนาย"

"ผะ..ผมไม่แน่ใจว่าตัวเองจะพร้อม"

เอสเลื่อนตัวมาใกล้แล้วเอามือโอบไหล่ "ชั้นเชื่อว่าอัจฉริยะอย่างนายจัดการได้ทุกอย่าง นี่คือโอกาสเลยน่ะ" แล้วเอสก็เอาปากมากระซิบข้างหูของผม "ตัวแรกของชั้นโหดกว่านี้เยอะ"

ตอนนี้ผมได้แต่กลืนน้ำลายคิดไปต่างๆนาๆ ผมมาที่ตู้กระจก มันว่างเปล่า มีแต่ทราย แล้วไหนล่ะ เดี๋ยวน่ะมันอาจล่องหนอยู่ก็ได้

"คุณแกมม่า นี่คือ SCP-098-TH" ดร.บลูบอก

"มันล่องหนได้เหรอครับ"

"ไม่" เขาพูด "เข้ามาใกล้ๆสิคุณจะได้เห็นมันได้ถนัด"

ผมด้เข้าไปใกล้จนจะติดตู้กระจกแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นว่ามันอยู่ตรงส่วนไหน หรือไม่มันอาจซ่อนตัวอยู่ใต้พื้นทราย ซึ่งมันก็จริง! มีบางอย่างขยับ รูกลมๆที่มีกิ่งไม้ปักอยู่

"มันตัวเล็กกว่าที่คิด" ผมบอก

"แล้วคุณคิดว่าจะเจออะไรล่ะ"

"เปล่าครับ…" ผมรีบตอบ "แล้วผมต้องทดสอบมันใช่ไหม"

"แน่นอน ทั้งหมดเลยล่ะ คุณจะได้รับหน้าที่ดูแล SCP-098-TH นับแต่นี้เป็นต้นไปคุณต้องเข้ามาในห้องนี้เพื่อสังเกตพฤติกรรมของมัน ให้อาหาร และรายงานหากมีอะไรผิดปกติ คุณทำได้ใช่ไหม"

"ครับ ไม่มีปัญหา"

"ดี ถ้ามีอะไรห้องผมอยู่ทางนั้น" ดร.พูดแล้วก็เดินออกจากห้องไป

"เฮ้ นาย แล้วก็ขอเตือนนะว่าอย่าเอานิ้วหรืออะไรไปแหย่ตรงรูนั้น เพราะถ้ามันตาย นายคงไม่อยากย้ายไปเป็นพนักงานทำความสะอาดห้อง SCP-043-TH หรอก" เอสบอก แล้วแอบหัวเราะออกจากห้องไป

เอาเถอะ ผมรู้ว่ารุ่นพี่เอสจอมเพี้ยนชอบแกล้งกับหลอกพวกรุ่นน้องให้กลัว แต่อย่าคิดจะหลอกให้ผมกลัวซะให้ยาก ใครจะบ้าเอานิ้วไปแหย่รูนั่น ดีไม่ดีนิ้วอาจโดนกัดขาด

…แต่นี่คือสิ่งที่ผมดีใจสุดๆที่จะได้อยู่กับ SCPs อ่อ แม่ว่าจะไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ว่าจะได้เจอตัวเจ๋งๆกว่านี้ ผมคิดว่านี้คือการฝึกให้เด็กใหม่คุ้นเคยกับ SCPs สิ่งที่ผมจะทำคือคอยดูแลมันเอาไว้เหมือนสัตว์เลี้ยง (แต่ผมอยากให้เป็นตัวอื่น เช่น แมว หรือ หมา อะไรแบบนั้นมากกว่า)

และนี่คือหน้าที่อันใหญ่ยิ่งเท่าที่ผมเคยทำมานอกจากงานเอกสารเน่าๆพวกนั้น

Unless otherwise stated, the content of this page is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License